skrotprezentacji, ZDROWIE PUBLICZNE

Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ

I.Narodowy Program Zdrowia (Iwersja-1990; IIwersja-1993) oficjalny dokumentem nakreślającym kierunki zdrowotnej polityki społecznej w kraju na lata 1996-2005, to dowód na zrozumienie potrzeby i znaczenia wielosektorowej współpracy na rzecz zdrowia

. Cel strategiczny: poprawa zdrowia i związanej z nim jakości życia ludności

Trzy główne kierunki osiągnięcia celu strategicznego:

· zmiany w stylu życia ludności

· kształtowanie stylu życia i pracy sprzyjającego zdrowiu,

· zmniejszenie różnic w zdrowiu i dostępie do świadczeń zdrowotnych.

II .Do podstawowych działań promocji zdrowia zalicza się obecnie trzy nierozłączne elementy:

1. edukację zdrowotną,

2. zapobieganie chorobom

3. lokalna politykę zdrowotną

Cztery poziomy promocji zdrowia wg M.P. Kelly:

1. Poziom środowiskowy (podejście siedliskowe)-oddziaływanie na środowisko życia, pracy

2. Poziom społeczny-odziaływanie na grupy społeczne i inne elementy struktury społecznej

3. Poziom organizacyjny(instytucjonalny)-instytucje jako ośrodki promocji zdrowia

4. Poziom indywidualny-zmiany zachowań na poziomie jednostkowym

III.Edukacja zdrowotna to trwały stan uczenia się, który umożliwia ludziom indywidualnie oraz grupie społecznej, podejmowanie dobrowolnych decyzji w zakresie modyfikowania zachowania i zmiany warunków środowiskowych w sposób, który przyczynia się do wzmocnienia zdrowia.

IV.Wychowanie zdrowotne, to:

· - całościowa dojrzała postawa wobec zdrowia

· - kultura życia codziennego, której podstawą jest szeroko pojęta higiena (osobista, żywienia, pracy, wypoczynku, psychiczna) Szczeble wychowania zdrowotnego wg Demela:

1. małego dziecka (heteroedukacja) – mycie się, mycie rąk, owoców itp.

2. okresu pokwitania (autoedukacja) – zainteresowanie własnym ciałem, wyglądem, sprawnością, wiedza o własnym organizmie

3. okresu dojrzałego (heteroedukacja odwrócona) – wychowanek zaczyna sam wychowywać innych

V. Profilaktyka, czyli prewencja – to działanie zapobiegawcze, głównie medyczne, skierowane przeciwko chorobom

VI.Różnice pomiędzy prewencją a promocją zdrowia:

Podejście:

promocyjne

prewencyjne

Punkt wyjścia

zdrowie

choroba

Cel

pomnażanie rezerw i zasobów zdrowia

unikniecie choroby

Grupa docelowa

cała populacja

grupa szczególnego ryzyka

VII.* Prewencja pierwotna – I st. – starania zmierzające do zmniejszenia prawdopodobieństwa zachorowalności poprzez przeciwdziałanie szkodliwym warunkom, zanim będą zdolne wywołać chorobę

** Prewencja wtórna – II st. – stosowana jest gdy wykryte zostaną wczesne symptomy choroby. Jej celem jest powstrzymanie choroby.

*** Prewencja III st. – ma na celu zapobieganie skutkom choroby oraz przeciwdziałanie jej nawrotom. Ma zminimalizować ewentualne powikłania choroby.

skrotprezentacji, ZDROWIE PUBLICZNE

Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ

Formularz