Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
WIDŁONOGI:
rozmnazane: sa rozdzielnopłciowe. Liczba jaj u widłonogów jest
zmienna mniejsza latem, samice nosza jajka w workach
jajowych, przyczepionedo segmentu płciowego, rozwoj jest
zlozony wystepuje 5-6 stadiow larwalnyc, długość rozwoju odwrotnie
proporcjonalna do temp. A wprost proporcjonalna do koncentracji
pokarmu, długość zycia od 2 do kilku miesięcy
budowa:
drobne skorupiaki, czesc segmentow tułowiowych zrosnieta z Glowa
- głowotułow – 2 pary czułków i 3 pary odnozy przekszatalcone
w odnoza gebowe. Czulki pierwszej pary sa głównym narzadem
ruchu, 2 pary pomagaja tez przy ruchu, zuwaczki i szczeki
1 pary sa nieduze, dwugalzeizste, a szczeki 2 pary sa
czesciowo zredukowane, na pozsotalych niezrośniętych segmentach
wystepuje 6 par odnozy, pierwsza para- szczękonóże, dalesze 4
dwugalzeiste nieduze pomagaja w plywaniu, ostatnia para jest
nieduza , u samcow- jako narzad kopulacyjny. U samic
pierwszy segment zmodyfikowany jest jako segment płciowy.
na czulkach sa wloski czuciowe i wechowe.
cyklomorfoza:
- wysteruje tylko sezonowa zmiana wielkości ciala zwiazana z temp.
odzywianie się:
Kopepodity (czyli starsze stadia larwalne) i dorosłe Cyclopoida
są w zasadzie wszystkożerne, niekiedy są drapieżcami
odżywiającymi się głównie wrotkami, pierwotniakami,
skąposzczetami, wirkami, wioślarkami i małżoraczkami.
Stwierdzono nawet atakowanie przez nie larw ryb. Nie rzadko
występuje u nich kanibalizm i stadia rozwojowe widłonogów
(naupliusy, kopepodity) padają często łupem osobników dorosłych.
Częściej dotyczy to samic niż samców. Obserwowano też u
niektórych gatunków pożeranie samców przez samice po akcie
kopulacji. Widłonogi odżywiają się także drobnym fitoplanktonem,
glonami peryfitonowymi (czyli glonami porastającymi
podwodne przedmioty) i bardzo często najłatwiej dostępnym pożywieniem,
jaki stanowią cząstki detrytusu (rozkładająca się materia organiczna).
Naupliusy (młodsze stadia larwalne) wszystkich Cyclopoida są filtratorami,
drapieżne stają się dopiero kopepodity w późniejszych stadiach
rozwojowych. Widłonogi stanowią jedno z najważniejszych ogniw
łańcucha troficznego. Są też ważnym producentem detrytusu. Jeden
osobnik może wyprodukować 200 porcji fekalii dziennie, co stanowi
ważne źródło pokarmu dla detrytusożerców oraz ma duże znaczenie w
procesach sedymentacji i krążenia substancji biogennych.
- rozdzielnopłciowe, kilka gatunków pasożytów jest obojnacza
- samce mniejsze,
- w rozwoju pozazarodnikowym występują larwy,
- z jaj wykluwają się naupliusy – przekształcają się w metanaupliusy
a te w stadia kopepoditowe,
- w trakcie rozwoju 10 – 11 linień, z czego 5-6 w okresie
naupilarnym i 5 w okresie kopepoditowym.
-rozdziela się ja 9 rzędów, w zależności od przystosowań do
określonego trybu zycia.
1. Rząd: Calanoida:
-wolno żyjące gatunki morskie, planktonowe.
- częśc słodkowodna,
-czułki długie zbudowane z 25 członów.
-głowa i tułów wyraźnie szersza w stosunku do tułowia.
-samice noszą jeden pakiet jaj .
colanus finmarchicus – ok 4,5 mm długi, w morzach chłodnych
i arktycznych, główny pokarm śledzi.
diaptomus vulgaris (wid latek pospolity) – w stawach i kałużach
2. Rząd: Misophriopida:
- morskie, żyje na dnie lub przydenne,
- czułki zlożone z 11-16 członów.
3. Rząd :Mormonilloida:
- morskie, planktonowe.
4. Rząd: oczlik owce: Cyclopida
-morskie, słodkowodne, planktonowe, przydenne, w wilgotnym
mchu, pasożyty zew. Ryb
-czułki zbudowane z 10-16 członów,
-samice noszą 2 pakiety jaj,
oczlik zielony: Cyclops viridis
oczlik ciemnobrązowy : c. fuscus.
oczlik żwawy: o. strenuus. – poruszają się skokami, są pospolitymi
gatunkami występ. W wodach słodkich.
Lernaea cyprinea – pasozytuje na rybach karpiowatych,
przyczepiona na skrzeli lub płetw.
Mytilicola intestinalis – pasożytuje u morskich mięczaków, ciało
robakowate, odnóża zmarniałe.
5. Rząd Poecilostomatoida
- postacie dorosłe sa pasożytami bezkręgowców, wyb morskich
i słodkowodnych,
-narządami czepnymi są czułki i wyrostki na głowie,
Ergasilus sieboldi: jest gatunkiem, którym tylko samice pasożytują
(po kopulacji), pasożyty ryb słodkowodnych, powodują
straty gospodarcze, pasozytuja na skrzelach.
6. Rząd: Herpacticoida
- morskie i słodkowodne, występują także w grotach, mokrym
mchu,
- tułów przechodzi nieznacznie w odwłok.
-pierwsze 2 segmenty odwłoka zrośnięte,
-czułki krótkie, złożone z mniej niż 10 członów.
-odnóża krótkie.
ŁOPATONOGI: (remipedia)
- zyja w przybrzeżnych jaskiniach morz pelnoslonych,
-wystepuja przy dnie,
- postacie dojrzałe : 3 cm, smukłe, zbudowane z głowy
i tułowia, ślepe,
- na Glowie parzyste, prętowate wyrostki przedczułkowe,
- żuwaczki i szczęki w zagłębieniu, nakryte silnie
roziwnieta warga dolną,
-tułów złożny z 32 segmentów, pierwszy segment przyłączony
do głowy,
- jego odnóża zmienione w szczękonóża,
- dalsze segmenty homonomiczne,
- ostatni segment tułowia zrośnięty z telsonem ( telson z
łopatowymi widełkami)
- pływaja mając grzbiet skierowany w dół,
-układ nerwowy typu drabinkowego,
-jelito środkowe z uchyłkami trzustkowo-watrobowymi
rozmieszczonymi segmentalnie,
WĄSORACZKI: (MYSTACOCARIDA)
-zyja pomiedzy ziarnami piskow morskich, u wybrzeży obu ameryk
i morza śródziemnego,
- ciało od 0,5 do 1 mm , cylindryczne, smukłe,
- głowa mała a na niej oczy naupliusowe
- długie członowate jednogałęziowe czułki,
-długie dwugałęziowe żuwaczki i szczęki,
-odnoza głowowe
- zaopatrzone są w szczeki – służące do zgarniania pokarmu
-odnoza pierwszego segmentu – nie polaczone do Glowy -
wykształcone w szczękonóża,
- na dalszych 5 segmentach – skrocone jednogałęziowe odnoza,
- odwlok bez odnozy,
WROTKI:
- drobne zwierzęta, żyją w wodach słodkich.
- wymiary ciała do 8 mm,
- kształ ciała zróżnicowany, zazwyczaj jest obly, ale bywa również
spłaszczony grzbietowo-brzusznie, tarczkowaty lub kulisty.
- formy pływające zaopatrzone są w dodatkowe przydatki
np. kolce zwiększające powierzchnie ciała,
-niekiedy tułow pokryty jest silnym pancerzem,
-gatunki osiadle mogą tworzyc wokół nogi galaretowata rurke,
- większość jest bezbarwna lub przezroczysta. Wyjatek
stanowi niezwykle barwny gastropus stylifer.
-w odcinku glowowym – aparat wrotny – zlozony z 1, 2 lub pary
okółków rzesek , - pierwszy jako narzad ruchu, 2 i nastepne
do naganiania pokarmu, okólki poruszaja się w przeciwna
strone,
- charakterystyczna cecha jest mastab – tworzy go aparat szczekowy
i gardziel.
-mieście wciągacze wrotkow sa silnie wykształcone, co umozliwia im
wciąganie Glowy i nogi pod pancerz
- rozmnazanie : sa rozdzielnopłciowe z wyraźnym dymorfizmem
płciowym , samce znacznie mniejsze od samic, maja wiele
narządów uwstecznionych, zyja zwykle 1-3 dni, nie pobieraja
pokarmu i zaraz po kopulacji Gina,
- charakterystyczna cecha jest przemiana pokolen: płciowego
i dzieworodnego, w poloneniu płciowym wystep. Samce i
samice, zapłodnione samice składają duze jaja, z nich
wykluwaja się na wiosne dzieworodne samice – ta daja
kilka pokolen, pod koniec cyklu samice składają małe jaja
z których wykluwaja się samce,
-wrotki nie maja zdolności do regeneracji, charakteryzuja się
stala liczba komorek, komorki dorosłego wrotka nie ulegaja
podziałom,
-odzywianie się: organizmy wszytskozerne, ilość pokarmu pobrana
przez wrotka zwiazana jest z intensywnością filtracji, a ta zas
zalezy od temp. Wody i koncentracji w niej pokarmu, od
warunkow pokarmowych zalezy w duzym stopniu wzrost
i płodność.
ruch: wśród wrotkow wyróżniamy formy pełzające, pływające,
osiadłe, pływaja głownie za pomoca aparatu wrotnego i
czesciowo nogi, czasem tez za pomoca przydatkow, jest
to ruch śrubowy, niektóre wrotki poruszaja s wokół osi
własnego ciała, szybkość poruszania się wrotkow jest
dosc znaczna,
wystepowanie: zyja we wszystkich typach wod śródlądowych
występują jako składnik planktonu, bentosu i psammonu.
w zależności od miejsca bytowania roznia się budowa,
wiele wrotkow należy do pasożytów wew. I zew, mogą się
przyczepiac na odnozach i skrzelach skorupiakow,
wrotki bentosowe – występują w formach piaszczystych,
zwierzeta Male, ruchliwe, przezroczyste, utrzymuja się
na piasku dzieki nodze i gruczołom klejowym, jaja
przylegaja do ziarenek piasku,
intensywność oddychania Wrotków zmienia się w zależności
od: stanu fizjologicznego osobnika, jego dojrzałości, temp
wody, koncentracji pokarmu,
wrotki zyja w wodach kwasnych,
wrotki a inne organizmy: wrotki odgrywaja wazna role
w zespołach w których żyją, wrotki planktonowe stanowią
pokarm wielu bezkręgowców i planktonożernych ryb.
wrotki odżywiają się zarówno bakteriami glonami jak i
drobnymi bezkręgowcami,
zbieranie i hodowla: hodowla wrtokow nie należy do latwych
w akwariach zyja krotko, woda w akwariach w których trzymamy
wrotki musi być dobrze natleniona , pozadane sa rosliny wodne,
jako porzywki można stosowac orzeski.
BRZUCHORZĘSKI;
robaki o niewielkich rozmiarach, zwierzeta słodkowodne,
większość można zaliczyc do kosmopolitow,
pokroj ciala i budowa:
kształt ciala wydłużony, cylindryczny lub buteleczkowaty,
dł ciała od 70 do 130 um, tylko wyjatkowo mogą dorastac do
3 mm. Możemy w nich wyroznic glowe tulow i odcinek tylny
zakończony widelkowato, po brzusznej stronie ciała biegna 2
pasy rzesk, ułatwiające poruszanie się. Otwor gebowy na
szczycie Glowy również po stronie brzusznej, oskorek grzbietu
często wypukly pokryty jest tarczkami,
rozmnazanie: obupłciowe, jaja duze, dosratsajace nawet do
polowy ciala samicy, opatrzone często skorupka z hakami
i kolcami, składne sa na roslinach wodnych.
odzywianie: odżywiają się pierwotniakami(orzeskami, glonami)
pokarmu szukaja aktywnie, sa bardzo ruchliwe pływają i pełzają
po dnie ruchem ślizgowym, w czasie plywania uzywaja
wszystkich rzesek, tylko nieliczne przycvzepiaja się do podloza
i wtedy rzeski brzuszne tworza prad wodny,a gardziej dziala
jak pompa zasysa pokarm.
wystepowanie: brzuchorzęski słodkowodne zamieszkuja
Male zbiorniki z bujna roślinnością, lachy zakola rzek i bagna
WIOŚLARKI:
naleza do nich Male skorupiaki, sa glownie mieszkankami
wod słodkich,
budowa: bardzo slabo podzielone na glowe, tulow i odwlok
otoczone jest dwuklapowym przezroczystm pancerzem,
pokrywa ono cialo bez Glowy, Glowa jest wydluzona
w dziobek, na Glowie znajduje się jedno oko powstale
ze zlania dwu bocznych, czulki pierwsze u form niedrapieżnych
sa krotkie zaopatrzone we wloski czuciowe, czulki drugiej
pary jako narzad ruchu sa dobrze rozwiniete, odnozy
tlowiowych jest od 4 do 6 par, sa opne spłaszczone stosunkowo
krotkie i pokryte szczecinami, sluza jako narzady oddechowe,
i pomocnicze przy zdobywaniu pożywienia,
rozmnazanie: rozdzielnopłciowe, u samic miedzy grzbietem a
pancerzem znajduje się tzw komora legowa, w komorze
przbywaja nie tylko jaja ale także i wylegle mlode.
rozwij jest prosty bez stadiow larwalnych, mlode oprocz
wielkości i dojrzałości płciowej nie roznia się od dorosłych.
czas rozwoju wioślarek jest krotki w temp 20 – 5 dni.
długość zycia wioślarek zaley w duzym stopniu od temp
i koncentracji pokarmu
odzywianie się:
odżywiają się filtracyjne, aparat filtracyjny wytworzony jest
przez dwudzielny pancerz, który na stronie brzusznej tworzy
rodzaj komory
ruch: za pomoca czulek i unoszenie się do gory.lekkie spadnie
w dol na nieruchowych czułkach.
Wiosną z jaj zimowych (miktycznych) złożonych na jesieni
przez samice miktyczne rozradzające się płciowo wylegają się
samice amiktyczne rozradzające się partenogenetycznie
(dzieworodnie – bez udziału samców). Samice te przez cały
okres wegetacyjny, który dla poszczególnych gatunków trwa różnie
długo produkuja jaja amiktyczne (nie wymagające zapłodnienia),
z których wylegaja się kolejne samice rozradzające się dzieworodnie.
Pod koniec sezonu wegetacyjnego ze składanych jaj zaczynaja
wylęgac się samice miktyczne i samce. Ich żywot jest bardzo krótki
, gdyż zaraz po kopulacji zanikają. Kopulacja odbywać się może
bądź poprzez wprowadzenia przez samca prącia do kloaki, bądź
u gatunków pozbawionych prącia, samiec przebija tylnym końcem
ciała ścianę ciała samicy wypuszczając plemniki do jamy ciała samicy.
Z zapłodnionych jaja sa składane jaja miktyczne, które najczęściej
zimują, a wiosna wychodzą z nich znowu dzieworodne samice.
SINICE:
gromada , mają budowę|
prokariotyczną. W peryferyjnej części komórki znajdują
się , które zawierają tylko a. Występują
w nich również inne barwniki takie jak: niebieska ,
czerwona , żółty . Barwników tych
zazwyczaj jest więcej niż chlorofilu a, toteż sinice mają
charakterystyczne sino-zielone zabarwienie.
są
przypominające i nazywane
potocznie , a także i wolutyna
Nieliczne gatunki sinic nie posiadają barwników asymilacyjnych
– są . zlokalizowany
jest w . W budowie wyróżnia się
(delikatną), a na zewnątrz błonę zewnętrzną jak u innych
. Dookoła zewnętrznej błony komórkowej
wytwarzane są grube pochwy śluzowe.
Liczne sinice tworzą bądź w postaci nieregularnych
skupień, bądź nici. Wyróżnia się dwa typy nici sinicowych:
typ pleurokapsalny – nić zbudowana jest z komórek
otoczonych całkowicie ścianą komórkową.
typ – wszystkie komórki sinic tkwią w
wspólnej ścianie komórkowej.
Sinice rozmnażają się wyłącznie przez prosty
, rozerwanie nici (utworzonej przez pewną
liczbę komórek sinic) lub wytwarzanie specjalnych utworów
w tym celu. Rozerwanie nici następuje, gdy pewne komórki
ją tworzące obumierają, przez co nić ulega podzieleniu na
części. Komórki takie nazywane są .
EUGLENINY:
Chloroplasty euglenin są najprawdopodobniej potomkami
dawnych przysposobionymi w procesie , choć pewne przesłanki wskazują na
dodatkowy z linii krasnorostowej.
Dzięki temu są one zdolne do fotosyntezy, a więc są
. Bezzieleniowe eugleniny są , o
dżywiając się na drodze lub , a
gatunki są zdolne do , w zależności
od warunków. Nawet gatunki do rozwoju mogą
potrzebować źródła azotu organicznego i witamin ().
Różne szczepy nawet tego samego gatunku (np. )
mogą wymagać do wzrostu różnych substancji. Cudzożywne
eugleniny mogą być