sciaga,

Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ

Dzialanie biologiczne swiatla spolaryzowanego VIP- wzrost produkcji ATP, zwiekszona synteza wl. Kolagenowych, poprawa metabolizmu kom, usprawnianie angiogenezy Efekty kliniczne dzialania sw. Spolaryzowanego VIP: hamowanie procesu zapalnego, przyspieszenie regeneracji kom, dzialanie przeciwbolowe, poprawa ukrwienia tk, zwiekszona aktywność immunologiczna. Wskazania do DKF: nerwobole, odmroziny, RZS, podostre i przewlekle zapalenia stawow, Ch.z.s., przewlekle zapalenia zatok, stercza, przydatkow, zaburzenia czynności dokrewnej jajnikow.

Przeciwskazania do DKF: nowotwory i stany po radioterapii, chor zakazne, ciaza, miesiaczka, krwawienia z przewodu pokarmowego i drog oddech, ropne stany zapalne, metalowe implanty, czynne choroby naczyn obwodowych. Przeciwwskazania do fizyko: chor o ostrym przebiegu, chor ze wskazaniem do zabiegu chirurgicznego, niewydolność krazenia i oddychania, watroby, nerek, nadczynność lub niedoczynność tarczycy, cukrzyca w stanie kwasicy, powiklania cukrzycowe, zaawansowana miazdzyca, nowotwory, czynna gruzlica pluc, zoltaczka, padaczka, ciaza i okres karmienia, przerost gruczolu krokowego, alkoholizm, narkomania, ogniska zakazne, zapalenia ropne, grzybice, choroby pasożytnicze, chor w ciezkim stanie ogolnym, stany goraczkowe, zaburzenia czucia pow. Wskazania do UD przewlekle stany zapalne tk, stawow, mm, n, zmiany zwyrodnieniowe stawow i kosci, chor krazka miedzykregowego, stany pourazowe i powiklania pourazowe, blizny, przykurcze, choroby reumatyczne, neuralgie, bole poamputacyjne, stany po przebytym polpasccu, ostroga pietowa, przykurcz Duprytrena, opóźnione zrosty, zlamania, braki zrostu, stawy rzekome, zapalenie sciegien np. Achillesa, szczękościsk, zapalenie gr piersiowego. Pzreciwskazania do UD: nowotwory i stany po usunieciu, niewydolność krazenia obwodowego, zakrzepowe zapalenie zyl, ostre procesy zapalne i stany goraczkowe,, niezakończony wzrost kostny u dzieci, po terapii rtg, ciala metalowe w tkankach, nerwica wegetatywna znacznego stpnia, czynne procesy gruźlicze, skazy krwotoczne, rozrusznik serca, wyniszczenie.

Laser- termin ten oznacza światło zwielokrotnione przez wymuszenie emisji

promieniowania. Jest to aparat wytwarzający promieniowanie laserowe (pl)

Do biostymulacji medycznej używa się promieniowania z zakresu światła widzialnego i

podczerwieni.

Cechy promieniowania laserowego:

1.Monochromatyczność, czyli jednobarwność.

Oznacza to jednakową częstotliwość, oraz jednakową długość fal całej wiązki

promieniowania. Promieniowanie laserowe z danego aparatu ma tylko jedną barwę, nie

rozszczepia się w pryzmacie, a wykazuje jednobarwne widmo liniowe.

2.Koherencja czyli spójność.

Oznacza to że wszystkie kwanty w wiązce pl są dokładnie takie same, fale drgają

jednocześnie i zgodnie w tej samej fazie i w tej samej płaszczyźnie.

W wyniku tego absorpcja ,przenikanie i odbicie są takie same dla każdej równoległej wiąz

w jednakowych warunkach.

Znaczenie koherencji promieniowania laserowego dla działania biologicznego jest jeszcze

poznana.

3.Kolimacja czyli równoległość wiązki.

Promieniowanie występuje jako wiązka równoległa. Wszystkie fotony w wiązce poruszają

w jednym kierunku. Dzięki specjalnym soczewką wiązkę można skupiać i rozszerzać.

Podobną równoległość wiązki wykazuje światło słoneczne.

4.Moc i gęstość.

Wyłącznie z laserów można uzyskać tak wielkie i dowolnie dobrane gęstości i moce. Żadn

inne źródło promieniowania elektro-magnetycznego takich możliwości nie daje. Dawkę pl

można dokładnie odmierzyć i ukierunkować.

Lasery medyczne można podzielić według

-substancji laserującej ( gaz, ciecz, ciało stałe)

-długości fali

-rodzaju emisji promieniowania

-mocy

-konstrukcji

1).Ze względu na rodzaj substancji.

Substancja laserująca decyduje o długości fali i mocy emitowania pl.

* gazowe ( CO2 , ekscymerowe, helowo-neonowe)

*cieczowe ( barwnikowe)

*ciała stałe ( krystaliczne , rubinowe)

*półprzewodnikowe ( oparte na diodach galowo-arsenowych GaAs) - najczęściej stosowan

do biostymulacji.

2).Ze względu na długość fali.

Długość oraz częstotliwość częstotliwość wielkość kwantów emitowanego pl jest stała dla

danego lasera.

Od długość fali pl. zależy zdolność przenikania , absorpcji w różnych substancjach. Do

biostymulacji używa się laserów emitujących pem. Z zakresu czerwieni i podczerwieni.

3).Ze względu na rodzaj emisji. *ciągłe

*impulsowe

Emisja ciągłą występuje z jednakową mocą od włączenia do wyłączenia lasera.

Emisja impulsowa polega na wyzwalaniu pojedynczych impulsów lub serii . Częstotliwość w

seriach może być stała lub regulowana. 4).Ze względu na moc.

Moc jest niezmienną cechą emisji każdego lasera. Lasery terapeutyczne generują pem albo w

sposób ciągły albo impulsowy. Dawkowanie mocy w laserach impulsowych rozwiązano w

ten sposób im ilość impulsów ( częstotliwość) jest większa tym większa jest moc średnia

emisji impulsowej.

Średnia moc emisji- taka , która występowałaby , gdyby rozłożyć równomiernie energię

impulsu na cały czas emisji , a więc także na przerwy między impulsami.

Średnia moc emisji impulsowej jest zatem zawsze znacznie mniejsza od mocy w impulsie.

Średnia moc impulsu-kiedy impuls ma na wykresie kształt prostokątny to moc szczytowa i

moc średnia impulsu są takie same. Natomiast w impulsach trójkątnych, moc średnia impulsu

jest o połowę mniejsza od szczytowej. Rozróżnienie jest ważne gdyż od mocy szczytowej w

impulsie zależy głębokość penetracji pl. Dawkę pl wylicza się ze średniej mocy impulsów.

5).Ze względu na konstrukcje.

*chirurgiczne

*biostymulacyjne

Inne aparaty służą do niszczenia termicznego, koagulacji inne do niszczenia fotoablascyjnego

( o mocy sięgającej do gigawatów przy impulsach trwających pikosekundy).

LASERY BIOSTYMULACYJNE

Lasery bio. używane w fizykoterapii są to lasery niskoenergetyczne.

Laseroterapię zachowawczą nazywa się biostymulacją.

Ma ona wykorzystywać bezpośrednie działanie pl na procesy tkankowe bez ich uszkodzenia.

Jest to działanie swoiste lub przedtermiczne gdyżjest to działanie bez pośrednictwa ciepła. Do

bio. używa się pl z zakresu podczerwieni i czerwieni, ponieważ ono najgłębiej przenika do

tkanek, oraz mocy 1 do 500 mW. Moc ta jest za słaba aby wywołać efekt termiczny. Czas

trwania impulsów jest generowany przez większość laserów, wynosi 200 ns ( 1ns= jedna

miliardowa część sekundy). Obecnie używa się emisji impulsowej niż emisji ciągłej.

Emisja impulsowa ma dwie zalet :

-pozwala użyć znacznie większej mocy w impulsie niż moc emisji ciągłej

-przez możliwość regulowania częstotliwości (repetycji) impulsów można z tego samego

lasera uzyskiwać różne średnie moce emisji.

Częstość impulsów jest regulowana najczęściej w zakresie od 1 do 6 400 impulsów na

sekundę lub w niektórych aparatach do 10.000 tj. do 10 kHZ.

Przerwa między impulsami jest 500 razy dłuższa od impulsu. Przy częstotliwości 1000 Hz

przerwa jest 5 tyś dłuższa niż impuls, a przy 100 Hz 50 tyś dłuższa.

Impuls o mocy szczytowej 50 W ( prawie największa moc stosowania w bio.) przenosi 1

mikrodźul energii i podnosi temp.1 mikrograma tkanki o 0,25 C.

Dzięki przerwą między impulsami nie dochodzi do kumulacji ciepła i temperatura pozostaje

nie zmieniona , dlatego można mówić o "ZIMNEJ LASEROTERAPII"

Przy takiej emisji stosuje się impulsy o mocy 50 W, podczas gdy emisja ciągła już przy mocy

0,1 W/cm2 podnosi temp tkanek. Wielkość mocy maksymalnej występującej w emisji decyduje o głębokości penetracji

promieniowania i z tego powodu jest terapeutycznie istotna.

Zależnie od średniej mocy emisji lasery biostymulacyjne dzielono na;

*słabe- do 5mW

*średnie-od 6 do 100 mW

*silne- powyżej 100 mW

Podział ten nie jest aktualny pod względem technicznym , ale został podyktowany pod

względem medycznym.

Obecnie rzadko używa się laserów o mocy średniej lub ciągłej niższej niż 6mW.

Aby scharakteryzować laser i jego promieniowanie dla celów bio. , trzeba uwzględnić cechy:

-długość fali

-moc

-rodzaj emisji

-częstość impulsów oraz zakres ich regulacji

-czas trwania impulsów ( nazywany także szerokością lub długością impulsu)

-geometrię emitowanej wiązki

-powierzchnię emitującą

-kąt rozbieżności i zależną od niego wielkość "plamki" padającej na eksponowanej

powierzchnię

Wymienione cechy lasera pozwalają na dokładne obliczenie dawki energii emitowanej i

padającej na skórę, co stanowi zaletę laserów, inne źródła pem nie stwarzają takich

możliwości. Dokładność dawkowania dotyczy tylko pl skierowanego na tkanki, określenie

dawki pochłoniętej i działającej w tkankach jest trudne i można ją przewidzieć tylko w

przybliżeniu.

Biostymulacja laserowa

Przebieg procesów:

1) Odbicie i rozproszenie - pl napotykając skórę ulega odbiciu od 20-80%. Zależy to od :

-barwy skóry

-struktury powierzchni skóry

-odległości głowicy lasera od skóry

-kąta padania pl.

-geometrii wiązki pl.

Również ręka która steruje głowicą lasera ma wpływ na stopień odbicia pl. Zanim pl zostanie

zaabsorbowane ulega w naskórku i skórze dalszemu rozproszeniu i odbiciu, tak że nawet

niewielka część pl, która dostała się pod naskórek, może, odbita, ponownie znaleźć się na

zewnątrz .

2) Absorpcja i przenikanie

Przenikanie pl zależy od długości fali oraz składu chemicznego i budowy tkanek. Woda

absorbuje pl krótsze od 400 nm i dłuższe od 1100 nm. Pomiędzy tymi wartościami znajduje

się "okno optyczne" przez które pl przenika w głąb tkanek. W oknie tym hemoglobina

absorbuje promieniowanie zielone o fali 600 nm, a melanina absorbuje pasmo do 700 nm.

Najgłębiej docierają fale z zakresu od 700 -1100 nm. Jest to skrajne promieniowanie

czerwone i podczerwone A.

Wnikają one na głębokość od 1-2 mm, sięgają więc do skóry właściwej. Jednak 35% tego

promieniowania jest absorbowana w części zrogowaciałego naskórka, a dalsze 30 - 40 % w

następnych jego warstwach.

3) Udział w procesach fizjologicznych

Różnorodność tkanek i ich właściwości fizykochemiczne oraz zmienna wielkość wiązki pl

powodują, że absorpcja i zatem oddziaływanie pl w znacznym stopniu podlega przypadkowi i

prawom teorii chaosu. Teoria ta głosi, że wyniki procesu chaotycznego mogą być rozrzucone na szerokiej skali i nieznaczna różnica w pierwszej fazie działania może dać krańcowo

odmienny skutek końcowy. Zaabsorbowane pl może utkwić w napotkanych cząstkach,

zmieniając ich wartość energetyczną i aktywność lub zostać włączone w bieżącą przemianę

energii i materii organizmu. Pl może być skomasowane w strukturze jego oddziaływanie

może być silniejsze. Może się to zdarzyć w bliskości miejsca padania pl dlatego większe

szanse ma miejscowe oddziaływanie pl i taki jest najczęściej opisywany w obserwacjach

klinicznych. Fotony mogą wywoływać efekty rezonansowe w niektórych związkach

chemicznych. Np. w barwnikach tkankowych (melanina, hemoglobina i inne). Pochłaniają

one wybiórczo pasma widma, prawdopodobnie ulega przy tym zmiana ich aktywności.

Opisuje się 3 mechanizmy rozprzestrzeniania się pem w tkankach , a mianowicie :

1) Dalekozasięgowy, rezonansowy mechanizm FOERSTERA , w którym cząsteczka donora

nie styka się z akceptorem , a przekazanie energii wynika z pokrywania się widm emisji i

absorpcji regulujących cząsteczek.

2) Krótkowzasięgowy mechanizm Dealera, w którym donor i akceptor stykają się ze sobą, a

przekazanie energii zależy od stopnia nakrywania się ich orbitali elektronowych.

3) Hipotetyczny mechanizm według koncepcji Cliento "fotobiochemii bez światła", która

opiera się na obserwacjach wskazujących , że w wielu reakcjach oksydacyjno-redukcyjnych

energia wzbudzania elektronowego może być przenoszona na drodze bezpromienistej do

biologicznie wyższych struktur.

4) Skutki kliniczne.

-efekt przeciwbólowy

-wydzielanie endorfin

-przyśpiesza regeneracje w tkankach

TECHNIKA ZABIEGU

1.Zabiegi kontaktowe i bezkontaktowe

Metodę kontaktową stosuje się tylko na skórze nie uszkodzonej. Głowica dotyka skóry, lekko

lub z łagodnym uciskiem, można też stosować ucisk przerywany, tzw dziobanie. Stosując tą

metodę należy przygotować skórę przed zabiegiem, przecierając ją spirytusem 70% i

zdezynfekować głowicę po zabiegu

Metode bezkontaktową stosuje się w przypadkach ze skórą zmienioną chorobowo. Należy

przesuwać głowicę tuż nad polem zabiegowym pamiętając o tym że warstwa powietrza

oddzielająca ją od tkanek nie powinna być większa niż 5 mm., gdyż im jest grubsza tym

większe są straty energii pl.

2.Zabiegi labilne i stabilne

Zabiegi głowicą ruchomą ( labilne) są nazywane skanowaniem lub przemiataniem. Głowicę

przesuwa się płynnym okrężnym lub falistym ruchem z szybkością około 1cm/s. Zakłada się

że promieniowanie powinno być rozłożone równomiernie, jak najbliżej procesu

chorobowego.

Zabiegi głowicą ustaloną w jednym punkcie (stabilne) są nazywane techniką punktową.

Wybiera się jeden lub więcej punktów, które wydają się najbardziej odpowiednie do

wygaszania procesu chorobowego, mogą to być punkty spustowe, ewentualnie

akupunkurowe. Kieruje się na nie odpowiednią dawkę promieniowania, przyjmując że

znajdzie ono drogę do tkanek chorych. Dawkę oblicza się w J na punkt. Dzięki temu technika

punktowa zyskuje popularność ale jej skuteczność w stosunku do skaningu może być

mniejsza

3.Zabiegi przy użyciu wiązki skupionej i rozproszonej.

Wiązka skupiona ma średnicę kilku milimetrów i znaczną gęstość mocy ( do 500mW/cm2);

stosuje się ja w zabiegach punktowych i ruchomych. Wiązkę rozogniskowaną lub ze źródła wielopunktowego, zwykle o małej gęstości

powierzchniowej ( od 0,01 do 1 mW/cm2) wykorzystuje się w zabiegach obejmujących

większą powierzchnię skóry.

-Promienie powinny być skierowane prostopadle do powierzchni pola zabiegowego. Ukośne

padanie promieni na skórę poszerza pole lecz naświetlenie jest nierównomierne.

-Pl. Może być szkodliwe dla oczu , terapeuta i pacjent powinni wkładać okulary ze szkłami

nieprzenikliwymi dla pl.

WSKAZANIA

- działa przeciwbólowo

-ostre procesy chorobowe

-zespół bólowy kręgosłupa

-w neurologii

-po urazach narządu ruchu

-po operacjach

-w stanach wymagających pobudzenia gojenia ubytków tkankowych

-w procesie regeneracyjnym

-w leczeniu zespołu Sudecka i innych stanów pourazowych

-w chorobie zwyrodnieniowej stawów

-w gośćcu tkanek miękkich

-w chorobach dermatologicznych ( blizny, wykwity,żylakowate owrzodzenia podudzi)

-w chorobach laryngologicznych

-w chorobach oczu

-w stomatologii

PRZECIWWSKAZANIA

-skłonności do krwawień

-tkanki nowotworowe

-infekcje lokalne nieswoiste

-w stanach z wysoką gorączką

-u niemowląt

-ciąża

Lasery emitujące promieniowanie o małej mocy znalazły zastosowanie w biostymulacji.

Nazwę tą wprowadził Endre Mester i dotyczy ona wyłącznie terapii laserowej, polegającej na

zastosowaniu promieniowania małej mocy. Stwierdzono że promieniowanie takie nie

wywołuje podwyższenia temperatury tkanek większego niż 0,1-0,5 C. Z powodu małej mocy

stosowanych do biostymulacji laserów tego typu terapię określa się angielskim skrótem LLLT

( low level laser therapy- terapię laserem małej mocy). W biostymulacji znajdują

zastosowanie głównie lasery półprzewodnikowe, w których ośrodkiem czynnym jest dioda

galowo-arsenkowa ( Ga-As) oraz starsze helowo-neonowe (He-Ne)_ w których ośrodkiem

czynnym jest mieszanka helu i neonu. Lasery He-Ne emitują widzialne promieniowanie

czerwone ( 632nm) , lasery półprzewodnikowe od 635 do 980nm.

"Soft laser" - laser miękki jest zarezerwowany dla urządzeń o mocy poniżej 500mW, podczas

gdy termin "hard laser"-laser twardy przyporządkowany jest do laserów

wysokoenergetycznych wysokoenergetycznych mocy powyżej 0,5 W.

Działanie biologiczne pl.

-zwiększenie syntezy kolagenu, białek, oraz RNA

-zmiany w potencjale błony komórkowej

-zmiany w wydzielaniu neuroprzekaźników

-usprawnienie dysocjacji hemoglobiny ( co wpływa korzystnie na zaopatrzenie tkanek w tlen)

-zwiększenie fagocytozy, syntezy ATP oraz prostaglandyn WSKAZANIA

-trudno gojące się rany i owrzodzenia ( również odleżyny)

-przewlekłe stany zapalne

...

sciaga,

Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ

Formularz