Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
"Bezpieczny przedszkolak"
Scenariusz zajęć w grupie 6-latków
Temat zajęć: "Bezpieczny przedszkolak"
Cele ogólne:
- kształtowanie postaw dzieci w sytuacjach zagrożenia
- rozwijanie myślenia twórczego
- rozwijanie umiejętności współpracy w grupie
Cele szczegółowe (dziecko):
- potrafi podać skojarzenia z hasłem "bezpieczeństwo"
- potrafi wcielić się w określoną rolę, wziąć udział w scence na dany temat
- wie, jak zachować się w sytuacjach trudnych
- zna numery alarmowe (997-policja, 998-straż pożarna, 999-pogotowie, 112)
- potrafi dopasować odpowiedni numer telefonu alarmowego do niebezpiecznego zdarzenia
- potrafi wykonać pracę plastyczną na podany temat
Metody: słowna, czynna, oglądowa
Formy pracy: z całą grupą, w zespołach,
Pomoce: historyjka obrazkowa "Pożar", ilustracje przedstawiające różne sytuacje zagrożenia, ilustracje z pojazdami specjalnymi, numerami, tamburyno, mazaki, kredki, kartki
Przebieg:
1."Chodźcie wszyscy tu dokoła..." - ped. zabawy
2."Bezpieczeństwo"- burza mózgów- dzieci podają skojarzenia z podanym słowem
3."Ważne numery"- przypomnienie numerów alarmowych (997, 998, 999) i dopasowywanie obrazków (pojazd+numer+sytuacja zagrożenia; np. policja - 997- obrazek przedstawiający uciekającego złodzieja)
4.Historyjka obrazkowa "Pożar" - opowiadanie poszczególnych części historyjki, utrwalenie numerów alarmowych
5.ZR "Pojazdy"- dzieci poruszają się w rytm tamburyna, a gdy n-lka podnosi obrazek z pojazdem specjalnym, dzieci poruszają się i naśladują go wg wcześniej przyjętych zasad:
- karetka pogotowia: 999- eee-ooo, eee-ooo
- straż pożarna: 998 - iiii-ooo, iiii-oooo
- policja: 997 - aaa-uuuu, aaa-uuuu
6."Wiem jak się zachować"- dzieci losują numer pod którym kryje się ilustracja z opisem sytuacji- zadanie polega na przedstawieniu scenki na dany temat i odpowiednim zachowaniu się w trudnej sytuacji:
- piaskownica, podjeżdża samochód, ktoś częstuje cukierkami
- jesteśmy nad morzem, widzimy, że ktoś zaczyna się topić, wołać pomocy
- hipermarket- zgubiliśmy się
7.ZR "Raz-dwa-trzy"
8."Bezpieczny przedszkolak"- praca plastyczna w grupach
Instrukcja obsługi złości
SCENARIUSZ ZAJĘCIA W GRUPIE DZIECI 4 -5 LETNICH
Temat: Instrukcja obsługi złości.
- cele ogólne:
zapobieganie objawom agresji i przemocy w grupie
Wdrażanie do zachowań akceptowanych społecznie,
cele operacyjne: dziecko potrafi:
- rozpoznać różne stany emocjonalne człowieka zachować się asertywnie w sytuacjach ,
w których narażone jest na agresję innego dziecka
- jest wrażliwe na potrzeby drugiego człowieka
metody: oglądowa, podająca, problemowa, burza mózgów, dramy, pedagogiki zabawy
pomoce: fragm. bajki terapeutycznej D. Krawczyńskiej pt. Złościk; ilustracje emocji: radości i złości
wyraz "złość" do globalnego czytania nagranie piosenki Maszerują dzieci; na CD karty pracy z owalem twarzy , kredki
PRZEBIEG ZAJĘCIA
piosenka na rozpoczęcie "Wszyscy są...",
zabawa integracyjna : "Witam wszystkich, którzy...."
-wstali "prawą nogą" , są weseli, sympatyczni i gotowi do zabawy;. Niech wstaną, pokażą się, uśmiechną , a my ich przywitamy brawami.
-witam również tych, którzy wstali lewą nogą;, są niewyspani, smutni, zmęczeni i źli. Niech wstaną, pokażą się, zrobią kwaśną minę i również ich przywitamy brawami.
-Czy wy wiecie, czy nie wiecie tyle bajek jest na świecie. Opowiem wam dzisiaj bajkę o " Złościku ". A, dlaczego zapytacie? Zaraz się dowiecie.
Opowiem wam historię, która ostatnio wydarzyła się w pewnym przedszkolu: To był b. męczący dzień. Pani poprosiła chłopców, żeby posprzątali w kąciku klocków i obiecała, że jak to zrobią, to każdy będzie mógł zająć się tym, co najbardziej lubi. Karol uwielbiał takie chwile...zwykle wtedy z Wojtkiem i Michałem bawili się małymi samochodzikami Dlatego Karol chciał jak najszybciej posprzątać i zająć się tym, co lubi najbardziej. Niestety, w chwili gdy prawie wszystkie klocki były już na swoim miejscu, jeden z chłopców potknął się o skrzynię, która się przewróciła i wyrzuciła z siebie wszystkie klocki. Na ten moment czekał tylko Benek, który przepada za rozrabianiem. Wpadł w klocki i zaczął je rozrzucać po całej Sali.
Karol, Wojtek i Michał stanęli bez ruchu......... Wreszcie Karol krzyknął:
-Benek, co ty robisz?!
-Zniszczyłeś naszą pracę, przez ciebie nie będziemy mieli czasu na zabawę! - wrzasnął Michał i niewiele myśląc, rzucił się na Beńka i zaczął go okładać z całych sił.
-Benek, ty głupku! Co zrobiłeś?!; krzyczał Michał i przyciskał łobuza do podłogi.
-Ałaj! krzyczał Benek - zostaw mnie!
Karol i Wojtek próbowali rozdzielić chłopców i wyglądało, że wszyscy się szarpią i biją.
Wtedy właśnie nadeszła pani i powiedziała z wyrzutem:
-Mieliście posprzątać klocki, a tymczasem zrobiliście potężny bałagan i na dodatek robicie sobie nawzajem krzywdę. Kto wpadł na pomysł, żeby porozrzucać klocki?
Ponieważ wszyscy zaczęli się przekrzykiwać, bo nikt nie czuł się winien więc wszyscy wylądowali pod tablicą z zasadami, żeby przypomnieć sobie jak należy zachowywać Się w przedszkolu. To przypominanie trwało tak długo, że już nie starczyło czasu na zabawę. Karol nie mógł się pogodzić z tą sytuacją. Tego było za wiele! "To przez tego głupiego Beńka. On jest chyba tylko po to, żeby rozrabiać".
N.: co się wydarzyło podczas sprzątania klocków? jak myślicie- jak czuł się Karol, gdy Benek zniszczył jego pracę ? dlaczego Benek jest rozrabiaką?
I Karol, który był zazwyczaj miłym i wesołym chłopcem, nie wytrzymał. Porozrzucał klocki, podeptał pluszaki, a samochodziki wrzucił do śmieci. Po chwili sala wyglądała jak pobojowisko.
N.: czy Karol dobrze postąpił? ........ ciekawe, jak powinien w tej sytuacji postąpić?
Co się z Tobą dzieje Karolu? - zapytała pani .
A Karol nie wiedział co odpowiedzieć, więc powiedział, że nic, tylko chce iść już do domu.
I już do końca dnia nie chciał się z nikim bawić. Rysował tylko na kartonie jakieś dziwne mazańce , a kredkę przyciskał tak mocno, że aż się złamała , a gdy chciał sięgnąć po drugą, wtedy wydarzyło się coś dziwnego....wśród linii na kartce zauważył jakiś dziwny ruch....... Po chwili spośród gęstwiny kresek wyłoniło się coś, co przypominało kłębek nici o kilkunastu długich rękach.........Dziwny stworek stanął na kartonie rozprostowując swoje kończyny.
Po chwili jedną ze swoich długich rąk zaczął drapać się po rozczochranej głowie, następnie zmarszczył krzaczastwe brwi, wybałuszył wielkie oczy i wrzasnął piskliwym głosem:
- Nieźle narozrabialiśmy, co?!!!
Karol aż podskoczył na dywanie. A ty kim jesteś i skąd się tu wziąłeś? spytał zdumiony.
Stworek czterema rekami wziął się pod boki, wykrzywił kreski, które były chyba ustami, podskoczył i jęknął:
-Jestem z tobą już cały dzień, a ty nie wiesz kim jestem? Karol nie wiedział.
-Zaciskam ci pięści, czerwienię twarz, marszczę twoje oczy, a twoje ręce zmuszam do rzucania zabawkami, a twoje nogi do tupania i kopania, a ty nie wiesz kim jestem? Czerwona twarz stworka stała się fioletowa, a sztywne włosy przypominały teraz pioruny.
Oczy Karola stały się wielkie ze zdumienia. Stworek krzyczał nadal tupiąc i rzucają się po podłodze "AAAAAA, UUUUU, WWRRRRR, to ja ZŁOŚĆ, czujesz mnie od chwili rozróby z Beńkiem. NIE OPUSZCZĘ CIĘ, DOPÓKI NIE POSTANOWISZ CO ZE MNĄ ZROBIĆ! " acha - i mów do mnie Złościk. Złośliwy Stworek biegał nadal po Sali, kopiąc klocki i szczypiąc Karola po stopach. Wreszcie Karol złapał Złościka za jedną z rąk, postawił sobie na dłoni i powiedział:
-Tak , masz rację, jestem zły, złości mnie dziś wszystko i już nie wiem, co mam robić! Powiedziawszy te słowa, chłopiec usiadł, a po chwili popłynęły mu z oczu łzy. Złośnikowi zrobiło się żal Karola, żal było patrzeć, jak ten się męczy. Spojrzał chłopcu w oczy i spytał:
-Czy wiesz kto i kiedy cię rozzłościł?
-Czy powiedziałeś mu o tym, co czujesz?
-Czy doszliście do porozumienia? Jeśli chcesz wiedzieć, jak sobie ze mną radzić, musisz sobie odpowiedzieć na te pytania. Lepiej się z tym uporasz, gdy poprosisz o pomoc kogoś dorosłego.
Karol otarł łzy z oczu i postanowił natychmiast udać się do pani
-Proszę pani, chciałbym koniecznie z panią o czymś porozmawiać........
N.: o czym Karol chciał z panią porozmawiać? (zdj przedst.. złość, czyt. Globalne ZŁOŚĆ)
N.: co was zlości? Kiedy twoja złość wychodzi na zewnątrz?
Gdzie czujecie swoją złość?
N-l rozwiązuje wspólnie z dziećmi problem, czy złość jest dobra czy zła?:
Złość jest uczuciem naturalnym - mieszka w każdym z nas.
I czasami, gdy nam się coś nie podoba, nie możemy czegoś dostać, albo ktoś nas krzywdzi, wtedy ona wychodzi z nas na zewnątrz. Jest nawet potrzebna, bo dodaje nam siły, wtedy gdy ktoś nas krzywdzi. Dorośli mówią, że "wychodzą z siebie", tzn., że stają się kimś innym niż byli wcześniej.
Jednak nadmiar złości może przemienić się w agresję - tak jak u Karola . Dlatego trzeba z nią zrobić porządki. Żeby to się udało trzeba odpowiedzieć na te pytania, które podpowiedział Złościk:
INSTRUKCJA OBSŁUGI ZŁOŚCI: Uświadomić sobie: kto i kiedy cię rozzłościł? Powiedzieć sobie: oho! jestem zły
-Powiedzieć tej osobie o tym, co czujesz? Że jesteś zły!!!!!!!!!!!
-Powiedzieć komuś o swojej złości, Z kim możecie porozmawiać o swoich uczuciach?
-są jeszcze zabawy przeciw złości: np. siadamy po turecku i liczymy do 10
-Zabawa do ćwiczenia umiejętności społecznej, radzenia sobie z gniewem pt. "Zły Karol, dobry Karol "komunikacja niewerbalna- mowa ciała, mimika - złość, radość.
Dzieci wstają, dobierają się parami, staja naprzeciw siebie. Zasada: nie wolno się bić, dotykać ani obrażać. tylko na sygnał pokazujemy koledze swoje emocje.
Na zawołanie prowadzącej: "zły Karol ", dzieci naśladują ruchem, gestem za nauczycielem złość. Następnie uwalniają się ze złości poprzez ocieranie od gór do dołu całego ciała i wyrzucają daleko całą złość. Na zawołanie: " dobry Karol ", uśmiechają się, kłaniają. Zabawę powtarzamy.
-Dzieci znów siadają na dywanie: Porozmawialiśmy o uczuciu złości, to teraz możemy pobawić się w rozpoznawanie emocji. N-lka demonstruje dzieciom zdjęcie osoby złej i osoby uśmiechniętej. Pyta o osobę uśmiechniętą: w jakich okolicznościach mamy taką minę? (gdy jesteśmy szczęśliwi, zadowoleni, weseli, radośni). Potem pokazuje osobę złą i pyta kiedy , w jakich okolicznościach doświadczamy złości? ( gdy ktoś nas krzywdzi, gdy nas nie rozumie, gdy czegoś nam brakuje, gdy nam ktoś coś zabiera).
dzieci znów dobierają się parami i maszerują do piosenki Maszerują dziecir1; , na przerwę w muzyce demonstracja tablic przedst. 1 wybraną emocję. Dzieci naśladują wyraz twarzy i pokazują koledze w parze.)
-Karty pracy: narysuj siebie jak się dzisiaj czujesz. Jakie emocje były w tobie od rana, czy jesteś zadowolony i wesoły, czy może smutny albo zły?
"Zwierzęta zimą"
Cel główny:
- uświadomienie dzieciom konieczności dokarmiania zwierząt w czasie zimy;
Cele szczegółowe:
- poznaje warunki panujące w lesie w czasie zimy,
- zna zwierzęta leśne,
- wie jak wygląda karmik i czym dokarmiamy ptaki,
- wie jak wygląda paśnik i czym dokarmiamy zwierzęta,
- odpowiada na pytania dotyczące wysłuchanego wiersza,
- dopasowuje pożywienie do ptaka lub zwierzęcia,
- przestrzega reguł w zabawach ruchowych
Metody: czynna- udział dzieci w zajęciu i zabawie ruchowej,
słowna- wypowiedzi dzieci na dany temat, czytanie globalne wyrazów, rozwiązywanie zagadek,
oglądowa- pokaz ilustracji, emblematów,
Formy: praca z całą grupą, praca indywidualna przy stole,
Środki dydaktyczne:
Ilustracje zwierząt leśnych, a szczególnie sarna, zając, dzik, wróbel sikorka, małe obrazki tych zwierząt dla każdego dziecka
Wyrazy: las, ptaki
Ilustracje: karmnik, paśnik
Pożywienie: siano, marchew, kapusta, buraki, ziemniaki, ziarna, słoninka
Przebieg zajęć:
1. Wysłuchanie zagadki:
Sosnowy, dębowy, stary lub młody,
rosną w nim grzyby, rosną jagody. ... (las)
Globalne czytanie wyrazu "Las"
2. Wyprawa do lasu - zabawa ruchowa z elementami metody W.Sherborne
N: Wyruszymy dziś na wyprawę do lasu. Po drodze możemy napotkać różne przeszkody, dlatego dobierzcie się parami. Idziemy!
Uwaga! Zwalone drzewo - Jedna osoba będzie rzwalonym drzewemr1;, druga musi pokonać przeszkodę przechodząc i unosząc wysoko nogi (wyczucie kolan)
Uwaga! Duży kamień na drodze - Jedna osoba będzie "dużym kamieniem", który trzeba usunąć ze ścieżki, druga siada plecami do niej i próbuje go przesunąć(wyczuwanie siły)
Uwaga! Złamany konar - Jedna osoba tworzy "złamany konar drzewa", druga przechodzi pod nim i pod innymi "konarami" (ćwiczenie w grupie, wyczucie współpracy)
Jesteśmy w lesie - Każde dziecko indywidualnie - "Wiatr kołysze konarami drzew" (ćwiczenie twórcze)
3. Zimowy las - rozmowa o warunkach panujących obecnie w lesie.
- Jak wygląda las obecnie?
- Jak wyglądają drzewa?
- Czym jest pokryta ziemia?
4. Rozmowa na temat zwierząt żyjących w lesie:
- Jakie zwierzęta i ptaki możemy spotkać w lesie?
- Jak przygotowują się do zimy?
(Wybieranie ze zbioru ilustracji, tych które przedstawiają zwierzęta i ptaki żyjące w lesie. Zawieszenie na tablicy. Globalne czytanie wyrazu "ptaki")
5. Słuchanie wiersza "Kto pamięta o zwierzętach" czytanego przez nauczycielkę.
Leśnik sarnom wyniósł siano
i sól do solniczki,
a wiewiórka chowa w dziupli
swoje smakołyczki.
Lis futerko kupił nowe,
wróble zaś zmieniły piórka.
W sen zapadły jeże, żaby,
śpi już nawet mała pszczółka.
Cisza w lesie coraz głębsza,
pochowały się zwierzęta.
Co też zimą będą jadły?
Czy też o nich ktoś pamięta?
Pan leśniczy dba o sarny
w swej leśnej zagrodzie.
My o ptaki dbać musimy,
lecz w naszym ogrodzie.
6. Rozmowa o treści wiersza:
- O jakich zwierzętach była mowa w wierszu?
- Kto zapadł w sen zimowy?
- Kto ma nowe futro?
- Co robi wiewiórka?
- Które zwierzęta mają kłopot ze zdobyciem pożywienia?
- Kto o nich zadba?
- W jaki sposób?
7. Wyjaśnienie znaczenia słowa "paśnik" i "karmnik" na podstawie ilustracji i informacji nauczycielki.
8. Co dla ptaków, co dla zwierząt - nazywanie i segregowanie pożywienia:
siano (sarna), ziemniaki, buraki (dzik), marchew, kapusta (zając), ziarna (wróbel), słoninka (sikorka)
9. Zwierzęta i ich przysmaki - zabawa dydaktyczna.
Każde dziecko otrzymuje obrazek przedstawiający dzika, sarnę, zająca, wróbla, sikorkę. Dzieci biegają po sali, na hasło "Paśnik" szukają tacki z przeznaczonym dla danego zwierzęcia pokarmem. Sprawdzenie czy nie ma pomyłki, zamiana obrazków i ponowna zabawa.
10. Zachęcenie dzieci do dokarmiania ptaków: Nauczycielka recytuje ostatnią zwrotkę
wiersza i pyta, gdzie my możemy dokarmiać ptaki.
Pan leśniczy dba o sarny
w swej leśnej zagrodzie.
My o ptaki dbać musimy, lecz w naszym ogrodzie.
11. Prawda-fałsz - quiz podsumowujący wiadomości; nauczycielka czyta zdanie, dzieci odpowiadają "tak" lub "nie"
"Wiewiórka gromadzi zapasy na zimę".
"Hałasujemy w lesie".
"Niszczymy domy zwierząt".
"Dokarmiamy zwierzęta w czasie zimy".
"Jeż zasypia na zimę."
"Leśniczy dostarcza pożywienie do paśnika."
13.Wysłuchanie piosenki "Jestem wróbelkiem"