Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ

SCENARIUSZ ZAJĘĆ integracyjnych

TEMAT: Integracja rodziców

CELE:

- Angażowanie rodziców do współpracy z wychowawcą, uaktywnianie rodziców, zmiany

postawy z biernej na uczestniczącą

- Udoskonalanie umiejętności interpersonalnych nauczycieli w relacjach z rodzicami

- Wyższa efektywność spotkań z rodzicami

Materiały: ołówki, kredki, arkusz papieru, karteczki

Metoda aktywizująca: „dywanik pomysłów” i „metaplan”

PRZEBIEG SPOTKANIA

1. Przedstawienie tematu spotkania

Do dobrego wychowania dzieci potrzebna jest nie tylko praca wychowawcza rodzica i nauczyciela, ale także współpraca rodziców. Żeby rodzice naszej klasy mogli ze sobą współdziałać powinni się lepiej poznać.

2. W celu stworzenia poczucia bezpieczeństwa wprowadzamy normy:

- nie oceniamy i nie krytykujemy wypowiedzi

- okazujemy szacunek

- jesteśmy uważni tzn. gdy jedna osoba mówi to pozostałe słuchają

- każdy mówi o sobie w swoim imieniu np. ja uważam, mnie się wydaje

3. Każdy rodzic przedstawia się i mówi czyim jest rodzicem, wymienia mocną stronę (zaletę) swojego dziecka np. Stanisław Kowalski, jestem tatą Małgosi. Zaletą Małgosi jest, że, chętnie pomaga innym dzieciom.

4. Rodzice kończą napisane na tablicy zdanie: w dzieciach cenię i lubię…

5. Każdy rodzic mówi, czego życzy sobie dla swojego dziecka w tej klasie. Oczekiwania i opinie rodziców notowane są przez nich na rozwieszonych i opatrzonych numerkami arkusza papieru. Po zakończeniu spotkania stają się materiałem do przemyśleń wychowawcy i rodziców np. zliczamy występujące te same życzenia i oczekiwania, wymieniamy inne i próbujemy się do ich ustosunkować.

6. Wychowawca przedstawia swoje oczekiwania wobec rodziców i wobec dzieci.

7. Anonimowa wypowiedź rodziców „Od wychowawcy oczekuję…” Nauczyciel rozdaje przygotowane karteczki i długopisy, prosi rodziców o anonimową wypowiedź. Nauczyciel je zabiera i zapowiada, że przeczyta w domu, a na następnym spotkaniu przedstawi wypowiedzi rodziców.

8. Wychowawca zachęca rodziców do aktywności np. zadawania pytań, umożliwia realizacje krótkich rozmów pomiędzy rodzicami, wymiany numerów telefonicznych i adresów.

 

 

Gry i zabawy na budowanie zespołu – team building

Niezbędne: kartki papieru A4 (mogą być zapisane) – tyle ile uczestników

Przydatne: -

Wiek uczestników: min. gimnazjum

Liczba uczestników: bez znaczenia

Miejsce: bez znaczenia

Cała drużyna staje obok siebie, ramię w ramię. Pomiędzy ramiona wkładamy kartki papieru, których nie wolno dotykać dłońmi podczas całej zabawy.

Osoby muszą stać blisko siebie, tak żeby kartki nie spadły na ziemię. Teraz dajemy drużynie zadania, które muszą wykonać tak, żeby nie zgubić kartek, np.: dwa kroki do przodu, dwa kroki w prawo, podskok, przysiad, obrót całej grupy wokół własnej osi, itp.

Kiedy grupa liczy więcej osób można ich podzielić na drużyny i urządzić rywalizację kto dłużej wytrzyma z kartkami wykonując różne zadania.

 

 Gry i zabawy na budowanie zaufania

Niezbędne: kartki papieru, długopisy, szpilki lub taśma klejąca (ew. małe samoprzylepne karteczki)

Przydatne: -

Wiek uczestników: min. gimnazjum

Liczba uczestników: bez znaczenia

Miejsce: bez znaczenia

Każdemu uczestnikowi przymocowujemy do placów kartkę.

Następnie każdy może napisać na plecach innego róże fajne rzeczy o nim, wydarzenia razem przeżyte, razem odkryte, docenione, pochwały, miłe słowa, itp. Na koniec zabawy każdy odkrywa wiadomości dla niego przeznaczone. Chociaż raz można powiedzieć komuś coś dobrego za jego plecami...

Podobną zabawę można przeprowadzić przyczepiając do pleców samoprzylepne karteczki lub kolorowe kwiatki, które później utworzą łąkę.

 

 

Gry i zabawy na zapoznanie - lodołamacze

Niezbędne: -

Przydatne: krzesło dla każdego

Wiek uczestników: bez znaczenia

Liczba uczestników: bez znaczenia

Miejsce: bez znaczenia

Gra dobra na utrwalenie imion. Wszyscy stoją (lub siedzą) w okręgu. Jedna osoba jest w środku i wskazuje na wybraną przez siebie osobę.

Jeśli powie „zip” osoba wskazana musi podać imię swojego sąsiada po prawej, jeśli powie „zap” musi podać imię osoby po lewej. Jeśli natomiast osoba w środku powie „zip-zap” osoby po lewej i prawej stronie wskazanej osoby zamieniają się miejscami. Jak ktoś się pomyli wchodzi do środka.

Później grę można utrudnić wprowadzając „zip-zip”, lub „zap-zap”, wtedy osoba wskazana musi podać imię osoby siedzącej o dwa miejsca od niej.

Gry i zabawy teatralne

Niezbędne: kartki (mogą być małe karteczki), przybory do pisania

Przydatne: stół

Wiek uczestników: min. gimnazjum

Liczba uczestników: min. 6

Miejsce: bez znaczenia

Wbrew pozorom jest to najtrudniejsza wersja. Wszyscy piszą na małych karteczkach jakieś zdania lub słowa, np. ”Goździkowa kupiła kartofle”, ”pada deszcz”, ”dżdżownica”, itp.

Kartki rozsypujemy na stole, który stoi na scenie lub po prostu na scenie. Dwóch aktorów zaczyna grać jakąś sytuację, po chwili jeden z nich podnosi kartkę i wplata to, co jest tam napisane w graną sytuację, a potem robi to kolejny i tak dalej...

 

Gry i zabawy weselne

Niezbędne: banan, balon, kawałek sznurka dla każdego uczestnika

Przydatne: -

Wiek uczestników: dorośli

Liczba uczestników: bez znaczenia

Miejsce: bez znaczenia

Kilku osobom przywiązuję się banana na sznurku za tylną szlufkę przy spodniach, tak, żeby wisiał on na wysokości kolan.

Teraz wystarczy tylko przeprowadzić balon przez sale, w tą i z powrotem okrążając krzesło. Nic prostszego, jeśli weźmie się pod uwagę, że balon można dotykać tylko zwisającym bananem.

 

 

Szyfry

Litery szyfrujemy zgodnie z poniższą szachownicą, najpierw numer kolumny, potem wiersza np.:

Zdanie szyfrowane: Ala ma kota

Zaszyfrowane: 11 13 11 23 11 52 43 44 11

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • jucek.xlx.pl






  • Formularz

    POst

    Post*

    **Add some explanations if needed