Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
PROGRAM ŚWIĘTA MATEMATYKI
Stara Wojska, 17 marca 2005
etap szkolny
1. 800 – 920: konkurs matematyczny „Kangur”;
„Mały Kangurek” w klasach 0 – III;
gry i zabawy matematyczne w klasach IV – IIIG;
2. 930 – 1040: gry i zabawy matematyczne w klasach 0 – III;
zawody matematyczne dla klas starszych;
3. 1040 – 1100: przerwa na herbatę;
4. 1100 – 1145: ogłoszenie wyników szkolnych zawodów
matematycznych;
wręczenie nagród;
wręczenie dyplomów uczestnikom matematycznych
konkursów ogólnopolskich;
etap gminny
1. 1200: przyjazd uczestników z innych szkół;
2. 1205 – 1300: część artystyczna;
3. 1300 – 1330: poczęstunek;
oglądanie wystawki matematycznej;
4. 1330 – 1500: konkursy matematyczne;
5. 1500 – 1530: podsumowanie konkursów;
wręczenie nagród;
6. 1530: zakończenie;
odjazd gości.
DZIEJE MATEMATYKI POLSKIEJ
referat wygłoszony przez jedną z uczennic klasy III gimnazjum
W Polsce przedrozbiorowej najwybitniejszą postacią był Adam Kochański, nadworny matematyk Jana III Sobieskiego, znany z przybliżonego rozwiązania kwadratury koła.
W czasie zaborów najbardziej zasłużonym krzewicie-lem wiedzy matematycznej był Jan Śniadecki. Od niego to pochodzi polska terminologia matematyczna w ówcze-snym zakresie (np. terminy „całka”, „różniczka”).
Jedynym znanym powszechnie matematykiem polskim sprzed 2 połowy XIX w. był Hoene-Wroński, twórca nowej metody w teorii równań różniczkowych. Mniej znanym jest Żmurko – wynalazca integratora (przyrządu do mechanicznego obliczania pól figur płaskich).
Pierwsze polskie czasopismo matematyczne „Prace Matematyczno-Fizyczne” założono w 1888r.
Dopiero od zakończenia I wojny światowej można mówić o polskiej szkole matematycznej.
Grupa matematyków warszawskich (Sierpiński, Mazur-kiewicz, Kuratowski
i in.) zasłynęła z badań w zakresie teorii mnogości i topologii, podjętych
z inicjatywy Janiszewskiego.
Założone w 1920 roku polskie czasopismo matematyczne „Fundamenta Matematicae”, poświęcone tym dyscypli-nom, było pierwszym na świecie wyspecjalizowanym czasopismem matematycznym.
Z prac w dziedzinie analizy funkcjonalnej zasłynął ośrodek lwowski (Banach, Mazur, Steinhaus i in.).
Założone we Lwowie w 1928 r. przez Banacha i Steinhausa czasopismo „Studia Mathematica”, wydawane do dziś w Polsce, jest szeroko rozpowszech-nione za granicą. Publikuje prace z zakresu analizy funkcjonalnej, metod abstrakcji, analizy matematycznej, rachunku prawdopodobieństwa.
W czasie II wojny światowej zginęłą prawie połowa twórczo pracujących matematyków polskich.
Mimo to po II wojnie światowej matematyka polska szybko zaczęła się odradzać.
Największe uniwersyteckie ośrodki matematyczne znajdują się
w Warszawie, Krakowie i Wrocławiu.
Duże znaczenie ma też Instytut Matematyczny PAN.
Organizacją społeczną matematyków w Polsce jest Polskie Towarzystwo Matematyczne, które zajmuje się zarówno pracą badawczą, jak i popularyzacją oraz dydaktyką matematyki.
Wychodzi wiele czasopism matematycznych, przy czym kilka w językach obcych.
Bardzo ożywiona jest również współpraca matematyków polskich z ośrodkami badawczymi za granicą.
Ogólnoświatową instytucją powołaną do popierania badań matematycznych i krzewienia kultury matema-tycznej jest Międzynarodowa Unia Matematyczna.
Od 1990 roku działa też Europejskie Towarzystwo Matematyczne. W Polsce działa od 1972 roku Centrum Matematyki im. Stefana Banacha.
„Matma” da się lubić
program artystyczny
Dziś w naszej szkole
„Matma” króluje.
Już prawie wiosna
Każdy to czuje.
Rano do boju
Ruszyły „kangury”:
Uczniowie z dołu,
Uczniowie z góry.
W skupieniu testy
Rozwiązywały
I żadnym stresom
Się nie dawały.
Już od „zerówki”
Do drugiej klasy
Są wśród nas
Matematyczne asy.
Kiedy „kangury”
Sprawdzian swój miały,
Młodsi koledzy
Też się sprawdzali.
Z sukcesów waszych
Bardzo się cieszymy
I w starszych klasach
Szóstek życzymy.
Gorąco witamy
Gości z naszej gminy
Na wspólną zabawę
Serdecznie prosimy.
Są tu dzisiaj z nami
Z innych szkół koledzy.
Razem powtórzymy
Trochę szkolnej wiedzy.
Za drzwiami już stoją
Nasi sławni goście.
Gromkimi brawami
Na salę ich proście.
Wszyscy biją brawo, wchodzi czterech chłopców przebranych za Euklidesa, Talesa, Kartezjusza i Newtona.
Euklides:
Tylko jedną do prostej równoległą mamy,
Kiedy na płaszczyźnie punkcik obieramy.
EUKLIDES
IV – III w.p.n.e.
Matematyk grecki, działający w Aleksandrii.
W dziele ”Elementy geometrii”, składającym się z 13 ksiąg, usystematyzował całość ówczesnej wiedzy matematycznej w postaci aksjomatycznego wykładu. Dzieło to wywarło olbrzymi wpływ na dalszy rozwój matematyki.
Zachowały się w przekładach łacińskich dzieła Euklidesa z geometrii, z optyki,astronomii i z teorii muzyki.
Tales:
Kiedy równoległymi kąty przecinałem,
Zawsze z nich proporcje jakieś otrzymałem.
TALES Z MILETU
Tales urodził się około 624 roku p.n.e. w Milecie (obecnie na terenie Turcji). Przez pierwszą część życia był zręcznym kupcem. Do dzisiaj zachowała się też informacja, że był to bardzo komunikatywny i optymistyczny człowiek o znakomitym zdrowiu, łączący poświęcenie nauce z uprawianiem sportu. Niejeden raz zdobywał olimpijskie laury.
Tales wiele lat przebywał w Egipcie, starając się wniknąć w tajniki kapłanów. Wszystkich zadziwiał swoją znajomością geometrii i astronomii, szczególnie po tym, gdy przewidział całkowite zaćmienie Słońca w 585 r. p.n.e., do którego doszło pod koniec wojny między Lidyjczykami a Medami.
Tales interesował się przede wszystkim figurami geometrycznymi. Udowodnił m.in., że:
· każda średnica dzieli koło na dwie równe części,
· kąty przy podstawie w trójkącie równoramiennym są równe,
· dwa trójkąty są przystające jeżeli bok i dwa kąty przy tym boku w jednym trójkącie są równe odpowiednio bokowi i dwóm kątom w drugim trójkącie (cecha kbk przystawania trójkątów),
· kąty wierzchołkowe, utworzone przez przecinające się proste, są równe,
· kąt wpisany oparty na półokręgu jest prosty,
· przez wszystkie wierzchołki każdego trójkąta można poprowadzić okrąg, podobno podał też odpowiednią konstrukcję.
Znalazł również sposób na zmierzenie wysokości piramidy Cheopsa w Gizie. Wybudowana dwa tysiące lat temu była jedyną budowlą której wysokości nikt nie potrafił zmierzyć. Tales wykorzystał do pomiarów cień słoneczny ale musiały zachodzić pewne szczególne warunki. Cień słoneczny musiał był prostopadły do podstawy piramidy a jednocześnie jego długość musiała być równa wysokości piramidy. Aby spełnić te dwa warunki Tales musiał pokonać nie tylko problemy matematyczne, ale i geograficzno-astronomiczne. Cień piramidy porównywał ze swoim cieniem. W dzisiejszej jednostce miary wysokość piramidy Cheopsa wynosi 147 metrów.
Podobno obliczył też odległość statku od brzegu morza (oczywiście pomiarów dokonał nie wybierając się w morze).
W czasach Talesa określenia matematyka, filozofia jeszcze nie istniały, wymyślono je później. Tales był matematykiem i filozofem jednocześnie. Był pierwszym człowiekiem, który zaczął zadawać sobie pytania o pierwotne elementy świata. Z czego zbudowany jest świat fizyczny i jak działa? Znalazł odpowiedź, stwierdził, że woda jest pierwotnym i ostatecznym żywiołem. Wierzył, że Ziemia jest płaskim dyskiem pływającym w nieskończonym oceanie. Trzęsienia Ziemi miały wynikać właśnie z tego faktu. Był najprawdopodobniej pierwszym człowiekiem, który tłumacząc to zjawisko nie odwoływał się do żadnych nadprzyrodzonych sił.
Tales zadawał sobie również pytanie: co to znaczy myśleć? Jemu zawdzięczamy słynne powiedzenie "Poznaj samego siebie"..
Platon opisuje następującą anegdotę z życia Talesa. Kiedyś nocą Tales spoglądał w niebo i wpadł do rowu. Piękna służąca pomogła mu podnieść się i zapytała go: "Jak możesz oczekiwać, że zrozumiesz co się dzieje na niebie, jeżeli ty nie widzisz nawet co masz pod nogami?"
Tales nie miał dzieci, adoptował syna swojej siostry. Umarł w Milecie około 547 roku p.n.e., na stadionie, na skutek udaru słonecznego, oklaskując walczących o zwycięstwo olimpijczyków. Niestety nie zachowały się żadne prace Talesa.
Kartezjusz:
„Myślę, więc jestem” kiedyś tak stwierdziłem
I układ współrzędnych dla was wymyśliłem.
RENE DESCARTES (KARTEZJUSZ)
1596 - 1650
Francuski filozof i matematyk; twórca kartezjanizmu.
Większość życia spędził w Holandii uciekając przed prześladowaniami ze strony Kościoła. Głosił racjonalizm i sceptycyzm metodyczny. Za przedmiot poznania filozoficznego uważał treści świadomości człowieka, a za kryterium prawdy — jasność i wyraźność sądów. Filozofia Descartes'a opierała się na pewności, że poznanie jest dostępne każdemu dobrze pokierowanemu rozumowi. Podstawą systemu Descartes'a jest uznanie pewności istnienia własnej duszy ze względu na jej czynność myślenia (cogito ergo sum 'myślę, więc jestem').
Swój dorobek w dziedzinie matematyki zawarł Kartezjusz w traktacie Geometria. Podał tam opis metody współrzędnych (kartezjański układ współrzędnych). Rozwój idei Kartezjusza doprowadził do powstania geometrii analitycznej, a badania geometrycznych własności krzywych metodami algebraicznymi — do powstania rachunku różniczkowego i całkowego, a następnie geometrii różniczkowej.
Descartes wprowadził wiele współczesnych symboli matematycznych a także zapoczątkował badania nad równaniami algebraicznymi.
Badania Kartezjusza w zakresie fizyki dotyczyły głównie mechaniki i optyki geometrycznej; wprowadził pojęcie pędu, sformułował zasadę zachowania pędu, którą jednak objaśniał niewłaściwie nie uwzględniając, że pęd jest wielkością wektorową. Wysunął przypuszczenie, że ciśnienie atmosferyczne zmniejsza się wraz ze wzrostem wysokości. Sformułował prawo załamania światła (pierwszy na drodze matematycznej) oraz ideę eteru jako nośnika światła. Objaśnił zjawisko tęczy.
Newton:
Zasady dynamiki wszyscy dobrze znacie.
Wzory skróconego mnożenia też mi zawdzięczacie.
IZAAK NEWTON
1642 – 1727
O Newtonie słyszał każdy i każdy c...