Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
03.09.2009 r.
Prowadząca:
Zabawa dydaktyczna: Co jest żółte w naszej sali?
Cele ogólne: Kształtowanie umiejętności rozpoznawania i nazywania koloru żółtego.
Cele szczegółowe:
- dziecko potrafi wskazać znajdujące się na sali przedmioty i zabawki w kolorze żółtym;
- potrafi oddzielić klocki żółte i konstruować z nich wieże;
- słucha wiersza „ Gra w kolory – żółty”.
Środki dydaktyczne: Płyta CD z piosenką „Kolorowy taniec Połamaniec”, origami płaskie z kół do wykonania pracy plastycznej.
Przebieg zajęć
Nauczyciel recytuje dzieciom wiersz „Gra w kolory żółty”, następnie próba rozmowy na temat wiersza – o jakim kolorze opowiada wiersz,
- co jest koloru żółtego,
- co może być żółte,
- co jest żółte w naszej sali.
Zajęcia plastyczne podczas słuchania I zwrotki piosenki Kolorowy taniec połamaniec – origami płaskie z kół „Miś”.
04.09.2009 r.
Prowadząca:
Zajęcie dydaktyczne: Jakie to zwierzątko?
Cel ogólny: Wiązanie opisu słownego z wyglądem zwierzątka na ilustracji;
Wprowadzenie określenia „mała i duża”
Cel szczegółowy:
- dziecko potrafi nazwać zwierzątko, jakie widzi na ilustracji;
- naśladuje jego sposób poruszania się i charakterystyczny wydawany dźwięk;
- wskazuje dużą i małą kaczkę.
Środki dydaktyczne: Płyta CD – odgłosy kaczki, Sylwety kaczki dużej i małej, piórka, karta pracy „kaczka”, żółte kredki.
Przebieg zajęć
Zagadka „kto tak gdacze”- dzieci słuchają odgłosu kaczki z płyty CD, odpowiedź na pytanie jakie to zwierzątko? Rozmowa na temat charakterystycznych cech kaczki,. Zabawa piórkami.
Praca plastyczna dzieci wypełniają kontur kaczki żółtą kredką.
10.09.2009 r.
Prowadząca:
Zabawa dydaktyczna: Jakie to zwierzątko?
Cel główny: Wiązanie opisu słownego z wyglądem ślimaka.
Cel szczegółowy: -dziecko na podstawie ilustracji określa jakie to zwierzątko;
- wymienia charakterystyczną cechę ślimaka;
- nauka wierszyka „Ślimak”.
Środki dydaktyczne: Ilustracja ślimaka, duża maskotka ślimak, muszelki różnego rodzaju, karta pracy ślimak, płyta CD z utworem F. Chopina „Nokturn”.
Przebieg zajęć
Na podstawie ilustracji dzieci odpowiadają na pytania nauczyciela : jak nazywa się to zwierzątko, gdzie ma swój domek, jak nazywa się domek ślimaka. Dzieci siedzą w kole nauczyciel podaje kolejno dzieciom różne rodzaje muszelek. Dzieci określają jakie te muszelki są np.: małe, duże, twarde, białe. Zabawa naśladowcza jak chodzi ślimak. Praca plastyczna: wypełnienie farbą konturu domku ślimaka.
11.09.2009 r.
Prowadząca:
Temat zajęcia dydaktycznego: „kto jest chłopcem, kto dziewczynką”.
Cel ogólny: kształtowanie świadomości przynależności do określonej płci.
Cel szczegółowy:- dziecko potrafi określić czy jest chłopcem, czy dziewczynką;
- wskazuje na ilustracji dziewczynki i chłopców,
- próbuje określać na podstawie ilustracji czym się różnią chłopcy, od dziewczynek.
Środki dydaktyczne: Ilustracje chłopca i dziewczynki, karty pracy chłopczyk i dziewczynka.
Przebieg zajęcia
Dzieci siadają w kole, nauczyciel prosi, by wstały wszystkie dziewczynki, następnie dziewczynki siadają nauczyciel prosi by, wstali wszyscy chłopcy. Dzieci oglądają ilustrację i wskazują gdzie jet dziewczynka, a gdzie chłopczyk. Rozmowa nt. Różnic występujących między chłopcami
i dziewczynkami ( wygląd, ubiór, imiona). Praca plastyczna kto jest chłopcem koloruje chłopca, kto jest dziewczynką koloruje dziewczynkę.
15.09.2009 r.
Prowadząca:
Temat zajęcia dydaktycznego: „kolczaste przedmioty”
Cel ogólny: Zapoznanie dzieci z różnymi przedmiotami, przypominającymi kolce jeża.
Charakterystyczne cechy jeża- wprowadzenie określenia kłujące.
Cel szczegółowy: - dziecko określa do czego służą przedstawione przedmioty;
- opisuje charakterystyczne cechy jeża.
- potrafi powtórzyć wiersz „Idzie jeż”.
Środki dydaktyczne: szczoteczka do zębów, szczotka do włosów, kasztan w kolczastej łupince, pojemnik na kredki, szczotka do czyszczenia butów, przyrząd do masażu stóp, płyta CD z piosenką Jeżyk.
Przebieg zajęcia
Dzieci siedzą w kole nauczyciel pokazuje kolejno „ kolczate przedmioty” dzieci próbują odgadywać do czego służą i co przypominają im te „kolce”. Nauczyciel odczytuje zagadkę(jeż).
Nauka wiersza z inscenizacją ruchową „ Idzie jeż”.
Dzieci ściągają buciki i skarpetki, dotykają stópkami kolczastych przedmiotów, próby określania co czuły ( ból, ukłucie), Nauka piosenki Jeżyk. Praca plastyczna- z kolczastej części kasztana tworzymy jeża, zadaniem dzieci jest dołożenie mu plastelinowego pyszczka. Dzieci dokładają także koraliki w miejsce oczek.
18.09.2009 r.
Prowadząca:
Zabawa dydaktyczna: „Co słychać w sadzie”
Cel ogólny: Określanie charakterystycznych cech owoców.
Cel szczegółowy:- dziecko potrafi wskazać jaki to owoc ( jabłko, gruszka, śliwka)
- rozwiązuje zagadki,
- słucha opowiadania
- wskazuje drzewa na których rosną owoce.
Środki dydaktyczne: Płyta CD z piosenką „ Owocowe przysmaki”, ilustracja sadu, karty pracy drzewo z śliwkami, drzewo z gruszkami, drzewo z jabłkami, szablony owoców.
Przebieg zajęcia
Nauczyciel odczytuje zagadki ( sad, jabłko, śliwka, gruszka) dzieci próbują je odgadywać i wskazują szablony owocu o którym mowa.
Nauczyciel czyta opowiadanie pomagając sobie ilustracjami przedstawiającymi pojedyncze elementy.
W sadzie rosną (ilustracja) śliwy, grusze i jabłonie.
Na gruszy ( ilustracja) rosną (ilustracja) gruszki.itd.............
Praca plastyczna „Sad” Każde dziecko dostaje drzewko z owocami. Dzieci wypełniają kontury owoców plasteliną. Nauka wierszyka „ Jabłuszko, śliweczka”.
21.09.2009 r.
Prowadząca:
Zabawa dydaktyczna: „Warzywa”
Cel ogólny: Rozróżnianie i nazywanie popularnych warzyw. Uświadamianie dzieciom znaczenia spożywania warzyw.
Cel szczegółowy: - dziecko potrafi odróżnić warzywo od owocu- próby klasyfikowania.
- potrafi nazwać popularne warzywo.
Środki dydaktyczne: sylwety warzyw i owoców, karta pracy koszyk, ilustracja warzyw.
Przebieg zajęcia
Nauczyciel pokazuje dzieciom ilustracje warzyw, dzieci próbują określać jakie to warzywo?
Omówienie przez nauczyciela gdzie można je spotkać ( ogródek warzywny, targ, sklep, stragan).
Dzieci siedzą w kole nauczyciel czyta wiersz J. Brzechwy „Pomidor”, dzieci powtarzają za nauczycielem: Jak Pan może, Panie Pomidorze?! Na podłodze rozsypane owoce i warzywa zrobione z kolorowego papieru, zadaniem dzieci jest włożenie tylko warzyw do koszyka.
Pan pomidor wlazł na tyczkę
I przedrzeźnia ogrodniczkę.
”Jak Pan może,
Panie pomidorze?!”
Oburzyło to fasolę:
"A ja Panu nie pozwolę!
Jak Pan może,
Panie pomidorze?!"
Groch zzieleniał aż ze złości:
"Że też nie wstyd jest Waszmości,
Jak Pan może,
Panie pomidorze?!"
Rzepka także go zagadnie:
"Fe! Niedobrze! Fe! Nieładnie!
Jak Pan może,
Panie pomidorze?!"
Rozgniewały się warzywa:
"Pan już trochę nadużywa.
Jak Pan może,
Panie pomidorze?!"
Pan pomidor zawstydzony,
Cały zrobił się czerwony
I spadł wprost ze swojej tyczki
Do koszyczka ogrodniczki.
22.09.2009 r.
Prowadząca:
Zabawa dydaktyczna: „ Co to za warzywo”.
Cel ogólny: Rozpoznawanie warzywa za pomocą zmysłu dotyku i smaku. Określanie
charakterystycznych cech danego warzywa.
Cel szczegółowy: - dziecko potrafi po smaku i dotyku odgadnąć jakie to warzywo;
- ...