Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ

 

SCENARIUSZE ZAJĘĆ DLA UCZNIÓW NA TEMAT EMOCJI

 

 

Cele:

Uczeń:

-          nazywa podstawowe uczucia i emocje,

-          rozwinie umiejętność rozpoznawania  i wyrażania własnych emocji,

-          rozwinie umiejętność rozumienia i akceptowania uczuć innych osób,

-          zna sposoby radzenia sobie z trudnymi emocjami.

 

 

Zajęcia 1

 

Temat: Rozpoznajemy i nazywamy uczucia.

 

Ćwiczenie 1.

  Zajęcia rozpoczynamy od określenia nastroju każdego dziecka. Nauczyciel zawiesza arkusz papieru z rysunkiem sześciu słoneczek. Na nich widoczne są nazwy uczuć, np.

Pierwsze słonko– smutek

Drugie słonko – szczęście

Trzecie słonko– strach

Czwarte słonko– złość

Piąte słonko – spokój

Szóste słoneczko - radość

Dzieci zapisują na małych karteczkach swoje imię i przyczepiają je do odpowiedniego słoneczka, zgodnie ze swoim nastrojem.

 

Ćwiczenie 2 – „Wyrażanie uczuć”

    Każde dziecko otrzymuje kartę pracy, na której znajdują się twarze wyrażające: radość, smutek, zamyślenie, złość, strach, zdziwienie. Zadaniem dziecka jest rozpoznać i podpisać te uczucia.

 

Ćwiczenie 3 – „Co czuję”

   Nauczyciel podaje uczniom przykłady różnych sytuacji, w których mogą się znaleźć. Dzieci zaś mimiką i gestem prezentują swoje uczucia.

Przykłady sytuacji:

-          słyszę dzwonek na przerwę,

-          dostałem jedynkę,

-          koledzy biją się na korytarzu,

-          jestem sam w ciemnym pokoju.

 

Ćwiczenie 4

    Dzieci otrzymują listę uczuć i zaznaczają na niej uczucia przyjemne i nieprzyjemne.

 

Ćwiczenie 5 – Podsumowanie zajęć.

 

 

 

 

 

Zajęcia 2

 

Temat: Rozpoznajemy i nazywamy uczucia.

 

Ćwiczenie 1– „Pudełko z emocjami.”

     Uczestnicy losują kartoniki z wypisanymi emocjami. Ich zadaniem jest przyporządkować wylosowaną emocję do pudełka czarnego (uczucia przykre) lub białego (uczucia przyjemne). Mogą również pozostawić kartonik na stoliku obok pudełka. Decyzję muszą uzasadnić.

 

 

Ćwiczenie 2 – Uzupełnianie zdań.

       Uczniowie siedzą w kręgu. Nauczyciel prosi o dokończenie następujących zdań:

-          Czuję się zadowolony, gdy ....

-          Czuję się zawiedziony, gdy ...

-          Jestem zły, gdy ...

-          Boję się, gdy...

-          Jestem zdziwiony, gdy...

-          Czuję ulgę, gdy ...

 

Ćwiczenie 3 – „Różne znaki”

     Nauczyciel proponuje, aby uczniowie w jak najciekawszy sposób przedstawili rysunki pojęć: radość, smutek, złość. Na zakończenie odbywa się prezentacja wszystkich rysunków, a uczniowie odpowiadają na pytanie co przedstawia ich dzieło.

  

Ćwiczenie 4 – Podsumowanie zajęć.

 

 

Zajęcia 3

 

Temat: Uczymy się określać i wyrażać uczucia.

 

Ćwiczenie 1 – „Kostka uczuć”

   Uczniowie siedzą w kręgu. Jeden z nich rzuca „kostką uczuć” (duża kostka z kartonu lub tworzywa z wypisanymi na każdej ściance słowami określającymi stany uczuciowe: smutny, radosny, zaciekawiony, zawstydzony, zły, spokojny), a następnie opisuje chwile, kiedy doznaje uczucia, które „wybrała” kostka. Następna osoba rzuca kostką i sytuacja się powtarza.

 

Ćwiczenie 2 – „Powiedz”

   Nauczyciel prosi, by każdy uczeń wybrał jedno z wypisanych na tablicy zdań i powiedział je głośno na jeden ze sposobów:

 

Zdania:                                                                      Sposoby ekspresji:

-          Ale wysoko!                                                        - wesoło,

-          Jaka czarna ziemia!                                             - ze strachem,

-          Gdzie ta góra?                                                      - niechętnie,

-          Zejdź natychmiast!                                               - żartobliwie,

-          Nie pójdę tam.                                                      – ze smutkiem,

-          Jaki piękny widok!                                               - ze zdumieniem,

-          To niebezpieczne.                                                 – ze wstydem,

-          Pomogę ci.                                                            – lekceważąco.

Uczniowie nie ujawniają sposobu, który wybrali z listy, stanowi to zagadkę dla pozostałych. Rozszyfrowanie sposobu poprzez identyfikację emocji zawartych w danej wypowiedzi można ułatwić, pytając dzieci: z jakim uczuciem powiedziała to np. Ola lub jakie uczucie wzbudziła w was ta wypowiedź?

 

Ćwiczenie 3 – „Nie rozśmieszaj mnie.”

     Dzieci dobierają się w pary. Siadają naprzeciwko siebie. Uczeń A usiłuje być poważny i za wszelką cenę stara się nie uśmiechać. Uczeń B ma za zadanie rozśmieszyć partnera. Kiedy mu się uda, następuje zamiana ról.

    Po zakończeniu ćwiczeń w parach uczniowie powracają do koła i odpowiadają na pytania, np. jakie uczucia miałeś w trakcie tego ćwiczenia? Czy łatwo było utrzymać powagę? Co ci w tym pomagało, a co utrudniało?

 

Ćwiczenie 4 – „Co się stało?”

   Nauczyciel dzieli klasę na grupy. Każda grupa otrzymuje obrazek, które przedstawiają następujące sytuacje:

-          dziecko biegnie ulicą,

-          chłopiec siedzi na ławce w parku i płacze,

-          matka daje dziecku klapsa,

-          gromadka dzieci siedzi przy ognisku i śpiewa,

-          dziewczynka śmieje się na widok małego pieska, którego trzyma policjant.

Uczniowie wymieniają jak najwięcej możliwych przyczyn, które spowodowały określone zachowania bohaterów sytuacji. Dzieci próbują znaleźć odpowiedzi na pytanie: Co czują osoby przedstawione na obrazkach?

 

Ćwiczenie 5 – Podsumowanie zajęć.

 

 

Zajęcia 4

 

Temat: Uczymy się  określać uczucia innych osób.

 

Ćwiczenie 1. – „Historia o króliku” – fragment książki „Kubuś Puchatek”

   Wysłuchanie historii o króliku, czytanej przez nauczyciela i rozmowa kierowana na temat: co się wydarzyło w tym opowiadaniu? np.

-          Kto występuje w bajce?

-          Co przytrafiło się Prosiaczkowi?

-          Jaki miał kłopot?

-          Jak się czuł?

-          Kto był winien?

 

Ćwiczenie 2 – praca w grupach.

   Ocena zachowania bohaterów opowiadania – udzielanie odpowiedzi na pytania

 

Jak się zachowywali bohaterowie                            Jak inaczej mogli się zachować?

opowiadania i co czuli?

  

 

 

Ćwiczenie3.

   Układanie w formie opowiadania zakończenia historii o króliku i przedstawienie scenek z użyciem rekwizytów.

 

Ćwiczenie 4 – Podsumowanie zajęć.

 

 

Zajęcia 5

 

Temat: Jak radzimy sobie z trudnymi emocjami.

 

 

Ćwiczenie 1 – „Podróż do krainy fantazji” – prowadzący opowiada pewną historyjkę, w trakcie której wykonywane są określone ruchy – wszystkie dzieci je powtarzają albo wymyślają jeszcze jakieś inne dodatkowe. Podróż może odbywać się przez następujące krainy: Radości, Wściekłości, Spokoju itp. Fantazja w czasie podróży nie ma granic. Każda podróż powinna skończyć się w krainie Harmonii i Spokoju.

 

 

 

Ćwiczenie 2 – „Minuta ciszy.”

     Nauczyciel poleca położyć dzieciom głowę na rękach, na ławce i zamknąć oczy. Od momentu, gdy nauczyciel wypowie słowo „start” każde dziecko próbuje w myśli odliczyć 1 minutę. Gdy uczestnik odliczy do 60 – ciu podnosi głowę, w ciszy czeka aż wszystkie dzieci zrobią to samo. Gdy wszyscy skończą odliczanie nauczyciel podaje którym dzieciom udało się dokładnie odliczyć minutę.

 

Ćwiczenie 3

  Burza mózgów na temat: „Jak my radzimy sobie z emocjami”

Z podanych propozycji każdy uczeń wybiera najlepsze dla siebie i wpisuje je na specjalnie przygotowanej karcie.

 

Ćwiczenie 4 – Podsumowanie zajęć.

 

Inne ćwiczenia do wyboru lub jeśli  starczy czasu.

 

Ćwiczenie 4

    Zabawa „Łańcuch złości” – inscenizowanie uczucia złości mimiką twarzy, tonem głosu, lecz bez używania brzydkich słów i robienia sobie krzywdy.

Dzieci stoją w kole i okazują w dowolny sposób złość względem siebie.

 

Ćwiczenie 5– „Papierowa wojna” – dzielimy uczniów na dwie grupy. Każda grupa zaznacza sobie takie samo pole walki. Na hasło „wojna” wszystkie dzieci zaczynają formować z papieru kule i obrzucać się nimi nawzajem. Tej grupie, która po zakończeniu starcia będzie miała na swoim polu mniej kul, przyznajemy tytuł zwycięzcy.

 

Ćwiczenie 6

Wizualizacja przy muzyce.

Odczytujemy dzieciom przy dźwiękach spokojnej muzyki odpowiednio przygotowany tekst.

 

Ćwiczenie 7 – „Krzyk”

  Każdy uczestnik zabawy na sygnał nauczyciela ( wolne unoszenie rąk ) zaczyna cicho mruczeć. Mruczenie staje się tym głośniejsze im wyżej znajdują się ręce prowadzącego. Na koniec zabawy, gdy nauczyciel energicznie wyprostuje ręce, wszystkie dzieci wykrzykują „hurra”.

 

                                                                                                  Opracowanie: Ewa Rachut

1

 

...
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • jucek.xlx.pl






  • Formularz

    POst

    Post*

    **Add some explanations if needed