Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ

Farmakokinetyka-dział chemii zajmujący się badaniem szybkości procesów absorbcji (wchłaniania), dystrybucji, biotransformacji i wydalania leków z organizmu; bada przebieg zmian stężenia danej substancji – leku i jego metabolitu w płynach ustrojowych, tkankach, wydalinach i ustala zależności matematyczna, które opisują i tłumaczą zgromadzone dane analityczne.

 

Proces farmakologiczny liniowy-zalicza się procesy I rzędu, a więc których szybkośc jest wprost proporcjonalna do badanej dawki leku

 

Kompartyment- odrębne obszary, tzw obszary subkomórkowe, w komórkach eukariotycznych tworzone przez siateczkę sarkoplazmatyczną umożliwiają przebieg obok obok siebie różnych procesów, często przeciwstawnych

Żywy organizm jest układem wielokompartmentowym

Kompartment-jeśeli lek występuje w układzie biologicznym w kilku rozróżnialnych formach lub miejscach organizmu, jeżeli przechodzi z innej formy lub miejsca w inną formą lub do innego miejsca z mierzalną szybkością, to wtedy każda forma i/lub każde miejsce są traktowane jako oddzielne kompartmenty

Otwarty model wielokompartmentowy- zakłada natychmiastowe i homogeniczne mieszanie leku w krążących płynach i tkankach organizmu; analizowana objętośc płynu ustrojowego zawiera określoną masę leku, która jest w każdej chwili procesu farmakokinetycznego proporcjonalna do stężenia leku w każdym dostępnym płynie lub w każdej liczącej się tkance

Model wiel. Komp. OTWARTY, bo lek wprowadza się do org. różnymi drogami (dożylnie lub pozanaczyniowo), a usuwany jest z organizmu jeszcze innymi drogami (mocz-przez nerki, powietrze wydechowe-płuca, żółc-wątroba, kał-przewód pokarmowy, z mlekiem matki, do paznokci, do kości, do tk tłuszczowej)

Modele liniowe:

- stacjonarne-występujące w równaniach cząsteczkowych stałe szybkości są niezależne od czasu, a więc nie ulegają okresowym, powtarzalnym zmianom

- niestacjonarne-stałe szybkości ulegają okresowym, powtarzalnym zmianom w czasie

- z czasem opóźnieni-jest tu opóźnione wchłanianie leku (np. tabletki o opóźnionym uwalnianiu);

Stała szybkości eliminacji leku z org: suma wszystkich stałych szybkości wydalania leku z organizmu K=ke+kne

Objętośc dystrybucji-hipotetyczna objętośc płynów ustrojowych, w których po homogenicznym rozmieszczeniu wprowadzonej dawki dożylnej lek miałby takie stężenie we krwi (jego osoczu); jest to współczynnik pozwalający przeliczyc stężenie leku we krwi (osoczu, surowicy) a nie nadająca się wyznaczyc doświadczalnie ilośc (masę) leku w org X=Vd * C

Okres półtrwania-czas potrzebny, żeby przereagowała połowa substratu

 

 

 

Biologiczny okres półtrwania-czas potrzebny do eliminacji połowy wprowadzonej, a jednocześnie zaabsorbowanej dawki leku; jest charakt dla danego leku, zależy od płci, rasy, stanu zdrowia, interakcji z innymi lekami, aktywności fiz, aktywności procesów enzymatycznych

 

Klirens-współczynnik oczyszczania-pozwala przeanalizowac eliminację leku z organizmu w punktu widzenia jej mechanizmu; jest to parametr farmakokinetyczny, najbardziej powiązany z anatomią i fizjologią

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Szybkośc reakcji-miara zmian w czasie układu reagującego

Śr szybkośc reakcji w przedziale czasu t – stosunek przyrostu stężenia produktu lub ubytek stężenia substratu do szasu, w którym ta zmiana nastąpiła

+  przyrost stężenia produktu, - ubytek stęż substratów

Ponieważ wszystkie substraty wyczerpują się w czasie przebiegu reakcji w ilościach równoważnikowych, do pomiaru szybkości reakcji można zastosow. oba wzory

Wartośc stałej szybkości reakcji (K) zależy od charakteru reagujących substratów, od temp; dla danej reakcji, w danej temp może ulec zmniejszeniu lub zwiększeniu pod wpływem katalizatora;

gdy stęż molowe substratów są równe jedności, wówczas v=k; wymiar K zależy od rzędu reakcji i dla reakcji I i II rzędu przybiera jednostki:

Chwilowa szybkośc reakcji-granica ilorazu różnicowego

 

 

Metody pomiaru szybkości reakcji:

- w stałej temp pobiera się próbki reagującego układu w ściśle określonym czasie od początku reakcji i oznacza w nich stęż substratu lub produktu na drodze miareczkowania, wytrącania osadów

- mierzenie wielkości fizykochemicznych: absorpcja światła, zmiana barwy, współczynnik załamania, skręcalnośc optyczną, przewodnictwo

- najczęściej stosowana: umieszczenie mieszaniny reakcyjnej w kuwecie spektrofotometru i rejestrowanie zmian absorbancji jednego z reagentów przy pomocy rejestratora lub komputera

 

Akt elementarny (etap I) – przemiana substratów w produkty nie odbywa się bezpośrednio, lecz poprzez pewną liczbę etapów pośrednich, które zachodzą w określonej kolejności

Cząsteczkowośc reakcji-liczba atomów lub cząsteczek, które muszą się zderzyc jednocześnie, żeby mógł wystąpic akt elementarny; pojęcie cząsteczkowości dotyczy tylko jednego etapu reakcji złożonej i tylko w wyniku reakcji prostych (jednoetapowych) może dotyczyc całej reakcji

R. proste-gdy reakcje chemiczne przebiegają bezpośrednio zgodnie z równaniem reakcji, np. r. synrezy/rozpadu HJ

 

Prawo działania mas (Guldberga i Waggego)-szybkośc aktu element (reakcji prostej) jest proporcjonalna do aktualnych stężeń reagujących ze sobą cząsteczek

 

Rząd reakcji-suma wykładników potęg alfa, beta, gamma w jakich występują stężenia reagentów w równaniu kinetycznym

n=alfa+beta+gamma

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • jucek.xlx.pl






  • Formularz

    POst

    Post*

    **Add some explanations if needed