Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
POMIAR CHROPOWATOŚCI
1. Cel ćwiczenia : zapoznanie się z metodami badania chropowatości powierzchni za pomocą wzorców użytkowych, mikroskopu podwójnego i mikroskopu interferencyjnego oraz komparatora optycznego.2. Wyposażenie : przedmioty mierzone (płytki stalowe lub żeliwne strugane, frezowane, szlifowane, odcinki wałków toczonych), przyrządy pomiarowe wzorce chropowatości typ WG-3, komparator optyczny Baruna lub komparator dwugraniczny, mikroskop podwójny Schmaltza - Linnika, mikrointerferometr typ GŁ-2, lupa, .normy PN-58/M-04250, PN-58iM-04251, PN-58/M-04252, PN-58/M-04254, instrukcje obsługi aparatów.3. Wiadomości uzupełniająceUżytkowe wzorce chropowatości służą do porównywania powierzchni badanej z powierzchnią wzorcową. Wzorce chropowatości Rys. VI-53. Schemat optycznego komparatora Baruna1 -- źródło światła, Z -- pryzmaty, 3 - przesłony, 4 -- sprawdzany przedmiot, 5 - okular, 6 - wzorzec chropowatości (23 Rys. VI-54. Schemat podwójnego mikroskopu Schmaltza1 -- źródło świata, 2 -- przesłona, 3 - sprawdzana powierzchnia, 4 -- okular 23 mają kształt plaski, wypukły lub wklęsły. Posługując się wzorcami można porównywać chropowatość wzrokowo lub dotykowo, przesuwając palcem lub blaszką kolejno po obu powierzchniach. Tego rodzaju ocena chropowatości jest oceną subiektywną, a więc mało dokładną. z użyciem wzorów można określać chropowatość w zakresie od 1 do 9. Dokładniejsze wyniki uzyskuje się, stosując do sprawdzania chropowatości komparatory optyczne, umożliwiające jednoczesną obserwację powierzchni wzorca i powierzchni sprawdzanej (rys. VI-53). Komparator dwugraniczny umożliwia równoczesne porównanie powierzchni sprawdzanej z dwoma wzorcami : o mniejszej i o większej chropowatości.Można również stosować metodę porównawczą za pomocą komparatora pneumatycznego. Metoda ta polega na pomiarze czasu przepływu jednakowej ilości powietrza po powierzchni wzorca i po badanej powierzchni.Tablica VI-5Klasy chropowatości powierzchni (wg PN-58/M-04251) Opisane przyrządy służą do porównawczej oceny chropowatości. Do bezpośredniego wyznaczania wartości parametrów R lub R ( tab. VI-5), tj. do kwalifikowania powierzchni do odpowiedniej klasy przez pomiar mikronierówności, służą mikroskopy.Pomiar na mikroskopie Schmaltza (rys. VI-54) polega na tym, że wiązka promieni świetlnych przechodzi przez obiektyw i pada na badaną powierzchnię pod kątem 45 . odbijając się od tej powierzchni przechodzi do okularu, gdzie widzimy powstały cień odwzorowywanej powierzchni. Rys. VI-55. Zasada pomiaru chropowatości na mikroskopie podwójnym: a) bieg promieni świetlnych, b) przekrój powierzchni wiązką światła 23 Rys. VI-56. Pomiar chropowatości na mikroskopie interferencyjnym: a) ugięcie prążków na rysach powierzchni, b) ocena wysokości nierówności, wyrażona iloczynem 23 W okularze (rys. VI-55) obserwujemy chropowatość R powiększoną w stosunku do rzeczywistej wysokości R chropowatości , gdzie - powiększenie mikroskopu.Stąd Mikroskop interferencyjny (rys. VI-56) duży do pomiaru mikronierówności o wartościach 0,03 - 1,5 m. Największe uzyskiwane powiększenie wynosi 400X . Pomiar oparty jest na zasadzie interferencji światła i może być wykonywany przy świetle dziennym lub jednobarwnym (monochromatycznym). Wysokość mikronierówności określa się na podstawie wielkości ugięcia ciemnych prążków w stosunku do odległości między nimi. Wysokość mikronierówności R oblicza się wg wzoru gdzie - odstęp pomiędzy prążkami, m, k - największe ugięcie prążka wyrażone ułamkiem odleglości między prążkami. jest długością fali światła użytego do pomiaru. Przykładowo dla światła dziennego = 0,6 m.4. Przebieg ćwiczenia- Sprawdzić stan techniczny sprzętu pomiarowego i o ewentualnych usterkach powiadomić nauczyciela.- Przygotować wzorce chropowatości.- Przygotować do pomiaru podwójny mikroskop oraz komparator. Założyć odpowiednie obiektywy do tubusa oświetlacza i tubusa obserwacyjnego. Ustawić na stoliku badany przedmiot (watek w pryzmie). Dosunąć głowicę mikroskopu do badanego przedmiotu i nastawić ostrość widzenia.- Przygotować mikroskop interferencyjny do pomiaru. Ustawić mikroskop na statywie. Wyregulować oświetlenie pola widzenia.- Sprawdzić chropowatość badanej powierzchni z użyciem wzorców chropowatości. Dobrać wzorzec i wzrokowo ocenić klasę chropowatości gołym okiem i za pomocą lupy, porównując wzorzec z badaną powierzchnią. Badaną powierzchnię sprawdzić dotykowo, przesuwając po niej paznokieć lub cienką