Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
//-->.pos {position:absolute; z-index: 0; left: 0px; top: 0px;}SCENARIUSZ ZAJĘĆ Z CYKLU AKTYWNY PONIEDZIAŁEKAKTYWNY PONIEDZIAŁEK DLARODZICÓW I DZIECI DO 3 R.Ż.O FDNFundacja Dzieci Niczyje działa od 1991 r. Jest największą w Polsce organizacją pozarządowązajmującą się ochroną dzieci przed krzywdzeniem oraz pomocą dzieciom-ofiarom przemo-cy i wykorzystywania, a także ich rodzicom i opiekunom.DOBRY RODZIC-DOBRY STARTProgram “Dobry Rodzic - Dobry Start” jest programem profilaktycznym skierowanym dorodziców małych dzieci (do 6. roku życia), mającym na celu edukację i wsparcie rodziców.Powstał z silnej wiary w to, że przemoc można powstrzymać zanim się narodzi - edukując,wspierając i pokazując rodzicom, jak opiekować się dziećmi i jak je wychowywać bez użyciaprzemocy.Aktywne Poniedziałki to w Fundacji Dzieci Niczyje zajęcia dla rodziców z dziećmi, na którychw bezpiecznym i przyjaznym otoczeniu rodzice uczą się, jak przyjemnie i pożyteczniespędzać czas ze swoim dzieckiem. Idea Aktywnych Poniedziałków to wspólna zabawa ro-dzica z dzieckiem, która pomaga rodzicom odczytywać potrzeby dziecka i odpowiadać nanie. Zabawy prowadzone są z wykorzystaniem materiałów ogólnodostępnych, takich jak:makaron, fasola, plastikowe butelki, plastelina, wata itp.Przedstawiony poniżej scenariusz jest propozycją jednego spokania. Kolejne zajęcia możnaprzygotowywać na bazie poniższego planu z wykorzystaniem zabaw dostępnych na naszejstronie.Celem zajęć jest wzmocnienie więzi pomiędzy dzieckiem i rodzicem. W związku z tym w zajęciachCel zajęć:mogą uczestniczyć wyłącznie rodzice i ich dzieci. Zajęcia te nie są przeznaczone dla opiekunkek czy też opiekunówz dalszej rodziny dziecka.Czas trwania zajęć:2 godziny (włączając 10 minut przerwy).Grupa:Zajęcia przeznaczone są optymalnie dla 10 par (rodzic+dziecko), maksymalnie 15 par.Miejsce:Zajęcia powinny być prowadzone w przestrzennej sali. Należy zadbać o bezpieczeństwo dzieci: zabezpieczyćkontakty oraz ostre krawędzie.Materiały przygotowane do zajęć powinny być ustawione w niedostępnym miejscu tak, aby dzieci nie mogły ich wcześniejzobaczyć, ani wziąć do zabawy.Przerwa, przewidziana w połowie zajęć, powinna odbywać się w osobnej sali. Można przygotować mały poczęstunek dladzieci. Warto jednak zadbać, aby w sali , w której ona się odbywa, nie było zabawek. Przerwa powinna pozostać czasemodpoczynku, by dzieci z nową energią i ciekawością wróciły na drugą połowę zajęć.Potrzebne materiały:Do przeprowadzenia zajęć będą potrzebne różne materiały, zależnie od tego, jakie aktywnościzostaną wybrane na dane zajęcia. Zawsze warto jednak przygotować mazaki i małe samoprzylepne karteczki, aby ro-dzice mogli napisać na nich imię swoje i dziecka.Prowadzący:Zajęcia prowadzą 2 osoby, posiadające wiedzę i doświadczenie z zakresu rozwoju małego dziecka.Forma zajęć/metody pracy:Wykorzystuje się aktywne formy zabawy. Należy uprzedzić rodziców, żeby brali zesobą na zajęcia coś do przebrania dla dzieci, gdyż będą używane takie rzeczy jak: woda, mąka, farby itp., przezużycie których dziecko może się ubrudzić.Zgłoszenie zajęć/ewaluacja:Zachęcamy osoby przeprowadzające zajęcia według poniższego scenariusza do od-wiedzenia strony internetowej www.dobryrodzic.fdn.pl, gdzie znajduje się formularz dotyczący zajęć oraz ankietaewaluacyjna dotycząca scenariusza. Będziemy wdzięczni za wszystkie uwagi i sugestie.1Plan zajęć:1. „Dobiegu…, gotowi…”- czyli przedstawienie się prowadzących2. „…Start!”- przedstawienie się rodziców i ich dzieci oraz piosenka powitalna dla każdego dziecka3. „Czasna zasady”- omówienie regulaminu4. „…Wyginamśmiało ciało…”- gimnastyka5. „…Czasna zabawę!”- aktywności I i II6. Przerwa7. „…Czasna taniec!”-piosenka8. „…Iznowu zabawa!”-aktywności III i IV9. „…Dozobaczenia!”- zakończeniePrzed przeprowadzeniem zajęć, kiedy uczestnicy dopiero zaczynają przychodzić, warto poprosić ich o napisaniena małej, samoprzylepnej kartce imienia swojego i dziecka. Znacznie ułatwi to późniejszy kontakt w trakcie zajęć.Rodzice i dzieci siadają w kole, tak żeby każdy mógł się widzieć.“Do biegu..., gotowi...”Czyli przedstawienie się prowadzącychKażda z osób prowadzących mówi o sobie kilka słów, czym się zajmuje, co robi. Osoby prowadzące mogązaproponować uczestnikom na czas trwania zajęć przejście na „ty”. Jest to forma, dzięki której łatwiej komunikowaćsię z uczestnikami.“...Start!”Przedstawienie się rodziców i dziecioraz piosenka powitalnaProwadzący proszą każdego z rodziców, żeby się przedstawił, powiedział, jak ma na imię jego dziecko, ile ma latoraz np. czy jest pierwszy raz na zajęciach i skąd ma informacje o nich.WSKAZÓWKA:Czasem rodzice mają różne pobudki, dla których przychodzą na zajęcia np.„wstęp” przedprzedszkolem lub ocena zachowania dziecka w grupie przez psychologa. Warto zwrócić uwagę, że takie cele niebędą zrealizowane. Są to zajęcia, które mają wzmocnić więź między rodzicem a dzieckiem, to ma być ich chwiladla siebie nawzajem.Następnie po kolei dla każdego dziecka cała grupa śpiewa piosenkę powitalną:Piosenka na melodię „Panie Janie”Słowa: Witaj…. (imię dziecka)/x2Jak się masz/x2Wszyscy cię witamyWszyscy ci machamyBądź wśród nas/x22“Czas na zasady”Omówienie regulaminuWażnym elementem jestustalenie zasad,które mają obowiązywać w trakcie zajęć. Dobrze byłoby, aby w zasa-dach znalazły się punkty mówiące o tym, żekażdy rodzic jest odpowiedzialny za swoje dziecko(a nie prowadzącyczy inni rodzice). Istotne wydaje się też to, żekażda zabawa stanowi jedynie propozycję.To czy rodzic chce wziąćw niej udział zależy tylko od niego i dziecka. Dlatego każdy może czuć się swobodnie, czerpać radość ze wspólniespędzonego czasu. Warto również zaznaczyć, że w zabawie nie jest najważniejszy efekt końcowy.To czy zaproponowana aktywność zostanie zrealizowana zależy od tego, czy uczestnicy mają ochotę sięzaangażować.Nikt nie ocenia prac,nie tworzy ich galerii. Warto zastanowić się nad zasadą dotyczącą robieniazdjęć w trakcie zajęć. Rodzice bardzo często chcą zrobić zdjęcie swojemu maluszkowi podczas zabawy. Niestetynie biorą pod uwagę tego, że często przy tym (zupełnie bez takiego zamiaru) fotografują inne dzieci. Ponieważ niewiemy, gdzie zostaną wykorzystane te zdjęcia, ani czy inni rodzice mają życzenie, aby fotografować ich pociechy,najprostszym wyjściem wydaje się ustalenie zasady oniefotografowaniu dzieci w trakcie zajęć.Ze względu nastosunkowo krótki czas zajęć to prowadzący przedstawiają zasady obowiązujące na zajęciach, ponieważ nie maczasu na wspólne ich wypracowanie.Proponowany przez nas zbiór zasad:1. Czerpanie radości ze wspólnej zabawy – to nasze motto.2. Mamy prawo zachowywać się swobodnie podczas zabawy.3. Najważniejsze jest nasze zadowolenie podczas aktywności, nie efekt końcowy.4. Miejmy oczy szeroko otwarte – każdy jest odpowiedzialny za swoje maleństwo podczas zabawy.5. Każda zabawa stanowi propozycję – od Was zależy czy zaangażujecie się w nią.6. Nie robimy zdjęć.“...Wyginam śmiało ciało”GimnastykaGimnastyka, jaką proponujemy rozpocząć zajęcia, jest inspirowana metodą ruchu rozwijającego Weroniki Sher-borne. Uczy ona współdziałania, wykorzystania energii, koncentracji na zadaniu, ale przede wszystkim powodujewiele radości i śmiechu.“Bajka o moim ciele”:„Wszyscy znajdują się w pozycji siedzącej i nazywają różne części ciała i jednocześnie wykonując konkretny ruch:-poznajemy swoje rączki,-rączki witają się z nóżkami, dotykamy swoje stopy,-paluszki spacerują dalej i spotykają kolanka,-po kolankach mamy brzuszek, głaszczemy i masujemy,-idą paluszki dalej i witają się z szyjką, kręcimy szyjką raz w jedną, raz w drugą stronę,-po szyi poznają paluszki buźkę, dotykają oczka, nos – liczą dziurki w nosie, dotykają brodę,-paluszki – wędrowniczki głaszczą włosy i spotykają uszy, liczą uszy.-poprawianie fryzury.”ŹRÓDŁO: http://www.edukacja.edux.pl/p-7376-bawimy-sie-wesolo-zestaw-cwiczen-i.php3“...Czas na zabawę!”Aktywności I i IIAktywności mają na celu wspólną zabawę rodzica z dzieckiem, której efektem jest wzmocnienie między nimiwięzi. Warto o tym pamiętać, aby w trakcie zajęć nie koncentrować się na tym, żeby wszyscy rodzice uczestni-czyli w proponowanych aktywnościach. Jeżeli rodzic z dzieckiem świetnie bawią się zupełnie czymś innym, nie mapotrzeby przerywania im i zapraszania do proponowanej zabawy.Czasami rodzic może mieć trudności z zaangażowaniem się w daną aktywność. Warto wtedy podejść i podsunąćjakiś pomysł. (np.Widzę, że zastanawiacie się, co zrobić z tymi materiałami. Staś chyba próbuje przykleić plastelinądo kartki. Może wylepicie jakiś obrazek?).Zdarza się także, że rodzice chętnie angażują się w zabawy, na które nie mają ochoty ich dzieci. Ważne jest, abydać takiemu rodzicowi komunikat, że to nic nie szkodzi, że dziecko nie chce się bawić, tak się czasem zdarza. (np.Widzę, że dla Stasia ciekawszą zabawą jest chowanie się za krzesełkiem. Widocznie ta zabawa go nie ciekawi.Może następna mu się spodoba).Istotną rzeczą jest to, aby do aktywności I wybierać te zabawy, po których stosunkowo łatwo jest sprzątnąć,ponieważ będzie na to czas jedynie w czasie przerwy ( ok. 10 min).Aktywność I:Odrysowywanie postaciCO BĘDZIE POTRZEBNE:duży arkusz papieru (brystol albo szary papier), kredki lub mazaki, kolorowy papier,bibuła, mogą być też skrawki materiału, wełna, folia aluminiowa, klej.Każdemu uczestnikowi rozdajemy po jednej dużej kartce np. z flipcharta (kartka musi być na tyle duża, żeby dzieckomogło się na niej położyć) oraz mazaki lub kredki (uwaga! mazaki mogą wybrudzić ubranie). Proponujemy ro-dzicom, żeby spróbowali odrysować kontur ciała swojego dziecka na kartce. Jeśli się nie uda, dziecko nie chce siępołożyć - możemy zaproponować odrysowanie rączek i nóżek lub wspólne z dzieckiem rysowanie jakiejś postaci.Następnie, kiedy postaci są już odrysowane proponujemy, żeby je ozdobić – zaznaczyć gdzie mają poszczególneczęści ciała, twarzy, można je ubrać np. w spodnie czy spódniczkę. Do tego celu wykorzystujemy różnego rodzajumateriały: kredki, krepinę, wełnę, folię aluminiową, kolorowy papier, guziki itp. Dzieci chętnie bawią się klejem iprzyczepiają do kartek różne rzeczy, a taka duża postać na dużej kartce może być dla nich dodatkowo atrakcyjna.Warto zwrócić uwagę, żeby jak najwięcej czynności mogły wykonywać dzieci.Aktywność II:BocianCO BĘDZIE POTRZEBNE:kartka papieru z narysowanym lub wydrukowanym konturem bociana, klej, wata,czerwona soczewica, czarna plastelina.Każdej parze (rodzic + dziecko) rozdajemy po jednej kartce z wydrukowanym konturem bociana. Proponujemy,żeby ozdobili go następującymi materiałami: watą (białe części bociana np. tułów), czerwoną soczewicą (dzióbi nogi) oraz czarną plasteliną (skrzydła). W tym celu najpierw należy posmarować bociana klejem.Wszystkie wymienione tutaj czynności dziecko może wykonać samo, z niewielką pomocą rodzica.PrzerwaW trakcie przerwy zapraszamy rodziców do sali obok. W tym czasie mamy czas na sprzątnięcie po poprzednich za-bawach. W drugiej sali można przygotować mały poczęstunek, np. sok i chrupki. Ponieważ w zajęciach biorą udziałmałe dzieci, warto pamiętać, aby były to pokarmy dostosowane do wieku takich maluchów. Z sali, w której organi-zujemy przerwę, powinniśmy usunąć zabawki i wszystkie materiały, które mogą „uatrakcyjnić” pobyt dziecka naprzerwie. Pamiętajmy, aby czas przerwy był czasem odpoczynku, a nie jedynie zmianą otoczenie w trakcie zabawy.4“....Czas na taniec!”PiosenkaPiosenki, które wybieramy, powinny być jak najprostsze i dobrze znane dzieciom, po to by dzieci chętnie śpiewały itańczyły do znanej im melodii. Można zaproponować im taniec z rodzicem. Młodsze dzieci chętnie będą „tańczyć”z rodzicem u niego na rękach. Ze względu na cel zajęć, jest to raczej taniec w parach, a nie w kółeczku. Wartozachęcać rodziców, żeby zaangażowali się w taniec z dzieckiem. Warto również podążać za dzieckiem, sprawdzać,czy mu się podoba czy nie. Dzieci mogą chcieć powtarzać piosenkę kilkakrotnie, czasami możemy mieć wrażenie,że za dużo razy. Pamiętajmy jednak o zasadach, przede wszystkim o czerpaniu radości z zabawy i puszczajmypiosenkę dopóki dzieci chcą!Postarajmy się puścić dzieciom samą muzykę, bez żadnych wizualnych bodźców, ponieważ dzieci koncentrują sięwówczas na oglądaniu. Jeżeli muzyka jest puszczana z laptopa czasami dzieci bardziej interesują obrazki w kom-puterze niż sama piosenka. Dlatego warto postawić sprzęt gdzieś z boku, żeby nie przyciągał uwagi dzieci.„Kulfon, co z Ciebie wyrośnie?!”Muzyka: Krzysztof MarzecTekst: Andrzej Marek GrabowskiWykonanie: Mirosław Wieprzewski i Zbigniew PoręckiŹRÓDŁO: http://www.youtube.com/watch?v=aEozAdgEKOY“...I znowu zabawa!”Aktwyności III i IVNa ten czas możecie wybrać te zabawy, które trudniej posprzątać (np. farby, woda).WSKAZÓWKA:czasem takie zajęcia trwają krócej niż jest to przewidziane i np. 20 min przed końcem uczest-nicy zaczynają zbliżać się ku końcowi ostatniej zaproponowanej przez prowadzących aktywności. Można wtedyzakomunikować rodzicom, że jest to już ostatnia propozycja na dzisiaj i jeśli dziecko jest mniej zainteresowanelub zmęczone mogą zakończyć zajęcia wcześniej. To pokazuje rodzicom, że czasem tak się zdarza, że dziecko niepodchwyci jakiegoś naszego pomysłu na zabawę i to nic nie szkodzi, nie muszą wtedy na szybko szukać nowychpomysłów i zasypywać nimi dziecka.Aktywności III:Korale z makaronu i włóczkiCO BĘDZIE POTRZEBNE:nieugotowany makaron zabarwiony na różne kolory (najlepiej penne lub taki,przez który będzie można przewlec włóczkę lub nitkę), włóczka/nitka/sznurek.Tę aktywność należy przygotować wcześniej. Zarówno dla dzieci jak i dla rodziców atrakcyjniejsza będzie zabawaróżnokolorowymi kupkami makaronu.Żeby zabarwić makaron należy:1. W miseczce wymieszać farbę z wodą. Ile kolorów tyle miseczek.2. Do każdej miseczki wrzucić garść makaronu, pomieszać i odczekać chwilę aż się pokryje farbą.3. Wyłożyć makaron na blachę do pieczenia wyłożoną papierem do pieczenia i wstawić do piekarnika nagrzanegodo bardzo niskiej temperatury (ok. 30 st.C), żeby przyspieszyć proces schnięcia.4. Wyjąć makaron z piekarnika i rozłożyć na gazetach – wtedy wyschnie i się ostudzi.Tak przygotowany makaron rozdajemy uczestnikom warsztatów. Możemy zachęcić ich, żeby najpierw zapoznalisię z tym materiałem. Rodzice mogą pokazać dzieciom, że są różne kolory, że makaron można turlać, spojrzećprzez dziurkę itp. Następnie dajemy pocięty na kawałki sznurek, na który będzie można ten makaron nawlekać.W ten sposób powstaną korale. Warto zachęcać rodziców, żeby pozwalali dziecku nawlekać makaron na sznurek,wybierać, jaki kolor będzie następny i ile „korali” nawlecze.5