Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ

Administracja publiczna – opracowanie zagadnień na egzamin u prof. dr. hab. Stanisława Michałowskiego

Opracował: Adam Górka

 

1. Pojęcie, przedmiot, funkcje, podsystemy administracji publicznej.

Samo słowo administracja pochodzi z łaciny od słów ministrare – służyć i administro – kierować. Do pojęcia administracji można podchodzić i definiować je na wiele sposobów:

Podejście statyczne: administracja jest systemem organów powołanych do realizowania zadań publicznych w prawnie określonych ramach. W tym ujęciu mogą to być tylko jednostki państwowe albo jednostki państwowe i niepaństwowe wykonujące zadania publiczne.

Podejście dynamiczne: administracja to bezpośrednie, praktyczne działanie dla realizacji zadań, wykonywane na zasadach określonych przepisami prawa, upoważniającymi do stosowania władztwa państwowego.

Definicja negatywna administracji: jest to działalność publiczna, która nie jest działalnością ustawodawczą ani sądowniczą.

Definicja pozytywna administracji: opisuje cechy, cele, funkcje i formy działania administracji:

Funkcje administracji:

-         inicjatywność – nie tylko mechaniczne wykonywanie poleceń

-         wykonawstwo – czyli przede wszystkim podporządkowanie ustawodawstwu

Cel działania administracji publicznej to dobro publiczne. Administracja publiczna kieruje się dobrem ogólnospołecznym a nie prywatnym.

Cechy administracji publicznej:

-         działa w imieniu i na rachunek państwa

-         ma charakter polityczny

-         działa w granicach i na podstawie prawa

-         nie działa dla osiągnięcia zysku

-         posiada charakter monopolistyczny, bezosobowy i władczy

-         jest zorganizowana na zasadzie kierownictwa i podporządkowania

-         działa w sposób ciągły i stabilny

-         działa nie tylko na wniosek zainteresowanych w uzyskaniu rozstrzygnięć ale także z własnej inicjatywy

Trzy elementy administracji publicznej:

-         natura organizacyjna

-         natura funkcjonalna

-         natura prawna

W ujęciu organizacyjnym mówimy o podmiotach realizujących cele administracji publicznej. W ujęciu funkcjonalnym o przedmiocie działania administracji publicznej. W ujęciu prawnym spoglądamy na całość działalności administracji publicznej.

Trzy spojrzenia na definicjÄ™ administracji publicznej:

l        Kulesza – administracja publiczna to zespół działań, czynności i przedsięwzięć organizatorskich na rzecz interesu publicznego przez różne podmioty, organy i instytucje na podstawie prawa i w określonych prawem formach.

l        Kieres – administracja publiczna to przyjęte przez państwo i realizowane przez jego organy, a także przez organy samorządu terytorialnego, zaspokajanie zbiorowych i indywidualnych potrzeb obywateli wynikające z życia w społecznościach

l        Peters – administracja publiczna to dwa czynniki – funkcje i przedmiot. Funkcje to proces stosowania określonych reguł czyli przekształcania ogólnych przepisów w konkretne decyzje dotyczące indywidualnych spraw. Przedmiot to to czym zajmują się organy władzy.

Funkcje administracji publicznej według Kuleszy i Izdebskiego:

l        porządkowo-reglamentacyjna – czyli porządek, ład i bezpieczeństwo zbiorowe, a także wszechogarniająca reglamentacja.

l        świadcząca – państwo świadczy wszelkiego rodzaju usługi np. bezpłatne studia, ochrona zdrowia, opieka społeczna, infrastruktura.

l        właścicielska – administracja publiczna posiada ogromny majątek. Dotyczy to też własności samorządów. Funkcja właścicielska musi mieć charakter aktywny (dokupowanie, sprzedaż, dzierżawa)

Czasem do tego podziału dodawana jest funkcja czwarta – zarządzanie rozwojem, czyli na przykład tworzenie strategii rozwoju województwa.

Podsystemy administracji publicznej:

l        administracja rządowa

l        administracja samorządowa

Mówi się też o trzecim podsystemie – organizacjach pozarządowych. Należą one do administracji publicznej gdy wykonuja działania z zakresu tejże.

W dzisiejszej Europie należy też dodać czwarty podsystem – administrację Unii Europejskiej.

Pojęcie dobra wspólnego:

Jest to suma indywidualnych interesów czy celów. Dobro wspólne jest zbiorem celów, które powinny zapewnić dobrobyt każdemu obywatelowi. Jest to ideał, do którego należy dążyć. Do dobra wspólnego można zaliczyć:

-         pokój

-         sprawiedliwość

-         solidarność wspólnotową

-         ochronę środowiska

 

2. Systemy polityczne a administracja publiczna.

Dwa sposoby rozumienia polskiego słowa polityka:

l        ang. policy – obszar zarządzania sprawami publicznymi, działalność państwa i jego struktur organizacyjnych zmierzających do realizacji wytyczonych celów oraz wykonywania przypisanych państwu zadań i kompetencji. Pierwszym celem tej działalności powinno być dobro wspólne a nie interes polityczny.

l        ang. politics – obszar walki o zdobycie i utrzymanie władzy. Stosunki międzyludzkie i międzyinstytucjonalne stanowią podstawę możliwości narzucania i egzekwowania rozstrzygnięć przez grupy w stosunku do innych podmiotów.

Pojęcie systemu politycznego:

Na użytek tego tematu przyjmujemy następującą definicję systemu politycznego: jest to całokształt instytucji politycznych oraz relacji zachodzących między nimi a także zasad działania i systemów normatywnych na podstawie których one działają.

Administracja jest podsystemem systemu politycznego.

Administracja w systemie politycznym musi godzić interesy, których pogodzić się nie da. Musi działać w czyimś interesie a co za tym idzie również przeciwko czyjemuś interesowi.

Ekologia administracji publicznej – całokształt stosunków między administracją a jej otoczeniem.

Polityzacja administracji publicznej:

Wynika ona z występowania struktur politycznych w jej obrębie, takich jak na przykład rząd. W rezultacie w administracji tworzy się podsystem związany ze zwycięzcami wyborów. Podsystem ten był największy w USA gdy obowiązywał tam system łupów wprowadzony przez Andrew Jacksona.

Pola relacji między polityką a administracją publiczną:

-         wartości, zasady i normy

-         rozwiązania instytucjonalne

-         rozwiązania finansowe

-         rozwiązania proceduralne

-         rozwiązania kadrowe

Pola wpływu administracji publicznej na politykę:

-         przez charakter profesjonalny i zawodowy (podpowiedzi i opinie fachowców)

-         ciągłość działania struktur organizacyjnych administracji publicznej

-         administracja posiada informację, którą może odpowiednio zarządzać

-         możliwość mobilizowania opinii publicznej w celu uzyskania sojuszników dla swoich preferencji

 

3. Administracja publiczna a prawo.

Administrację określa się jako dobrą, sprawną, skuteczną, przejrzystą dla ludzi, merytoryczną lub zajebistą.

W prawie pozytywnym dobrą administrację określa się jako:

-         szybką

-         obiektywną

-         praworządną

Zasada szybkości jest określona w Kodeksie Postępowania Administracyjnego – organy administracji mają działać najprostrzymi ścieżkami ku załatwieniu danej sprawy.

Zasada obiektywności oznacza, że każdy organ powinien działać zgodnie z dobra i sensowną praktyką prawno-administracyjną. Oznacza to, że podobne do siebie przypadki muszą być rozpatrywane tak samo lub podobnie. Nie wolno stosować uznaniowości. Nie wolno traktować kogokolwiek lepiej lub gorzej niż innych.

Zasada praworządności w tradycyjnym rozumieniu oznacza rządzenie za pomocą i na podstawie prawa. W systemach demokratycznych konsekwencją tej zasady jest zakaz podejmowania czynności przez organy bez upoważnienia prawnego.

Prawo administracyjne:

Są to normy regulujące organizację i zachowania administracji publicznej jako części aparatu administracji rządowej i samorządowej ale także zachowania osób fizycznych, osób prawnych i innych podmiotów w zakresie nieunormowanym przez przepisy innych gałęzi prawa.

Trzy części prawa administracyjnego:

l        prawo ustrojowe – organizacja i zasady funkcjonowania organów administracji publicznej. Zawiera normy dotyczące:

           podmiotów administracji publicznej

           zakresu działania podmiotów

           struktury podmiotów

           władztwa administracyjnego

           procesu kierowania administracją

           nadzoru nad funkcjonowaniem administracji

           podziału administracji w kraju

l        prawo administracyjne materialne – dotyczy konkretnych działów administracji. Mówi się o prawie administracyjnym szczegółowym, na przykład prawo budowlane czy prawo ochrony środowiska.

l        prawo administracyjne proceduralne (postępowania administracyjnego) – normy i reguły, które wyznaczają postępowanie w celu wykonania prawa ustrojowego i materialnego, to jest: kto ma wykonywać, kto ma kontrolować, kto ma sankcjonować. Części prawa proceduralnego:

           prawo o ogólnym i szczegółowym postępowaniu administracyjnym

           prawo o postępowaniu egzekucyjnym w administracji

           prawo o trybie przestrzegania przepisów prawnych przez podmioty prawa administracyjnego

           prawo o postępowaniu legislacyjnym

           prawo o postępowaniu karno-administracyjnym

           prawo o postępowaniu porządkowym i dyscyplinarnym

           prawo o postępowaniu w sprawach skarg i wniosków

Normy prawno-administracyjne dzieli się też na dotyczące sfery:

l        wewnętrznej – to co się dzieje w samych organach administracyjnych

l        zewnętrznej – stosunki między administracją a obywatelami

Stosunek prawno-administracyjny to relacja między oznaczonymi podmiotami. Relacje te objęte są normami prawa administracyjnego i wchodzą w jego skład.

Cechy stosunku prawno-administracyjnego:

l        przedmiot mieści się w sferze prawa administracyjnego

l        przynajmniej jednym uczestnikiem stosunku jest organ administracji publicznej lub podmiot wykonujący zadania z zakresu administracji publicznej

l        cechuje się nierównorzędnością jego uczestników (najczęściej następuje rozstrzygnięcie władcze)

Źródła prawa administracyjnego:

Źródlo prawa to przede wszystkim akt normatywny zawierający normy prawa.

W ujęciu podmiotowym możemy wyróżnic źródla prawa:

-         stanowione przez naczelne organy państwa (parlament)

-         stanowione przez naczelne i centralne organy administracji (rząd, ministerstwa)

-         stanowione przez organy rządowe w województwie i organy jednostek samorządu terytorialnego (prawo miejscowe)

Z perspektywy sfer możemy wyróżnić źródła prawa:

l        powszechnie obowiązującego (Konstytucja, ustawy, rozporządzenia, ratyfikowane umowy międzynarodowe, zasady prawa międzynarodowego, prawo miejscowe, rozporządzenia z mocą ustawy, zbiorowe układy pracy)

l        o charakterze wewnętrznym:

           prawo wewnętrzne, którego przepisy obowiązują organy je wydające

           wydawane też przez jednostki podległe

           zarządzenia organów kolegialnych (statuty, regulaminy, instrukcje)

           określane aktami kierownictwa wewnętrznego

 

4. Administracja publiczna a finanse publiczne.

...

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • jucek.xlx.pl






  • Formularz

    POst

    Post*

    **Add some explanations if needed