Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
Rozwiązywanie układów równań liniowych za pomocą wzorów Cramera
Â
Â
Układ n równań liniowych z n niewiadomymi ma postać
Â
(*)
Â
Wyznacznik utworzony ze współczynników przy niewiadomych x1, x2, ..., xn nazywamy wyznacznikiem głównym i oznaczamy symbolem W:
.
Â
Z wyznacznika W tworzymy n nowych wyznaczników W1, W2, ..., Wn w ten sposób, że zastępujemy odpowiednio pierwszą, drugą, ..., ostatnią jego kolumnę kolumną wyrazów wolnych.
Mogą zachodzić następujące przypadki:
1° W ¹ 0; wówczas układ (*) ma dokładnie jedno rozwiązanie
.
Wzory te nazywamy wzorami Cramera. W tym przypadku układ (*) jest oznaczony.
2° W = 0 oraz nie wszystkie wyznaczniki Wi (1 £ i £ n) są jednocześnie równe zeru. Wówczas układ (*) jest sprzeczny.
3° W = W1 = W2 =...= Wn = 0; wówczas ukÅ‚ad (*) może być sprzeczny lub nieoznaÂczony. Sposób postÄ™powania w tym przypadku podamy dalej.
Â
Uwaga. Wszystkie rachunki wykonujemy na kalkulatorze ClassPad 300.
Przykład 1. Rozwiązać układ równań:
Obliczamy kolejno wyznaczniki
Â
                         Â
Â
Zachodzi przypadek 1°, wobec tego
Układ ma dokładnie jedno rozwiązanie: .
Sprawdzenie:
Â
Â
Przykład 2. Rozwiązać układ równań:
Obliczamy kolejno wyznaczniki
            Â
            Â
Â
Ponieważ zachodzi przypadek 1°, więc układ jest oznaczony i ma dokładnie jedno rozwiązanie:
Sprawdzenie:
Â
Â
Przykład 3. Rozwiązać układ równań:
Â
Ponieważ wyznacznik główny tego układu jest równy 0, zaś wyznacznik po x jest różny od 0:
Â
            Â
Â
więc stwierdzamy, że układ jest sprzeczny.
Sprawdzenie:
Â
Â
Â
             Szczególnym przypadkiem ukÅ‚adu równaÅ„ (*) jest ukÅ‚ad równaÅ„ liniowych jednoÂrodnych, to jest ukÅ‚ad postaci
(**)
Â
Jeżeli wyznacznik główny układu (**) jest różny od zera, to układ ten ma tylko jedno rozwiązanie postaci x1 = 0, x2 = 0, ..., xn = 0, które nazywamy rozwiązaniem zerowym.
W przeciwnym przypadku, tj. gdy W = 0, to układ (**) ma nieskończenie wiele rozwiązań, w tym rozwiązanie zerowe.
Â
Przykład 4. Rozwiązać układ równań:
Â
Obliczamy wyznacznik główny układu
Ponieważ W = 0, więc układ ma nieskończenie wiele rozwiązań.
Zauważmy, że minor jest różny od zera. Pomijamy więc trzecie równanie (nie zawiera elementów tego minora), a pozostałe dwa równania zapisujemy w następujący sposób:
.
Niewiadoma z zostaje tym samym potraktowana jak parametr, a obliczony minor staje się wyznacznikiem głównym nowego układu.
Ponieważ są równe odpowiednio
                         Â
Â
więc
Â
Sprawdzenie:
Â
Podstawiając za z dowolne wartości otrzymujemy nieskończenie wiele rozwiązań (w tym rozwiązanie zerowe), na przykład
Â
Â
Przykład 5. Rozwiązać układ równań:
Â
Obliczamy wyznacznik główny układu
Â
Â
Skoro wyznacznik główny układu jest równy 0, więc układ ma jedynie rozwiązanie zerowe.
...