Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
Rynek wewnętrzny
Artykuł 26 TFUE
(dawny artykuł 14 TWE)
1. Unia przyjmuje środki w celu ustanowienia lub zapewnienia funkcjonowania rynku wewnętrznego zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Traktatów.
2. Rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w którym jest zapewniony swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału, zgodnie z postanowieniami Traktatów.
3. Rada, stanowiąc na wniosek Komisji, ustala wytyczne i warunki niezbędne do zapewnienie zrównoważonego postępu we wszystkich odpowiednich sektorach.
Artykuł 27
(dawny artykuł 15 TWE)
Podczas opracowywania propozycji zmierzających do osiągnięcia celów wymienionych w artykule 26 Komisja uwzględnia zakres wysiłku, jaki będą musiały podjąć niektóre gospodarki o zróżnicowanym rozwoju w celu ustanowienia rynku wewnętrznego, i może proponować odpowiednie przepisy.
Jeżeli przepisy te przyjmują postać derogacji, muszą mieć charakter przejściowy oraz powodować możliwie najmniejsze zakłócenia w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego.
Swobodny przepływ towarów
● unia celna
● zakaz wprowadzania ceł i opłat o skutku równoważnym
● zakaz wprowadzania ograniczeń ilościowych
● zakaz dyskryminacyjnego opodatkowania
Unia tworząc i realizując unię celną kieruje się
a) potrzebą popierania wymiany handlowej między Państwami Członkowskimi i państwami trzecimi;
b) zmianami warunków konkurencji wewnątrz Unii, jeżeli skutkiem tych zmian jest wzrost siły konkurencyjnej przedsiębiorstw;
c) potrzebami zaopatrzenia Unii w surowce i półprodukty, zwracając przy tym uwagę, by nie zakłócić warunków konkurencji między Państwami Członkowskimi co do produktów końcowych;
d) potrzebą unikania poważnych zaburzeń w życiu gospodarczym Państw Członkowskich oraz zapewnienia racjonalnego rozwoju produkcji i wzrostu konsumpcji w Unii.
Artykuł 28
(dawny artykuł 23 TWE)
1. Unia obejmuje unię celną, która rozciąga się na całą
• Polityka konkurencji
1. Artykuł 14 TWE
1. Wspólnota podejmuje odpowiednie środki w celu stopniowego ustanowienia rynku wewnętrznego do 31 grudnia 1992 roku, zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu, artykułów 15 i 26, artykułu 47 ustęp 2, artykułów 49, 80, 93 i 95 oraz bez uszczerbku dla innych postanowień niniejszego Traktatu.
2. Rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w którym jest zapewniony swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału, zgodnie z postanowieniami niniejszego Traktatu.
3. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, ustala wytyczne i warunki niezbędne do zapewnienia zrównoważonego postępu we wszystkich odpowiednich sektorach.
Rynek Wewnętrzny
• Brak granic wewnętrznych
• Swobodny przepływ towarów, usług, kapitału, osób
• „zgodnie z przepisami traktatu”
Swobody Gospodarcze
• Zakres przedmiotowy
Zakres przedmiotowy swobód gospodarczych obejmuje zachowania mające charakter gospodarczy podmiotów uczestniczących w obrocie rynkowym, które zawierają w sobie tzw. „element transgraniczny”.
Problem wymogu elementu transgranicznego
• Aspekt pozytywny
Ochronie zapewnianej przez Traktat (TWE) podlegają tylko te działania, czynności, lub przedmioty, które przekraczają granice państwa członkowskiego
• Aspekt negatywny
Ochronie nie podlegają te czynności, działania i towary, których aspekty ograniczają się jedynie do jednego państwa
Charakter gospodarczy
Ochronie Traktatowej podlegają tylko te działania, czynności, bądź towary, które mają charakter gospodarczy, lub charakter mieszany, tj. mieszczą się w tzw. kontekście gospodarczym
• Zakres podmiotowy swobód gospodarczych (podmioty uprawnione)
• Osoby fizyczne i osoby prawne (bezp. skutek wertykalny)
• Obywatele UE, a także członkowie rodzin obywateli UE
• Chronią w takim samym stopniu podmiot świadczący, jak i odbiorcę świadczenia
• Towary pochodzące z
Ograniczenia:
Ilości
Wartości
Czasu
Ilościowe ograniczenia w przywozie mają na celu specyficzne ograniczenie przywozu i przewozu ponieważ towary w ogóle nie mogą być przywożone ani przewożone w części ograniczonej pod względem ilości lub wartości.
Środki o skutku równoważnym dopuszczają wprawdzie co do zasady przywóz, ale go utrudniają lub powodują wzrost jego kosztów
regulacje traktatowe
• Art. 34TFUE
Ograniczenia ilościowe w przywozie oraz wszelkie środki o skutku równoważnym są zakazane pomiędzy Państwami członkowskimi
• Art. 35 TFUE
Ograniczenia ilościowe w wywozie oraz wszelkie środki o skutku równoważnym są zakazane pomiędzy Państwami członkowskimi
Zakaz przywozu towaru, a art. 34 TFUE
Stosowanie przepisu z art. 34 TFUE nie zakłada dyskryminacji – możliwe jest zaskarżanie w oparciu o art. 34 norm krajowych zakazujących przywozu także wówczas, gdy zbyt analogicznego towaru krajowego jest zakazany.
Art. 34 TFUEbędzie miał zastosowanie także wtedy gdy zakaz obejmować będzie tylko określony obszar kraju (C-67/97Bluhme)
Kategorie środków o skutku równoważnym do ograniczeń ilościowych
• Środki państwowe – wprowadzane w ramach wykonywania władzy państwowej przez:
• Pośrednią administrację państwową
• Bezpośrednią administrację państwową
• Korporacje zawodowe
• Przepisy prawne i administracyjne
• Zalecenia
Zaniechanie działania jako środek o skutku równoważnym do ograniczeń ilościowych
• C-265/95 Komisja v. Francja
• C-112/00 Schmidberger v. Austria
Orzeczenia sądów jako środek o skutku równoważnym do ograniczeń ilościowych
• Państwa mają obowiązek ustanowienia prawa, które nie będzie sprzeczne z art. 34 TFUE
• Pojedyncze orzeczenia sprzeczne nie dają podstawy do wszczęcia postępowania przed ETS w sprawie naruszenia środki
podobny sposób dotyczą zarówno pod względem prawnym jak i faktycznym zbytu produktów krajowych i zagranicznych
Warunki stosowania orzeczenia w sprawie Keck
Regulacja dotyczy całej kategorii podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w danym kraju
Regulacja nie blokuje dostępu do rynku dla towarów przywożonych, ani nie ograniczała dostępu w szerszym stopniu niż ma to miejsce w odniesieniu do towarów przywożonych
Orzeczenie w sprawie Keck odróżniło normy dt samych towarów, od norm dt sposobu sprzedaży towarów. Miarodajny jest sens i treść formuły
Stosowanie doktryny Keck
Przepisy dotyczące przestrzennych i czasowych warunków oraz innych okoliczności (jak np ograniczenie kręgu uprawnionych do sprzedaży), na jakich towary mogą być dystrybuowane i które są wyrazem „specyficznych cech ogólnokrajowych lub regionalnych, społecznych lub kulturowych (C-418/93 Semerano).
Zakaz sprzedaży bez lub ze znikomą marżą (C-267 i 268/91 Keck)
Godziny otwarcia sklepów przy stacjach benzynowych (C-401 i 402/92 Tankstation’t)
Sprzedaż w niedziele i święta (C-69 i 258/93 Punto Casa)
Zakaz reklamy towarów sprzedawanych zwyczajowo w aptekach poza aptekami (C-292/92 Hunermund)
Zakaz reklamy telewizyjnej określonych produktów lub sektorów gospodarki (C-34-36/deAgostini
Zezwolenie na detaliczną sprzedaż wyrobów tytoniowych (C-387/93 Banchero)
Zakaz przerywania programów telewizyjnych reklamami (lub przerywania częstszego niż określone w ustawie) (C-6/98 ARD)
Regulacje dotyczace reklamy i dystrybucji a doktryna Dassonville i Keck
Regulacje dotyczace reklamy i dystrybucji są sprzeczne z art. 34 jeżeli stanowią utrudnienia w przepływie towarów i nie są warunkami sprzedaży, zawsze wówczas, gdy zagraniczny sprzedawca jest przez nie zmuszany do zmiany parametrów sprzedaży stosowanych zgodnie z prawem w państwie pochodzenia
Wyłączenie takich warunków
Ochrona krajowego dziedzictwa kulturowego
Możliwość wprowadzenia ograniczeń wywozu (ale nie dodatkowych opłat 7/68 Komisja v. Włochy)
Powołanie się na wyjątek nie może prowadzic do wprowadzenia całkowitego zakazu handlu dziełami sztuki i antykami, a zwłaszcza obejmować przedmiotów bez szczególnej wartości kulturalno-historycznej
Dobro kultury ma charakter narodowy i wiąże się z państwem lub jego regionem. Związek może być osobowy lub przestrzenny
Dyrektywa 93/7/WE w sprawie zwrotu dóbr kultury bezprawnie wywiezionych z terytorium państwa członkowskiego
Rozporządzenie Rady nr 3911/92 w sprawie wywozu dóbr kultury
Kontrola sądowa
Procedura prejudycjalna (267 TFUE)
Procedura z naruszenia Traktatu (258-260 TWE)
1. Formuła Dassonville
a) Pośrednie, bezpośrednie, faktyczne lub potencjalne ograniczenie przywozu X
b) Skutki nie tylko natury hipotetycznej X
1. Formuła dyskryminacji
a) Regulacja dyskryminująca produkty przywożone (przejdz do pkt. 4)
b) Regulacja nie dyskryminuje towarów przywożonych X
1. Keck
a) Regulacja określonych warunków sprzedaży, które nie wchodza w zakres art. 28 TWE
b) Przepis dotyczący produktu
1. Badanie podstawy uzasadniającej utrzymanie regulacji
a) Kiedy 3b (i ew 2a) regulacja może być uzasadniona wymogami imperatywnymi Cassis (OK.)
b) Kiedy 2a i 3b to regulacja może być uzasadniona art. 30 TWE (OK.)
1. Test proporcjonalności
wymianę towarową i obejmuje zakaz ceł przywozowych i wywozowych między Państwami Członkowskimi oraz wszelkich opłat o skutku równoważnym, jak również przyjęcie wspólnej taryfy celnej w stosunkach z państwami trzecimi.
2. Postanowienia artykułu 30 i rozdziału 3 niniejszego tytułu stosują się do produktów pochodzących z Państw Członkowskich oraz do produktów pochodzących z państw trzecich, jeżeli znajdują się one w swobodnym obrocie w Państwach Członkowskich.
Unia Celna
• Zniesienie granic celnych pomiędzy państwami WE
• Wprowadzenie wspólnej zewnętrznej taryfy celnej
art. 30 TFUE
„Cła przywozowe i wywozowe lub opłaty o skutku równoważnym są zakazane między Państwami Członkowskimi. Zakaz ten stosuje się również do ceł o charakterze fiskalnym.”
Zniesienie granic celnych pomiędzy państwami
• Swobodny obrót towarów pochodzących z państw członkowskich
• Swobodny obrót towarów z państw trzecich, jeżeli przekroczyły już granicę UE i znajdują się na obszarze celnym UE
Wspólna Taryfa Celna
Wspólna Taryfa Celna obejmuje regulacje taryfowe wynikające ze zobowiązań Unii Europejskiej wobec Światowej Organizacji Handlu (WTO)
• Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 23 lipca 1987r. w sprawie nomenklatury i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Celnej /Dz.U. L 256 z 7.09.1987/
• Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1789/2003 dnia 11 września 2003r. zmieniające załącznik do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej
• Wspólnotowy Kodeks Celny – rozp. Rady nr. 2193/92
Określanie ceł (art. 31 TFUE)
„Rada UE kwalifikowaną większością głosów na wniosek Komisji”
Stawki celne w taryfie celnej
• stawki konwencyjne – wynikają z porozumień wielostronnych (na forum WTO), przyznawane wobec wszystkich państw objętych KNU
stawki autonomiczne - obowiązują wobec towarów pochodzących z krajów, które nie mają przyznanej KNU lub jeżeli
• UE, lub wprowadzone do obrotu UE
• Zakres podmiotowy swobód gospodarczych (podmioty zobowiązane)
• Państwa członkowskie
• Wszelkiego rodzaju „emanacje” państwa – tj. samorządy, przedsiębiorstwa wykonujące zadania z zakr. adm. państwowej
• Podmioty prywatne (w określonych warunkach)
• Treść swobód gospodarczych
Zakaz stosowania środków krajowych:
-dyskryminują
...