Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
Psychodebilogia )Sygnał:
·         Miara sygnału polega na zamianie jednego sygnału na inny. Pierwszy to wejściowy a drugi wyjściowy.
Â
Zmiany:
·         Zmiana fazowa- gdy sygnał ulega krótkotrwałej zmianie pod wpływem jakiegoś wydarzenia zewnętrznego lub wewnętrznego.
·         Zmiana toniczna-jest powolna i długotrwała związana raczej ze stanem aktywności narządu albo osobnika niż z obserwowanymi zdarzeniami.
Â
Kwantyfikacja:·         Kwantyfikacja – redukcja ilości danych by był możliwa analiza pomiaru.
·         Przeprowadzana jest w 2ch etapach:
o        W I identyfikuje się szczególną cechę, która reprezentuje proces fizjologiczny.
o        w II mierzy się wybrane parametry tej cechy.
Â
Identyfikacja cechy i pomiary:
·         Cechę identyfikujemy na podstawie wykresu wzgórz i dolin wokół pewnej wartości.
·         Pomiary: Kiedy ustalimy, który fragment sygnału odpowiada mierzonej cesze, możemy przystąpić do właściwej kwantyfikacji, czyli zmierzenia parametrów załamka, który ją reprezentuje.
·         W przypadku zmian fazowych załamki charakteryzuje się przez podanie wartości maksymalnej lub minimalnej (amplitudy). Mierzymy je w stosunku do wartości uznanej za poziom wyjściowy albo punkt odniesienia.(podanie bodźca).
·         Latencja jest to czas od chwili bodźca do wystąpienia cechy.
·         Moment wystąpienia danej cechy definiuje się jako chwilę, w której sygnał osiągnął wartość maksymalną lub minimalną albo krytyczną (połowa amplitudy).
Â
Sygnały szybko i wolno zmienne:
·         Fale alfa/rytm alfa – podczas snu (8-12 Hz).
·         Przewodność skóry zmienia się w przestrzeni sekund.
Â
Analiza Fouriera = analiza częstotliwościowa:
·         Metoda matematyczna służąca do rozkładania zmieniających się okresowo sygnałów.
·         Oscylacja o dowolnym kształcie, która powtarza się okresowo f razy na 1nostkę czasu (z częstotliwością f), daje się rozłożyć na sumę sinusoid, których częstotliwości wynoszą f (Ia fala harmoniczna), 2f (IIga fala harmoniczna), 3f…
·         Sinusoidy te zwane harmonicznymi, mają różne amplitudy oraz są odpowiednio poprzesuwane względem siebie – te względne przesunięcia to fazy początkowe.
·         Można zapis sygnału dowolnie zmieniać w zależności od potrzeby.
Â
Widmo:
·         Widmo - wykres zależności amplitud składowych od częstotliwości.
·         Widmo mocy -zamiast amplitud wykreśla się kwadraty w funkcji częstotliwości.
·         Widmo fazowe – zależność faz początkowych od częstotliwości.
Â
Analiza Fouriera sygnałów nieokresowych:
·         Sygnały nieokresowe należy uokresowić poprzez wycięcie fragmentu, na którym pojawiły się regularne oscylacje a następnie powielić go, aby go posklejać w jeden sygnał.
Â
Aparatura:
·         Czujnik:
o        Reaguje na wielkość psychofizjologiczną i zmienia ją na napięcie elektryczne.
o        Czujniki podłącza się do wzmacniaczy
·         Wzmacniacz:
o        Powiększa sygnał bez zmiany jego charakteru.
·         Komputer:
o        Aby wprowadzić dane do komputera należy zamienić sygnał na skończony ciąg liczb. (próbkowanie - dane, co określony czas) Częstotliwość musi być 2 razy większa niż częstotliwość Nyquista.
o        Częstotliwość Nyquista- określa częstotliwość najszybszych zmian zawartych w badanym sygnale.
o        Artefakty – zakłócenia, zaburzenia, szumy, zanieczyszczają sygnał, najbardziej dokuczliwym jest pole elektromagnetyczne generowane przez sieć energetyczną o częstotliwości 50 Hz.
o        Filtrowanie – eliminacja artefaktów, filtrowanie pasmowo-zaporowe dla częstotliwości 50 Hz. Filtry dolnoprzepustowe (przepuszcza niskie częstotliwości) i górnoprzepustowe (przepuszcza wysokie).
 Metody obrazowania:Pozytronowa Tomografia Emisyjna (PET):
o        Wprowadza się do krwi radioaktywny znacznik (substancja zawierająca pierwiastek promieniotwórczy: tlen 15 0 i glukoza – F-FDG) , który podczas rozpadu emituje pozytron.
o        Wada – słaba rozdzielczość czasowa.
o        Anihilacja – po zderzeniu pozytron i elektron znikają, na ich miejsce pojawiają się 2 kwanty promieniowania elektromagnetycznego (fotony) o tych samych energiach rozbiegają się w przeciwnych kierunkach wzdłuż linii prostej.
o        Technika odejmowania:
o        Polega na wyodrębnieniu, struktur mózgu odpowiedzialnych za dane czynności. Pozwala to zlokalizować miejsce odpowiedzialne za występowanie danej czynności mentalnej przy odjęciu struktur pozostałych.
Â
Funkcjonalny rezonans Magnetyczny (fMRI):
o        Pozwala uzyskać trójwymiarowy obraz tkanek wewnętrznych żywego organizmu.
o        Działa podobnie jak MRI, ale pozwala podobnie jak PET na znalezienie obszarów mózgu zaangażowanych w wykonywanie konkretnego zadania umysłowgo.
o        Sygnał BOLD – różnica wielkości sygnału MRI w obszarach aktywnych i nieaktywnych, może za to odpowiadać ilość hemoglobiny utlenowanej.
o        Zasada Ficka – w obszarze aktywnym neuronalnie jest więcej krwi niż e obszarach nieaktywnych.
o        Co mierzy fMRI : wzrost strumienia krwi, wzrost oxy-Hb, wzrost sygnału MRI.
o        Wada – słaba rozdzielczość czasowa.
Â
Rezonans Magnetyczny (MRI):
o        Umieszcza się osobę w silnym polu magnetycznym, co powoduje, że protony (małe magnesy) ustawiają się zgodnie z jego kierunkiem,
o        potem pod wpływem krótkotrwałego impulsu proton wykonuje precesje chcąc wrócić do poprzedniej pozycji wysyłając fale radiowe, które następnie odbiera antena.
o        Mierzy rozkład protonów w organizmie, która zależy od zawartości wody.
o        Obraz to mapa – głowa w odcieniach szarości.
Â
Elektroencefalografia (EEG):o        Jest to graficzne przedstawienie zmian w czasie różnicy potencjałów między dwoma elektrodami przyczepionymi do powierzchni czaszki.
o        Elektroda pokryta jest chlorkiem srebra aby zapobiec powstaniu potencjału elektrodowego na styku elektrody ze skórą.
o        Elektrody umieszcza się wg międzynarodowego systemu 10-20.
o        Lewy i prawy wyrostek sutkowaty (nad uszami), guzowatość potyliczna, nasada nosa.
o        F – płat czołowy, T – płat skroniowy, P – płat ciemieniowy, O – potyliczny, C – bruzda środkowa.
o        Po prawej parzyste numery po lewej nieparzyste.
o        Rytm alfa- w stanach relaksacji (8-10 Hz)
o        Rytm beta- w stanach podwyższonego wzbudzenia (14-30 Hz)
o        Fale gamma- odpowiedź na bodźce wzrokowe, łączenie cech (kolor czegoś jego kształt i położenie w przestrzeni…) (40 Hz)
o        Fale delta- bardzo powolne, w głębokim śnie (0,5-3,5 Hz).
o        Są jeszcze fale: hetta, kappa, lambda, Mu.
o        Źródłem pola - synchroniczne postsynaptyczne potencjały pobudzające i hamujące.
Â
Magnetoencefalografia (MEG):o        Spontaniczna aktywność mózgu jest rzędu 10 do minus 12 potęgi T. (T- tesla.)
o        Czujniki są zbliżane do czaszki.
o        Pole magnetyczne skierowane jest prostopadle do powierzchni czaszki.
Â
Potencjały wywołane:o        Są to zmiany w zapisie EEG związane z zewnętrznymi zdarzeniami tj. pojawienie się bodźca albo moment wykonania ruchu.
o        Metoda uśredniania:
o        Zapisy zarejestrowane w określonym czasie po kolejnych bodźcach uśredniamy, tak, że wielkość sygnału w dowolnym czasie od pojawienia się bodźca jest średnią z wartości amplitud wszystkich sygnałów wziętych w tej chwili. Dzięki temu zapis przypadkowej aktywności (raz mniejsza, raz większa) będzie równa zeru.
Artefakty:
o        (ruchu oczu) należy wykonać elektrookulografię, (EOG), aby wyeliminować ich zapis.
Â
Komponenty potencjałów wywołanych:
·         Detekcja bodźca – badany ma tylko słuchać nie reagować nijak.
o        P- dodatnie wychylenie bodźca,
o        N- ujemne wychylenie bodźca,
o        Z literą podaje się latencje tego bodźca, np. P300.- dodatni załamek o średniej, latencji ok. 300ms.
·         Polarność- czyli czy załamek wychyla się w górę, czy w dół od linii podstawowej.
·         Latencja- czas od działania bodźca do osiągnięcia przez niego max wartości.
·         Amplituda- max odchylenie od linii podstawowej.
·         Topografia- określa w zapisach, z jakich odprowadzeń widoczny jest dany załamek.
Â
Klasyfikacja:
·         Tradycyjne składowe potencjału wywołanego dzieli się na egzo i endogenne:
o        Egzogenne:
§         Mają topografię specyficzną dal danej modalności.
§         Zależą od parametrów fizycznych bodźca takich jak natężenie.
o        Endogenne:
§         Niespecyficzna topografia, np. P 300.
§         Są zależne od psychologicznych i behawioralnych procesów związanych ze zdarzeniem.
Â
Składowe sensoryczne:
·         Potencjały pnia mózgu oraz średniolatencyjne słuchowe potencjały wywołane.
...