sciagi, zarządzanie (A. Nowak)

Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ

Podstawowe funkcji kontroli (6): sygnalizacyjna (Informacja o stopniu realizacji zadań rzeczowych i wyników finansowych oraz zakłóceń), instrukatażowo-doradcza (wskazanie sposobów likwidacji odchyleń od stanu wymaganego), korygująca (podejmowanie działań zapewniających przywrócenie stanu wymaganego), profilaktyczna (zapobieganie powstawaniu nieprawidłowości), pobudzająca (skłanianie do osiągania lepszych efektów działania), dydaktyczno-wychowawcza (skazanie na zasadność wartościowania interesów indywidualnych i zbiorowych). Podsystem społeczny organizacji (Leavitta) - zawiera uczestników organizacji, ich motywacje, postawy, wartości, kulturę oraz więzi społeczne występujące między nimi. Podsystem techniczny organizacji (Leavitta) - w jego skład wchodzą stosowane w organizacji technologie, umiejętności techniczne, maszyny, urządzenia, budynki i ich wyposażenie. Potrzeby wg teorii Maslova (5): fizjologiczne, bezpieczeństwa, przynależności (społeczne), szacunku (psychologiczne), samorealizacji. Proces kontroli składa się z czterech etapów: ustalenie norm i metod pomiaru efektywności, pomiar efektywności, sprawdzenie, czy efektywność jest zgadną z normami, podjęcie działań korygujących. Prognozowanie - proces opracowywania założeń lub przesłanek dotyczących przyszłości, którą mogą wykorzystywane przez menedżerów w planowaniu lub podejmowaniu decyzji. Najczęściej opracowuje się prognozy dotyczące przyszłej wielkości sprzedaży, dochodów z różnych źródeł, przewiduje rozwój techniki. Przywództwo – jest oddziaływaniem na zachowania innych. Jest to rodzaj społecznego wpływu, który pojawia się wówczas gdy jedna osoba - przywódca – jest zdolna do powodowania pożądanego przez siebie zachowania kogoś innego, kto ulega mu z powodu więzi jaka ich łączy, z powodu społecznego stosunku, jaki zachodzi między nimi; Sztuka mobilizowania ludzi do skutecznych działań. Rodzaje metod planowania strategicznego: bezscenariuszowe (metoda portfelowa, metoda portfelowa posługująca się 4-polową macierzą BCG); scenariuszowe - strategia marketingowa, finansowa, produkcyjna i personalna. Rodzaje planów w różnych horyzontach czasowych: plany długookresowe - określają podstawową misję i strategię organizacji, plany średniookresowe - określają rodzaj nakładów i wyników, plany krótkookresowe - programują czynności.

Sektory otoczenia ogólnego organizacji: społeczny – elementy struktury klasowej społeczeństwa, względy demograficzne, wzorce mobilności, style życia i tradycyjne instytucje społeczne (system edukacji, handel, rozmaite zawody), kulturowy – obyczaje, tradycje i oczekiwania względem zachowań i wartości społeczeństwa, w którym funkcjonuje dana organizacja. Wskazują one jakie produkty, usługi i normy postępowania społeczeństwo sobie ceni, prawny – panujący porządek prawny, stopień szczegółowości norm prawnych, zwłaszcza regulacji dotyczących powstawania i funkcjonowania organizacji, polityczny – panujący system polityczny, sposób sprawowania władzy i stopień integracji czynników politycznych w otoczeniu organizacji, ekonomiczny – ogólna kondycja systemu gospodarczego, w którym funkcjonuje organizacja. Składają się na niego rynki pracy, finansowy, towarów i usług, technologiczny – to nie tylko wytwory techniki: maszyny, urządzenia, infrastruktura techniczna (drogi, linie energetyczne, telekomunikacyjna itp.), lecz także wiedza techniczna i technologiczna, fizyczny – zasoby naturalne, klimat, jakość gleby, system hydrologiczny, a także stopień zmian w przyrodzie w skutek działalności człowieka. Sieć międzyorganizacyjna składa się z siedmiu elementów: związki zawodowe, instytucje kontrolne, dostawcy, klienci, grupy interesów, partnerzy i konkurenci. W wielu przypadkach wymienione elementy stanowią inne organizacje. Struktura organizacyjna - to sposób uporządkowania elementów organizacji, jest rezultatem: podziału pracy, podziału władzy, koordynacji i integracji elementów i działań . Pojęcie struktury obejmuje także stosunki zachodzące pomiędzy elementami zorganizowanej całości. Technologia w organizacji - jest to zbiór metod i technik w procesie przeobrażeń (transformacji) obejmujących: niezbędną wiedzę potrzebną do realizacji zadań, umiejętności posługiwania się tą wiedzą, wyposażenie techniczne. Teoria potrzeb Maslova: istnieje pięciostopniowa hierarchia potrzeb człowieka, gdy człowiek zaspokoi swoje potrzeby podstawowe (fizjologiczne), będzie starał się zaspokoić potrzeby znajdujące się na wyższym poziomie hierarchii. Typy struktur organizacyjnych: struktura prosta, struktura liniowa, struktura wieloliniowa, struktura funkcjonalna, struktura sztabowa, struktura sztabowo – liniowa, struktura wielozakładowa.

Typy technologii: rutynowe, nierutynowe, rzemieślnicze, łańcuchowe, pośredniczące, intensywne. Inny podział stosowany jest w przedsiębiorstwach. Technologię dzieli się w nich na: produkcję masową (wielkoseryjną), procesy ciągłe (aparaturowe), produkcję jednostkową (krótkoseryjną). Wady struktur organizacyjnych – liniowych: wysoki stopień centralizacji, niepełne wykorzystanie ludzkich zdolności, mała motywacja do współpracy wskutek wysokiego stopnia centralizacji, długa droga przepływu informacji, ograniczania inicjatywy, spiętrzenie kierowania, konieczność orientowania się każdego kierownika we wszystkich zakresach działalności organizacji. Współczesne poglądy na motywacje (teorie): teoria potrzeb, teoria sprawiedliwości, teoria oczekiwań, teoria wzmocnienia, teoria wyznaczania celów. Zalety struktur organizacyjnych sztabowo – liniowych: jednoznacznie określony, planowy podział pracy, kompetencji i odpowiedzialności, prostotę i przejrzystość konstrukcji, szybkość decyzji, zachowanie autorytetu kierownika. Założenia ERG: Nie narzuca kolejności realizacji potrzeb; Dopuszcza możliwość równoczesnego motywowania przez więcej niż jedną kategorię czynników; Uwzględnia demotywację. Zarządzanie - to koordynowanie pracy zespołów ludzkich i środków produkcji dla osiągnięcia zamierzonych celów w sposób jak najbardziej efektywny. Wg. R.W. Griffina zarządzanie to zestaw działań skierowanych na zasoby organizacji i wykonywanych z zamiarem osiągnięcia celów organizacji w sposób sprawny i skuteczny. Zarządzanie to specyficzna funkcja, która powoduje regulację działalności zbiorowej w określonej jednostce. Zarządzanie zasobami ludzkimi wg Nickelsa obejmuje: planowanie zasobów ludzkich, nabór i selekcje pracowników oraz wzbogacanie pracy, programy szkolenia pracowników i przygotowanie ich do zmiany zawodu, wynagradzanie pracowników i ulepszanie systemów płacy, ocena pracowników. Znane techniki prognozowania w organizacjach: prognozowanie metodą orientacyjną - oparte jest na szacunkach zebranych za pomocą kwestionariuszy lub wywiadów, prognozowanie metodą historyczną - oparte na zbieraniu danych, analizie danych oraz założeniu, że ustalony w ten sposób trend utrzyma się również w przyszłości, prognozowanie metodą analizy statystycznej - wykorzystuje się analizę matematyczną dla ustalenia relacji przyczynowo-skutkowych.

Odp uszeregowane są alfabetycznie. Wyciąć dookoła, złożyć w pół, skleić niezapisanymi stronami, złozyc w harmonijke :]

Dziedziny dla których wyznacza się cele organizacji: marketing, finanse, produkcja. ERG (teoria motywacji) - zakłada, że ludzie dążą do zaspokojenia hierarchii potrzeb egzystencjonalnych, społecznych i rozwojowych, jeżeli wysiłki zmierzające do zaspokojenia potrzeb z wyższego poziomu, są daremne, dana osoba powraca do zaspokojenia potrzeb z niższego poziomu. Stanowi istotne uzupełnienie teorii hierarchii potrzeb Maslowa. Funkcje celów w działalności organizacji: nadają jednolity kierunek działania uczestników organizacji. Wytyczone cele pozwalają im zrozumieć, dokąd organizacja zmierza i dlaczego realizacja określonych zmierzeń jest tak ważna. Sprzyjają dobremu planowaniu, które z kolei ułatwia ustalenie celów w przyszłości. Funkcje kultury organizacji: wyznacza granice organizacji, zapewnia uczestnikom organizacji poczucie tożsamości, ułatwia poszczególnym osobom angażowanie się w coś więcej niż tylko w interes własny, zwiększa stabilność systemu społecznego, służy jako mechanizm wyjaśniający i kontrolny, kształtujący postawy i zachowania pracowników. Funkcje zarządzania: planowanie, organizowanie, motywowanie i kontrola. Komunikacja w organizacji - jest procesem przekazywania informacji od jednej osoby do drugiej. Skuteczne komunikowanie się to proces wysyłania wiadomości w taki sposób, że wiadomości ma możliwie zbliżone znaczenie do wiadomości zamierzonej; To proces, w którym ludzie dążą do dzielenia się znaczeniami za pośrednictwem symbolicznych komunikatów (przekazów). Komunikacja odbywa się między nadawcą i odbiorcą. Kontrola w organizacji - jest uznawana za jedną z funkcji zarządzania. Jest traktowana jako element cyklu sprawnego, zorganizowanego działania. Traktuje się ją z reguły jako zakończenie jednego i punkt wyjścia następnego cyklu działań zorganizowanych o charakterze powtarzalnym. Z zasady traktuje się ją jako końcową fazę procesu decyzyjnego. Kultura organizacji - jest zbiorem charakterystycznych dla danej organizacji norm i wartości podbudowanym założeniami co do natury rzeczywistości i wyrażającym się artefakty.

przedsiębiorcy - jest człowiekiem z dużą potrzebą osiągnięć, który dąży do pracy na własny koszt i własny rachunek, twórcza - ludzie o twórczej osobowości intereują się bardziej tym, czego nie ma, niż tym co jest. Postrzegają rzeczywistość przez pryzmat problemów. Organizacja wg Griffina - grupa ludzi, którzy współpracują ze sobą w sposób uporządkowany i skoordynowany, aby osiągnąć pewien zestaw celów. Organizacja wg Kotarbińskiego – to pewien rodzaj całości ze względu na stosunek do jej własnych elementów, mianowicie taka całość, której wszystkie składniki współprzyczyniają się do powodzenia całości. Organizacyjne grupy interesów: konserwatywne - członkowie rekrutują się z osób pracujących na najwyższych szczeblach hierarchii organizacyjnej. Grupy te są nastawione na obronę dotychczasowych pozycji, strategiczne - członkowie również pracują na najwyższych szczeblach hierarchii, ale nie są w pełni zadowolone ze swojego statusu, zmierzają do poprawy swoich pozycji, wybuchowe - członkami są pracownicy wykonawczy o podstawowym znaczeniu dla funkcjonowania i rozwoju organizacji, apatyczne - członkami są pracownicy o niskim organizacyjnym statusie, świadomi swojej marginesowej roli w organizacji. Otoczenie organizacji wg Hatch'a można definiować za pomocą rozróżniania elementów otoczenia ogólnego. Ważni uczestnicy sieci międzyorganizacyjnej nie są jedynymi, których istnienie jest istotne dla organizacji. W otoczeniu występują także inne elementy o charakterze ogólnym. Za otoczenie organizacji uważa się byt leżący poza jej granicami. Planowanie - jest najważniejszą funkcją zarządzania. Stanowi początek i podstawę wszelkich późniejszych działań; Proces ustanawiania celów oraz określania odpowiednich działań umożliwiających ich osiągnięcie; Planowanie jest ustalaniem celów i projektowaniem sposobów realizacji przyszłych działań, opartych na identyfikacji i analizie obecnych i przewidywaniu przyszłych warunków. Natomiast plan jest optymalnym projektem przeprowadzenia przyszłych działań, wybranym spośród wielu. Podstawowe etapy planowania: ustalenia celów lub zbioru celów, określenia istniejącej sytuacji, ustaleniu, co sprzyja, a co przeszkadza w realizacji celów, opracowania planu lub zbioru działań prowadzących do osiągnięcia celu (celów).

Model organizacji leavitta (4 elementowy) - Autor modelu uważa, że między podstawowymi el. organizacji zachodzą wzajemne relacje nazywane "sprzężeniami", "oddziaływaniami", "powiązaniami". Zmiana któregokolwiek elementu wymusza więc zmiany w pozostałych, interakcje są silne i dwukierunkowe. Elementami modelu są: ludzie (to członkowie organizacji wraz z ich wiedzą, kwalifikacjami, systemem wartości, motywacją do pracy etc. Jest to społeczny element organizacji), cele (rozumiane jako zbiór zamierzeń przewidzianych do realizacji w jakimś przedziale czasu. Z nich wywodzą się zadania cząstkowe przewidziane do realizacji na poszczególnych stanowiskach pracy), technologia (zbiór wytycznych sprawnego działania i sposobów wytwarzania - stanowi techniczny element organizacji), struktura (również techniczny element organizacji. Ściślej struktura organizacyjna, rozumiana jako zbiór reguł porządkujących zachowania uczestników organizacji. Jest ona konsekwencją podziału pracy, uważanego wręcz za przyczynę organizacji). Motywowanie - to proces kierowniczy polegający na wpływaniu na zachowania ludzi, z uwzględnieniem wiedzy o tym, co powoduje takie, a nie inne postępowanie człowieka. Najważniejsze funkcje planowania: koordynacyjna - zapewnienie równowagi między celami, zadaniami, integracyjna - zapewnienie równowagi między konkretnymi celami, mobilizacyjna - plan może być podstawą oceny działalności przedsiębiorstwa, proponować systemy motywacyjne, a także zasady podziału zysku, kształcąca - ujawnia się przy analizie różnych wariantów planu i analizie stopnia realizacji planu. Odmiany osobowości: biurokratyczna - charakteryzuje się wyuczoną nieudolnością, wysokim stopniem konformizmu, technicyzmem i formalizmem w działaniu, wysokim stopniem dyscypliny, podstawą dominacji wobec klientów i petentów, obroną własnych interesów przez dokumentowanie swoich działań i nieumiejętnością uczenia się na własnych błędach. Przykładem jest urzędnik, autorytarna - cechuje się szczególnym połączeniem agresywnej dominacji i podległości wobec autorytetów, gracza - osoba, która lubi zmiany i chce wpływać na nie; lubi też podejmować skalkulowane ryzyko. Przykład - makler giełdowy, profesjonalisty - związek z organizacją polega na sprzedaży swojej wiedzy, kwalifikacji i umiejętności,

Cechy otoczenia zmiennego organizacji: Rodzaj produktów i usług podlega częstym lub permanentnym zmianom; Powstają innowacje techniczne i technologiczne powodujące, że dotychczas wykorzystywane urządzenia techniczne i stosowana technologia szybko się starzeją; Występują częste zmiany upodobań i zachowań klientów oraz zachowań konkurentów; Występują częste i nieprzewidziane zmiany w polityce państwa wobec organizacji gospodarczych; Następują szybkie zmiany w postawach i systemach wartości ludzi. Cechy struktury organizacyjnej dzielimy na: konfigurację - odzwierciedlającą kształt struktury, ról i pozycji organizacyjnych, przedstawiającą między innymi wysokość hierarchii organizacyjnej, rozpiętość kierowania na poszczególnych szczeblach, stopień rozczłonkowania oraz propozycji części składowych, centralizację - określającą wewnętrzną władzę w organizacji, w więc rozmieszczenie uprawnień decyzyjnych, specjalizację - charakteryzującą wynikający z podziału pracy stopień ograniczenia dowolności zachowań w realizacji zadań i obowiązków organizacyjnych, standaryzację - dotyczącą typowości działań i zachowań. Wynika ona z przyjętych ujednoliconych sposobów postępowania, powtarzalnych procedur organizacyjnych i przestrzeganych zwyczajów, formalizację - charakteryzującą zakres, w jakim łączność, wzorce działania i postępowania są zapisane w dokumentach organizacyjnych. Cykl życia organizacji (etapy) - jest to sekwencja etapów, przez które przechodzi większość organizacji w trakcie swego istnienia. Etapy te wykazują określone różnice zarówno pod względem ilościowym, jak też jakościowym. Są stymulowane przez różnego rodzaju siły wewnętrzne i zewnętrzne. Można następujące, podstawowe etapy cyklu życia organizacji: narodziny, młodość, wiek średni, dojrzałość. Czynniki w teorii motywacji wg Herzberga: czynniki higieniczne (polityka i administracja firmy, nadzór, stosunki międzyludzkie, pozycja, pewność pracy, życie osobiste, warunki pracy); czynniki motywujące (osiągnięcia, uznanie, zainteresowanie pracą, odpowiedzialność, awanse). Czynniki wewnętrzne wpływające na kulturę: sytuacja rynkowa, branża, historia i wielkość organizacji, wykształcenie uczestników organizacji, więzi emocjonalne między uczestnikami organizacji. Czynniki zewnętrzne wpływające na kulturę: kultura narodowa, system wartości społeczeństwa, system wartości społecznej regionu, lokalny system wartości.

sciagi, zarządzanie (A. Nowak)

Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ

Formularz