Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
36. Rektyfikacja.
Rektyfikacja polega na przeciwprądowym kontakcie- wymianie masy i ciepła- powstających podczas ogrzewania par mieszaniny ze skroplonymi oparami, dzięki czemu uzyskuje się większą czystość destylatu. Substancje mniej lotne znajdujące się w mieszaninie gazowej zatrzymywane są przez skroplone opary, natomiast substancje bardziej lotne znajdujące się w skroplonych oparach wzbogacają fazę gazową. Kontakt obu strumieni odbywa się na stopniach rozdzielczych, których ilość będzie warunkowała określoną czystość destylatu. W rozwiązaniach przemysłowych procesy rektyfikacyjne realizowane są w kolumnach rektyfikacyjnych- półkowych (np. półka kołpakowa, tunelowa, sitowa) bądź wypełnionych (rys. ) , w obu przypadkach zarówno półki , jak i wypełnienie mają na celu umożliwienie wymiany masy i ciepła między dwoma fazami.
F=D+W , F*xF=D*xD+W*xW
38. Liczba e w rektyfikacji, linia e.
Działanie półki zasilanej- liczba e. L, G oraz L/G zmienia się w miejscu , gdzie do kolumny wpływa surówka(tzn. na półce zasilanej). To w jaki sposób surówka rozdzieli się na ciecz i parę zależy od stanu cieplnego surówki. Liczba e=(i”-iF)/r . i”-entalpia paru suchej nasyconej(w temp. wrzenia), iF-entalpia rzeczywista surówki, r-ciepło parowania surówki.
Entalpia cieczy: i’=c*t . Entalpia pary: i”=c*twrz.+r. Ciepło parowania: r=i”-i’, Równanie linii e : y=(e/(e-1))x-(xF/(e-1)). W zależności od stanu cieplnego surówki iF może przyjmować różne wartości. Możliwe są następujące przypadki: A) surówka wpływa jako ciecz tF<twrz, e=1+(c(twrz-tF)/r); e>1, (e/e-1)>0 . B)surówka wpływa jako ciecz tF=twrz, iF=c*twrz, e=1+(c(twrz-twrz)/r); e=1, (e/e-1)-> nieskończoność. C) surówka wplywa jako para nasycona tF=twrz. IF=i”, e=(i”-i”)/r, e=0, (e/(e-1))=0. D) surówka wplywa jako mieszanina cieczy i pary tF=twrz: e=1-(1/m), 0<e<1 , (e/(e-1))<0. E) surówka wpływa jako para przegrzana tF>twrz, e=(i”-(i”+cG(tG-twrz))/r ;e<0.
41. Kolumna rektyfikacyjna wypełniona – równanie.
G*dy=Ky*dA*(y’-y) ; przyrost SBL w parze = ilość SBL przeniesiona przez przenikanie masy, dA=S*dh*a, Ky- wsp. Przenikania masy, S- pole powierzchni przekroju kolumny, a- powierzchnia właściwa wypełnienia [m2/m3](charakterystyka wypelnienia); G*dy=Ky*a*S*(y’-y)dh, Kya- objętościowy współczynnik przenikania masy. Wzór Chiltona-Colburna h=HOG*NOG, HOG- wysokość jednostki przenikania masy, NOG-liczba jednostek przenikania masy.
43. Destylacja różniczkowa.
*proces okresowy *skład cieczy w kotle zmienia się w czasie *skład pary będącej w równowadze z cieczą także się zmienia * temperatura cieczy wrzącej w kotle rośnie * destylat odbiera się do różnych odbiorników w ustalonych przedziałach temperatury * stosuje się do wstępnego rozdzielania składników lub gdy różnica lotności składników jest znaczna lnLLo=xoxdxy*-y
Polega na sukcesywnym usuwaniu oparów (bogatszych w składnik bardziej lotny) powstających nad ogrzewaną w kotle surową cieczą. Skroplone opary będą stanowić destylat, natomiast w kotle pozostanie ciecz wyczerpana.
44. Destylacja równowagowa.
*proces ciągły * ciecz wpływająca do rozdzielacza jest w stanie przegrzania – rozdzielenie następuje natychmiastowo (rzutowo) * ciecz i para w rozdzielaczu są w stanie równowagi fizykochemicznej * skład cieczy i pary w rozdzielaczu jest niezmienny * temperatura cieczy i pary jest stała DLo=xo-xy*-y
Polega na ogrzaniu mieszaniny dwu cieczy w zamkniętym zbiorniku zapewniającym stałe ciśnienie do pożądanej temperatury mieszczącej się w zakresie od tp- w której pojawia się pierwszy pęcherzyk pary, aż do całkowitego odparowania mieszaniny mającego miejsce w tk Po ustaleniu się stanu równowagi w danej temperaturze- t2 faza gazowa- destylat oraz faza ciekła- ciecz wyczerpana będą zawierać odpowiednio xAW i xAD składnika bardziej lotnego.
45. Wilgotność powietrza, temperatura punktu rosy.
Temperatura punktu rosy jest miarą zawartości wilgoci w powietrzu. Temperatura punktu rosy określa wartość temperatury powietrza, do jakiej powietrze musi się ochłodzić, aby osiągnąć stan nasycenia parą wodną. Im zimniejsze powietrze tym mniej pary wodnej może zawierać. Gdy temperatura powietrza osiąga wartość temperatury punktu rosy, dochodzi do kondensacji i do powstawania zamgleń, mgieł i osadów wodnych na powierzchni gruntu, roślinności, przedmiotach, pojazdach itp. (rosa, szadź, szron).
Liczba powrotu
Lx↓ Gy↑ , y=LDx+DGxD , G=L+D , … tgα=RR+1 , R=LD
(L=0) 0<R<nieskończoność , 0<tgα<1 (D→0) y=xD
y=RR+1x+xDR+1 , bmax=xDRmin+1 , bmax=xDyD*-yFxD-xF
Minimalna liczba powrotów
To najmniejsza liczba powrotu, która (przy z góry założonym stanie cieplnym surówki ) umożliwia uzyskanie z danej surówki o stęż XF – destylatu o żądanym stężeniu XD. Jest to jednak możliwe przy nieskończonej liczbie półek w górnej części kolumny.