Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
Polietylen (PE) otrzymuje się poprzez bez-pośrednią polimeryzację etylenu w stanie gazowym. Jego budowę chemiczną przed-stawia wzór -(CH2-CH2)-n Liczne metody polimeryzacji etylenu dzieli się na trzy grupy, w zależności od ciśnienia stosowanego w czasie polimeryzacji: - wysokociśnieniowa (130÷350 MPa), 1930r. (firma: Imperial Chemical Industries – Anglia), - średniociśnieniowa (2 ÷ 9 MPa), - niskociśnieniowa (około 1 MPa), 1963r. Metoda polimeryzacji i związane z nią odmienne katalizatory wpływają w decydujący sposób na właściwości i strukturę PE. Polietylen z procesu wysokociśnieniowego jest rozgałęziony, w związku z tym ma mniej-szą skłonność do krystalizacji (stopień krystaliczności do 40 - 65%) i małą gęstość. W warunkach polimeryzacji średniociśnieniowej powstawanie rozgałęzień jest utrudnione (większy stopień krystaliczności i gęstość). W warunkach polimeryzacji niskociśnieniowej powstaje PE nierozgałęziony o naj-większym stopniu krystaliczności (do 70 - 95%) i największej gęstości. Różnice gęstości są kryterium podziału PE pierwszy – polietylen małej gęstości (PE-LD) drugi – polietylen średniej gęstości (PE-MD) trzeci – polietylen dużej gęstości (PE-HD) Od 1965 r. jest produkowany liniowy polietylen małej gęstości (PE-LLD), mający ogólnie korzystniejsze właściwości mechaniczne niż PE-LD i w związku z tym mogący go w wielu zastosowaniach wyprzeć. Natomiast od 1977 r. pojawił się na rynku polietylen o ultra dużym ciężarze cząsteczkowym (PE-UHMW), a w 1985 roku polietylen liniowy o ultra małej gęstości (PE-ULD) od 880 do 910 kg/m3. W ostatnim czasie dołączyły: polietylen o bardzo małej gęstości (PE-VLD) od 910 do 930 kg/m3 i polietylen o super małej gęstości (PE-SLD) i polietylen bimodalny Właściwości PE-LD doskonałe właściwości przetwórcze *bezbarwny, bez zapachu, *duża udarność, giętkość, *bardzo mało chłonie wilgoć, *fizjologicznie obojętny, *w temperaturze pokojowej jest całkowicie nierozpuszczalny, *odporny na kwasy, ługi, rozpuszczalniki, alkohole, benzyny, oleje, *pęcznieje w węglowodorach zwłaszcza chlorowanych, w których rozpuszcza się po ogrzaniu do temperatury 80oC, *wrażliwy na korozję naprężeniową. Zastosowanie PE-LD Do produkcji artykułów galanteryjnych, zabawek, 50% to folie: opakowaniowe, termokurczliwe, rolnicze (miękkie, przezroczyste i wytrzymałe), na worki i torby, opakowania: żywności, leków i wyrobów medycznych, izolacja przewodów elektrycznych, powłoki na papier i kartony do płynów spożywczych, bariery wilgoci dla budownictwa, artykuły gospodarstwa domowego, pojemniki oraz rury osłonowe. PE-LLD - lepsze właściwości użytkowe, tańszy od PE-LD. Zastosowanie: opakowania nieprzepuszczalne dla zapachów, opakowania medyczne, izolacja przewodów, opakowania otwarte: pudełka, pokrywki. PE-HD jest bezbarwny, w porównaniu z PE-LD ma: *korzystniejsze właściwości mechaniczne n i cieplne, * lepszą odporność chemiczną, *gorsze właściwości elektryczne, *gorsze właściwości przetwórcze, *jest sztywniejszy. *PE-HD jest tworzywem pół konstrukcyjnym, wykorzystywanym w niektórych częściach maszyn (np. łożyska ślizgowe) i tam gdzie wymagana jest duża sztywność oraz odporność cieplna a także mała przenikliwość gazów. *jest wykorzystywany do produkcji opakowań, butelek, pojemników, beczek, kanistrów, złą-czek, zbiorników paliwa, kanałów powietrz-nych, opakowań na chemikalia, arkuszy, płyt, folii, rur gazowych i ciśnieniowych, prowadnic i różnych elementów technicznych. PE-UHMW ze względu na bardzo dobrą odporność na ścieranie i pękanie, dużą udarność, mrozoodporność, nieprzyczepną powierzchnię, mały współczynnik tarcia w szerokim przedziale temperatury jest stosowany m.in. do wyrobu zbiorników paliwa, zsypów węgla i rudy, elewatorów zbożowych czy kuloodpornych kamizelek, kół zębatych, na obudowy pomp i zaworów, a także do endoprotez chirurgicznych. Porowaty PE-UHMW stosuje się do wyrobu filtrów, materiałów dźwiękochłonnych oraz części separatorów. W wielu przypadkach zastępuje metal. PE przetwarza się w szczególności metodami wtryskiwania, wtryskiwania z rozdmuchiwaniem, wytłaczania, wytłaczania z rozdmuchiwaniem, kalandrowania i spajania, kształtowania foli (rozciągania). Polipropylen (PP) -(CH2-CH2)-n jest otrzymywany wskutek niskociśnieniowej polimeryzacji propylenu w obecności katalizatorów metaloorganicznych Zależnie od rodzaju katalizatora i warunków polimeryzacji otrzymuje się polimery o różnej budowie przestrzennej i właściwościach: PP izotaktyczny, ataktyczny, syndiotaktyczny Właściwości PP jest tworzywem częściowo krystalicznym (40÷70% dla i-PP i s-PP), natomiast a-PP jest amorficzny, jest jednym z najlżejszych tworzyw, a jego właściwości są porównywalne z PE-HD. PP ma dobrą odporność chemiczną i na korozję naprężeniową, dobre właściwości dielektryczne, jest odporny na kwasy, za-sady, rozpuszczalniki, alkohole, soki, oleje, tłuszcze i detergenty, ma małą chłonność i przepuszczalność wody. Ma małą odporność na działanie tlenu, promieniowanie ultrafioletowe i podwyższoną temperaturę, odznacza się dużą kruchością w niskiej temperaturze (pękanie na mrozie), krótkotrwała temperatura użytkowania to 140oC, długotrwała 100oC. Polipropylen jest popularnym tworzywem pół konstrukcyjnym.
Zastosowanie PP Różne elementy techniczne zwłaszcza narażone na działanie czynników chemicznych. PP ma duże i stale wzrastające zastosowanie: artykuły gospodarstwa domowego, części pralek i zmywarek, wytwarza się z niego opakowania też do żywności, wentylatory, tuby do farb, części do armatury sanitarnej, części do mebli, walizki, obcasy, zabawki, butelki, pojemniki na kosmetyki, płyty, folie też wielowarstwowe i orientowane, taśmy, a w medycynie jest stosowany do produkcji strzykawek. Rury ciśnieniowe z tego tworzywa są stosowane do transportu wody pitnej, ścieków, cieczy agresywnych oraz gazów, wytwarza się pojemniki, skrzynki, transportery, beczki, pudła, zderzaki samochodowe, obudowy akumulatorów, meble ogrodowe, obudowy pomp i zbiorniki kwasów. Włókna z PP charakteryzują się dobra odpornością chemiczną, dużą wytrzymałością na zerwanie, elastycznością i mała gęstością. Z nich wytwarza się sznury, sieci rybackie, taśmy opakowaniowe, tkaniny ubraniowe w połączeniu z wełną i bawełną oraz dywany. PP jest przetwarzany najczęściej metodami wtryskiwania, wytłaczania, wytłaczania z rozdmuchiwaniem, prasowania, i kształtowania próżniowego, natrysk płomieniowy, fluidyzacja Polistyren (PS) otrzymuje się poprzez blokową (zwaną również polimeryzacją w masie), emulsyjną lub suspensyjną polimeryzację styrenu. PS jest bezpostaciowy i przezroczysty, charakteryzuje się małą udarnością, niezbyt korzystnymi właściwościami cieplnymi, małym wydłużeniem, małą odpornością na mikropęknięcia, dobrymi właściwościami dielektrycznymi. PS rozpuszcza się w aromatycznych i chlorowanych węglowodorach, estrach i ketonach. PS nie jest rozpuszczalny w węglowodorach alifatycznych, niższych alkoholach, eterze, fenolu, kwasie octowym i wodzie. PS jest powszechnie stosowany na różne wytwory techniczne, izolacje elektryczne, obudowy agd, opakowania do leków, zabawki, galanterię, cewki, izolatory, ramki, elementy maszyn biurowych i liczących, rolki i szpulki filmów oraz taśm magnetofonowych, opakowania narzędzi, szkła zegarków, klosze lamp świetlówek. PS można łatwo przetwarzać wszystkimi metodami stosowanymi w przetwórstwie termoplastów. PS porowaty, nazywany w Polsce styropianem, znajduje powszechne zastosowanie jako materiał izolacyjny i tłumiący dźwięki np. w budownictwie, jako materiał wypełniający nienasiąkliwy oraz w pro-dukcji opakowań ochronnych. PS porowaty jest otrzymywany w procesie formowania rozrostowego. Polistyren wysokoudarowy (PS-HI) otrzymuje się metodą polimeryzacji blokowo-suspensyjnej styrenu w obecności polibutadienu. PS-HI jest bezpostaciowy, ma większą udarność, mniejszą wytrzymałość na zerwanie i nie jest tak bardzo przezroczysty jak PS. PS-HI stosuje się do wyrobu części samochodowych, lodówek, szpul włókienniczych, w przemyśle elektronicznym do wyrobu gałek, części ozdobnych, korpusów kondensatorów. Przetwarzany jest głównie metodą wtryskiwania. Poli(chlorek winylu) PVC -(CH2-CHCl)-n otrzymuje się poprzez polimeryzację chlorku winylu metodą emulsyjną, suspensyjną lub blokową (masową), a jego budowa chemiczna jest przedstawiona wzorem: PVC emulsyjny zawiera zanieczyszczenia (do 4%), które pogarszają właściwości, głównie dielektryczne, ziarno ma najmniejsze wymiary. Służy do sporządzania past, z których wytwarza się wytwory powlekane (wykładziny, sztuczną skórę), płytki separatorów akumulatorowych. PVC z procesu suspensyjnego zawiera mniej zanieczyszczeń i ma większe ziarna, a PVC z procesu polimeryzacji blokowej jest najczystszy oraz ma korzystniejsze właściwości. Z niego wytwarza się wytwory twarde i plastyfikowane w sektorze budownictwa (rury, profile okienne i drzwiowe), elektrotechnice (izolacji kabli), folie miękkie i twarde, granulaty obuwnicze, dreny, cewniki, pojemniki na krew. PVC ma stopień krystaliczności na ogół od 5 do 10%. Sam polimer nie nadaje się do przetwórstwa i użytkowania. Wprowadza się więc do niego cały szereg składników dodatkowych, np. plastyfikatorów, których ilość w polimerze jest kryterium podziału na: PVC twardy, zmiękczony i pastę. PVC twardy nie zawiera plastyfikatorów i jest tworzywem półkonstrukcyjnym, ma małą udarność. Stosuje się go na rury kanalizacyjne, płyty, pręty, kształtowniki, pojemniki na krew, strzykawki, dachówki. PVC zmiękczony zawiera do 50% plastyfikatora i wykazuje właściwości zbliżone do elastomeru. Stosuje się go do izolacji kabli elektrycznych, do produkcji odzieży ochronnej, sztucznej skóry, powlekania tkanin, na wykładziny podłogowe, pojemniki, wzierniki, folie opakowaniowe, tapety. PVC pasta zawiera około 50% plastyfikatora i stosuje się ją do powlekania innych materiałów. Właściwości PVC Odporny na korozję, chemikalia, oleje, ekstremalne czynniki atmosferyczne, łatwe przetwórstwo, spajanie, barwienie i drukowanie, samogasnący, bardzo dobre właściwości izolacyjne, przejrzysty, elastyczny, nie przepuszcza tlenu i zapachów, obojętny fizjologicznie. PVC ma złą przetwarzalność wynikającą z jego małej odporności cieplnej. PVC przetwarza się głównie metodami: wytłaczania, wytłaczania z rozdmuchiwaniem, wtryskiwania, kalandrowania, spajania, kształtowania próżniowego. PVC poddaje się szerokiej modyfikacji wieloma związkami chemicznymi, np. ABS, MBS, izocyjankami organicznymi, oligomerami uretanowymi, poliuretanami, etylenodiaminą oraz napełniaczami. Dotychczas znanych jest ponad 100 kopolimerów i terpolimerów chlorku winylu. Ogólne cele modyfikacji obejmują obniżenie temperatury przetwórstwa, zwiększenie udarności oraz polepszenie rozpuszczalności, z zachowaniem dużej odporności chemicznej i odpowiedniej wytrzymałości.