Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
Denis Diderot- zyciorys, tworczosc
Denis Diderot (1713 – 1784) to jeden z najbardziej wyróżniajÄ…cych siÄ™ francuski encyklopedysta. KsztaÅ‚ciÅ‚ siÄ™ wÅ›ród Jezuitów. OdmawiajÄ…c pracy w wyuczonym zawodzie sprzeciwiÅ‚ siÄ™ woli ojca, co spowodowaÅ‚o konflikt, który w rezultacie doprowadziÅ‚ do tego, iż Diderot przeniósÅ‚ siÄ™ do Paryża. Tam powoli stawaÅ‚ siÄ™ rozpoznawalny poÅ›ród krÄ™gów inteligenckich. Jego pierwszÄ… samodzielna publikacjÄ… byÅ‚ Essai sur le merite et la vertu (1745). Jako jeden z twórców SÅ‚ownika Medycyny (Dictionnaire de medicine, 1746) zdobyÅ‚ spore doÅ›wiadczenie w encyklopedyckim systemie. Jego dzieÅ‚o z 1746 roku – Pensees philosophiques, w którym otwarcie zaatakowaÅ‚ zarówno ateizm jak i otrzymywanie chrzeÅ›cijaÅ„stwa, zostaÅ‚o spalone z polecenia parlamentu paryskiego. W krÄ™gach oÅ›wiecenia jego nazwisko stawaÅ‚o siÄ™ coraz bardziej popularne głównie za sprawÄ… Lettre sur les aveugles (1749), w którym poparÅ‚ filozofiÄ™ Locke’go. AtakowaÅ‚ konwencjonalnÄ… moralność jego epoki, za co zostaÅ‚ wtrÄ…cony do wiÄ™zienia, w którym spÄ™dziÅ‚ 3 miesiÄ…ce. ZostaÅ‚ jednak zwolniony za sprawÄ… wstawiennictwa przyjaciela Voltaire’a – Chatelet’a. CzerpaÅ‚ drobne dochody z Encyklopedii (wpisana przez papieża na index ksiÄ…g zakazanych). Apel Grimma spowodowaÅ‚ jednak, że rosyjska caryca – Katarzyna odkupiÅ‚a jego bibliotekÄ™ zezwalajÄ…c mu jednoczeÅ›nie na dożywotnie korzystanie z zasobów ksiÄ™gozbioru. JednoczeÅ›nie zapewniÅ‚a mu drobna pÅ‚acÄ™, którÄ… miaÅ‚ zapewnionÄ… przez 50 lat. W 1773 na proÅ›bÄ™ Katarzyny, wraz z Grimmem przyjechaÅ‚ do Petersburga, by móc porozmawiać z carycÄ… osobiÅ›cie. Po powrocie mieszkaÅ‚ w domu, który ufundowaÅ‚a mu caryca do koÅ„ca swoich dni. WedÅ‚ug Grimma, napisaÅ‚ 2/3 Historii Filozofii Raynal’a i parÄ™ stron innych znanych dzieÅ‚ pierwotnie nie przypisywanych mu. Jego literacki dorobek obejmuje wiele gatunków literackich – poprzez dramaty i komedie, po dzieÅ‚a typowo publicystyczne. Mówi siÄ™ o nim, że nie tylko doskonale wÅ‚adaÅ‚ piórem, ale także znakomicie przemawiaÅ‚. Jego poglÄ…dy zmieniaÅ‚y siÄ™ diametralnie – od teizmu, poprzez deizm, materializm, aż po sensualizm a nawet ateizm. Sainte-Beuve powiedziaÅ‚ o nim, że jest "pierwszymwspaniaÅ‚ym pisarzem, który w peÅ‚ni należaÅ‚ do współczesnego demokratycznego spoÅ‚eczeÅ„stwa". Jego ataki na system polityczny Francji z pewnoÅ›ciÄ… przyczyniÅ‚y siÄ™ w pewnym stopniu do wybuchu rewolucji.