Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ

Propedeutyka

FIZJOTERAPIAI  FIZYKOTERAPIA1.Ciepłolecznictwo:-              parafinoterapia-              żele ( specjalne sole, np.  magiczny żel  )-              nawiew ciepłego powietrza-              terapia cieplna skojarzona ( zabieg cieplny, mikromasaż, np. aparat  Aerodyn  )Formy:-              dostarczanie ciepła   jak wyżej-              wzbudzanie ciepła w tkankach np. ultradźwięki, KF   krótkie fale-              odebranie ciepła   krioterapia   schładzanie tkanek2.Światłotecznictwo:-              Lampa  Sollux  ( stołowa i statywowa )  IR    infra-red ( promieniowanie podczerwone )-              Lampa kwarcowa  UV    ultra-violet ( promieniowanie ultrafioletowe )-              Laseroterapia3.Elektroterapia:-              prądy małej częstotliwości ( 0   1000Hz )v              prądy diadynamiczne ( Bernard )v              prąd Traberta ( prostokątny 143Hz )v              TENS ( 10   100Hz; 25   30 mA )-              prądy średniej częstotliwości ( 1000   100 000Hz )v              prądy zmiennev              prąd interferencjalny ( Nemeca )-              prądy dużej częstotliwości ( 500 kHz   5000 MHz )v              krótkie fale ( dł. 11,06m; 27,12MHz )v              fale decymetrowe ( 69cm; częst. 433,92 MHz )v              mikrofale ( 12,5cm; 2450 MHz )Prąd stały ( galwaniczny ):-              galwinizacja ( prąd stały )-              jonoforeza ( prąd stały + lek )-              kąpiel elektryczno   wodna Elektrostymulacja:-              mięśni normalych unerwionych ( trening mięśni, elektrogimnastyka )-              elektrostymulacja czynnościowa ( mięsień strzałkowy w opadaniu stopy )-              mięśni odnerwionych ( zapobiega zanikom mięśniowym )-              mięśni gładkich ( np. mięśnia macicy specjalne elekt. dopochwowych )-              przezskórna nerwów ( TENS )   głównie przeciwbólowoElektrodiagnostyka np. reobaza, chronaksja, krzywa i/t.4.Ultradźwięki   drgania powyżej 20 kHz.Sprzęganie głowicy z ciałem:-              olej parafinowy-              żele-              woda   kąpiel częściowa kończyn5.Wodolecznictwo ( hydroterapia ):kąpiele:-              całkowite-              częściowe-              kinezyterapia-              perełkowe-              tlenowe-              aromatyczne-              elektr.-wodne-              masaż podwodnyinne:-              polewania-              natryski stałe-              natryski ruchome-              zmywania -              nacierania-              szczotkowania-              oklepywanie-              zawijanie-              okłady-              kompresybez ciśnienia wody:-              sauna-              kąpiele parowe6.Pole elektromagnetyczne   ( magnetronik, Alphatron, Biopuls )   pulsujące pole magnetyczne małej częstotliwości, specjalne aplikatory ( płaskie lub w kształcie cewki ).7.Terapia skojarzona, np.:-              prąd galwaniczny + ultradźwięki-              jonofonoforeza ( podawanie leków poprzez ultradźwięki )-              pole magnetyczne + laser IR8.Balneoterapia   jest to zastosowanie do celów leczniczych naturalnych tworzyw uzdrowiskowych:-              wód leczniczych-              peloidów-              gazów leczniczychLecznicze wody mineralne   woda, która zawiera w 1 dm  co najmniej 1 gram mikroskładników takich jak: siarczany, chlorki, węglowodany ( aniony  -  ); sód, wapń, magnez ( kationy  +  ).Lecznicze mogą być również wody mineralne o zawartościach poniżej 1 dm  zawierające jeden z w/w składników i określa się je jako słabozmineralizowane wody swoiste.Wody lecznicze ( def. obowiązująca obecnie )   jest to woda podziemna, bakteriologicznie i chemicznie bez zarzutu, o niewielkich wahaniach składu chemicznego i właściwości fizycznych o działaniu leczniczym udowodnionym naukowo.Wody lecznicze dzieli się na: -              lecznicze wody mineralne-              lecznicze wody swoiste-              lecznicze wody termalnev              woda hipotermalna ( od 20 do 35 C )v              woda homeotermalna ( > 35 Ł 40 C )v              woda hipertermalna ( > 40 C )Rodzaje wody swoistej i mineralnej:-              woda żelazista-              woda fluorkowa-              woda bromkowa-              woda jodkowa-              woda manganowa-              woda arsenowa-              woda siarczkowa-              woda borowa-              woda krzemowa-              woda radoczynna-              woda kwasowęglowa-              szczawa ( wodoro-węglanowo-magnezowe i wodoro-węglanowo-wapniowe wody )Rodzaje zabiegów przy użyciu wód leczniczych:-              kąpiele: całkowite, częściowe, indywidualne ( w wannie ), zbiorowe ( w basenie, naturalne zbiorniki na otwartej przestrzeni )-              kuracje pitne-              inhalacje ( wziewania )-              przepłukiwaniaKąpiele lecznicze ( wg Straburzyńskiego 1988 )   do kąpieli leczniczych zalicza się tylko kąpiele przy użyciu naturalnych tworzyw uzdrowiskowych, tj. wód leczniczych, towarzyszących im gazów oraz peloidów.Sztuczne kąpiele lecznicze ( wg Staburzyńskiego 1988 )   kąpiele w roztworach różnych soli w wodzie gospodarczej oraz gazach technicznych.Można zaproponować nazwy i podział:-              naturalne kąpiele lecznicze-              sztuczne kąpiele lecznicze-              kapiele lecznicez w wodzie gospodarczej, a więc kąpiele lecznicze to różnego rodzaju kąpiele wykorzystywane w celach zdrowotnych i terapeutycznych ( wszystkie kąpiele poza higienicznymi ).Kąpiele medyczne ( wg Pratzela i Schnitzera )   do których zaliczamy:-              kąpiele w naturalnych tworzywach uzdrowiskowych-              kąpiele w wodzie , w której rozpuszczono naturalne tworzywa uzdrowiskowe-              kąpiele w wodzie z dodatkiem roślin leczniczych.Brak w tym podziale kąpieli typowych dla wodolecznictwa, którym nie można odmówić charakteru leczniczego   medycznego.Peloidy   (  pelos    z gr. Błoto ) są to naturalne tworzywa przyrodnicze składające się z:-              substancji mineralnych-              substancji organicznych-              mieszanych ( mienralno-organicznych ).Ogólny podział peloidów:A.              Osady podwodne:-              Abiolity:v              Szalmy mineralne ( osady ): wapniowe, krzemionkowe, glinkowe ( glina, iły, margle )-              Biolity:v              Muły organiczne ( sapropel, gytja )   osady podwodne ( szlam mineralny + produkty rozkładu flory i fauny ) v              Torfy ( borowina )   produkty butwienia substancji roślinnych w środowisku wodnymv              Szlamy torfiaste:              Torf + szlam mineralny              Zalew i wypływ wód mineralnych ze źródeł w obrębie złóż torfu ( np.: gytja w Szwecji )B.              Ziemie lecznicze:-              glinka biała-              wulkaniczne tufy ( np.: Eifelfango )9.Inne działania:-              masaż podciśnieniowy, np.: VACO 5   cz. Aparatu Galva 5 Therapy-              masaż pneumatyczny ( specjalne mankiety ciśnieniowe,  wypełnione powietrzem okłady z określonym powietrzem )II KINEZYTERAPIA1.Kinezyterapia o działaniu miejscowym:*Ćwiczenia bierne - są to ćwiczenia wykonywane przez kinezyterapeutę lub aparat CPM ( Continuous Passive Motion   ciągły bierny ruch ) bez czynnego udziału chorego. Dzielimy je na: właściwe i redresyjne.Cel ćwiczeń biernych właściwych:-              Zachowanie pełnego zakresu ruchu w stawie-              Zachowanie pełnej długości i elastyczności mięśni-              Utrzymanie elastyczności torebki stawowej i więzadeł-              Ułatwienie krążenia krwi i chłonki-              Zapobieganie odleżynom długotrwale leżącym-              Zachowanie czucia propriocetywnego i pamięci ruchowejZasady wykonywania ćwiczeń biernych:-              właściwy dobór pozycji ( w leżeniu lub w siadzie )-              ruch powinien być pełny, w pełnym zakresie ruchu w stawie-              ruch wykonuje się do granicy bólu-              ruch wykonuje się 20   30 razy w stawie -              stosuje się je codziennie lub 2 razy dziennieĆwiczenia bierne stosujemy:-              w porażeniach i niedowładach mięśni; mięśnie wiotkie-              stany po długotrwałych unieruchomieniach kończyn-              początkowy okres uruchamiania stawu po zabiegu operacyjnym-              choroby układu krążenia gdzie ruch i wysiłek fizyczny nie jest jeszcze wskazany-              ostre stany zapalne stawów ( tk. Okołostawowych ), żył, znacznie podwyższona temperatura ciała.*Ćwiczenia redresyjne   ćwiczenia bierne wykonywane przez fizjoterapeutę lub aparat, bez czynnego udziału chorego.Redresje można wykonywać:-              ręką kinezyterapeuty-              przed redresją wykonuje się ćwiczenia fizyczne i masaż okołostawowy, znieczulenia nowokainowe-              przy użyciu przyborów ( woreczki z piaskiem, ciężarki, specjalne wyciągi fizjoterapeutyczne, z wykorzystaniem systemu bloczkowo-ciężarkowego do wzmocnienia mięśni antagonistycznych w stosunku do przykurczonych )-              wykorzystuje się dźwignie-              nagrzewanie tkanek okładami parafinowymi; lampą SolluxRodzaje przykurczów:-              przykurcz  miękki  oddający się ćwiczeniom-              przykurcz  twardy  oporny na ćwiczenia, konieczne jest zastosowanie aparatów lub szyn-              przykurcz  oporny na ćwiczenia i aparaty  należy zastosować znieczulenie ogólne lub miejscowe i na siłę zniwelować ten przykurcz*ćwiczenia czynno-bierne   ruch prowadzony jest biernie, pacjent czynnie rozluźnia mięśnie*samowspomagane   są to ćwiczenia gdzie pacjent siłą mięśni kończyny zdrowej wspomaga pracę osłabionych mięśni kończyny przeciwnej, lub kończyną górną wspomaga ruch kończyny dolnej.-              Stosuje się zestaw linowo-bloczkowo-              Ćwiczenia samowspomagane łatwo wykonuje się w kabinie z kraty lub wokół tej kraty-              Laska gimnastyczna-              Mogą być również formą autoredresji *czynne w odciążeniu   samodzielne wykonanie ruchu przy odciążeniu ćwiczonego odcinka ciała poprzez:-              podwieszenie kończyny   podwieszenie osiowe na podwieszkach i linkach w kabinie z kraty lub innych systemach podwieszeń ( therapy-master   podwieszenie nad osią stawu ) ( kabina UGUL-a )-              zmniejszenie tarcia o podłoże, wykorzystanie płaszczyzn poślizgowych-              podtrzymanie kończyny przez kinezyterapeutę-              zanurzenia w wodzieCel:-              uzyskanie przyrostu słabych, osłabionych mięśni-              tempo ćwiczeń zależy od aktualnej siły mięśniowej ( stosuje się ćw. na czas )Wskazania:-              zaniki i znaczne osłabienia mięsni od +1 do +2-              słaby zrost kostny-              stany chorobowe powierzchni stawowych ( zmiany zwyrodnieniowe ), polega na zmniejszeniu tarcia powierzchniZasady:-              ruch w płaszczyźnie poziomej-              podwieszki powinny całkowicie odciążać kończynę*ćwiczenia izometryczne   (  izo    stały;  metrum    miara )   nie zmienia się wymiar mięśni, polega na czynnym napinaniu mięśnia bez zmiany jego długościDwa rodzaje napięć:-              sposób gdzie napinanemu mięśniowi przeciwstawia się drugi mięsień lub grupa mięśniowa-              przyłożenie siły większej niż rozwija mięsień danej w pozycjiCel:-              przyrost mięśniowy-              przeciwdziałanie zanikom mięśniowym-              utrzymanie aktywności mięsni i odcinkach ciała objętych unieruchomieniem ( np.: napięcie mięśnia czworogłowego w gipsie )   jedyny sposób czynnego napinania ,mięśni bez skutków ubocznychWskazania:-              proste zaniki mięśniowe-              zaniki z nieczynności ( np.: unieruchomienie kończyny )-              przypadki gdy przeciwwskazany jest ruchSposoby prowadzenia ćwiczeń:-              dokładny instruktaż ( jak napinać, który mięsień, odpowiednia pozycja )-              wykonanie kilku do kilkudziesięciu napięć w seriach-              kilka razy dziennie-              bez przeciążenia mięśniaKrótkie ćwiczenia izometryczne   zasady:-              opór submaksymalny-              czas napięcia 5 sekund-              czas przerwy między powtórzeniami 5-10 sekund-              ilość powtórzeń 10-              ilość serii 3 ( 3 sety )-              ilość dni treningowych 5-              2 dni przerwy-              poprzedzone rozciągnięciem mięśnia*czynne w odciążeniu z oporem   oprócz odciążenia stosujemy pewien opór:-              podwieszenie osiowe , podpięcie mankietu, system bloczkowo-ciężarkowy, umieszczenie  bloczka kierunkowego -              zwiększenie płaszczyzny oporu lub szybkości ruchu-              stosujemy ciężary od 1 do 5 kg*czynne wolne - samodzielne wykonanie ruchu z pokonaniem ciężaru ćwiczonego odcinka ciała, bez przyborów, np.:-              unoszenie kończyn bez przyborów i przyrządów z pokonaniem ciężaru odcinka ciałaCel:-              zwiększenie siły mięśniowej-              utrzymanie zakresu ruchu w stawach-              poprawa koordynacji ruchowejWskazania:-              osłabienie mięśni-              siła mięśni powyżej 3 w skali Lovetta-              tempo stopniowania wolne, stopniowo wzrasta-              można wykonywać indywidualnie lub zbiorowo-              jedna grupa mięśniowa nie może być dłużej ćwiczona niż 15 minut w zestawie ćwiczeńStopniowanie trudności:-              zwiększanie tempa wykonywanych ćwiczeń-              przedłużyć czas trwania ćwiczeń-              dobieranie ćwiczeń coraz trudniejszych-              pomijanie pozycji izolowanych, wykonywanie w złożonych płaszczyznachPozycje izolowane   sztuczne pozycje, wymuszające określony ruch w stawie, np.: zginanie, przedramienia na tzw.  modlitewniku .*czynne oporowe - są to ćwiczenia w trakcie których chory pokonuje ciężar ćwiczonego odcinka ciała oraz siłę zewnętrzną przeciwdziałającą wykonywanemu ruchowi:-              system bloczkowo-ciężarkowy-              maszyny do ćwiczeń oporowych-              hantle , sztangielki, sztanga, itp.( metoda De Lorme, Mc Quena, piramida, itd. )Sposoby ćwiczeń oporowych   rozróżnia się zwykle ćwiczenia oporowe gdzie różne jest tempo, liczba powtórzeń, przerwy między powtórzeniami.Trening wg metod treningu oporowego ( metoda De Lorme, Mc Quena )   siłowy trening sportowy z zastosowaniem metod treningowych i rygorystycznych. Do treningu zalicza się trening siłowo-wytrzymałościowy.Skurcze mięśniowe:-              skurcz izometryczny ( statyczny )   długość mięśnia nie zmienia się-              skurcz izotomiczny ( stałe napięcie )   praca dynamiczna mięśnia, w której zmienia się długość mięśnia:v              skurcz koncentryczny   zbliżają się przyczepy mięśnia do siebiev              skurcz ekscentryczny   przyczepy mięśniowe oddalają się od siebiev              skurcz anksotomiczny   przykład: skurcz gdzie opór dla mięśnia ciągle rośnie osiągając wartość max i w pewnym momencie spadnie do zerav              skurcz izokinetyczny o stałej kinetyce ( szybkość ruchu )Rodzaje oporowania w ćwiczeniach dynamicznych:-              ręka terapeuty-              drugą kończyną-              ciężary wolne ( hantle, sztangle, mankiety ), woreczki z piaskiem, sprężyny, gumy, bloczki ciężąrkiwe, opór wody, substancje elastyczne i dające się modelować, głównie do ćwiczeń rąk; atlasy, wieże , bloczek kierunkowy.Rodzaje mięśni w zależności od pełnionej funkcji w trakcie ruchu:-              mięśnie agonistyczne   odpowiedzialne za zamierzony ruch-              mięśnie synergistyczne  współdziałające z agonistycznymi, wspomagają ich pracę głównie w ruchach złożonych-              mięśnie antagonistyczne   przeciwdziałają nadmiernemu skurczowi danego mięśnia-              mięśnie stabilizujące   ustalają odcinki ciała, które nie biorą udziału w danym ruchu, jest to stabilizacja sąsiednich stawów nie biorących udziały w ruchu.*prowadzone-              ćwiczenia czynne wykonane z pomocą terapeuty lub samego chorego ( samowspomagane )Wskazania do ćwiczeń prowadzonych:-              osłabienie mięśni-              zaburzenia pamięci wzorców ruchowychSposób prowadzenia:-              pozycja izolowana połączenia ze stabilizacją bliższego odcinka ciała-              wykonywanie ćwiczeń na komendę-              wspomaganie tego ruchu nie może być zbyt duże, żeby nie przekształciło się w ćwiczenia bierne*inne formy działań:-              ćwiczenia redresyjne   redresje = rozciąganie przykurczonych tkanek miękkich okołostawowych lub mięśni-              wyciągi redresyjne, fizjoterapeutyczne: wyciąg szyjny, lędźwiowy (pętla Glissona )-              ćwiczenia synergistyczne:v              kontralateralne   druga kończyna ćwiczona z oporem ( max )v              ipsilateralne   ćwiczenia wolne od opatrunku gipsowego tej samej kończyny, ćw. z oporem ( max )-              ćwiczenia oddechowev              ogólne    prawidłowe oddychanie zwiększające wydolność oddechowąv              w chorobach płuc i torachirurgii ( thorax   klatka piersiowa )-              ćwiczenia relaksacyjne ( rozluźniające )   odpowiednie pozycje ciała, zmniejszenie napięcia mięśni-              ćwiczenia w czynnościach dnia codziennego   ćwiczenia przypominające np. mycie się, jedzenie, ubieranie się, samoobsługę, itp.-              pionizacja i nauka chodzenia:v              w oddziale szpitalnym ( w łóżku i na stole pionizacyjnym )v              nauka chodzenia   asekuracja, laski, kule, balkoniki, szyna sufitowa, itp. )-              ergoterapia*inne rodzaje ćwiczeń:-              nauka jazdy na wózku inwalidzkim-              ćwiczenia specjalne do jazdy na wózku inwalidzkim.2.Kinezyterapia o działaniu ogólnousprawniającym:*Ćwiczenia ogólnokondycyjne:-              wytrzymałościowe-              siłowe-              wytrzymałościowo   siłowe-              kształtujące ( drabinka, ławeczka, przybór, współćwiczący )*Ćwiczenia w wodzie:-              odciążenie ( wykonane wolno )-              rozluźnienie, wzmocnienie ( opór ), ( wanny, tank Hubbarda, baseny rehabilitacyjne i ogólne )*Gimnastyka poranna   wykonywanie ruchów we wszystkich stawach*Sport osób niepełnosprawnych   różne dyscypliny sportu*Inne rodzaje ćwiczeń 3.Badanie pacjenta dla potrzeb kinezyterapii:*Wywiad   rozmowa z chorym lub jego rodziną ( otoczeniem )   ważny głównie w leczeniu zamkniętym. Pozwala ocenić powstanie choroby, jej przebieg, skutki fizyczne, psychiczne, społeczne i zawodowe oraz skuteczność dotychczasowego leczenia.*Pomiary linijne: pomiar miarą centymetrową:-              długość bezwzględna   dł. Samego kośćca na tej samej kończynie-              długość względna   wybrany punkt innej cz. Ciała a punkt na kończynie-              pomiar deseczkami, np.w staniu   dł. Kończyny dolnejw siadzie   dł. Podudziaw leżeniu   dł. Uda ( 90; 90 )-              pomiary obwodów ( różnych cz. Ciała )*Badanie zakresu ruchu w stawach:-              ruch czynny-              ruch biernyZakres ruchu w stawie mierzy się goniometrem ( kątomierzem ):-              oś obrotu w stawie -              ramiona goniometru   w osi długości lu równolegle do segmentu ruchu-              określenie pozycji zerowej-              protokołowanie   zapis zakresu ruchów*Ocena siły mięśniowej:-              testowanie mięśni wg Lovetta ( 0, 1, 2, 3, 4, 5 )   odpowiednie pozycje badania ( skala sześciostopniowa )-              skala Kandalów ( 0   100%; 0; 5%; 10%;   10   90%; 95%; 100% ) ( skala trzynastostopniowa )-              skala Danielsa i Williamsa ( + i - ), np. 2+; -3; ( skala trzynastostopniowa )-              dynamiczny pomiar siły ( sprężynowe, tensometryczne, monometry ), pozycje do badania + pomiar momentów siłSkala Danielsa i Williamsa              Skala Kendalów0              0%1              5%-2              10%2              20%2+              30%-3              40%3              50%3+              60%-4              70%4              80%4+              90%-5              95%5              100%Test Lovetta:0   brak wyczuwalnego pod dotykiem napięcia mięśniowego1 - wyczuwalny skurcz mięśnia2   wyraźny skurcz mięśnia, zdolność tego mięśnia do wykonania ruchu z odciążeniem3   czynny ruch z pokonaniem ciężaru danego odcinka ciała4   ruch czynny z pewnym oporem5   ruch czynny z pełnym oporem odpowiednim dla danego pacjentaMożna skalę Lovetta odnieść do procentów:Skala Lovetta              %0              0%1              10%2...

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • jucek.xlx.pl






  • Formularz

    POst

    Post*

    **Add some explanations if needed