Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
System otwarty
• Mianem systemu otwartego nazywamy dany system rozproszony w obrębie którego mogą działać urządzenia i oprogramowanie pochodzące od różnych producentów.
• System otwarty realizuje swoje zadnia za pomocą określonych funkcji
• Pogrupowane funkcje nazywa się podsystemami
• Grupy systemów otwartych wraz z ich podsystemami które oferują takie same funkcje łączy się w warstwy.
• Każda warstwa ma określone zadania do zrealizowania, jednak charakterystycznym zadaniem jakie wykonać musi każda warstwa(poza warstwą ostatnią danego systemu) jest przygotowanie danych tak aby mogły zostać one przyjęte i obsłużone przez warstwy wyższe.
Enkapsulacja
• Model OSI opisuje drogę jaka musza przebyć dane zaczynając od danych generowanych przez określona aplikację w obrębie jednej stacji roboczej a kończąc na aplikacjach stacji drugiej.
• Dane wędrując poprzez poszczególne warstwy OSI zmieniają swój format co nazywamy enkapsulacją
Zalety modelu ISO/OSI
• Wsparcie dla projektowania protokołów routingu
• Wspieranie konkurencji producentów sprzętu
• Interoperacyjność urządzeń
• Zmiana protokołu/działania jednej warstwy nie wpływa na pozostałe
Warstwa Aplikacji
• Na tym poziomie rezydują procesy sieciowe przeznaczone dla użytkowników
• Współużytkowanie plików, buforowanie zadań wydruków, poczta elektroniczna, zarządzanie bazą danych oraz wiele innych.
• Zdefiniowane są role procesów oraz aplikacje przesyłające danę przez sieć (DNS, SSH, Telnet, HTTP,SFTP)
• Wsparcie dla mechanizmów gromadzenia danych
• Architektura klient-serwer lub systemy równoważne
Role serwerów:
· DNS
· http
· POP3 SMTP –poczta
· Telnet SSH
· SMB
Warstwa prezentacji
• Wsparcie dla kodów sterujących, specjalnych znaków graficznych i zestawów znaków
• Tłumaczenie danych w dół, definiowanie formatu oraz odpowiednią składnię(specyfikacja OSI-RM), aby niższe warstwy otrzymywały dane w konkretnym formacie niezależnie od aplikacji
• Jeżeli chodzi o transmisje w górę warstwa prezentacji tłumaczy dane tak aby były one zgodne z wewnętrznym systemem interpretowania znaków
• Zapewnia kompresję danych
• Konwersja kodu EBCDIC do ASCII
• Serializacja struktur danych
• Szyfrowanie danych
Warstwa sesji
• Umożliwia połączenie między aplikacjami i odpowiednią wymianę danych poprzez synchronizację tych aplikacji.
• Decyduje o nawiązaniu/przerwaniu połączenia oraz może odzyskiwać dane poprzez ponowne ich przesłanie
• Przykłady protokołów : NFS,SQL,RPC,ASP
Warstwa transportowa
• Odpowiada za logiczną komunikację pomiędzy hostami
• Zaimplementowana jest najczęściej u nadawcy i odbiorcy a nie w sieci
• Komunikacja połączeniowa i bezpołączeniowa (TCP,UDP)
• Zajmuje się przesyłanie pakietów, dba o poprawne przesyłanie i sprawdza ich jakość
• Kontrola błędów transportu
• Pozycjonuje informacje według priorytetów i przydziela im pasma do transmisji
• Określa sposób segmentacji danych pochodzących z warstwy aplikacji oraz enkapsulację wymaganą dla każdej porcji danych
• Zapewnia obsługę portów
• Może używać jednocześnie kilku aplikacji serwisu transmisyjnego
• Naprawia błędy popełnione przez warstwę sieci
• Zapewnia pewne połączenie w niepewnym środowisku sieciowym
• Zapewnia mechanizm QOS
Podmioty transmisji:
· OS Kernel
· User process
· System libr ary
· NIC
Podstawowe funkcje dla warstwy transportowej:
· LISTEN
· CONNECT
· SEND
· RECEIVE
· DISCONNECT
Adresowanie :
· aplikacje musza znać swoje adresy
· warstwa transportowa używa numerów portów
Typy portów:
· numery od 1024 do 49151 są zarejestrowane
· statyczne
· przypisane do konkretnej aplikacji
· przydzielane dynamicznie (49.152-65.535)
Sockety to kombinacje adresu IP i numeru portu przez który komunikuje się aplikacja. Rodzaje:
· BIND
· LISTEN
· ACCEPT
· CONNECT
· SEN
· RECEIVE
· CLOSE
Zestawienie połączenia w rzeczywistym środowisku sieciowym:
· sieć może tracić duplikować lub przechowywać pakiety
· obciążone sieci mogą przesyłać opóźnione ACK
· występowanie zwielokrotnionych transmisji
· pakiety nadchodzą w różnej kolejności
· możliwość wycieku danych, utraty i podwójne obciążenie konta bankowego
Metody przeciwdziałania:
Każdy pakiet ma ustawiony czas żywotności, numer sekwencji który nie będzie ponowny użyty, ąz do czasu ukończenia żywotności pakietu, mechanizm trójstopniowego uzgadniania (nadawca i odbiorca wymieniają inf. o numerach które będą używać w transmisji).
Warstwa sieciowa
• Zajmuje się routingiem, tzn. decyduje jaka trasą fizyczną mają być przesyłane konkretne pakiety
• W tej warstwie funkcjonują pakiety
• Warstwa ta nie rozróżnia mediów transmisyjnych
• Protokół IPv4 lub IPv6 oraz inne schematy adresacji
Warstwa łącza danych
• Zapewnia niezawodność łącza oraz posiada mechanizmy naprawiające błędy ramek i pakietów tak, aby były one zgodne ze standardem (enkapsulacji pakietów warstwy sieciowej)
Warstwa fizyczna
• podstawowa warstwa, która dostarcza metod do przesłania przez lokalne medium bitów tworzących ramkę warstwy łącza danych
• Transport ramki przez lokalne medium wymaga następujących elementów warstwy fizycznej:
· Medium fizyczne i odpowiednie złączki
· Reprezentacja bitów w medium
· Kodowanie danych i informacji kontrolnych
· Układ nadawczo-odbiorczy zaimplementowany w urządzeniach sieciowych
___________________________________________________________________________
Routery - są urządzeniami pracującymi w warstwie sieci. Wykonują one następujące funkcje:
· marszrutyzacja (trasowanie)
· filtracja pakietów
· ochrona kryptograficzna transmisji
· rozszerzona diagnostyka sieci
· optymalizacja przepływu
· translacja protokołów
Tablica routingu –zawiera skojarzenie pomiędzy IP przeznaczenia a IP routera następnego przejścia.
· routing IP jest dokonywany na podstawie kolejnych przejść
· router nie zna pełnej trasy do żadnego z punktów przeznaczenia
· routing jest możliwy dzięki przekazaniu datagramu do następnego routera
Routing - wielokrotne trasy
· Istnienie tras wielokrotnych gwarantuje:
- poprawną niezawodność sieci,
- optymalizację przepływów informacyjnych.
· Rozwiązanie takie wymaga jednak:
- określenia sposobu odnajdywania tras łączących nadawcę z odbiorcą,
- ocenę efektywności konkretnych połączeń.
· Podstawową charakterystyką systemów z trasami wielokrotnymi jest ich żywotność (lifeness)
Żywotnością nazywamy cechę systemów pozwalającą na funkcjonowanie w pełnym zakresie jakościowym i ograniczonym ilościowo w przypadku uszkodzenia części jego elementów składowych.
Wysoka żywotność systemu zapewnia się poprzez nadmiarowanie: czasowe, sprzętowe, informacyjne.
Zwielakratnianie (nadmiarowanie) pozwala budować systemy odporne na uszkodzenia. Za pomocą technologii tej klasy budowane są głównie systemy newralgiczne.
Podział Protokołów Routingu:
· Routing statyczny
· Routing dynamiczny
- Wewnętrzny: z wektorem odległości, stanu łącza
- Zewnętrzny: z wektorem odległości, stanu łącza
· Routing statyczny
- Przewidywalny - trasa po której pakiet jest przesyłany jest dobrze znana i może być kontrolowana,
- Łącza nie są dodatkowo obciążone wiadomościami służącymi do routowania,
- Łatwe do skonfigurowania w małych sieciach,
- Brak skalowalności
- Brak obsługi redundantnych połączeń
- Nieumiejętność dostosowania się do dynamicznych zmian w konfiguracji sieci
· Routing dynamiczny
- Skalowalność
- Zdolność dostosowania się do zmian topologii sieci
- Łatwość konfiguracji - nie popełniamy błędów
- Większy stopień zawiłości działania sieci. Im lepiej protokół reaguje na zmiany w sieci tym bardziej skomplikowany musi być - trudności w implementacji - różnice pomiędzy sprzętem od różnych producentów
- Konieczność okresowej wymiany danych to z punktu widzenia użytkownika niepotrzebne obciążenie sieci.
Kryteria oceny tras (Ponieważ określanie tras musi być wykonywane maszynowo, zastosowanie do tego celu kryteriów intuicyjnych jest niedopuszczalne. Metody oceny powinny być sformalizowane i charakteryzować się wysoką prostotą obliczeniową)
· Używane dwie grupy metod: Distance vector, Link state
· Ilość węzłów pośrednich przechodzonych na trasie pomiędzy nadawcą i odbiorcą.
· Na podstawie tablic routingu określamy ile węzłów jesteśmy zmuszeni przejść aby dojść do odbiorcy, czyli tzw. Hopów.
Wada - hopy nie uwzględniają rzeczywistych odległości, przepustowości, łączy, uszkodzeń.
Zaleta - przy wyborze drogi o mniejszej ilości węzłów mniej węzłów będzie zaangażowanych w przesyłanie pakietu, czyli potrzebna będzie mniejsza moc obliczeniowa.
· Przepustowość łączy - gdy przepustowość wybranej trasy jest większa, zwiększa się również prawdopodobieństwo, że pakiet dojdzie do odbiorcy.
· Cena - wybieramy tańsze łącza (np, w przypadku dzierżawienia).
· Stopa błędu - jeśli łącze przeciążone, czyli stopa błędu duża to zmiana trasy.
System autonomiczny
· wydzielony administracyjnie (przez przypisanie AS-id) zbiór routerów, który realizuje ten sam protokół routingu dynamicznego
· wprowadzenie AS zmniejsza wielkość tablic routingu oraz skraca czas ich wyznaczania przez protokoły routingu
· wprowadzenie AS (hierarchii) jest podstawą sk...