Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
Czasownik „ser” używany jest:
· Do określenia cech stałych osób – narodowość, zawód:
Soy polaca. Ella es profesora.
· Do określenia cech stałych przedmiotów – wielkość, kształt, kolor:
Los arboles son enormes. El sofá es de color negro.
· W określeniach czasu:
Son las cuatro. Hoy es El 24 de junio.
· Z przyimkiem „de” w określeniach pochodzenia, własności lub tworzywa:
Estas estudiantes son de Italia.
El libro que ves es de mi padre.
Este vestido es de seda.
· W określeniach ceny:
¿Cuánto es? – Son 20 euros.
(Jeśli ceny się wahają, wtedy używa się estar+a: En este momento, las fresas están a 4 euros el kilo.)
· Przy przymiotnikach, które wyrażają trwałe lub charakterystyczne cechy:
Rosa es muy alegre. Esta película es muy larga
· Do ogólnych stwierdzeń wyrażających powszechnie znane fakty:
La Tierra es redonda.
Czasownik „estar” używany jest:
· W określeniach miejsca (kiedy rzeczownik występuje razem z rodzajnikiem określonym lub jest nazwą własną):
Los niños están en el colegio. Carmen no está en casa.
· Do wyrażania samopoczucia:
Hoy estoy cansada.
· Do przymiotników, które wyrażają cechy przejściowe, zmienne:
Felipe está muy alegre hoy.
· Przy wyrażaniu osobistego stosunku do danej rzeczy:
Esta paella está muy buena.
Czasownik „haber” – „hay” używany jest:
· Jeśli rzeczownik występuje z rodzajnikiem nieokreślonym, bez rodzajnika oraz przed zaimkami nieokreślonymi lub liczebnikami, wtedy w określeniach miejsca występuje hay, bezosobowa forma od czasownika haber, np:
En este pueblo hay una iglesia muy bonita.
A estas horas siempre hay mucha gente en la calle.)
...