Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
KonSTRuKCJe – eleMenTy – MaTeRIaŁy
Analiza porównawcza parametrów
materiałów termoizolacyjnych mających
zastosowanie jako izolacja ścian
zewnętrznych
dr inż. elżbieta Radziszewska-zielina, Politechnika Krakowska
1. Obowiązujące normy i możli
-
wości zastosowania do izolacji
ścian
małości 200, 250, 300, 400, 500,
600, 700, 800 i 1000 kPa.
Polistyren ekstrudowany sto-
suje się do ocieplania ścian
od zewnątrz głównie jako izolację
miejsc narażonych na uszkodze-
nia mechaniczne np. przyziemie
i występowanie mostków termicz-
nych np. nadproża oraz jako izo-
lacja wewnątrz ścian warstwo-
wych. Ze względu na małą nasią-
kliwość XPS stosuje się do izola-
cji od zewnątrz ścian piwnicznych
i fundamentowych.
wraz z uzupełnieniem PN-EN
13165:2003/A2:2005 oraz PN-EN
13165:2003/AC:2006 określa
wymagania dotyczące wyrobów
z PUR w postaci płyt z okładzi-
nami, powłokami i zbrojeniem,
a ponadto płyt ze spienionego
poliizocyjanuranu PIR.
Piankę poliuretanową stosuje się
do ocieplania ścian szczelinowych.
Płyty z twardej pianki poliuretano-
wej i osłoniętej np. płytkami klinkie-
rowymi stosuje się do ocieplania
ścian od zewnątrz.
Styropian (EPS)
Norma PN-EN 13163:2004 Wyroby
do izolacji cieplnej w budownic-
twie – Wyroby z polistyrenu eks-
pandowanego (EPS) produko-
wane fabrycznie – Specyfikacja
wraz z uzupełnieniem PN-EN
13163:2004/AC:2006 wyróżnia
następujące odmiany płyt styro-
pianowych: EPS 30, EPS 50, EPS
60, EPS 70, EPS 80, EPS 90, EPS
100, EPS 120, EPS 150, EPS 200,
EPS 250, EPS 300, EPS 350, EPS
400, EPS 500, gdzie liczby 30–350
oznaczają wartość w kPa naprę-
żenia ściskającego przy dziesię-
cioprocentowym odkształceniu
względnym lub wytrzymałości
na ściskanie.
Do ocieplania ścian metodą BSO
(Bezspoinowy System Ocieplania)
stosuje się płyty EPS 70, natomiast
w murach szczelinowych dopusz-
czalne jest stosowanie niższych
odmian.
Wełna mineralna (MW)
Norma PN-EN 13162:2002 Wyroby
do izolacji cieplnej w budownic-
twie – Wyroby z wełny mineral-
nej (MW) produkowane fabrycznie
– Specyfikacja wraz z uzupełnie-
niem PN-EN 13162:2002/AC:2006
wyróżnia następujące wyroby
z wełny mineralnej: płyty miękkie,
rulony i płyty.
Wełnę mineralną stosuje się do
ocieplania ścian System Bez spo-
inowego Ocieplania, ocieplania
ścian metodą lekką-suchą, ocie-
plania ścian szczelinowych oraz
ścian o konstrukcji szkieletowej.
Włókna celulozowe
Aprobata techniczna ETA-05/0186
stwierdza przydatność włókien
celulozowych do zastosowania
w budownictwie jako materiału
termoizolacyjnego. Określa prze-
znaczenie, zakres stosowania oraz
właściwości materiału i sposoby
jego badania.
Materiał izolacyjny z włókna celulo-
zowego stosuje się często jako izo-
lację ścian o konstrukcjach z ram
drewnianych. Nawilżone kłaczki
celulozowe nanosi się przez natrysk
do wnętrza przestrzeni międzysz-
kieletowej lub na powierzchnię
ściany zewnętrznej i osłania wów-
czas np. płytkami.
Polistyren ekstrudowany (XPS)
Norma PN-EN 13164:2003 Wyroby
do izolacji cieplnej w budownictwie
– Wyroby z polistyrenu ekstrudowa-
nego (XPS) produkowane fabrycz-
nie – Specyfikacja wraz z uzu-
pełnieniem PN-EN 13164:2003/
A1:2005 oraz PN-EN 13164:2003/
AC:2006 wyróżniają płyty o wytrzy-
Sztywna pianka poliuretanowa
(PUR)
Norma PN-EN 13165:2003 Wyroby
do izolacji cieplnej w budownic-
twie – Wyroby ze sztywnej pianki
poliuretanowej (PUR) produko-
wane fabrycznie – Specyfikacja
2. Parametry materiałów ter
-
moizolacyjnych
Zastosowanie materiałów termo-
izolacyjnych jest bardzo szerokie,
32
PRzeglĄd budowlany
4/2009
KonSTRuKCJe – eleMenTy – MaTeRIaŁy
Tabela 1.
Porównanie parametrów fizycznych materiałów mających zastosowanie do ocieplania ścian
PARAMETR
POLISTYREN EKSTRU-
DOWANY
STYROPIAN WEŁNA MINERALNA
PIANKA
POLIURETANOWA
WŁÓKNA CELULOZOWE
przewodność
cieplna
wartość
λ
deklarowana
przez producentów:
0,030–0,04 W/mK
wartość
λ
deklaro-
wana przez produ-
centów:
0,031–0,042 W/mK
wartość
λ
deklaro-
wana przez produ-
centów:
0,036–0,045 W/mK
wartość
λ
deklarowana
przez producentów:
0,023–0,035 W/mK
0,040–0,043 W/mK
gęstość
objętościowa
(pozorna)
deklarowana wartość
gęstości objętościowej
wynosi:
28–32 kg/m
3
deklarowana wartość
gęstości objętościo-
wej wynosi:
14–19 kg/m
3
deklarowana wartość
gęstości objętościo-
wej wynosi:
135–170 kg/m
3
deklarowana wartość gęsto-
ści objętościowej wynosi:
30–35 kg/m
3
deklarowana wartość
gęstości objętościowej
wynosi:
32–65 kg/m
3
porowatość
całkowita
puste przestrzenie (pory
wypełnione powietrzem)
zajmują około 95% obję-
tości całkowitej materiału
puste przestrzenie
(pory wypełnione
powietrzem) zajmują
około 98% objętości
całkowitej materiału
puste przestrzenie
(pory wypełnione
powietrzem) zajmują
około 98% objętości
całkowitej materiału
puste przestrzenie (pory
wypełnione powietrzem)
zajmują około 93% objętości
całkowitej materiału
puste przestrzenie (pory
wypełnione powietrzem)
zajmują 70–85% objętości
całkowitej materiału
nasiąkliwość
(chłonność
wody)
normowo nasiąkliwość
objętościowa
po długotrwałym całkowi-
tym zanurzeniu
– nie więcej niż 3,0%
normowo nasiąkli-
wość objętościowa
po długotrwałym cał-
kowitym zanurzeniu
– nie więcej niż 5,0%
nasiąkliwość
objętościowa
po długotrwałym
częściowym zanu-
rzeniu
– nie więcej niż 3,0%
nasiąkliwość objętościowa
po długotrwałym całkowi-
tym zanurzeniu
– nie więcej niż 5,0%
nasiąkliwość objętościowa
po długotrwałym całkowi-
tym zanurzeniu
– nie więcej niż 5,0%
odporność
ogniowa
klasa reakcji na ogień E
samogasnący, gaśnie
po usunięciu źródła ognia,
zastosowanie w przedzia-
le temperatur
–50
0
C do +75
0
C,
pod wpływem wyższej
temperatury płyty miękną,
zmieniają wymiary, topią
się i tracą swoje właści-
wości mechaniczne
klasa reakcji na ogień E
samogasnący, gaśnie
po usunięciu źródła
ognia,
powyżej temperatury.
80
0
C może już ulec
odkształceniu, powy-
żej 100
0
C ulega od-
kształceniu, topi się
klasa reakcji na ogień
A1, materiał niepalny,
włókna mineralne
wytrzymują tempera-
turę nawet 600
0
C,
powyżej 1000
0
C
topią się, odporność
termiczna lepiszcza
nie mniej niż
250
0
C
klasa reakcji na ogień E
odporność termiczna
od –100
0
C do + 120
0
C,
powyżej 150
0
C następuje
rozkład wiązań chemicz-
nych, powyżej 200
0
C pianka
ulega spaleniu
klasa reakcji na ogień B2,
materiał trudnopalny, nie-
rozprzestrzeniający ognia,
w kontakcie z ogniem nie
płonie, w temperaturze
100
0
C włókna ulegają
powoli zwęgleniu
rozszerzal-
ność cieplna
odkształcenie w określo-
nych warunkach tempe-
ratury i wilgotności nie
powinno przekroczyć 5%
odkształcenie w okre-
ślonych wa runkach
temperatury i wilgot-
ności nie po win no
przekroczyć 5%
odkształcenie w okre-
ślonych warunkach
temperatury i wilgot-
ności nie powinno
przekroczyć 1%
odkształcenie w określo-
nych warunkach temperatu-
ry i wilgotności nie powinno
przekroczyć 5%
odkształcenie w określo-
nych warunkach tempe-
ratury i wilgotności nie
powinno przekroczyć 1%
dlatego aby porównać ich parame-
try skupiono się w artykule tylko
na ich zastosowaniu do ocieplenia
ścian zewnętrznych.
Obecnie najczęściej do ocieplania
od zewnątrz ścian budynków sto-
suje się styropian i wełnę mine-
ralną. Do ocieplania ścian meto-
dą lekką-mokrą (Bezspoinowy
System Ocieplania) stosuje
się fasadowe płyty styropiano-
we samogasnące odmiany EPS
70 lub płyty fasadowe z twardej
wełny mineralnej.
W przypadku ocieplenia styropia-
nem można czasami zaobserwo-
wać uszkodzenia mechaniczne
elewacji dolnych części budynku.
Wykonawcy najczęściej zabezpie-
czają się od tego w ten sposób,
że stosują podwójną siatkę w celu
zwiększenia sztywności i wytrzy-
małości ocieplenia ścian w dol-
nych częściach budynku. Zamiast
tego zabiegu można zastosować
przynajmniej do wysokości par-
teru płyty XPS o wytrzymałości
na ściskanie 0,25 MPa. Ocieplanie
całych ścian zewnętrznych za
pomocą XPS systemem BSO jest
również możliwe, jednak nie jest
obecnie popularne ze względu
na znacznie wyższą cenę takiego
PRzeglĄd budowlany
4/2009
33
KonSTRuKCJe – eleMenTy – MaTeRIaŁy
Tabela 2.
Porównanie parametrów mechanicznych materiałów mających zastosowanie do ocieplania ścian
PARAMETR
POLISTYREN
EKSTRUDOWANY
STYROPIAN WEŁNA MINERALNA
PIANKA
POLIURETANOWA
wytrzymałość
na ściskanie
0,250 MPa
0,070 MPa
0,015 MPa
0,150 MPa
wytrzymałość
na rozciąganie
prostopadle
do powierzchni
czołowych
nie mniej niż 0,100 MPa nie mniej niż 0,020 MPa nie mniej niż 0,010 MPa nie mniej niż 0,040 MPa
odkształcenie
materiału pod
obciążeniem
zewnętrznym
deklarowane odkształcenie
liniowe (skrócenie) przy
obciążeniu 0,3 MPa wynosi
nie więcej niż 10%
deklarowane odkształcenie
liniowe (skrócenie) przy
obciążeniu 0,15 MPa wynosi
nie więcej niż 10%
deklarowane odkształcenie
liniowe (skrócenie) 0,04 MPa
wynosi nie więcej niż 15%
deklarowane odkształcenie
liniowe (skrócenie) przy
obciążeniu 0,08 MPa
wynosi nie więcej niż 3,0%
rozwiązania w stosunku do rozwią-
zania ze styropianem.
Od około ośmiu lat są dostępne
na polskim rynku płyty lamelowe
z wełny mineralnej, które można
również stosować w metodzie
lekkiej-mokrej ocieplania ścian.
Mają one układ włókien prostopa-
dły do powierzchni płyty, gęstość
pozorną 95–105 kg/m
3
(są lżej-
sze od zwykłych płyt fasadowych
z wełny mineralnej)a wytrzymałość
na rozciąganie siłą prostopadłą
do powierzchni płyty 0,08 MPa (są
bardziej wytrzymałe). Pozostałe
parametry płyty lamelowe mają
podobne jak omawiane w tabelach
1–5 płyty fasadowe z twardej wełny
mineralnej.
Celuloza do izolacji ścian jest sto-
sowana dopiero od kilku lat, ale
z powodzeniem.
Zarówno piankę poliuretanową,
jak i włókna celulozowe stosuje
się do ocieplania ścian zewnętrz-
nych od zewnątrz stosunkowo
niedawno.
Poniżej zestawiono i porównano
na podstawie odpowiednich norm
branżowych, instrukcji, rapor-
tów z badań, artykułów i danych
od producentów, parametry tech-
niczne i technologiczne podsta-
wowych materiałów termoizolacyj-
nych mających zastosowanie jako
termoizolacja ścian zewnętrznych.
Wszystkie omawiane materiały
mają bardzo dobre właściwości
termoizolacyjne uzyskane dzięki
zawartemu powietrzu w licznych
porach materiału.
Polistyren ekstrudowany, styro-
pian, pianka poliuretanowa oraz
włókna celulozowe mają mniejszą
gęstość pozorną niż wełna mineral-
na (np. styropian około dziewięcio-
krotnie), dzięki czemu jako materiały
lżejsze mają lepsze parametry tech-
nologiczne – łatwiejszy transport,
przechowywanie oraz wykonawstwo
(docinanie i montaż płyt).
Polistyren ekstrudowany, styro-
pian, pianka poliuretanowa są bar-
dziej niż wełna mineralna i celuloza
odporne na działanie wody i wil-
goci.
Paroprzepuszczalność styropianu
jest ponad 20 razy mniejsza niż
wełny mineralnej. Pomimo tego, iż
ociepla się ścianę od zewnątrz sty-
ropianem czyli materiałem o sto -
sunkowo małej paroprzepuszczal-
ności nie występuje kondensa-
cja pary wodnej w przegrodzie.
Ponadto należy zwrócić uwagę,
że ważniej sza od „oddychania
ścian” jest sprawna wentylacja,
która wpływa na samopoczucie
osób przebywających w pomiesz-
czeniu. Dyfuzja gazów przez ścia-
ny wynosi tylko 2% objętości zuży-
tego powietrza.
Wełna mineralna wytrzymuje dzia-
łanie znacznie wyższych tem-
peratur niż pozostałe materiały
(np. ponad trzykrotnie wyższych
temperatur niż styropian) i ma więk-
szą odporność ogniową co jest
istotne przy docieplaniu budynków
wysokich, powyżej 11 kondygnacji
oraz takich gdzie występuje zagro-
żenie pożarowe.
Pianka poliuretanowa ma najniższy
współczynnik przenikania ciepła,
a więc jest najlepszym termoizola-
torem spośród omawianych mate-
riałów. Jednak różnica w stosun-
ku do pozostałych materiałów nie
jest duża. Polistyren ekstrudowany
i pianka poliuretanowa są cięższe
od styropianu, ale znacznie lżej-
sze od wełny mineralnej. Włókna
celulozowe są cięższe od polisty-
renu ekstradowanego, styropianu
i pianki poliuretanowej ale lżejsze
od wełny mineralnej. Polistyren
ekstrudowany i pianka poliureta-
nowa pod względem nasiąkliwości
mają lepsze parametry niż pozo-
stałe materiały. Polistyren ekstru-
dowany jest najbardziej z omawia-
nych materiałów odporny na dzia-
łanie wody i wilgoci.
Polistyren ekstrudowany ma naj-
lepsze właściwości mechaniczne
spośród omawianych materiałów.
Ma dużą, jak na materiał termoizo-
lacyjny, wytrzymałość na ściskanie.
Większa wytrzymałość materiału
jest ważna ze względu na wyko-
nawstwo ocieplenia (np. nakłada-
nie warstwy tynku) oraz ze względu
na większą trwałość eksploatacyjną
wykonanego ocieplenia w meto-
dzie BSO. Polistyren ekstrudowany
i pianka poliuretanowa mają lepsze
parametry mechaniczne niż wełna
mineralna i styropian.
Polistyren ekstrudowany i styro-
pian mają większą wytrzymałość
na ściskanie niż wełna mineralna
i ulegają mniejszym niż wełna
mineralna odkształceniom sprę-
34
PRzeglĄd budowlany
4/2009
KonSTRuKCJe – eleMenTy – MaTeRIaŁy
Tabela 3.
Porównanie parametrów chemicznych materiałów mających zastosowanie do ocieplania ścian
PARAMETR
POLISTYREN
EKSTRUDOWANY
STYROPIAN
WEŁNA
MINERALNA
PIANKA
POLIURETANOWA
WŁÓKNA
CELULOZOWE
pochodzenie
i skład
materiału
produkowany z granulek
polistyrenowych
poddawanych działaniu
wysokiej temperatury
i ciśnienia, w trakcie
procesu dodawany
jest gaz powodujący
spienienie, masa
polistyrenowa powiększa
objętość i powstaje
struktura komórkowa
materiał syntetyczny,
sztuczny, produkowany
z granulek
polistyrenowych,
które pod wpływem
pary wodnej (proces
spienienia) powiększają
swoją objętość ponad
czterdziestokrotnie
materiał
nieorganiczny,
włóknisty,
produkowany
z mieszaniny
surowców
naturalnych
(bazalty, margle)
i odpadowych
(żużel wielko
piecowy)
tworzywo sztuczne
składające się z komórek
litego poliuretanu
otaczającego pęcherzyki
gazu, najczęściej
dwutlenku węgla,
w procesie produkcji
dwutlenek węgla jest
dodatkową substancją
wspomagającą spienianie
materiał sypki,
włóknisty, uzyskuje
się go z materiałów
roślinnych: drzewa,
słomy, sitowia,
bambusa, jest
produkowany
z surowca wtórnego
makulatury –
papier przeciera
się maszynowo
i impregnuje
odporność
na czynniki
biologiczne
odporny
odporny
odporna
odporna
odporne
odporność
na związki
chemiczne
nieodporny na działanie
rozpuszczalników
organicznych (toluenu,
ksylenu, benzenu,
acetonu, octanu etylu
i amylu), pęcznieje pod
wpływem benzyny i ropy
naftowej
nieodporny na działanie
rozpuszczalników
organicznych (toluenu,
ksylenu, benzenu,
acetonu, octanu etylu
i amylu), pęcznieje
pod wpływem benzyny
i ropy naftowej
odporna
nieodporna na działanie
kwasów o dużych
stężeniach HCL, H
2
SO
4
,
HNO
3
i rozpuszczalników
organicznych (aceton,
octan etylu, trójchloro
etylen, butylen)
mało odporne
na działanie kwasów,
alkaliów i związków
utleniających,
nieodporne
np. na stężony
kwas siarkowy
i chlorowodorek
niektórych soli
Tabela 4. Porównanie parametrów ekologicznych (oddziaływanie na środowisko naturalne) materiałów mających
zastosowanie do ocieplania ścian
PARAMETR
POLISTYREN
EKSTRUDOWANY
STYROPIAN WEŁNA MINERALNA
PIANKA
POLIURETANOWA
WŁÓKNA
CELULOZOWE
wpływ na
zdrowie ludzi
nieszkodliwy dla
wykonawców
i użytkowników
nieszkodliwy dla
wykonawców
i użytkowników
może podrażniać
skórę i drogi
oddechowe
wykonawców
ociepleń, (konieczne
odpowiednie ubrania
i maski), nieszkodliwy
dla użytkowników
ocieplonych budynków
nieszkodliwy dla
wykonawców
i użytkowników
ze względu na zawar-
tość boranów
w powietrzu, jak rów-
nież na włókienkach
papieru, konieczne
są zabezpieczenia
pracowników produk-
cyjnych, nieszkodliwe
dla końcowych użyt-
kowników
sposób
zniszczenia
spalanie lub powtórne
wykorzystanie do
produkcji nowych
produktów
spalanie lub
powtórne
wykorzystanie do
produkcji nowych
produktów
powtórne
wykorzystanie do
produkcji nowych
produktów
spalanie lub powtórne
wykorzystanie do produkcji
nowych produktów
powtórne
wykorzystanie do
produkcji nowych
produktów
żystym pod wpływem działania
danego obciążenia zewnętrz-
nego. W tym przypadku można
podać argument przemawiają-
cy na korzyść wełny mineralnej.
Ulega ona większym odkształ-
ceniom sprężystym (zanikającym
po odjęciu obciążenia) dzięki
czemu ma większe możliwości
w ocieplaniu elementów złożo-
nych architektonicznie (zakola,
rotundy).
Dla materiału sypkiego jakim są
włókna celulozowe nie podaje się
parametrów wytrzymałościowych.
Pochodzenie styropianu i wełny
mineralnej, skalnej jest odmienne.
Polistyren ekstrudowany i styro-
pian są materiałami syntetycznymi,
produkowanymi z tworzywa sztucz-
nego polistyrenu, przy zastosowa-
niu różnych technologii produkcji,
natomiast wełna mineralna jest
materiałem nieorganicznym pro-
dukowanym ze stopionych skał
mineralnych. Pianka poliuretanowa
(podobnie jak styropian i polistyren
ekstrudowany) jest produkowana
z tworzywa sztucznego.
Włókna celulozowe są materiałem
naturalnym. Zasadniczym surowcem
do produkcji włókna celulozowego
jest rozdrobniona makulatura, prze-
cierana maszynowo i impregnowana
solami boru, co nadaje mu odpor-
ność na rozkład biologiczny i ogień.
PRzeglĄd budowlany
4/2009
35
KonSTRuKCJe – eleMenTy – MaTeRIaŁy
Tabela 5.
Porównanie przykładowych systemów ocieplenia ścian
System ze styropianem
np. BOLIX
System z wełną mineralną
np. ECOROCK– L
System z włóknami
celulozowymi
np. THERMOFLOCK
(na mokro)
System z pianką poliuretanową
np. LAF
ZALETY
– niska cena systemu
– łatwość obróbki materiału
– duża kolorystyka i faktura
tynków
– brak konieczności stosowania
dodatkowych środków ochrony
wykonawców
– mały ciężar elewacji
– wysoka odporność ogniowa
– łatwość ocieplania
skomplikowanych detali
architektonicznych
– duża kolorystyka i faktura
tynków
– odporność materiału
izolacyjnego na czynniki
chemiczne
– łatwość i niska pracochłonność
wykonania
– brak konieczności kołkowania
materiału termoizolacyjnego
– możliwość izolowania miejsc
trudnodostępnych,
– niskie koszty związane
z utrzymaniem elewacji
– szybki montaż
prefabrykowanych płyt
– brak konieczności klejenia płyt
do przegrody
– niskie koszty związane
z utrzymaniem elewacji
– duży wybór płytek elewacyjnych
– duża odporność na uszkodzenia
mechaniczne
WADY
– mała odporność na uszkodzenia
mechaniczne
– wysokie koszty eksploatacji
związane z malowaniem
i tynkowaniem
– konieczność kontrolowania
warstwy tynku i napraw
– system nie jest niepalny
i ma ograniczenia
co do stosowania tylko do 11
kondygnacji
– mała odporność na uszkodzenia
mechaniczne
– wysokie koszty eksploatacji
związane z malowaniem
i tynkowaniem
– konieczność kontrolowania
warstwy tynku i napraw
– duży ciężar płyt fasadowych,
– konieczność stosowania masek
i rękawic ochronnych
– trudność wykonania
skomplikowanych detali
architektonicznych
– potrzeba stosowania
specjalnych maszyn do nadmuchu
oraz masek
– w przypadku wykonania ściany
elewacyjnej z cegły klinkierowej
wysoki koszt i wkład pracy
– wysoki koszt elementów
prefabrykowanych
– konieczność przyklejania
dodatkowych płytek w miejscu
łączenia płyt i wykonania fug
pomiędzy płytkami elewacyjnymi
– konieczność doszczelniania
prefabrykowanych płyt
w miejscach połączeń z balkonem
i drzwiami za pomocą silikonu
NAJCZĘŚCIEJ POPEŁNIANE BŁĘDY WYKONAWCZE
– mocowanie płyt
na nieoczyszczonym podłożu
– nakładanie zbyt małej ilości kleju
– nieodpowiednia ilość kołków
mocujących
– brak stosowania zakładów siatki
z włókna szklanego
– mocowanie płyt
na nieoczyszczonym podłożu
– nakładanie zbyt małej ilości kleju
– nieodpowiednia ilość kołków
mocujących
– brak stosowania zakładów siatki
z włókna szklanego
– słabe zagęszczenie włókien
celulozowych
– niezabezpieczenie otworów
przez które może wydostać się
materiał w czasie wdmuchiwania
– brak poziomego przymocowania
szyny startowej
– nieodpowiednia ilość kołków
– nie zerwanie specjalnej powłoki
w miejscach przeznaczonych
na doklejenie płytek
– niestaranne wykonanie fug
– brak zabezpieczenia miejsc
łączenia płyt np. z balkonem
UTRZYMANIE
– malowanie co 5 lat elewacji
– tynkowanie co 15 lat elewacji
– malowanie co 5 lat elewacji
– tynkowanie co 15 lat elewacji
– mycie co 15 lat elewacji – mycie co 15 lat elewacji
Polistyren ekstrudowany, styro-
pian i pianka poliuretanowa są nie-
odporne na działanie niektórych
związków chemicznych, co powo-
duje ograniczenia w zastosowaniu.
Wymienione materiały nie mogą
bezpośrednio stykać się z mate-
riałami zawierającymi związki che-
miczne mające na nie destrukcyjny
wpływ. Wełna mineralna jest obo-
jętna chemicznie.
Omawiane materiały są odporne
na czynniki biologiczne (grzyby,
mikroorganizmy).
Wszystkie omawiane materiały są
nieszkodliwe dla końcowych użyt-
kowników budynków oraz mogą
być powtórnie wykorzystane.
(Bezspoinowy System Ociepleń).
System z polistyrenem ekstrudo-
wanym polega na przymocowaniu
do ściany płyty np. STYROFOAM
za pomocą zaprawy klejącej
i łączników, wzmocnienie go siat-
ką z włókna szklanego zatopioną
w zaprawie klejącej i wykończe-
nie całości tynkiem akrylowym
lub mineralnym (Bezspoinowy
System Ociepleń).
System z wełną mineralną np.
ECOROCK-L polega na przykle-
jeniu do ściany fasadowych płyt
z wełny mineralnej, wzmocnieniu
połączenia poprzez zastosowanie
3. Przykładowe systemy ocie
-
plania ścian oparte na opisy
-
wanych materiałach termoizo
-
lacyjnych
System ze styropianem np. BOLIX
polega na przymocowaniu do
ściany styropianu za pomocą
zaprawy klejącej i łączników,
wzmocnienie go siatką z włókna
szklanego zatopioną w zaprawie
klejącej i wykończenie całości tyn-
kiem akrylowym lub mineralnym
36
PRzeglĄd budowlany
4/2009