Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
GiG, IIIŚ
2010/2011
semestr letni
Temat ćwiczenia:
Identyfikacja pól akustycznych, materiały
i ustroje dźwiękochłonne
Data wykonania
ćwiczenia:
16.05.2011
30.05.2011
Grupa dziekańska: 4/1
Wykonujący ćwiczenie:
Trojan Wiktoria
Trybulec Arleta
Wielgus Katarzyna
Wiśniowska Anna
Podtemat zadania zespołu wykonującego:
· pole swobodne
· pole rzeczywiste, rozproszone
· (próba Fakudy)pole dyfuzyjne
Ocena:
1. Cel ćwiczenia i jego zakres:
Ćwiczenie obejmowało pomiar równoważnego poziomu dźwięku w polu swobodnym (komora bezechowa), polu dyfuzyjnym (komora pogłosowa) oraz w polu rzeczywistym rozproszonym (laboratorium 6E). Pola zostały wytworzone przez to samo punktowe źródło emitujące hałas ustalony.Komory oraz laboratorium znajdują się w Katedrze Mechaniki i Wibroakustyki AGH.
Celem ćwiczenia było porównanie tych trzech pól akustycznych.
2. Wstęp teoretyczny:
Pole akustyczne jest to obszar przestrzeni, w którym istnieją (rozchodzą się) fale akustyczne, pobudzając cząstki tego obszaru do drgań. Pole akustyczne tworzone jest przez dwa rodzaje fal: fale odbiegające od źródła i fale odbite powracające do źródła. Może być ono wytworzone przez nieograniczoną liczbę źródeł, a także w przestrzeni ograniczonej występować może wiele odbić.
W przypadku gdy pole akustyczne jest nieograniczone lub powierzchnie ograniczające obszar pola doskonale pochłaniają dźwięki → nie ma fal odbitych – pole takie nazywamy polem akustycznym swobodnym. W polu takim pomijamy więc wpływ powierzchni ograniczających jego obszar a także znajdujących się w nim przedmiotów.
Jeśli przestrzeń jest ograniczona, a ściany ograniczające tę przestrzeń nie pochłaniają fal akustycznych, odbijają się one i tworzą fale odbite. Wówczas do czynienia mamy z polem rozproszonym. Pole rozproszone jest polem dyfuzyjnym tylko w przypadku, gdy odbicia mają charakter równomiernego statystycznego rozkładu niezależnie od kierunku (na przykład w komorze pogłosowej).
Współczynnik pochłaniania dźwięku jest ilorazem energii akustycznej pochłoniętej Epochł do energii akustycznej fali padającej Ec:
α=EpochłEc
Izolacyjność akustyczna to odporność przegrody na przenoszeniedźwięków powietrznych lub dźwięków uderzeniowych (definicja zgodna z PN-B-02153).
Komora bezechowa to zamknięte, odizolowane od zewnętrznych zakłóceń wibro-akustycznych pomieszczenie, którego ściany pokryte są ustrojami dźwiękochłonnymi, zapewniającymi warunki akustyczne zbliżone do warunków panujących w przestrzeni nieograniczonej. W komorze takiej poziom tła powinien być porównywalny z progiem słyszalności. Głównym zadaniem komory bezechowej jest zapewnienie pola swobodnego. W przypadku komory bezechowej Katedry Mechaniki i Wibroakustyki AGH, ściany wewnętrzne komory, podłoga i sufit wyłożone są klinami akustycznymi mocowanymi w specjalnych kasetonach (po 4 sztuki na każdym). Kasetony przytwierdzone są do drewnianej konstrukcji znajdującej się 5 cm od ściany komory. Na suficie komory, kliny mocowane są za pomocą specjalnego zawieszenia.
Komora pogłosowa jest również zamkniętym pomieszczeniem, odizolowanym od zewnętrznych zakłóceń wibroakustycznych – ma ona jednak nieregularny kształt i zapewnia w swym wnętrzu właściwości pola rozproszonego. W budowie komór pogłosowych dąży się do tego, aby fala akustyczna rozpraszała się w miarę równomiernie – a więc aby rozkład energii akustycznej nie zależał od miejsca. Aby nie powstawały fale akustyczne stojące, przeciwległe ściany komory, sufit i podłoga powinny być usytuowane względem siebie skośnie, muszą być one wykonane z gładkiego twardego materiału o małym współczynniku pochłaniania dźwięku. W przypadku komory pogłosowej Katedry Mechaniki i Wibroakustyki AGH, ściany wykonane są z 25-centymetrowej warstwy betonu i pokryte z zewnątrz 5-centymetrową warstwą wełny mineralnej.
3. Użyte przyrządy:
· analogowy miernik Sonopan
· cyfrowy miernik Bruel-Kjaer 2231 – klasa modułowa, rodzaj pomiarów: całkujący, zakres pomiarów: 24÷146 dB, charakterystyki korekcyjne: A i C, uśrednianie: Leq, SEL, zakres dynamiczny: 70 dB
4. Przebieg ćwiczenia, wyniki i obliczenia pomiarów:
4.1 Laboratorium ergonomii 6E, WiMiR, Katedra Mechaniki i Wibroakustyki
· rodzajpola akustycznego: pole rzeczywiste, rozproszone
· schemat stanowiska pomiarowego:
Opis stanowisk:
1 – odległość od źródła: 1,5m, pomiędzy ścianą a źródłem dźwięku
2 – odległość od źródła: 1,5m
3 – odległość od źródła: 3m
4 – odległość od źródła: 5m, stanowisko przed kotarą
5 – odległość od źródła: 6m, stanowisko za kotarą
6 – odległość od źródła:7,5m, stanowisko w kabinie dźwiękoszczelnej
7 – odległość od źródła: 7m, stanowisko przed kabiną dźwiękoszczelną
8 –odległość od źródła: 3m, stanowisko przed drzwiami
9 – odległość od źródła: 4m, stanowisko za drzwiami
nr
LAeq
SPL
Lc
1
87,7
-
-
2
88,4
-
-
3
84
-
-
4
80,9
81,3
-
5
75,3
76,2
-
6
52,4
-
64,8
7
80,1
-
81,9
8
85
85,4
-
9
69,1
69,5
-
· różnica poziomu dźwięku przy podwojeniu odległości pomiaru:
88,4 – 84 = 4,4 dB
· izolacyjność kotary:
80,9 – 75,3 = 5,6 dB
współczynnik pochłaniania dla kotary:
α=5,6dB80,9dB=0,07
· izolacyjność kabiny dźwiękoszczelnej:
charakterystyka A:
80,1 – 52,4 = 27,7 dB
współczynnik pochłaniania:
α=27,7dB80,1dB=0,35
charakterystyka C:
81,9 – 64,8 = 17,1 dB
współczynnik pochłaniania:
α=17,1dB81,9dB=0,21
· izolacyjność drzwi:
85 – 69,1 = 15,9 dB
współczynnik pochłaniania dla drzwi:
α=15,9dB85...