Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
1.Zadania wytrzymałości materiałów:a)kontrolne: sprawdzenie czy dany układ (konstrukcja) przenosi obciżenie dopuszczalne b)kształtowania: zapewnienie konstrukcji odpowiedniej sztywności (wyznaczenie przemieszczen)
2. omówić wyznaczanie sił wewnętrznych w prętach. Aby wyzn. S. wew w pr. Należy dokonać myślowego przekroju pręta. Następnie korzystając w warunków równowagi (suma sił i momentów równa zero) wyznaczyć siły wewnętrzne i reakcje w pręcie ΣFix=0 ΣFiy… ΣMix=0…
3.Rozc i ścisk pręta Prost o stałym przekroju. Prawo Hookea ε=σ/E σ=N/A Wydłużenie jest wprosprop do naprężenia które ja spowodowało λ=ƒN/AEdx. Jeżeli N=P, A,E=const λ=PL/AE AE-sztywność pręta. War.równ Na pręt działa siłą lub układ sił który w każdym przekroju wywołują siłę rozciągającą. Zakłądamy, że w przekroju normalnym występują naprężenia i zakładamy, że będą to tylko naprężenia normalne σ. Układ sił elementarnych σdA musi równoważyć się siła N stąd ƒσdA=N. War geom Odkształcenia objawiają się przez przesunięcie przekrojów wzdłuż osi pręta przy zachowaniu ich płaskości i prostopadłości do osi.
5.Saint-Venanta Jeżeli na pewien niewielki obszar ciała sprężystego w równowadze działają kolejno rozmaicie rozmieszczone ale statycznie równoważne obciążenia, to w znacznie większej od wym liniowych tego obszarujego rozmiary powstają jednakowe stany naprężenia i odkształcenia
6.Zasada zesztywnienia Dla zdefiniowanego układu materialnego wykorzystuje się warunki równowagi jak dla ciała sztywnego. Przy małych deformacjach stosuje się równania równowagi dla położenia konstrukcji w stanie nadodkształconym. Umożliwia to nieuwzględnianie przemieszczeń linii działań i punktów przyłożenia sił obciążających obiekt. 7.Pdst proby badania materiałów. Próba rozciągania Próbka do badań: pręt okrągły o okr wym. Jest osiowo rozciągany na zrywarceWynikien jest przebieg siły rozciągającej F lub naprężen σ Sciskanie Stosuje się do materiałów kruchych. Jest to potrzebne bo materiały te wykazują znacznie większą wytrzymałość na ściskanie niż na rozciąganie. Udarność znormalizowane próbki mają kształt beleczki o przekroju kwadratowym , która ma w połowie długości karb typu U lub V. Podpartą próbkę uderzamy wahadłem młota od strony bez karbu. Dzięki temu możemy obliczyć pracę potrzebą do złamania próbki K. Udarność: KC=K/S
8.Obliczanie wytzrym.prętów na rozc (ścisk)W popranie zaprojektowanej konstrukcji wytężenie nie może niedy osiągać stanu niebezpiecznego. Dlatego σdop< σdop ; σdop= σdop/n ; n-wsp bezpieczeństwa n>1. Obliczanie wytrzymałości dla prętów poddanych sile osiowej: σ=N/A ; σ=<σdop ; N-wart siły osiowej A-pole pow przekroju
9. Koncentracja naprężeń Napr nie zawsze mają rozkład równomierny. Rozkład może być spowodowany zmianą kształtu karbem, otworem, pękanie materiału czy rozciąganie. Największe naprężenia występują w poprzecznych osłabionych przekrojach na brzegach. Im dalej miejscowej zmiany przekroju tym rozkład naprężeń staje się bardziej równomierny. Lokalne zwiększenia naprężeń w miejscach zmian przekroju nazywa się spiętrzeniem naprężeń.Największe naprężenia obliczamy: σmax= σn-an ; an-wsp kształtu; σn-napręż nominalne
10. Wyzn odkształcenia w pręcie wywołane zm temperatury średni współ. Rozszerzalności liniowej α1,2(1/L0)*(L2-L1)/(t2-t1) Wsp rozszerzalności liniowej w temp t: αt=1/L0*(lim∆L/∆t)=1/L0(dl/dt) ; Zatem: L2-L1=αL0(t2-t1) ; Rozważmy: L1->L0 L2->L0; L1-L0= α*L0*(t1-0) L0=L1/(α*t1+1) Zakładając: α*t1+1≈1 to: L2-L1=α*L1*(t2-t1) ; ε= (L2-L1)/L1 Po porównaniu ε= α∆t Jeżeli będzie naprężenie to ε=(σ/E)+ α∆t
11. Moment bezwładności przekroju. Wykorzystamy definicję momentu bezwładności. Najpierw obliczamy moment Ix = całka po A z y2 dA , przenosimy za pomocą Tw. Steinera Ix = Ixc + md2
14.Wyprowadzić wzór na τ z trójkąta COC`: CC`=dx*γr=r*dφ ; CC`=tg*γr ; dla małych kątów: tg*γr= γr ; Zatem: CC`=γr*dxsdfghjkl
15.Wyprowadzić wzór na przemieszczenie kątowe w pręcie skręconym dφ/dx=Ms/G*J0 ; φ=ƒ<x1,x2>Ms/G*J0
dx ; przyjmuje: Ms,G,J0=const; x1=0, x2=L to φ= (Ms*L)/(G*J0)
16.Obl. wytrz. Okrągłych prętów skręcan. τ=Ms/w0 ; w0=J0/ρ; a) J0=(pi*d^4)/32 ; Wo=(pi*d^3)/16; φ=(Ms*L)/G*J0=< φdop ; τmax=<τdop; b) J0=(pi*(D^4-d^4))/32 ; W0=[(pi*d^3)/16]*(1-α4); τdop=Ms/w0
17.skdgjlaj
‘a[hok
[RHOGKA
22.Wyprowadzić Wzór Żurawskiego.
23.Wypr dla odc b.p obc q zależ miedzy M,T i q. ΣFy=0 ; -T+q+T+dT=0 ; dT/dx=-q ; ΣM=0; Ma=T*dx+Mg-q*dx*(dx/2)-Mg-d*Mg.; dT/dx = -q; dMg/dx = T; d2Mg/dx = -q .Pochodna siły poprzecznej względem współrzędnej x wzdłuż osi pręta jest równa natężeniu obciążenia ciągłego. Pochodna momentu gnącego względem x to siła poprzeczna. Druga pochodna momentu gnącego to natężenie obciążenia ciągłego.
24.Podać zał przy wyzn osi ugiętej pręta. M+ , y>0, d2y/dx2<0
25.Wyzn. równ. Osi ugiętej i podać interp. (znak) 1/ρ=Mg/E*J ; 1/ρ=y” ponieważ przemieszczenia kątowe są bardzo małe, stąd: y”=-Mg/(E*J) ; E*J*y”=-Mg ; E*J*y=-ƒ(ƒMg*dx)dx+Cx+D ; potem dziele przez E*J
27.Wytyczne w met. Clebscha1.Ten sam układ osi dla wszystkich przedziałów. 2.Jeżeli obc. ciągłe się kończy to przedłużamy je do końca belki dodając przeciwne obciążenie. 3.Całkujemy bez rozwijania nawiasów
[całka] (q/2(x-l)2 = q/6 (x-l)3 4.Moment skupiony mnożymy przez współrzędną w potędze zerowej.5. Równanie momentów np. przedziału II zawiera także przedział I.6.Stałe zapisujemy w pierwszym przedziale
28.Podać interp fiz stałych w Clebsch. Stałe zapisujemy w I przedz. Wyznaczamy je z war brzegowych y-ugięcie; dy/dx=v-kąt skręcenia (przemieszczenie kątowe)
29.Naprężenie, tensor napręż, naprężeń gł. Płaski stan naprężeń.