Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
Prawo Columba – Każde dwa ładunki oddziałują ze sobą z siłą proporcjonalną do iloczynu wartości tych ładunków i odwrotnie proporcjonalną do odległości. F= 14πE* q1q2r2r
Prawo Biote’a Savarte’a: Całkowita Indukcja magnetyczna B w danym punkcie pola jest równa: dB= μ0I4π*dLxrr3= μ0I4π*dLsinαr2 M0 – przenikalność magnetyczna próżni μ0≈4π*10-7TmA I – natężenie prądu w przewodniku r – odległość elementu przewodnika od punktu pola
Indukcja magnetyczna [B] w danym punkcie pola magnetycznego wytworzona przez przewodnik z prądem o dowolnym kształcie jest sumą wektorową Indukcji [dB] w danym punkcie pola magnetycznego.
Prawo Gaussa dla pola elektrycznego – Strumień Φ natężenia pola elektrycznego E> przenikający przez powierzchnię zamkniętą S> jest równy całkowitemu ładunkowi otoczonemu przez tę powierzchnię przedzielonemu przez stałą dielektryczną ośrodka. E*dS=QE0
Prawo Gaussa dla pola magnetycznego – Całkowity strumień indukcji magnetycznej przechodzący przez powierzchnię zamkniętą równa się zeru. Fakt ten wynika stąd, iż pole magnetyczne jest bezźródłowe – nie istnieją ładunki magnetyczne.
Prawo indukcji elektromagnetycznej faradaya – Siła elektromotoryczna indukcji jest równa szybkości zmian strumienia magnetycznego (wziętej ze znakiem – przechodząceg przez powierzchnię rozpiętą na obwodzie. Zastosowanie: Prądnica, transformator.
ε=-dΦBdt Pole E dla nieruchomych ładunków: E*dL=0 Pole E dla zmiennego B : E*dL=-dΦBdt
Prawo Ampere’a: Pole magnetyczne nie jest polem potencjalnym: B*dL=μ0I
Pole elektrostatyczne jest polem potencjalnym: E*dL=0
Całka okrężna po dowolnej drodze z pola B jest równa prądowi przepływającemu przez dowolną powierzchnię rozpiętą na tej drodze.
Potencjał- Potencjał to energia potencjalna przypadająca na jednostkowy ładunek. Różnica potencjałów to napięcie U. Siły elektryczne są potencjalne, praca nie zależy od drogi.
Pojemność jest to stała proporcjonalności między ładunkiem a różnicą potencjałów.
Połączenia kondensatorów: równoległe Qn=Cn/U, Q=Q1+Q2+Q3…+Qn=U(C1+C2+…+Cn)=>C=Q/U=C1+C2+…+Cn
Pole sił elektrycznych – Jeśli na ładunek działa siła, pochodząca od innego ładunku w oddali to można uważać, że jeden z tych ładunków modyfikuje w pewien sposób otaczającą przestrzeń tworząc pole sił elektrycznych.
Paramagnetyk- ciało, wewnątrz którego powstaje słabe oddziaływanie magnetyczne, w wyniku którego ciało to magnesuje się w kierunku zgodnym z kierunkiem magnesowania pola oddziałującego na nie
Prąd elektryczny- ruch ładunków pod wpływem przyłożonego do niego pola elektrycznego.
Pole magnetyczne: Jeśli na ładunek q poruszający się z prędkością V działa siła prostopadła do prędkości i proporcjonalna do q jak i do V to mówimy, że w przestrzeni działa pole magnetyczne o indukcji B takiej, że : F>=qV> x B> jednostka:[1T]
Prawo Hubble’a: Wielkość przesunięcia ku czerwieni świadczy o tym jak szybko oddala się galaktyka. V=H*d
Polaryzacja: jest zjawiskiem które występuje tylko dla fal poprzecznych. Sposoby polaryzjacji: odbicie, polaryzatory.
Prawo Malusa: Polaryzator przepuszcza tylko składowe fali padające równolegle do osi polaryzatora.
1 Prawo Kirchoffa: Ładunek jest zachowany (Algebraiczna suma natężeń prądów przepływających przez dowolny punkt równa jest 0.)
2 Prawo Kirchoffa: Algebraiczna suma spadków napięć i sił elektromotorycznych w każdym zamkniętym obwodzie =0
Prawo Ohma: W przewodnikach metalicznych natężenie prądu I jest proporcjonalne do U. I=U/R W stałej temperaturze opór przewodnika jest stały (nie zależy od natężenia prądu i napięcia). R=Const(I,U)
Podział materiałów ze względu na pole magnetyczne: *Materiały diamagnetyczne, *Materiały paramagnetyczne,* Materiały ferromagnetyczne,*Materiały antyferromagnetyczne
Dyfrakcja promieni X na krysztale- gdy promienie Rentgena (ułożone regularnie) padają na sieć krystaliczną (uł. Regularnie) elektrony kryształu zachowują się jak układ wielu szczelin przez co tworzą atomową siatkę dyfrakcyjną.
Efekt Halla: Na elektrony działa siła Lorentza F>=qV.u x B> (Prostopadła do V i pola B) odchylająca elektrony do jednej strony płytki w wyniku czego powstaje napięcie Halla Uh. Ruch ładunków trwa do chwili gdy wytworzone przez nie pole elektryczne Eh nie równoważy siły Lorentza: qEh+qVu x B=0, Eh=-Vu x B => Eh=-VuB. Mierząc napięcie Uh możemy zmierzyć pole magnetyczne, poznać koncentrację nośników n i ich znak.
Z prawa Ohma: Prąd I płynący na obwodzie (prąd sterujący – Hallotron) wynosi Uh= -IdB/neS
Efekt Fotoelektryczny Einsteina: zjawisko polegające na emisji elektronów z powierzchni przedmiotu lub powierzchni nośników ładunku elektrycznego. hf=W0+Ek. h- stała plancka, f-częstość padającego fotonu, W0-Praca wyjścia, Ek-Maksymalna obserwowana energia kinetyczna emitowanych elektronów.
Ferromagnetyk- ciało, które wykazuje własności ferromagnetyczne. Znajdują się w nim obszary stałego namagnesowania (tzw. domeny magnetyczne), wytwarzające wokół siebie pole magnetyczne (jak małe magnesy)
Fala elektromagnetyczna – To przenikające się wzajemnie pole elektryczne i magnetyczne, przenoszące w próżni energię z szybkością światła. Źródłem fali elektromagnetycznej jest poruszający się ładunek. Pełen zakres częstotliwości różnych fal elektromagnetycznych nazywamy widmem fal elektromagnetycznych (fale o częst. Akustycznej->fale radiowe->mikrofale->podczerwień->prom.X->prom.gamma
Funkcja falowa i równanie schrodingera- Prawdopodobieństwo znalezienia cząstki w chwili t w miejscu (x,y,z) jest kwadratem modułu funkcji falowej P|x,y,z,t|=|Ѱ(x,y,z,y)|^2. Jeśli interesują nas tylko stany cząstek których prawdopodobieństwa nie zależą od czasu to wystarczy rozwiązać równanie niezależne od czasu.
Interferencja – jest testem na to czy zjawisko jest falą.
Interferencja światła na dwóch szczelinach- Gdy czoło fali wnika do otworu to każda część czoła fali zachowuje się tak jakby była nowym źródłem fali kulistej. Warunek na podstawie maximum: dsinα=nλ ,na powstanie minimum: sinα=(n+12)λ
Indukcyjność : ε=-LdIdt
Koherencja fal: Różnica faz docierających do danego punktu fal jest stała w czasie.
Natężenie Pola elektrycznego jest to iloraz siły elektrostatycznej i próbnego dodatniego ładunku elektrycznego. Natężenie pola elektrycznego w dowolnym punkcie jest określone przez siłę elektrostatyczną działającą na umieszczony w tym punkcie dodatni ładunek próbny.
Rozszerzenie Maxwella: Pojawiające się w kondensatorze pole elektryczne może skompensować brak prądu i być źródłem pola B. B*dL=μ0I+ε0μ0dΦEdt Źródłem pola B jest prąd, ale także zmieniające się pole E.
Reguła Lentza-Kierunek prądu indukcyjnego jest taki, że pole magnetyczne wywołane przez niego przeciwdziała zmianie zewnętrznego strumienia magnetycznego.
Szeregowe: Un=Q/Cn, U=U1+U2+…Un=q(1/c1+…1/Cn)=>1/C=1/C1+…1/Cn
Siła Lorentza: Jeśli w przestrzeni w której znajduje się ładunek q działa zarówno pole magnetyczne o indukcji B> jak i pole elektryczne o natężeniu E> to całkowita siła działająca na taki ładunek wynosi: F> = qE> + qV> x B>. Równanie jest prawdziwe zawsze, niezależnie od ruchu ładunku, źródła pola magnetycznego, czy też źródła pola elektrycznego.
Synchroton: Nadzwyczaj silne źródło promieniowania rentgenowskiego.
Temperaturowa zależność oporu: *Metale: Metal o doskonałej sieci krystalicznej przewodzi prąd bez oporu: każde odstępstwo od ułożenia powoduje rozpraszanie elektronów (opór elektryczny)
*Półprzewodniki: Czym wyższa temperatura tym więcej elektronów może uczestniczyć w przewodnictwie: opór maleje ze wzrostem temperatury.
Właściwości światła: Zasada optyki geometrycznej, prawa odbicia i załamania, zjawisko fotoelektryczne.
Wektor natężenia pola elektrycznego opisuje liczbowo pole elektryczne.
Wektor indukcji pola magnetycznego – wektor, którego kierunek jest styczny w każdym punkcie do linii pola magnetycznego, a zwrot zgodny ze zwrotem linii pola. Opisuje ilościowo pole magnetyczne. Indukcja magnetyczna definiowana jest nie wprost ale przez siłę Lorentza. Jeżeli w pewnym obszarze na poruszający się ładunek działa siła F to w obszarze tym występuje pole magnetyczne o indukcji B. Jednostka Tesla
Wirowe pole elektryczne: Siła elektromotoryczna Indukowana w obwodzie jest wynikiem powstania pola elektrycznego. Takie wirowe pole nie może być wytworzone przez jakikolwiek statyczny rozkład ładunków.
Źródła magnetyzmu materii: źródłem pola magnetycznego jest prąd, ale także materiały magnetyczne. Przykładu: cewka (Helmholtza), elektromagnes, cewka nadprzewodząca?. Źródłem prądu magnetycznego w materiałach magnetycznych są elementarne prądy atomowe.
Zasada zachowania ładunku- W zamkniętym układzie wypadkowa ilość ładunku jest stała. E=1,6*10^-19C
Zasada Huygensa: obraz interferencyjny id źródeł światła i od szczelin na które pada światło jest identyczny.
Zasada nieoznaczoności HEISENBERGA: *Nie jest możliwa jednoczesna znajomość pewnych własności „cząstek”, *nie jest możliwe jednoczesne określenie szczeliny przez którą „cząstka” przechodzi i zobaczenia efektu interferencyjnego, *Nie jest możliwe określenie jednocześnie pędu „cząstki” i jej położenia
Źródła niedoskonałości struktury (źródła oporu)- *Drgania jonów (fotony) (czym wyższa T, tym większy jest opór). *Domieszki, wakansje (opór w niskich T nie schodzi do 0)
Źródła Magnetyzmu: Źródłem pola magnetycznego jest prąd, ale też materiały magnetyczne. Źródłem pola magnetycznego w materiałach magnetycznych są elementarne prądy atomowe. Moment magnetyczny atomu to suma jego momentów magnetycznych orbitalnych i spinowych.