Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
Proteza podudzia dwu szynowa, ma dwie szyny boczne, zakotwiczone na skórzanym pasie, od przodu jest wiązany, a kikut wchodzi w lej protezy poniżej szyn, trzymając się na szerokim pasie na udzie.
W protezie tej znajduje się rura aluminiowa, łącząca lej protezy ze stopą, wszystko obłożone jest tworzywem silikonowym, łudząco podobnym do goleni naturalnych.
Ze względów kosmetycznych nie jest przez panie preferowana.
innym rodzajem protezy używanym przez kobiety jest proteza typu ptb, z małym siodełkiem i wyjściem na kłykcie udowe z lejem i stopą. punkt podparcia jest pod rzepką na więzadle właściwym rzepki. Jest delikatna
Inny rodzaj podudzia dla kobiet to proteza typu kbm, podobna do powyższej, tylko żę nei ma punktu podparcia pod rzepką, a podniesione są boczne uszy w protezie, które wychodzą ponad kłykcie kości udowej, uszczelniają proteze na stawie kolanowym, trzymając się na klinach, ma maly pasek powyżej stawu klanowego, obejmujący powyżej kości udowej.
Gdy nie ma kolana:
Aluminiowa rura zamiast podudzia, staw kolanowy musi być na początku zablokowany, idzie wyrzucając podudzie, stając tak aby środek ciężkości był przed kolanem.
nie mamy rotacji. 4 ruchy mamy zgięcie do przodu do tyłu, przywiedzenie, odwiedzenie.
na talję zakładany jest pas biodrowy, ciągnie się do leja protezy, drugi pasek jest od wewnętrznej strony na tym leju, jeden pasek jest krótki(idzie od biodra, do leja protezy), od wew, strony jest paskiem długim, idzie od pasa biodrowego przez uchwyt protezy do pasa biodrowego.
Długi pasek musi toczyć się na rolce od wewnętrznej części protezy.
Przy protezach podudzia i ud należy zwracać szczególną uwagę na:
-żeby stawy kolanowe były równe (sztuczny i naturalny)
-równe talerze kości biodrowej
-równo barki
-równo trójkąty talii
-należy nauczyć pacjenta dobrze chodzić, aby dysfunkcja nie była widoczna.
-takie samo zawieszenie protezy jest przy skracaniu dłg. kości udowej. Walczymy o każdy centymetr końćzyny.
O co dbamy w protezie podudzia?:
-wzmacniamy całą kk dolną
-wzmacniamy ręce
-dbamy o mięsień czcworogłowy, aby nie wystąpił przykurcz, bo nie pozwala zaprotezować
-wzmacniamy mięsień pośladkowy
-wzmacniamy mięsień tłoczni brzusznej, aby ustawić w stos, do mm pośladkowego w stos. do miednicy. (prosty brzucha)
-dbamy o mm grzbietu
Amputacja na wys. stawu biodrowego, wyłuszczenie, proteza tzw. kalifornijska, nie ma całej kk. dolnej, nie ma nawet stawu biodrowego, nie ma możliwości sterowania tą protezą, to proteza podporowa, musi chodzić ze sprzętem ortopedycznym tj. kula ortopedyczna, laska itd itp.
Należy umożliwić mu siedzenie, ma zamek, który blokuje wstając, odblokowuje, siadając. Nie mając żadnych kikutów, należy zrobić specjalny kosz biodrowy, który opasuje pacjenta dookoła, z jednej strony jest półeczka, z drugiej dziura gdzie wchodzi noga zdrowa. Protezę trzeba zawiesić na pasie na przeciwległym barku. jeżeli jest zwyrodnienie barku, można uszyć kamizelkę, do której kosz ten jest dopinany, na tej zasadzi trzyma się na biodrach i może pacjent w tym chodzić.
Amputacja kk. górnych.
Jest problem z samoobsługą.
Przy amputacji małego i serdecznego palca nie ma problemu, chwyt trójpalcowy zostaje, można jeść pisać, wsio.
gdy nie ma 3 palców jest gorzej, ale jeszcze można zrobić wiele czynności życia codziennego.
problem jest gdy zostaje tylko jeden pacel(kciuk) - na ręke zakłądany jest przeciwstawiacz w kształcie półkola, kciukiem łapie się do przeciwstawiacza, można złapać szklankę, butelkę, widelec, łyżkę, nie da się zapiąć np. guzika.
DA SIĘ WYĆWICZYĆ STOPY I KK. DOLNE, ABY ZASTĄPIŁY KK. GÓRNE W CZYNNOŚCIACH MANUALNYCH!!!
Gdy są palce, ale kciuka nie ma, mamy chwyt cylindryczny, nie wykonamy wielu czynności manualnych,
Gdy nie ma kciuka, a jest sam nadgarstek, albo palce do połowy, samym kłębem i wygimnastykowanym nadgarstkiem jesteśmy w stanie pomóc sobie w chwycie.
Gdy amputowana jest cała ręka, aby można było zainstalować protezę. Medycyna poszłą tak do przodu, że jesteśmy w stanie zainstalować proteże bioelektryczną, aby zastępowała niektóre ruchy ręki.
Przy amputacji ręki są problemy z samoobsługą, nie ma możliwości ruchów chwytnych,
Może być zrobiona ręka czynna, ręka czynna elektryczna, jak i mechaniczna. Uczymy go obsługi, jak i siły ścisku i szybkości oparcia.
Taśmy założone są od przodu, na bark zdrowy są zakładane.
Dając barki do przodu zaciska ręke, barki do tyłu, ręka się otwiera.
Fizjoterapetua musi wzmacniać obręcze barkowe, przedramiona, ramiona obu stron.
Nie mając jednej kk górnej będzie krzywi się nam kręgosłup, równoważąc ciężar zakładamy protezę lewej ręki.
Kikut Krukenberga wykonywany jest najczęściej u osób z obustronnymi amputacjami. Kikut ten wytwarza się oddzielając od siebie kość promieniową i łokciową, dzięki odpowiednim przeszczepom mięśni wytwarza się w ten sposób rodzaj szczypiec. Po zagojeniu się ran pooperacyjnych w kikucie Krukenberga należy uzyskać elastyczność skóry w miejscach podziału kości technikami głaskania i rozcierania oraz później należy zahartować te miejsca w celu możliwości posługiwania się kikutem.
Przez osłabienie mięśnia trójgłowego ramienia kikuty mają tendencję do przykurczu zgięciowego. Masaż ma na celu zniesienie przykurczu rozluźniając mięsień dwugłowy technikami rozluźniającymi dodatkowo możemy zastosować
streching a technikami pobudzającymi wzmocnić mięsień trójgłowy.
Kikut musimy ukształtować przez odpowiednie bandażowanie oraz masaż, dążymy do nadania kikutowi odpowiedniego kształtu – wykorzystujemy głaskanie całymi dłońmi, głaskanie grzebyczkowe, wszelkiego rodzaju rozcierania, ugniatania, poprzeczne i podłużne, uciski pierścieniowe, roztrząsanie i wstrząsanie.
Na wys. stawu lokciowego proteza musi być zawieszona poniżej pachy, trzyma się w taki sposób, jak przy obsłudze dłoni, zakładamy takie same krzyżowe zelki, jest możliwość sterowania łokcia, przez uniesienie barku, zginając rękę przez unoszenie barku i ruch do przodu, prostując gdy cofamy bark i obiżamy bark.
Staw zębatkowy, zablokowuje się na pewnej wysokości, przez wyrzucenie ręki delikatnie uderzając proteza opada.
Najdroższe i najlepsze są bioelektryczne protezy, poprzez napięcie można zgiąć i wyprostować.
Mając połowę ramienia, lej protezy musi sięgać do linii pachowej przedniej, cały bark do linii pachowej tylnej. Zawieszony jest na takich samych szelkach, sterujemy do góry do dołu, aby obsługiwać ręke. Lej protezy sięga do linii sutków i do połowy łopatki.
Lej sięga do mostka, imitując piersiowy większy. Jest typowo kosmetyczną protezą, bo nie ma czym ją sterować, możemy tylko otwierać i zamykać rękę, w bardzo ograniczonym zakresie, bo mamy duże zaniki mięśniowe, dzięki temu że bark zdrowy działa jak trzeba, ręka może się zamykać.
Jeżeli mamy dwie ręce amputowane:
jedna na wys. przedramienia, druga całościowa, Szelki są podobnego typu jak w tamtych, nie są w stanie się obsłużyć, są bezradni, chyba, że zastąpią stopami czynności manualne.