Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
1. Błędy grube (omyłki, przeoczenia) mają zwykle duŜą wartość liczbową
i popełniane są wskutek braku naleŜytej uwagi i staranności w czasie pracy. Błędne
odczytanie 9 zamiast 6, zapisanie 162 zamiast 126, błędy dwustugradowe przy odczytywaniu
limbusa, błędy wielkości całych metrów lub dziesiątek gradów itp. Po stwierdzeniu takiego
błędu naleŜy go usunąć przez powtórny pomiar kontrolny i to przed zastosowaniem metod
rachunku wyrównania do wykonywanych spostrzeŜeń.
2. Błędy systematyczne są to błędy mające swe źródło w otoczeniu (temperatura,
refrakcja, oświetlenie), w fizycznie upośledzonym oku obserwatora lub w niedostatecznie
sprawdzonym przyrządzie geodezyjnym (nominalna długość taśmy lub łaty nie jest zgodna z
długością rzeczywistą, błędy w podziale limbusów). Mają one zatem w szczególnych
przypadkach charakter stały i równieŜ powinny być przed wyrównaniem spostrzeŜeń
wyeliminowane przez wprowadzenie odpowiednio obliczonych poprawek do wyników
pomiaru.
3. Błędy przypadkowe są to błędy małe, popełniane stale przy kaŜdym spostrzeŜeniu
pomimo naleŜytych starań i sumienności w pracy, z przyczyn nie dających się ustalić i mające
z równym prawdopodobieństwem znak plus lub minus. Zadaniem rachunku wyrównania jest
obliczenie takich poprawek do wykonanych spostrzeŜeń, aby ich wielkości poprawione nie
dawały odchyłek.
4. Błędy prawdziwe i błędy pozorne.
Błąd prawdziwy e jest to róŜnica między wartością pomierzoną i wartością prawdziwą
spostrzeÅœenia:
e = L-Lp,
Â