Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
UJK, Sieci komputerowe LAB 2
Sieci komputerowe – laboratorium.
LAB 2.
Temat:
Podstawy adresowania IP w protokole TCP/IP.
Cel ćwiczenia:
Zapoznanie z podstawowymi zasadami obliczania i stosowania adresów IP.
Wprowadzenie.
Na wykładzie z „Sieci Komputerowych” zostały podane podstawy adresowania IP. Opiera się ono na hierarchii dwuwarstwowej, w której na 4 oktetach (32 bitach) zapisany jest adres sieci i hosta. Adresy sieci należą do jednej z trzech klas (A,B i C). Taki podział wprowadza ograniczenia adresowania dzieląc nieefektywnie przestrzeń adresową. Dlatego wprowadzono adresowanie oparte na trzech warstwach, tj. na adres IP składa się adres sieci, podsieci i hosta. Pozwala to na identyfikację podsieci. Jest ona wydzielona poprzez „zajęcie” części bitów adresu hosta.
W dzisiejszym ćwiczeniu będziemy wykorzystywać adresowanie trójwarstwowe z użyciem masek sieci o stałej długości (Fixed-Length Subnet Mask - FLSM). Technologia ta pozwala zaoszczędzić znacznie na przestrzeni adresowej IP, poprzez tworzenie podsieci dla mniejszej ilości hostów z adresu danej klasy (zwykle A, B lub C). Adresy IP wyglądają identycznie jak podczas adresacji klasowej. Różnica tkwi w traktowaniu części bitów adresu hosta, przylegających do części bitów adresu sieci danej klasy w adresie IP. Przy adresacji klasowej adres IP składa się z dwóch części, tj. bitów adresu sieci i bitów adresu hosta. Przy adresacji z wykorzystaniem technologii FLSM, adres IP składa się z bitów adresu sieci, podsieci i hosta. Dlatego niezbędne jest stosowanie masek uwzględniających podsieci, które mają większą ilość ustawionych bitów identyfikujących część sieciową adresu IP. Maski informują systemy końcowe (routery i hosty w sieci LAN), ile bitów z adresu IP hosta zostało przeznaczonych do zaadresowania sieci i podsieci. Bity, które identyfikują adres sieci i podsieci przyjmują w masce wartość 1. Pozostałe bity w masce, wskazujące część adresu IP hosta, mają wartość 0. Dodatkowo technologia FLSM narzuca kilka istotnych założeń:
- lmaski wszystkich podsieci obliczone z danego adresu klasowego muszą być sobie równe,llczęść bitów adresu IP, które odpowiadają za adres podsieci, nie może składać się z samych zer, ani z samych jedynek, tj. taki adres można wyliczyć, ale nie jest on używany,llczęść adresu IP, która odpowiada za adres podsieci, nie może składać się z mniej niż dwóch bitów,llczęść adresu IP, która odpowiada za adres hosta, nie może składać się z samych zer, ani z samych jedynek, tj. taki adres można wyliczyć, ale nie jest on używany (wyjątek stanowi adres transmisji ogólnej),llczęść adresu IP, która odpowiada za adres hosta nie może składać się z mniej niż dwóch bitów.l
Maska sieci w klasie C będzie miała postać:
Forma kropkowo-dzieś. Forma kropkowo-dwójkowa
Klasa C 255.255.255.0 11111111.11111111.11111111.00000000
Maski podsieci dopuszczone do stosowania w tej klasie są przedstawione poniżej:
Forma kropkowo-dzieś.
Forma kropkowo-dwójkowa
255.255.255.192
11111111.11111111.11111111.11000000
255.255.255.224
11111111.11111111.11111111.11100000
255.255.255.240
11111111.11111111.11111111.11110000
255.255.255.248
11111111.11111111.11111111.11111000
255.255.255.252
11111111.11111111.11111111.11111100
Maska 255.255.255.192 oznacza, że dwa bity z części adresowej hosta służą do definiowania
podsieci. Te bity są zaznaczone pogrubioną czcionką i maja wartość dziesiętnie 192 (128+ 64). Maska ta pozwala na stworzenie 4 podsieci a w każdej z nich zaadresować 64 hosty (matematycznie). W oparciu o powyższą maskę dwubitową możemy stworzyć schemat mapowania w obrębie 24-bitowego adresu sieci (192.168.125).
Adres sieci i podsieci. Zapis binarny
Odpowiednik dziesiętny
Adres bazowy
11000000.10101000.01111101.00000000
192.168.125.0
Podsieć 0
11000000.10101000.01111101.00-000000
192.168.125.0
Podsieć 0
11000000.10101000.01111101.00-000001
192.168.125.1
Podsieć 0
ß
ß
Podsieć 0
11000000.10101000.01111101.00-111111
192.168.125.63
Podsieć 1
11000000.10101000.01111101.01-000000
192.168.125.64
Podsieć 1
11000000.10101000.01111101.01-000001
192.168.125.65
Podsieć 1
ß
ß
Podsieć 1
11000000.10101000.01111101.01-111111
192.168.125.127
Podsieć 2
11000000.10101000.01111101.10-000000
192.168.125.128
Podsieć 2
11000000.10101000.01111101.10-000001
192.168.125.129
Podsieć 2
ß
ß
Podsieć 2
11000000.10101000.01111101.10-111111
192.168.125.191
Podsieć 3
11000000.10101000.01111101.11-000000
192.168.125.192
Podsieć 3
11000000.10101000.01111101.11-000001
192.168.125.193
Podsieć 3
ß
ß
Podsieć 3
11000000.10101000.01111101.11-111111
192.168.125.255
Uwaga! Zgodnie z założeniami technologii FLSM podsieć 0 i 3 nie będzie używana, tj. wartość 00 i 11 w adresie IP podsieci są zabronione.
Każda podsieć oparta na dwubitowej masce jest opisana w środkowej kolumnie. Prawa kolumna przedstawia ich dziesiętne odpowiedniki. Analizując zawartość tabeli widzimy adresy bazowe. Jest to początkowy adres każdej z podsieci. Charakteryzuje się tym, że wszystkie bity adresu hosta maja wartość 0. Pierwszy adres IP w danej podsieci, w części reprezentowanej przez bity adresu hosta posiada same zera, a ostatni same jedynki. Symbol ß oznacza sekwencyjny ciąg adresów IP w danej podsieci, rozpoczynający się od wartości 000000, a kończący na 111111. Przy czym adresy, które można wykorzystać do konfigurowania interfejsów sieciowych urządzeń zawierają się pomiędzy 000001, a 111110.
Inne warianty masek (3, 4 i 5 bitowe) dla różnych klas będą tematem poniższych ćwiczeń.
Założenia wstępne i definicje:
Ø Adres bazowy (adres sieci / podsieci) – w części bitów adresu IP, odpowiadających za adres hosta występują same zera. Taki adres służy do identyfikacji sieci / podsieci i nie jest przypisany żadnemu konkretnemu urządzeniu.
Ø Pierwszy adres przypisywalny – jest pierwszym adresem, wyższym o jeden od adresu bazowego.
...