Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
Rezystancja izolacji – stosunek wartości napięcia stałego doprowadzonego do elektrod do wartości ustalonej nateżenia prądu po powierzchni prez warstwy wilgoci zaabsorboawnej na powierzchni materiału i innych przewodzących zanieczyszczeń (rez. powierzchniowa) i przez wnętrze materiału na wskroś (rez. skrośna)
Rezystywność skrośna: iloraz stałego natężenia pola elektrycznego przez ustaloną wartość gęstości prądu płynącfego na wskroś materiału [Ωm]
Rezystywność powierzchniowa – rezystywność kradratu o dowolnym boku na powierzchni materiału przy czym prąd płynie do przeciwległych boków kwadratu [Ω]. Zależy od wilgotności otoczenia – ze wzrostem maleje wykładniczo oraz stanu powierzchni materiału i jego hydrofobości.
Napięcie pomiarowe stałe stabilizowane należy dobrać z szeregu: 1 -10000V tak, aby natężenie pola elektrycznego w próbce wynosiło od 0,1 do 1 kV/mm. Należy zastosować woltomierz o dostatecznej dużej oporności wewnętrznej np. elektrostatyczny. Opornik RC rzędu 10 kΩ ogranicza prąd w przypadku przebicia próbki. Gdy mierzone rezystancje wynoszą RX ≤ 1013 Ω stosuje się w metodzie technicznej do pomiaru prądu galwanometr, gdy RX > 1013 Ω - elektrometr.
Termistory z ujemnym wsp. temp. są wytwarzane ze spieków: Fe2O3-TiO2, NiO-Li2O, MgO-TiO2, MgO-Al2O3. Zależność rezystancji takich termistorów od temperatury wyraża wzór: RT=TT0*e^(B*(1/T0-1/T)) RTo, RT - rezystancje termistora w temperaturach To i T, B - stała wyznaczana doświadczalnie przy wykorzystaniu wyników pomiarów rezystancji dla dwu temperatur ze wzoru: B=(lnRT0- lnRT)/(1/T0-1/T) Temperaturowy współczynnik rezystancji charakteryzuje zmiana rezystancji termorezystora pod działaniem temperatury i jest wyrażony w postaci αt=-B/T2
Termistory z dodatnim wsp. temp są materiałami ceramicznymi wytwarzanymi z polikrystalicznego tytanianu baru BaTiO3 lub z roztworu stałego BaTiO3-SrTiO3. Materiały te są ferroelektrykami o dużej względnej przenikalności elektrycznej εr, zależnej od temperatury.
Termistory ze skokowym zmniejszaniem się rezystancji są wykonywane ze spieków polikrystalicznego tlenku wanadu lub tytanu.
Zastosowanie termistorów: czujniki temperatury, w układach kompensujących zmiany parametrów obwodów przy zmianie temperatury, ograniczniki prądu, termistory typu CTR, np. w układach akumulatorów telefonów, zapobiegając uszkodzeniu akumulatorów w wyniku zwarcia lub zbyt szybkiego ładowania.
Warystory - silnie nieliniową charakterystyką napięciowo-prądową. Pierwszy rodzaj warystorów, zawiera głównie tlenek cynku (ZnO) z kształtującymi własności elektryczne domieszkami tlenków innych metali. Są to głównie tlenki bizmutu (Bi2O3), kobaltu (Co2O3), manganu (MnO2), antymonu (Sb2O3) i tlenek glinu (Al2O3). Tlenek cynku stanowi ponad 90 % masy, tlenek bizmutu - kilka procent, zaś tlenki innych metali zajmują nie więcej niż l % objętości warystorów.
Charakterystyka napięciowo-prądowa w każdym z obszarów pracy warystora jest z reguły aproksymowana wzorem: U = C Iα, C - stała zależna od budowy warystora,α- współczynnik nieliniowości
Zastosowanie warystorów:zabezpieczanie urządzeń przed przepięciami. ochronniki przepięciowe i wysokonapięciowe, ochrony linii wysokiego napięcia. odgromniki. zabezpieczenie transformatorów.
Polaryzacja – orientacja dipoli pod wpływem pola elektrycznego. Powoduje w ośrodku przepływ pradu absorbcji. Wyróżnia się różne rodzaje polaryzacji różniące się czasem relaksacji т. Pe-polaryzacja elektronowa (przesunięcie powłok elektronowych względem jądra, najkrótsze T(-15:-13)
PaPj-polaryzacja atomowa i jonowa (elastyczne przesunięcie atomów lub jonówT(-13:-10))
Pd – polaryzacja dipolowa (w dielektrykach z cząsteczkami o trwałym momencie dipolowym T(-10:-2)), Pm-polaryzacja makroskopowa (dielektr. Niejednorodne, zawierające sfobodne jony przesuwane do elektrod lub granicy warstw)
Konduktywność elektronowa i jonowa: Decyduje o tym niższa energia niezbędna do wyzpolenia jonu z sieci krystalicznej niż do przeniesienia elektronu do pasma przewodnictwa. wysokie natężenie pola E>104V/m, temp T>300, naświetlanie promieniami krótrzymi od UV.
Magnetyczne twarde: stal węglowa (magnesy trwałe do maszyn synchronicznych), stal wolframowa (w licznikach indukcyjnych, maszynach elektrycznych, induktorach), stal kobaltowa (magnesy w przekaźnikach, głośnikach, miernikach), stopy typu Fe-Al.-Ni oraz Fe-Al.-Ni-Co (stabile właściwości magnetyczne w wysokich temp, przyżady pomiarowe, przekaźniki, liczniki, przetworniki akustyczne)
Magnetyczne miękkie: czyste żelazo, stale krzemowe (zimnowalcowana orientowana i nieorientowana [wyższe B przy określonym H]), stale bezkrzemowe (silniki małej mocy), żelazo niklowe (wyższe częstotliwości), materiały amorficzne (metglas)