Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
1. Naprężęnie
Naprężenie to miara powierzchniowej występujących w ośrodku ciągłym. Jest podstawową wielkością ośrodków ciągłych. Jednostką naprężenia jest .
Naprężenie w dowolnym punkcie zależy od kierunku, w którym jest rozpatrywane. Mimo iż przekroju A dąży do zera, czyli przekrój dąży do punktu, istotne jest jaki kierunek miała normalna do powierzchni przekroju:
gdzie: s – naprężenia, F – wektor sił wewnętrznych w ciele działających w przekroju, A – pole przekroju.
Kierunki główne
wzdłuż kierunków głównych metal doznaje największych odkształceń
2. Warunki plastyczności
Warunek plastyczności – jest to warunek dotyczący stanu naprężenia według którego aby materiał przeszedł w stan plastyczny lub odkształcenie mogło dalej postępować, naprężenie zastępcze musi być równe naprężeniu uplastycznionemu. Warunek plastyczności jest to warunek określający zależność pomiędzy składowymi stanu naprężenia w chwili osiągnięcia stanu plastycznego.
HIPOTEZA HMH (HUBERA- MISESA- HENCKY’EGO)
Huber:
- zaobserwował, że nie jest możliwe przejście w stan plastyczny ciał z
odkształceniami objętościowymi
- musi nastąpić zmiana postaciowa a nie objętościowa co świadczy o tym, że
decyduje energia typu postaciowego
„Materiał przechodzi w stan plastyczny wtedy gdy energia odkształcenia postaciowego
osiągnie wartość krytyczną właściwą danemu materiałowi lecz niezależną od rodzaju
stanu naprężenia.”
- naprężenie uplastyczniające wyznaczone dla konkretnego materiału doświadczalnie na maszynie wytrzymałościowej
HIPOTEZA TRESKI
Podstawą do sformułowania tego warunku była obserwacja linii Lüdersa, które powstają
w początkowej fazie uplastyczniania próbki rozciąganej. Ponieważ kąt nachylenia tych
linii do osi próbki jest bliski 450 i odpowiada płaszczyznom maksymalnych naprężeń
stycznych co oznacza, że:
- tam musi nastąpić zerwanie więzi w wyniku działania sił stycznych
- tam będzie poślizg kryształów
„Materiał przechodzi w danym punkcie w stan plastyczny wówczas, gdy maksymalne
naprężenie styczne osiągnie pewną graniczną wartość, charakterystyczną dla tego
materiału”
- naprężenie uplastyczniające wyznaczone dla konkretnego materiału doświadczalnie na maszynie wytrzymałościowej
Jeżeli zastępcze i uplastycznienia się równają to materiał się uplastycznia
HMH jest dokładniejsza
3. Obróbka plastyczna
Jednym z rodzajów jest obróbka plastyczna na zimno. Polega ona na materiału, które wywołuje wzrost w , głównie punktowych i liniowych, a tym samym nagromadzenie , która jest tym większa, im niższa jest temperatura tego procesu. Temperatura, w której przeprowadza się obróbkę plastyczną na zimno jest niższa od czyli 0,4 bezwzględnej .
Nagromadzenie się dużej liczby powoduje wzajemne blokowanie się ich - skutkiem tego jest zmiana własności fizycznych i mechanicznych. Zmianę tychże własności przyjęto nazywać .
Miarą jest stopień podawany w . Stopień określa się na podstawie:
względnej zmiany długości
ε=
gdzie:
Δl- długość próbki po zgniocie
l0- początkowa długość próbki
lub względnej redukcji przekroju
ε=
gdzie:
ΔS- przekrój po zgniocie
S0- przekrój początkowy
Efektem jest stopniowe wydłużenie się w kierunku obróbki plastycznej. Wyciągnięciu ulegają również , które mają tendencję gromadzenia się na granicach . Wynikiem tego jest powstanie charakterystycznej włóknistej struktury. Innymi efektami obróbki plastycznej jest zmiana właściwości magnetycznych oraz ( wzrost ) oraz wzrost i zmniejszenie .
4. Obróbka na ciepło
Obróbka plastyczna na gorąco
Następuje powyżej temperatury rekrystalizacji. W wyniku obróbki na gorąco materiał jest miękki, rekrystalizowany i skory do odkształceń o ziarnach szerokokątnych.
Cechy obróbki plastycznej na gorąco:
Wzmocnienie w procesie kształtowania - usunięte w całości przez rekrystalizację;
Równomierna mikrostruktura;
Usunięta pasowość mikrostruktury;
Wytrzymałość wyższa wzdłuż włókien - kierunek obciążenia zgodny z kierunkiem włókien;
Etapy zmian struktury i własności wywołane odkształceniem plastycznym na gorąco:
-Zdrowienie - procesy prowadzące do zmieszania gęstości defektów punktowych. Proces zdrowienia polega na częściowym usunięciu skutków zgniotu zachodzące podczas wygrzewania zgniecionych materiałów w temperaturze niższej od temperatury rekrystalizacji.
-Rekrystalizacja pierwotna - polega na utworzeniu zarodków nowych ziaren i wzroście przez migrację
-Rozrost ziaren - po zakończeniu krystalizacji pierwotnej następuje dolny wzrost wielkości ziarna. Jeśli średnica powstałych ziaren jest statycznie jednorodna to jest to normalny wzrost ziaren, jeśli nie następuje rekrystalizacja wtórna.
Zalety obróbki plastycznej
-Oszczędność materiału - wyroby otrzymywane metodami obróbki plastycznej są wytwarzane masowo. Pozwala to na ograniczenie kosztów jednostkowych i takie dostosowanie linii produkcyjnej aby cena wytwarzania elementów była jak najniższa. Wysoki spadek kosztów produkcji spowodowany jest automatyzacją procesu produkcyjnego.
-Stosunkowo niskie koszty jednostkowe - w przypadku walcowania gwintów jak również elementów uzębionych takich (koła zębate, wielokarby), zauważa się poprawę własności mechanicznych w porównaniu z obróbka skrawania oraz poprawia się gładkości elementów.
-Polepszenie własności fizykalnych i mechanicznych przerobionego materiału. Przeróbka plastyczna zachowuje ciągłość włókien, co zapewnia lepsze własności mechaniczne gotowego wyrobu.
-Możliwość nadawania skomplikowanych kształtów, które w innych technologiach są trudne bądź niemożliwe do osiągnięcia.
-Wadą obróbki plastycznej wysoki koszt narzędzi.