Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ

1. Naprężęnie

Naprężenie to miara powierzchniowej występujących w ośrodku ciągłym. Jest podstawową wielkością ośrodków ciągłych. Jednostką naprężenia jest .

Naprężenie w dowolnym punkcie zależy od kierunku, w którym jest rozpatrywane. Mimo iż przekroju A dąży do zera, czyli przekrój dąży do punktu, istotne jest jaki kierunek miała normalna do powierzchni przekroju:

gdzie: s – naprężenia, F – wektor sił wewnętrznych w ciele działających w przekroju, A – pole przekroju.

 

Kierunki główne

wzdłuż kierunków głównych metal doznaje największych odkształceń

 

2. Warunki plastyczności
Warunek plastyczności – jest to warunek dotyczący stanu naprężenia według którego aby materiał przeszedł w stan plastyczny lub odkształcenie mogło dalej postępować, naprężenie zastępcze musi być równe naprężeniu uplastycznionemu. Warunek plastyczności jest to warunek określający zależność pomiędzy składowymi stanu naprężenia w chwili osiągnięcia stanu plastycznego.

 

 

HIPOTEZA HMH (HUBERA- MISESA- HENCKY’EGO)

Huber:

- zaobserwował, że nie jest możliwe przejście w stan plastyczny ciał z

odkształceniami objętościowymi

- musi nastąpić zmiana postaciowa a nie objętościowa co świadczy o tym, że

decyduje energia typu postaciowego

„Materiał przechodzi w stan plastyczny wtedy gdy energia odkształcenia postaciowego

osiągnie wartość krytyczną właściwą danemu materiałowi lecz niezależną od rodzaju

stanu naprężenia.”

- naprężenie uplastyczniające wyznaczone dla konkretnego materiału doświadczalnie na maszynie wytrzymałościowej

 

 

HIPOTEZA TRESKI

Podstawą do sformułowania tego warunku była obserwacja linii Lüdersa, które powstają

w początkowej fazie uplastyczniania próbki rozciąganej. Ponieważ kąt nachylenia tych

linii do osi próbki jest bliski 450 i odpowiada płaszczyznom maksymalnych naprężeń

stycznych co oznacza, że:

- tam musi nastąpić zerwanie więzi w wyniku działania sił stycznych

- tam będzie poślizg kryształów

„Materiał przechodzi w danym punkcie w stan plastyczny wówczas, gdy maksymalne

naprężenie styczne osiągnie pewną graniczną wartość, charakterystyczną dla tego

materiału”

 

 

- naprężenie uplastyczniające wyznaczone dla konkretnego materiału doświadczalnie na maszynie wytrzymałościowej

 

Jeżeli zastępcze i uplastycznienia się równają to materiał się uplastycznia

 

HMH jest dokładniejsza

 

3. Obróbka plastyczna

Jednym z rodzajów jest obróbka plastyczna na zimno. Polega ona na materiału, które wywołuje wzrost w , głównie punktowych i liniowych, a tym samym nagromadzenie , która jest tym większa, im niższa jest temperatura tego procesu. Temperatura, w której przeprowadza się obróbkę plastyczną na zimno jest niższa od czyli 0,4 bezwzględnej .

Nagromadzenie się dużej liczby powoduje wzajemne blokowanie się ich - skutkiem tego jest zmiana własności fizycznych i mechanicznych. Zmianę tychże własności przyjęto nazywać .

Miarą jest stopień podawany w . Stopień określa się na podstawie:

względnej zmiany długości

ε=


gdzie:
Δl- długość próbki po zgniocie
l0- początkowa długość próbki

lub względnej redukcji przekroju

ε=


gdzie:
ΔS- przekrój po zgniocie
S0- przekrój początkowy

Efektem jest stopniowe wydłużenie się w kierunku obróbki plastycznej. Wyciągnięciu ulegają również , które mają tendencję gromadzenia się na granicach . Wynikiem tego jest powstanie charakterystycznej włóknistej struktury. Innymi efektami obróbki plastycznej jest zmiana właściwości magnetycznych oraz ( wzrost ) oraz wzrost i zmniejszenie .

 

4. Obróbka na ciepło

Obróbka plastyczna na gorąco

 

Następuje powyżej temperatury rekrystalizacji. W wyniku obróbki na gorąco materiał jest miękki, rekrystalizowany i skory do odkształceń o ziarnach szerokokątnych.

 

Cechy obróbki plastycznej na gorąco:

Wzmocnienie w procesie kształtowania - usunięte w całości przez rekrystalizację;

Równomierna mikrostruktura;

Usunięta pasowość mikrostruktury;

Wytrzymałość wyższa wzdłuż włókien - kierunek obciążenia zgodny z kierunkiem włókien;

 

Etapy zmian struktury i własności wywołane odkształceniem plastycznym na gorąco: 

-Zdrowienie - procesy prowadzące do zmieszania gęstości defektów punktowych. Proces zdrowienia polega na częściowym usunięciu skutków zgniotu zachodzące podczas wygrzewania zgniecionych materiałów w temperaturze niższej od temperatury rekrystalizacji.

-Rekrystalizacja pierwotna - polega na utworzeniu zarodków nowych ziaren i wzroście przez migrację

-Rozrost ziaren - po zakończeniu krystalizacji pierwotnej następuje dolny wzrost wielkości ziarna. Jeśli średnica powstałych ziaren jest statycznie jednorodna to jest to normalny wzrost ziaren, jeśli nie następuje rekrystalizacja wtórna.

 

Zalety obróbki plastycznej

 

-Oszczędność materiału - wyroby otrzymywane metodami obróbki plastycznej są wytwarzane masowo. Pozwala to na ograniczenie kosztów jednostkowych i takie dostosowanie linii produkcyjnej aby cena wytwarzania elementów była jak najniższa. Wysoki spadek kosztów produkcji spowodowany jest automatyzacją procesu produkcyjnego.

-Stosunkowo niskie koszty jednostkowe - w przypadku walcowania gwintów jak również elementów uzębionych takich (koła zębate, wielokarby), zauważa się poprawę własności mechanicznych w porównaniu z obróbka skrawania oraz poprawia się gładkości elementów.

-Polepszenie własności fizykalnych i mechanicznych przerobionego materiału. Przeróbka plastyczna zachowuje ciągłość włókien, co zapewnia lepsze własności mechaniczne gotowego wyrobu.

-Możliwość nadawania skomplikowanych kształtów, które w innych technologiach są trudne bądź niemożliwe do osiągnięcia.

-Wadą obróbki plastycznej wysoki koszt narzędzi.

 

 

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • jucek.xlx.pl






  • Formularz

    POst

    Post*

    **Add some explanations if needed