Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
1) Nowe wymagania ochrony cieplnej budynków wg warunków tech. a) przegrody zewn. spełniają wymagania izolacyjności cieplnej: U≤UMAX dla nieprzeźroczystych; UW≤UMAX dla okien; A0≤ A0MAX – pow. przegród przeźroczystych; izolacja cieplna przewodów. LUB EP≤EPMAX [kWh/m2a] – wsk. zapotrzebowania nieodnawialnej E pierwotnej mniejsza od wartości granicznej; przegrody odpowiadają wymaganiom zabezp. przed kondensacją pary wodnej. Dla bud. modernizowanych wymagania mogą być złagodzone o 15%. b) max. pow. okien: A0MAX=0,15*AZ+0,03*AW [m2] gdzie: Az – suma pól pow. rzutu poziomego kondygnacji nadziemnych w pasie o szer. 5m wzdłuż ścian zewn.; Aw – pozostała część rzutu. c) ochrona przed przegrzaniem domu w lecie: gG*fC≤0,5 gdzie: gG – współ. przepuszczalności E całk. dla rodzaju oszklenia; fC – współ. redukcji prom. ze względu na zastosowane urządzenia przeciwsłoneczne. Dla bud. o przeszkleniu >50%: gG*fC*fG≤0,25 gdyie fG – udział pow. przegród przeszklonych w pow. ściany. d) szczelność na przenikanie: aL≤0,3 [m3/m*h*daPa^(2/3)]; gdzie: aL – współ. infiltracji pow. dla otwieranych okien i drzwi balk. {Vi=aL*L*[∆p^(2/3)]} gdzie: L – dł. szczelin; ∆p~10Pa. Jeżeli went. naturalna à nawiewniki w oknach. Zalecane badania szczelności przy ∆p=50Pa. e) Wymagania szczelności: went. graw.: n50≤3,0h-1; went. mech.: n50≤1,5h-1;
2) Podstawowe zależności obl. projektowego obciążenia cieplnego. a) Straty ciepła przez przenikanie: ϕT,i=(HT,ie+HT,iue+HT,ig+HT,ij)*(θint,i-θe) [W], gdzie: HT,ie – wsp. strat ciepła przez przenikanie z przestrzeni ogrz. do otocz. przez obudowe budynku.[W/K], HT,iue – wsp. strat ciepła przez przenika. z przestrzeni ogrz. do otocz. przez przestrzeń nieogrzewaną [W/K], HT,ig – wsp. strat ciepła przez przenikanie z przestrzeni ogrz. do gruntu w warunkach ustalonych [W/K], HT,ij – wsp. strat ciepła przez przenikanie z przestrzeni ogrz. do sąsiedniej przestrzeni ogrz. do znacząco różnej temp., θint,i – projektowa temp.wewn. przestrzeni ogrzewanej [°C], θe – projektowa temp. zewn. [°C]. b) wsp. straty ciepła przez przenikanie z przestrzeni ogrzwanej na zewn.: HT,ie=ΣAk*Uk*ek+ΣΨl*ll*bu [W/K], gdzie: Ak – pow elementu budynku [m2], Uk – wsp. przenikania ciepła przegrody [W/m2K], Ѱl – wsp. przenikania ciepła liniowego mostka cieplnego [W/mK], ll – dł. liniowego mostka cieplnego między przestrzenią wewn. a zewn. [m], bu – wsp. redukcji temp., uwzględniający różnicę między temp. przestrzeni nieogrzewanej i projektową temp. zewn. c) wsp. straty ciepła przez przegrody wew. między przestrzeniami ogrzewanymi o różnych temp: HT,ij=Σfij*Ak*Uk [W/K], gdzie: Ak – pow. elem. budynku [m2], Uk – wsp. przenikania ciepła przegrody [W/m2K], fij – wsp. redukcyjny temp., uwzględniający różnicę temp. przyległej przestrzeni i projektowej temp. zewn. d) wsp. strat ciepła do gruntu.HT,ig=fg1*fg2*(ΣAk*Uequiv,k)*Gw [W/K], gdzie: fg1 – wsp. korekcyjny uwzgl. wpływ rocznych wahań temp. zewn, fg2 – wsp. redukcyjny temp, uwzględniający różnicę między śr. roczną temp. zewn. i projektową temp.zewn. Ak – pow. elementu budynku stykająca się z gruntem [m2], Uequiv,k – równoważny wsp przenikania ciepła elem. budynku [W/m2K], Gw – wsp. uwzgl. wpływ wody gruntowej. e) Zapotrzebowanie ciepła na ogrzanie powietrza wentylacyjnego: ϕV,i=0,34*Vi*(θint,i-θe) [W], gdzie: θint,i – projektowa temp. wewn. przestrzeni ogrzewanej [°C], V,i – strumień obj. powietrza, [m3/h], θe – projektowa temp. zewn.[°C].
3) Mostki termiczne, ich skutki i sposób uwzględniania w obl. projektowych. Skutki: a) pęknięcia termicznych elem. konstrukcyjnych wywołanych różnicą temp. zewn. i wewn.; b) wystąpienia plam wilgoci na ścianach, zagrzybienia; c) pogorszenia izolacyjności warst materiałowych oraz mikroklimatu w pomieszczeniach. Mostki termiczne używamy przy obl. współ. projektowej straty ciepła HT,IUE. Liniowe współ. przenikania ciepła dla odp. mostków term. odczytywane są z normy.
4) Podstawowe błędy w połączeniach elem. konstrukcyjnych oraz sposoby ich eliminacji a) reguła unikania – w miarę możliwości nie przerywać warstwy izolacji; b) reguła przenikania – jeżeli nieuniknione jest przerwanie izolacji należy zapewnić dość duży opór materiału w tym miejscu (np. drewno) c) reguła połączenia – w połączeniach elem. izolację należy łączyć w sposób ciągły. d) reguła geom. – wybierać krawędzie o kątach możliwie rozwartych. Warstwa ocieplenie powinna sięgać 1m poniżej pow. gruntu.
5) Zapotrzebowanie energii użytkowej (Eu), końcowej (Ek) i pierwotnej (Ep) na cele co i wentylacji. Wskaźnik zapotrzebowania na Ep i Ek: EP=QP/AF [kWh/m2rok]; EK=(QK,H+QK,W)/AF [kWh/m2rok]; gdzie: QF – roczne zapotrzebowanie na Ep dla c.o. i went. [kWh/rok]; AF – pow. ogrzewana budynku lub lokalu mieszkalnego [m2]; QK,H – roczne zapotrzebowanie na Ek przez system grzewczy i went. dla c.o. i went. [kWh/rok]; QK,W – roczne zapotrzebowanie na Ek przez system do podgrzania ciepłej wody [kWh/rok]; Roczne zapotrzebowanie na Ep: QP=QP,H+QP,W [kWh/rok]; QP,H=(wH*QK,H)+(wEL*EEL,pomH) [kWh/rok]; QP,H=(wW*QK,W)+(wEL*EEL,pomW) [kWh/rok]; gdzie: QK,H oraz QK,W (jak wyżej); EEL,pomH – roczne zapotrzebowanie na Ek elektr. do napędu urządzeń pomocniczych systemu c.o. i went. [kWh/rok]; EEL,pomW – roczne zapotrzebowanie na Ek elektr. do napędu urządzeń pomocniczych systemu ciepłej wody [kWh/rok]; wI – współ. rozkładu nieodwracalnej Ep na wytworzenie i dostarczenie nośnika Ek do ocenianego budynku. [wEL – dot. E elektr.; wH – dot. ciepła dla ogrzewania; wW – dot. ciepła do przygotowania c.w.u.]; Roczne zapotrzebowanie na Eu: QH,nd=∑nQH,nd,n [kWh/rok]; QH,nd,n=QH,ht–ηH,gn*QH,gn [kWh/m-c] gdzie: QH,nd – ilość ciepła niezbędna na pokrycie ogrzewczych budynku; [kWh/mc] QH,ht – straty ciepła przez przenikanie i went. w okresie m-c.; [kWh/mc] QH,gn – zyski ciepła wewn. i od słońca w okresie m-c. [kWh/mc]; ηH,gn – współ. efektywności wykorzystania zysków w trybie ogrzewania. [-];
6) Zapotrzebowanie energii użytkowej (Eu), końcowej (Ek) i pierwotnej (Ep) na cele c.w.u. Wskaźnik zapotrzebowania na Ep i Ek: jak w 5 zad. Roczne zapotrzebowanie na Ep: jak w 5 zad.; Roczne zapotrzebowanie na Eu: [VCW*LI*cW*ρW*(θcw-θo)*kT*tUZ]/(1000*3600) [kWh/a] gdzie: VCW – jedn. dobowe zużycie cwu [l/j*d]; Li – liczba j. a [os]; tUZ – czas użytkowy [d]; kT – mnożnik korekcyjny; cW=4,19 [kJ/kgK]; ρW=1000 [kg/m3]; (θcw-θo)=55-10⁰C; Roczne zapotrzebowanie na Ek: QK,W=QW,ND/ηW,TOT [kWh/mies.] gdzie: ηW,TOT=ηW,G*ηW,D*ηW,S*ηW,E;
7) Procedura obl. char. energetycznej budynku użyteczności publicznej.
W wyznaczaniu char. należy uwzględnić czynniki związane z bud: -izolacyjność cieplną przegród; pow. przegród zewn i ich przeszklenie; własności cieplne i transmisyjne przegród przeźroczystych; zawartość bryły budynku, szerokość powietrzną budynku; wzory jak w 5!!
8) Regulacja i sterowanie systemów grzewczych (I). Różnice miedzy regulacją wstępną a eksploatacyjna (II). Przypomnienie podst. równ. regulacji eksploatacyjnej(III). Przykłady zastos. zaworów 3drogowych i zasady ich doboru (IV). I. Regulację stosujemy dla 1) Komfortowej pracy instalacji: a)równomierne nagrzanie, b)cicha praca zaworów, c)osiągniecie optymalnych schłodzeń w instalacji (niskie temp. powrotu). 2) Ekonomicznej pracy instalacji: a)oszczędność energii grzewczej, b)małe przepływy i opory, c) zmniejszenie zużycia E elektr. przez pompę obiegową. II. Różnice: Regulacja wstępna: - równoważenie hydrauliczne instalacji dla parametrów obl., max. wydajności instalacji. Wykonuje się raz, przed rozpoczęciem eksploatacji. - Nastawy sztywno określone w projekcie. - Dla warunków obl. - Dla stanu ustalonego. Regulacja eksploatacyjna: - równoważenie hydrauliczne instalacji dla parametrów eksploatacyjnych, częściowej wydajności instalacji. Samoczynnie przez cały czas pracy. – Nastawy zmienne przez cały czas pracy, - zmienne ti, zyski wewn., - zmienne te, nasłonecznienie, wiatr. III. Stopień obciążenie urządzenia grzewczego: φx=Qstrx/Qstro=(ti-tex)/(ti-te), gdzie: Qstrx-eksploatacyjne straty ciepła budynku, Qstro- obl. straty ciepła, ti-temp. wewnętrzna, te-temp. zewn. obl., tex-temp. zewn. eksploatacyjna. Eksploatacyjna średnia arytm. różnica temp. : ∆tgx...