Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
cyrkulacja predkosciJeżeli w poruszającym się płynie wyodrębnimy zamkniętą krzywą K, przedstawioną na rysunku:
to cyrkulacją prędkości ΓK wzdłuż krzywej K nazywamy całkę krzywoliniową z iloczynu skalarnego wektora prędkości przez wektor elementu krzywej.2 przeływ wirowy (tw. hemholtza)Prędkości dwóch sąsiednich punktów w płynie różnią się o prędkość wirowania, powiększoną o prędkość odkształceniaJeżeli każdemu punktowi obszaru objętego przepływem przyporządkowany jest wektorto mówimy, że określone jest pole wirowości.Ruch płynu, podczas którego występuje wirowość, nazywamy przepływem wirowym.Jeżeli wektor wirowości jest równy zeru, to mówimy o przepływie bezwirowym lub potencjalnymPrzepływem wirowym nazywamy taki przepływ, podczas którego występuje wirowość. I Twierdzenie HemholtzaNatężenie rurki wirowej zachowuje stałą wartość wzdłuż jej osi.Twierdzenie to jest zwane również jako pierwsze twierdzenie o zachowaniu wirowości. Z twierdzenia tego wynika fakt, że rurka wirowa nie może powstać ani zanikać wewnątrz płynu, a możliwe to jest tylko na ścianie ograniczającej przepływ lub na swobodnej powierzchni cieczy.Drugie Twierdzenie HelmholtzaElementy płynu, które tworzyły w pewnej chwili włókno wirowe, będą go tworzyć podczas całego przepływuTrzecie Twierdzenie HelmholtzaNatężenie rurki wirowej w czasie całego przepływu jest stałe.Przepływ potencjalnyPrzepływy z jakimi mamy do czynienia są w większym lub mniejszym stopniu przepływami wirowymi. Jest to spowodowane głównie lepkością płynu. Jednak z teoretycznego punktu widzenia rozpatruje się przepływy niewirowe, czyli potencjalne, dla których:dla całego rozpatrywanego obszaru4. Przepływ płaski ustalony:a)warunek ortogalnosci : φ(x,y) = D i Ψ(x,y) = C.b)przepływ jednorodny:Zbadajmy przepływ określony potencjałem prędkości w postaci funkcji liniowej(a,b-stałe), różniczkując otrzymujemy prędkośći =a,=b,rówanie linii prądu dx=Ady-bdx,po scałkowaniu przyjmuję postaćLinie prądu tworzą rodzinę prostych równoległych,nachylonych do osi Ox pod kątemwzdłuż których odbywa się przepływ ze stałą prędkością v=,jest to tzw.przepływ jednorodny.
c)źródło płaskie pojedyncze:Weźmy pod uwagę inną funkcję harmoniczną ,jeśli przepiszemy ją we współrzędnych biegunowych r, ,czyli to od razu widać,że linie ekwipotencjalne są okręgami współśrodkowymi(bo )linie prądu,jako ortogonalne od linii ekwipoten.tworzą pęk prostych środkowych,których równaniem jest y=Cx lub ,v==>0.Zwrot wektora prędkości jest zgodny ze zwrotem promienia wektora.Warunek ciągłości jest spełniony,bo objętościowe natężenie źródła wynosi: Q=2=2=const.Ogólnie potencjał prędkośći i funkcję prądu źródła płaskiego prostego ma postać:
obraz przepływu(źr.płaskie pojedyncze)zródło podwójne:kombinacja źródła i upustu dla .Jeżeli zbliżamy do siebie źródło i uspust,to jako graniczną wartość wyrażenia otrzymamy potencjał prędkości źródła podwójnego: ==.Wir płaski kołowy:analizując przepływ płaski,który jest ‘odwróceniem’źr.prostego, tak że potencjał prędkości i funkcję prądu: .Linie ekwipot.źr. prostego stają się liniami prądu nowego przepływu i na odwrót.Linie prądu są tu okręgami współśrodkowymi,po których elementy płynu krążą wokół środka O.
Opływ cyrkulacyjny jest wynikiem superpozycji opływu bezcyrkulacyjnergo i opływu wyłącznie cyrkulacyjnego.Potencjał prędkości opływu cyrku.jest sumą:(r+.Znak – przed oznacza,ze przyjeliśmyy opływ bezcyrk.w kierunku przeciwnym niż na rys Wektor prędkośći w każdym punkcie jest wektorową sumą prędkości związanych z opływami składowymi:(r-,(r+sin. 8.Pomiary prędkości przepływu-rurka Pitota:mierzy prędko.przez różnicę ciśnień, rurka szklana zgięta i zwrócona wlotem pod prąd, a drugie ramię rurki jest pionowe. V= ,V-prędko., pr-ciś.na wloc.rurki, ps-ciś.na otworach bocznych, / -rurka Prandtla:pomiar za pomocą ciś.w przepływaj.płynie.Składa się z 2 osadzonych w sobie rurek, pierwsza(wewnętrzna)pomiar ciś.całkowit.płynu, a druga(zewnętrz.)badanie ciśn.statycznego. V=, p1-ciś.spiętrzania, p2-ciś.statyczne, V-prędkość, Zwężka Venturiego:Dla pomiaru cieczy płynącej rurociągiem, a więc pośrednio także objętościowe natężenie przepływu można zmierzyć za pomocą tzw. zwężki Venturiego. Zasada pomiaru polega na celowym przewężeniu strugi w pewnym odcinku rurociągu.9.Opisać równanie BernoullegoJeżeli mamy do czynienia z przepływem cieczy, który odbywa się w płaszczyźnie poziomej, to v = const lub zmiany ciśnienia podczas przepływu gazu są na tyle małe, że jego ściśliwość można pominąć (r = const).Wówczas posługujemy się równaniem Bernoulliego, w następującej postaci:
Pierwszy człon równania oznaczmy jako:
pd będziemy go nazywać ciśnieniem dynamicznym dla odróżnienia od ciśnienia statycznego p = ps.
Suma ciśnienia dynamicznego i statycznego w przepływie jest równa ciśnieniu całkowitemu:
Â
Â