Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
Osiadanie pala, metoda funkcji transformacyjnych: t-z i q-z Parametry do wyznaczenia zależności obciążenie-osiadanie:Graniczne jednostkowe opory na pobocznicy pala (tmax) oraz graniczne jednostkowe opory pod podstawą (qf), Przyjęte nieliniowe części funkcji transformacyjnych t-z oraz q-z
Graniczne osiadania zv oraz zf, przy których opory na pobocznicy i pod podstawą pala osiągają wartości maksymalne
Zasady wykonywania próbnych obciążeń statycznych
Zaprojektowanie i wykonanie konstrukcji oporowej
Dobranie właściwego systemu obciążającego i wyskalowanego systemu pomiarowego obciążeń. System ten powinien uwzględniać wielkość obciążenia, rodzaj obciążenia (wciskanie, wyciąganie, obciążenia cykliczne), być dobrany do przewidywanej metody badań oraz zapewniać wymaganą dokładność, a także kontrolę mierzonych wielkości
Przygotowanie systemu pomiarowego do kontroli osiadań w czasie
Ustalenie metody przeprowadzenia badań obciążenia statycznego
Przyjęcie metody interpretacji wyników badań, która powinna uwzględniać przyjętą metodę badań
Wykorzystanie wzorów dynamicznych do oceny nośności paliWzory dynamiczne wykorzystywane są do oceny nośności dynamicznej Nd, dla pali wbijanych, głównie pali Franki, Vibro, Vibro-Fundex, pali stalowych z zamkniętym dnem, prefabrykowanych pali żelbetowych, pali drewnianych. Stosunkowo wiarygodne wyniki otrzymuje się jedynie dla pali wbijanych w grunty niespoiste. (W zasadzie, w każdym przypadku, wymaga się korelacyjnych badań statycznych pali i ustalenia współczynnika cechowania p, reprezentatywnego dla określonego obszaru geotechnicznego.) Powszechnie stosowane wzory dynamiczne wywodzą się z zasady zachowania energii:Nd=Ec+e∙L
Nd – nośność dynamiczna
E – energia jednego uderzenia młota (E=Q·h)
Q – ciężar młota
h – wysokość spadu młota
c – wpęd pala pod wpływem ostatnich serii uderzeń (np. średnia z ostatnich 30 cm wbijania)
e – sprężyste odkształcenie pala, gruntu i kołpaka na 1 m długości pala, ogólnie zależne od wpędu e=f(c)
W praktycznych wzorach inżynierskich uwzględnia się również tłumienie, współczynniki efektywności młota, nachylenie pala, współczynniki pochłaniania energii, współczynniki bezpieczeństwa (różne dla poszczególnych wzorów). Generalnie, stosowanie wzorów dynamicznych wymaga dużej ostrożności. Zalecane do poszczególnych wzorów współczynniki bezpieczeństwa wynoszą Fd=2÷10. Świadczy to o znacznych rozbieżnościach. Stosowanie konkretnego wzoru wymaga ścisłego sprecyzowania zakresu stosowania. Niezależnie od tego istotny wpływ mogą mieć warunki gruntowe, np. grunty uwarstwione, na przemian piaszczyste i spoiste oraz małospoiste – może wystąpić tzw. pojęcie „wpędu zerowego”. Badania terenowe wskazują również na istotne zależności pomiędzy wpędem pala i warunków gruntowych
Metody dynamiczne określania nośności pali, PDA, DLT. Analiza nośności CASE, CAPWAP, TNO.
Metody wysokonaprężeniowe stosowane głównie do oceny nośności pali: PDA – Pile Driving Analysis – dla pali wbijanych. Pozwala na ocenę nośności pala, wydajność młota, energii wbijania, przyspieszenia, odboju sprężystego pala, wpędu pala, naprężeń ściskających i rozciągających, odkształcenia, prędkości i przemieszczenia pali DLT – Dynamic Load Testing – dla pali wierconych, ocena nośności pala oraz jakości pala
W obu przypadkach badanie polega na wywołaniu fali naprężeń w momencie uderzenia młota (PDA) lub specjalnego bijaka (DLT). Przyjmuje się, że spadający swobodnie ciężar powinien wynosić minimum 1÷2% nośności pala (DLT). Za pomocą czujników montowanych do głowicy pala, z wykorzystaniem przenośnego komputera, rejestruje się przyspieszenie i naprężenie w momencie uderzenia. Rejestracja powyższych danych oraz znajomość parametrów geotechnicznych podłoża, pozwala na ocenę nośności. Obecnie przyjmuje się różne modele do analizy. Metody bezpośrednie uwzględniają oddziaływanie gruntu pod podstawę i w bardzo ograniczonym zakresie na pobocznicy:
CASE – Case Institute of Technology
TNO – Technical Netherlands Organization
IMPEDANCE
Metody te są bardzo wrażliwe na prawidłowy dobór prędkości fali naprężeń w palu, a charakterystyki sprężyste i współczynniki tłumienia gruntu wyznaczone są na podstawie próbnych obciążeń statycznych i korelacji z innymi badaniami terenowymi.
Pale o złożonej strukturze, w niejednorodnych warunkach gruntowych powinny być analizowane za pomocą metod pośrednich:CAPWAP – Case Pile Wave Analysis Program
TNODLT – metoda holenderska
W ogólnym przypadku parametry modelu są dostosowywane w kolejnych iteracjach, aż do najlepszego dopasowania pomiędzy zależnościami przebiegu siły obliczeniowej i pomierzonej.
W terenie, za pomocą czujników zainstalowanych do głowicy pala, wykonuje się pomiar przyspieszenia i odkształcenia (naprężenia). Na podstawie analizy z wykorzystaniem opracowanych programów komputerowych w metodzie CASE otrzymujemy obciążenie graniczne w głowicy pala. W metodach pośrednich CAPWAP i TNODLT, otrzymujemy obciążenie graniczne głowicy, opór podstawy i pobocznicy, rozkład oporów wzdłuż długości, skrócenie pala, czyli charakterystyki zbliżone do wyników próbnego obciążenia statycznego.
Badania nieniszczące pali Opracowano szereg metod nieniszczących, służących do oceny długości i ciągłości pali i podzielono je na 7 grup:testy akustyczne/ testy radiometryczne/testy geosejsmiczne/metody sejsmiczne niskoenergetyczne wykorzystujące zjawisko odbicia fali naprężeń/metody sejsmiczne wysokoenergetyczne oparte na badaniu fal naprężeń/metody wibracyjne/metody elektryczne
. Obliczanie pali obciążonych siłami poziomymi wg norm (niemieckiej, fińskiej, polskiej)/wg API (American Petroleum Institute)/z wykorzystanie krzywych p-y
Tomlinsor, metoda Bromsa, DNV, MES. Kryterium sztywności pala:
pale sztywne – uwzględniamy: przemieszczenie, momenty i nośność; zależą od zagłębienia sprężystego
pale wiotkie – uwzględniamy: przemieszczenie i momenty zginające
Wymienić i scharakteryzować konstrukcje podtrzymujące uskok naziomu ściany oporowe – podpierają uskok naziomu gruntów rodzimych lub nasypowych, a ich głównym obciążeniem jest parcie podpieranego gruntu/ ścianki szczelne – konstrukcje oporowe składające się z brusów (wbijanych, wwibrowywanych lub wciskanych w grunt), połączonych na specjalne zamki (nie przepuszczające wody ani frakcji drobnej) ściśle jeden obok drugiego, ciężkie, wymagają transportu z zakładu prefabrykacji, przenoszą duże obciążeni a pionowe, wbijane kafarem;/palisady – zapewniają stateczność naziomu; przenoszą głównie siły parcia pochodzącego od zalegającego za konstrukcją oporową gruntu oraz obciążeń zewnętrznych
Co to jest grunt zbrojony, schematy zniszczenia.
Grunt zbrojony - materiał konstrukcyjny utworzony przez naprzemienne ułożenie warstw gruntu i innego zbrojenia. Zbrojenie może być metalowe lub wykonane z tworzywa sztucznego, siatki, taśmy, maty i tkaniny - geowłókniny. Nie wolno stosować materiałów z włókien naturalnych, gdyż wystąpi biodegradacja. Grunt zbrojony opiera się na koncepcji tzw. adhezji i kohezji pozornej. Zakłada się wprowadzenie do gruntu zbrojenia, które jest jednoznaczne z wprowadzeniem kohezji. Zbrojenie przenosi siły rozciągające.Schematy zniszczenia:
grunt ulega ścięciu a zbrojenie zniszczeniu/ zniszczenie przez poślizg zbrojenia/ zniszczenie poprzez wyparcie gruntu spod konstrukcji/zniszczenie konstrukcji na skutek utraty stateczności
Schematy statyczne ścianek szczelnych, rodzaje ścianek szczelnychSchematy statyczne:ścianka wspornikowa
ścianka jednokrotnie zakotwiona (rozparta) dołem utwierdzona/ ścianka jednokrotnie zakotwiona (rozparta) dołem wolnopodparta.
Podział ze względu na materiał: stalowe – kształty przekrojów: korytkowy (U), zetowy, płaski, typu H/ żelbetowe – uszczelniane na pióro obce z drewna specjalne ostrze dociskające jeden brusa do drugiego
drewniane – uszczelniane na wpust i pióro własne lub pióro obce
Obudowa wykopu: palisady, obudowa berlińska
Rodzaje obudów wykopów:ściany szczelinowe/obudowa berlińska/ściany z pali wierconych (palisady)/stalowe ścianki szczelne/ściany gwoździowane/ściany z zawiesiny zbrojonej kształtownikami
Palisady palowe:ściany z pali wierconych: pale wiercone w rurze osłonowej (obsadowej),pale CFA (świder ciągły z rurą do betonowania),pale wykonywane w technologii iniekcji strumieniowej,pale Omega, SDP, FDP, CFP, Lambda (rozpychające grunt)/ściany z pali przemieszczeniowych:pale wbijane (rury stalowe),rury i kształtowniki stalowe,brusy żelbetowe
Ściany palisady mogą być wykonane w odległości około 30-40 cm od ścian sąsiednich budynków (od osi palisady).
Obudowa berlińska:tymczasowa konstrukcja oporowa pełniąca role obudowy głębokiego wykopu i przenosząca obciążenia w postaci parcia gruntu/złożona z profili stalowych walcowanych (dwuteowniki lub podwójne ceowniki)/rozstaw profili – do1-2 m; wprowadzane w grunt przy pomocy wibromłota (Ew. wbijane) lub montowane w otworach wierconych z zawiesina samotwardniejąca cementowo – bentonitową o wytrzymałości 1 MPa/
między profilami – opinka – grube deski lub kantówki/ wykop głębiony etapowo/ podparcie obudowy zapewnione przez kotwie gruntowe lub stalową konstrukcję rozpierającą składającą się z oczepów, zastrzałów i rozpór/kotwie na oczepach lub bezpośrednio na konstrukcji/powoduje odprężenie gruntu za obudową, więc nie jest zalecana do wykonywania w bezpośrednim sąsiedztwie istniejących fundamentów lub instalacji uzbrojenia podziemnego/zaleca się stosowanie przy braku wody gruntowej
Ściany szczelinowe: wykonawstwo i obliczanie
ściana szczelinowa – ściana żelbetowa, wykonywana monolitycznie w sekcjach o długości od 3,0 do 6,0 m. Grubości ścian od 0,5 do 1,0 (1,2) m. Ściany betonuje się w specjalnych szczelinach (wąskich i głębokich wykopach) wykonywanych w gruncie za pomocą koparek pod osłoną zawiesiny tiksotropowej lub montuje z płyt prefabrykowanych. Podtrzymują głębokie wykopy, stanowią konstrukcje oporowe lub ściany podziemne konstrukcyjne budynku, fundamenty rożnych konstrukcji budowlanych, obudowy tuneli, kanałów oraz przegrody przeciwfiltracyjne. Technologia i etapy wykonywania:
Głębienie szczeliny (wykop koparką, 0,6; 0,8; 1,2 m; głębokość do 30, 40, 60 m./ Zakończenie głębienia/ Wprowadzenie elementów rozdzielczych/ Wprowadzenie zbrojenia/ Betonowanie sekcji metodą kontraktor/ Zabetonowanie sekcji/Wyciąganie elementów rozdzielczych
Metoda różnic skończonych- obliczenie jak dla płyty po zmiennej sztywności na podłożu sprężystym o zmiennej sztywności podparcia, musimy znać ugięcia w 3 punktach, które muszą być wykazane przez rzeczywiste ugięcia,
Modele reologiczne podłoża- na skutek obciążenia podłoża gruntowego powstają odkształcenia trwałe, a wytrzymałość gruntu jest pograniczona, odkształcenia trwałe nie powstaja natychmiast po obciążeniu, wówczas efekt reologiczny. Model terzaghiego, Tana (iły), Tayleora-Goldsteina, MIV Kisiela.
Metody odwadniania wykopów- odwadnianie bezpośrednie (pompowanie bezpośrednio z wykopu bez obudowy), pompowanie z wykopu w obudowie ze scianek szczelnych, zastosowanie wykopów w ścianach szczelnych ze szczelnym korkiem, obniżenie zwierciadła wody za pomocą studni depresyjnych, obniżenie wody gruntowej za pomocą igłofiltrów.
W jaki sposób gamma m- nienależy przyjmować wartości bliższych 1 niż 0,9 i 1,1, jeżeli współczynnik materiałowy jest dalszy od 1 niż 0,8 v 1,25 to należy przeanalizować przestrzenną zmienność wyników w celu sprawdzenia możliwości wydzielenia dodatkowych warstw geotech. WSP gamma m- dla B, C 0,9 v 1,1 przy czym przyjmować bardziej nie korzystną.