Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ

1.       Jednostki miary kąta- podać zależności pomiędzy jednostkami (jak przelicza się je między sobą?)

·         Miara stopniowa(oparta na systemie sześćdziesiętnym; kąt pełny ma wartość 360º, 1º dzieli się na 60’, zaś 1’ na 60’’)

·         Miara gradowa (jednostka podstawową jest kąt pełny podzielony na 400równych części, zwanych gradami, z kolei 1grad[g] dzieli się na 100centygradów[c], a ten na 100decymiligradów[cc] )

·         Miara łukowa kąta na którym zatoczono łuk kołowy ze środkiem znajdującym się w wierzchołku kąta, jest to stosunek długości łuku odciętego przez ramiona kąta do długości promienia tego łuku. Jednostką jest radian. Miara łukowa dla kąta pełnego wynosi 2π.

     Zależności i formuły na zamianę miar:

·         180º=200g=π

·         stopnie>grady: αg=(10/9)αº

·         grady >stopnie: αº=0,9*αg

·         stopnie >radiany: α=αº(π/180º)

·         radiany>stopnie: αº=α(180º/π)

·         grady>radiany: α=αg(π/200g)

·         radiany grady>: αg=α(200g/π)

2.       Pomiar długości taśmą stalową- podać poprawki i redukcje (z wzorami) wprowadzane do pomierzonych odległości.

·         Poprawka komparacyjna-polega na wyznaczeniu rzeczywistej długości taśmy

Lrz-ln=∆lk, gdzie: lrz-dł rzeczywista, ln-dł nominalna, ∆lk-poprawka komp. pojedynczego odłożenia taśmy, ∆dk-całej pomierzone odległości

tk=20ºC 

·         Poprawka termiczna: lrz + lrz*α(tp-tk), gdzie: α-współczynnik rozszerzalności liniowej stali, tp- temp pomiaru, tk- temp komparacji

∆lt=∆lk+ln*α(tp-tk), gdzie gdzie ∆lt- wartość poprawki termicznej

∆lt>0 dla tp>tk                                          d=n*ln+r

∆dk=ln+(r/ln)*∆lt                            ∆dt=[n+(r/ln)]*∆lt, gdzie: ∆dt-poprawka termiczna dla całego odcinka

∆dt=dn*α(tp-tk)

·         Poprawka na nachylenie terenu: (zawsze ujemna)

      Cosβ=ds. > d=scosβ

      ∆dp=d-s=scosβ-s=s(cosβ-1)-poprawka na nachylenie terenu

      ∆dp= -h2/2s                                                           ∆dp= -2s*sin2(β/2) 

Redukcja: bezpośrednio podczas pomiaru w tereniu, poziomując taśmę, lub rachunkowo na podstawie znajomości odległości niezredukowanej i kąta nachylenia terenu w stosunku do poziomu. 

3.       Przykład obliczeniowy do pytania 2- dane: pomierzona odległość, poprawka komparacyjna, temperatura pomiaru, różnica wysokości początku i końca odcinka lub kąt nachylenia odcinka.

4.       Podaj definicję mapy, skali mapy oraz podział map w zależności od skali.

MAPA => graficzny obraz powierzchni Ziemi, innego ciała niebieskiego lub nieba, zmniejszony w sposób określony matematycznie (odwzorowania kartograficzne, skala), uogólniony(generalizacja kartograficzna) i umowny(sporządzony z zastosowaniem umownych znaków)

SKALA MAPY => stosunek długości odcinka na mapie do rzutu poziomego tego odcinka w terenie.

d/D=1/M, gdzie: M-mianownik skali mapy, D- odległość rzeczywista, d- odl na mapie

D=d*M

Podział map w zależności od skali: 

skala

Nazwa mapy

Dokładność skali mapy

1: 500

1:1 000

1:2 000

1:5 000

Mapa zasadnicza (podstawowa) instrukcja k-1

Mapy wielkoskalowe

5cm

10cm

20cm

50cm

1:10 000

1:25 000

1:50 000

1:100 000

Mapa topograficzna

Mapy średnioskalowe

1m

2,5m

5m

10m

1: 200 000 …

Mapy ogólnogeograficzne

Mapy małoskalowe

 

 

5.       Przykłady rachunkowe na obliczenie skali, pola powierzchni na mapie lub pola powierzchni w terenie na podstawie pola na mapie.

6.       Podaj definicję pojęcia „mapa zasadnicza” – stosowane skale, treść mapy zasadniczej itp. (instrukcja K1)

Mapa zasadnicza - jest to wielkoskalowe opracowanie kartograficzne zawierające aktualne informacje o przestrzennym rozmieszczeniu obiektów ogólnogeograficznych oraz elementach ewidencji gruntów i budynków, sieci uzbrojenia terenu: nadziemnych, naziemnych i podziemnych, osnowy geodezyjne, opisy i kontury użytków gruntowych, stabilizowane (trwałe) punkty graniczne, numery ewidencyjne działek, numery porządkowe budynków, nazwy ulic i oznaczenia dróg publicznych, granice : działek, obrębów.  

Skale:

1.       skala 1:500 - dla terenów o znacznym obecnym lub przewidywanym zainwestowaniu (miasta)

2.       skala 1:1000 - dla terenów małych miast, aglomeracji miejskich i przemysłowych, oraz terenów osiedlowych wsi będących siedzibami gmin

3.       skala 1:2000 - dla pozostałych zwartych terenów osiedlowych, terenów rolnych o drobnej, nieregularnej szachownicy stanu władania oraz większych zwartych obszarów rolnych i leśnych na terenach miast,

4.       skala 1:5000 - dla terenów o rozproszonej zabudowie wiejskiej oraz gruntów rolnych i leśnych na obszarach pozamiejskich.

7.       Zasada konstrukcji podziałki poprzecznej ( transwersalnej).

Zasada konstrukcji podziałki poprzecznej polega na uzupełnieniu podziałki liniowej liniami równoległymi do postawy podziałki. Ze względu na metryczny system powinno być 10 linii poziomych.

Konstrukcja podziałki transwersalnej:

·         Wykreślamy podziałkę liniową

·         Rysujemy równoległe linie w równych odstępach, wystawiamy prostopadłe z końców baz, cechujemy dolną i górną lewą bazę działkami elementarnymi

·         Wykreślamy ukośne linie równoległe łączące końce działek elementarnych wg zasady kreska dolna poprzednia z kreską górną następną.

·         Opisujemy końce baz, działki elementarne oraz linie równoległe podziału pionowego.

8.       Geodezyjny układ współrzędnych prostokątnych płaskich – podać oznaczenia osi, wyprowadzić wzory na: azymut, długość i przyrosty współrzędnych.  

Przyrosty współrzędnych: 

Azymut: 

Długość:  

            W rachunku wyrownawczym sprawdzic czy są wyprowadzenia 

9.       Przykład rachunkowy na obliczenie azymutu, długości ze współrzędnych.

10.   Przykład rachunkowy na obliczenie współrzędnych punktów na domiarach prostokątnych.

11.   Opisać (z wzorami) kolejność obliczeń kątowego wcięcia w przód (bez użycia form rachunkowych) – dane współrzędne dwóch punktów oraz pomierzone kąty wcinające na tych punktach.

            a). obl azymut AAB i odległość dAB  ze współrzędnych

b). z twierdzenia sinusów obliczamy bok dAC.

             a/sinα = b/sinβ = c/sinγ = 2R

             gdzie R-promień 

             Dane:A(x,y), B(x,y), α, β    

 c). Obliczamy azymut (boku AC) AAC = AAB -α

      d). Obliczenie współrzędnych p-tu c

            Xc = xA + dAC * cos AAC                               Yc = yA + dAC * sin AAC

      e). Kontrola : obliczamy ze współrzędnych kąta c

            α+β+c = 180º 

12.   Podać ( z wzorami) kolejność obliczeń liniowego wcięcia w przód (bez użycia form rachunkowych) – dane współrzędne dwóch punktów oraz pomierzone długości wcinające.

Twierdzenie cosinusów:

Dane: A(x,y), B(x,y), dAC, dBC 

      a). Obliczamy dAB, AAB

      b). Obliczamy kąt γ

            

      c). Obliczamy azymut AAC=AAB ± γ

      d). Obliczamy współrzędne punktu c

            Xc = xA + dAC * cos AAC

            Yc = yA + dAC * sin AAC 

13.   Przykład rachunkowy do pytania 11 i 12.

14.   Co to jest ciąg poligonowy? – Podać elementy mierzone i obliczane. Podać podział ciągów poligonowych.

CIĄG POLIGONOWY => jest wielobokiem otwartym lub zamkniętym, którego wierzchołki (punkty załamania) są punktami poziomej osnowy geodezyjnej. W ciągu obserwacjami są kąty wierzchołkowe i długości boków wieloboku. Ciągi mogą występować pojedynczo lub zespołowo, tworząc sieci poligonowe.  

Mierzone są kąty na każdym załamaniu poligonu, a między sąsiednimi punktami mierzone są odległości.

Obliczane są współrzędne prostokątne wszystkich punktów w sieci( azymuty boków i przyrosty). 

Ze względu na kształt ciągi poligonowe dzielą się na zamknięte i otwarte.

Przyjmując jako kryterium podziału sposób nawiązania, rozróżniamy ciągi:

·         Niezależne (bez nawiązania)

·         Nawiązane jednopunktowo

·         Nawiązane wielopunktowo

15.   Jakie warunki geometryczne muszą być spełnione w ciągu poligonowym otwartym i zamknięty...

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • jucek.xlx.pl






  • Formularz

    POst

    Post*

    **Add some explanations if needed