Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
1. Emisja – jest to wprowadzenie bezpośrednie lub pośrednie w wyniku działalności człowieka do powietrza, wody, gleby:
a)Â Â Â substancji,
b)  energii takich jak ciepło, hałas, wibracje lub pole elektromagnetyczne.
Â
2. Hałas – rozumie się dźwięki o częstotliwościach od 16 do 16000Hz.
Metodyka referencyjna – określona na podstawie ustaw metody pomiarów lub badań, która może obejmować w szczególności sposób pobierania próbek, sposób interpretacji wyników a także metodyki modelowania rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń energii oraz subst. w środowisku.
Â
3. Ścieki – wprowadzenie do wód lub ziemi:
a)   wody zużyte na cele bytowe i gospodarcze,
b)  ciekłe odchody zwierzęce z wyjątkiem gnojowicy,
c)   wody opadowe lub roztopowe ujęte w systemy kanalizacyjne pochodzące z pow. zanieczyszczone, w tym z centrów miast, terenów przemysłowych, składowych, baz transportowych oraz dróg i parkingów trwałej nawierzchni,
d)  wody odciekowe ze składowisk odpadów, wykorzystane solanki, wody lecznicze i termalne,
e)   wody pochodzące z odwadniania zakładów górniczych, z wyjątkiem wód wprowadzanych do górotworu jeżeli rodzaje i ilość substancji zawartych w wodzie wprowadzonych do górotworu, są toksyczne z rodzajem i ilością substancji pobranymi z wody,
f)Â Â Â wody wykorzystane z gospodarki rybackiej.
Â
4. Odpad – każda substancja lub przedmiot należące do jednej z kategorii określonej w załączniku 1 do ustawy, których posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do ich pozbycia jest zobowiązany.
Załącznik 1 do ustawy: (DZ.U. 112 poz. 206,26.092001r) określa 20 grupi odpadów w zależności od żrodeł ich powstawania.
Kategorie odpadów dzielimy odpowiednio w zależności od ich źródeł powstawania na 20 grup. Odpady mają 6 cyfrowy kod.
Â
Â
5. Zanieczyszczenia i ogniska zanieczyszczeń wód podziemnych:
1.   Źródła zanieczyszczeń najczęściej pochodzą z poza warstwy i należy ustalić pochodzenie,
2.   Miejsca zanieczyszczone mogą być na powierzchni pod powierzchni lub w powietrzu,
3.   Rodzaje zanieczyszczeń: biologiczne, chemiczne, fizyczne,
4.   Charakter przestrzenny źródeł zanieczyszczeń może być: pkt., liniowy (rurociągi, rzeki), małych i średnich powierzchni.
Â
6. Rozpoznawanie zagrożeń:
Dla rozpoznania i prognozowania przemieszczania zanieczyszczeń należy:
1.   Należy zbadać warunki przemieszczania się substancji zanieczyszczających,
2.   Układ kompleksów litologicznych,
3.   Własności i parametry ośrodka hydrogeologicznego,
4.   Warunki hydrogeologiczne (spadek hydraul.),
5.   Ilość wód przesączających się, związanych i wolnych,
6.   Chemizm wód przesączających się,
7.   Warunki biologiczne.
Â
Â
7. Główne źródła zanieczyszczeń wód podziemnych:
1.   W górnictwie
-    wiertnie, odkrywki, zwałowiska, podziemne magazyny gazu, podziemne magazyny środków pędnych, eksploatacja złóż.
2.  W przemyśle
-    przez emisję substancji, zrzut ścieków, składowanie odpadów.
3.  W gospodarce
-    eksploatacja wody, zrzut ścieków, składowanie śmieci, cmentarzy.
4Â Â Â W transporcie
-    transport i składowanie produktów naftowych, środki przeciw śniegowe itp.
Â
8. Geologiczne i hydrogeologiczne warunki migracji zanieczyszczeń:
1.   Czynniki naturalne( przepuszczalność, spadki hydraul.),
2.   Eksploatacja wody,
3.   Depresja wywołana w głębszych poziomach wodonośnych o zwierciadle napiętym.
4.   Odwodnienie górotworu.
5.   Represja wywołana w głębszych poziomach wodonośnych o zwierciadle napiętym.
Â
9. Typy procesów zachodzących w warstwie wodonośnej.
1. Rozcieńczanie
2. Działalność buforowa pod wpływem zmian pH.
3. Wytrącanie się substancji przy kontakcie z wodą lub substancjami stałymi.
4. Hydroliza.
5. Rozkład substancji przez utlenianie lub redukcję.
6. Filtracja mechaniczna.
7. Parowanie i uchodzenie do przestrzeni porowej w formie gazowej.
8. Rozkład i asymilacja biologiczna.
9. Rozpad radioaktywny.
10. Filtracja membranowa.
11. Sorpcja.
Â
10. Zanieczyszczenia produktami naftowymi.
1.   Zanieczyszczenia te psują smak i zapach wody.
2.   Czas rozprzestrzeniania się fazy olejowej w zależności od warunków od kilku dni do kilku lat.
3.   Prędkość migracji węglowodorów w wodzie zelży od ich rozpuszczalności w wodzie, gęstości właściwej i lepkości.
4.   Ropa i jej produkty naftowe są z reguły lżejsze od wody słodkiej i wskazują większą lepkość.
5.   Strefa zanieczyszczona płynnymi węglowodorowymi jest najczęściej ograniczona do stropowej części warstwy wodonośnej.
6.   Węglowodory nie mieszające się z wodą tworzą na powierzchni wód podziemnych warstwę, plamy, oczka, soczewki.
7.   Węglowodory rozpuszczające się w wodą tworzą z nią emulsję.
8.   Po przedostaniu się do wody wytwarza się strefa olejowa, rozpuszczania się w wodzie i gazowa.
9.   Wielkość i kształt strefy olejowej w strefie migracji zależy od przepuszczalności ośrodka porowatego.
10. W ośrodku szczelinowym rozprzestrzenianie się ropopochodnych jest nieregularne i zależy od układu szczelin i ich rozwartości.
11. Max głębokość przenikania zależy od podłoża skalnego i charakteru cieczy.
12. Węglowodory wyczuwalne są organoleptycznie w bardzo małych ilościach w rozcieńczeniu 1:1mln.
13. We wszystkich krajach istnieją odpowiednie przepisy zabezpieczające i ochronne.
Â
11. Formy migracji zanieczyszczeń.
W uproszczeniu możemy mieć do czynienia z dwoma formami migracji:
- zanieczyszczeń w wodach podziemnych tj. w formie rozpuszczonej i w formie migracji wielofazowej.
Zanieczyszczenia przemieszczają się w wodach podziemnych podlegają wielorakim procesom, do tych procesów należy:
- konwekcyjne przenoszenie zanieczyszczeń wraz z wodą podziemną zgodnie z rzeczywistą prędkością przepływu wód podziemnych.
- gradient gęstościowy- wody zanieczyszczone o większej mineralizacji a więc gęstości mają tendencję do przenikania do głębszych stref strumienia wód podziemnych.
- dyfuzja molekularna w kierunku zgodnym z gradientem stężenia
- dyspersja hydrodynamiczna czyli rozproszenie substancji na skutek zróżnicowanych prędkości poszczególnych strug wody
- sorpcje substancji z roztworu na strefie stałej (materiał warstwy wodonośnej ) lub późniejsze desorpcje po usunięciu wód zanieczyszczonych.
- reakcje fizykochemiczne i biochemiczne wywołujące rozpad lub biodegradację zanieczyszczeń (w wyniku tych reakcji tworzyć się mogą substancje zanieczyszczające wodę).
Â
12. Średnia prędkość przenikania Va przez strefy aeracji wynosi:
I – śr intensywność infiltracji wód do strefy aeracji [m/rok]
Wo- śr wilgotność objętościowa gruntów strefy aeracji [-]
W warunkach naturalnych infiltracja pochodzi z odpadów atmosferycznych .Przeciętnie dla obszaru Polski wynosi ok. 17% opadów czyli 100 mmH2O na rok .Determinuje to przeciętne szybkości migracji pionowej. Średnie rzeczywiste prędkości wód podziemnych
k – współczynnik filtracji [m/dobę]
j – spadek hydrauliczny , no- porowatość aktywna
Â
13. Średnia rzeczywista prędkość filtracji wód podziemnych.
Śr rzeczywista prędkość filtracji U [m/rok] a charakter ruchu wód podziemnych:
<10 bardzo wolno , 10-30 wolne , 30-100 średnio szybki, 100 – 300 szybki, powyżej 300 bardzo szybki.
Sorpcje zanieczyszczeń przez materiały warstwy wodonośnej wywołuje opóźnienie migracji które można w przybliżeniu oszacować znając stałą podziału K dla liniowej izotermy sorpcji.
Krotność opóźnienia R oblicza się ze wzoru: R= 1 + δ/no Kd  gdzie kd- to stała podziału ale liniowej izotermy sorpcji [ dm3/kg] , δ- gęstościowa objętość szkieletu gruntowego [Kg/dm3]
R- krotność opóźnienia, no- porowatość aktywna
Współczynnik filtracji gruntu definiuje się jako uśrednioną wartość laminarnego przepływu cieczy przez badany ośrodek. Q= kΔh/lA= kiA gdzie: Q- wydatek przypływu, A- przekrój poprzeczny ,l – długość próbki, k – współczynnik filtracji
Â
14, Oddziaływanie prac wiertniczych na środowisko zależy od:
- lokalizacji wiertni (teren rolniczy, leśny, wymagający szczególnej ochrony, strefy ochronne ujęć wód podziemnych),
- wielkości zajętej i zdegradowanej czynnej powierzchni gleby,
- rodzaje i wielkość emisji i imisji zanieczyszczeń powietrza,
- szkodliwych oddziaływań fizycznych(hałas, wibracje)
- rodzaju i ilości odprowadzonych ścieków i wielkości zawartych w nich ładunków zanieczyszczeń,
- stężenia zanieczyszczeń w odbiornikach ścieków,
- rodzaje i ilości składowanych odpadów oraz sposobu składowania(szczelność składowiska, ewentualna niezorganizowana emisja gazów)
- rozwiązań prawnych aktualnie stosowanych w krajach zawierających szczegółowe wymogi regulujące zasady postępowania w zależności od warunków terenowych, typowych cech klimatu,
- czasu przywrócenia terenu wiertni do stanu pierwotnego,
- narzucania rozwiązań dotyczących likwidacji szczególnie szkodliwych odpadów np. wysoko zasolonych odpadów.
Â
Â
15. Zasadnicze źródła ścieków i odpadów powstałych w trakcie prowadzenia prac wiertniczych:
- płuczka wiertnicza (nadmiar płuczki powstałej przy intensywnej obróbce objętościowej, zużyta płuczka przy jej wymianie, cześć płuczki traconej wraz ze zwiercinami systemu oczyszczania),
- woda technologiczna (ścieki technologiczne) zanieczyszczona w trakcie mycia szybu, urządzeń i zbiorników , zbiorników płuczkowych
- woda techniczna np. z hamulca hydraulicznego,
- płyny złożowe – solanka, ropa,
- ścieki socjalno-bytowe,
- płyny specjalne(ciecze poreakcyjne, olej lub ropa z wanny olejowej)
- zwierciny pochodzÄ…ce z przewierconych formacji,
- resztki zaczynu cementowego,
- woda opadowa,
Â
16, Zanieczyszczenia spotykane w ściekach i odpadach wiertniczych.
- jony metali ciężkich( Cr, Pb, Cd ,As, Zn)
- sole pochodzące z przewierconych interwałów oraz dodawane do płuczki dla zapobiegania kawernowaniu ścian otworów.
- tłuszcze olejowe i smary które musza być stosowane w procesie wiercenia dla zapewnienia prawidłowej pracy urządzeń,
- związki organiczne o dużym potencjale redukcyjnym,
- środki powierzchniowo czynne,
- węglowodory pochodzące z opróbowanych złóż.
- silne alkalia,
- fenole, formaldehyd czyli środki zapobiegające procesom fermentacyjnym,
- trudne do zidentyfikowania produkty rozkładu składników chemicznych płuczek.
Â
Â
17. Ograniczenia ilości ścieków wiertniczych.
- socjalna gospodarka wodÄ… na wiertni ,
- wprowadzenie zużycia wody( np. wodomierze)
- stosowanie zamkniętych obiegów wody technologicznej,
- użycie lekko zanieczyszczonej wody z urobku do celów technologicznych,
- prawidłowe oczyszczanie płuczki wiertniczej,
- prawidłowa gospodarka płuczką wiertniczą,
Â
18, Optymalizacja składu płuczki w aspekcie ograniczenia zużycia materiałów płuczkowych.
- projektowanie właściwej gęstości płuczki z uwzględnieniem
a) wielkości ciśnienia porowego,
b) wielkości ciśnienia złożowego,
c) wielkości anomalnie wysokich ciśnień porowych i złożowych,
d) wielkości ciśnienia bocznego przewierconych skał plastycznych,
- stosowanie materiałów o wysokim stopniu rozdrobnienia do sporządzania i obciążania płuczek co zapobiega sedymentacji.
Â
Â
19. Sposoby regulacji fazy stałej w płuczce wiertniczej:
- rozcieńczanie wodą,
- częściowa wymiana na wodę i świeżą płuczkę,
- wprowadzenie chemizacji zmniejszającej lepkość,
- stosowanie koagulantów i flokulantów zwiercin,
- stosowanie polimerów zapobiegających dyspersji zwiercin,
- stosowanie wysoko wydajnych mechanizmów, urządzeń do oczyszczania,
- stosowanie pełnego zestawu urządzeń oczyszczających( sit wibracyjnych, wirówek, hydrocyklonów ).
Â
20. Wpływ ścieków i odpadów wiertniczych na środowisko gruntowo-wodne
- nadmierne zasolenie wód i gleb,
- impregnacja gleby ropopochodnymi i w konsekwencji zanieczyszczenie flory bakteryjnej ,
- zaburzenie równowag jonowych utrudniających pobieranie przez rośliny właściwych składników mineralnych,
- niekorzystne zmiany pH,
- migracja jonów metali ciężkich i ich kumulacja w roślinach lub przedostawanie się do wód,
- podwyższenie zużycia tlenu zakłócające równowagę biologiczną ekosystemu,
Â
21. Zasadnicze sposoby postępowania ze ściekami i odpadami wiertniczymi.
- gromadzenie ścieków i odpadów w dole urobkowym zlokalizowanym na terenie wiertni,
- wiercenie bez dołu urobkowego i okresowe wywożenie ścieków i odpadów z wiertni na wyznaczone składowiska i wylewiska lub na tereny innej wiertni do tzw. zbiorczych dołów urobkowych.
Â
22, Wytyczne gromadzenia ścieków i odpadów w dole urobkowym.
1.   Stosować się do aktualnych regulacji prawnych dotyczących magazynowania odpadów.
2.   Dbać o właściwą lokalizację dołu uniemożliwiającą spływ wód powierzchniowych a zarazem zapewniającą spływ wszystkich ścieków z terenu wiertni.
3.   Stosować odpowiednią izolacją odpadów od otoczenia, aby uniemożliwiały migrację składników do wód gruntowych.
4.   Stosować odpowiednią konstrukcję dołów aby w przypadku obszarów zalewowych zawartość dołów nie wpływała negatywnie na jakość wód.
5.   Stosować uszczelnienie dołu adekwatne do istniejącego ukształtowania terenu.
6.   Zwracać szczególną uwagę na utrzymanie max poziomu cieczy w dole do wysokości obwałowania.
7.   Gromadzić odpady i ścieki związane z procesami wiercenia.
8.   Wywozić ścieki i odpady na składowiska, szczególnie w tym przypadku kiedy ze względu na swoją szkodliwość stanowiłyby:
- znaczne zanieczyszczenie gleb i wód,
- warunki hydrogeologiczne nie dają gwarancji prawidłowej ich izolacji od otoczenia,
9. Zlikwidować dół urobkowy po zakończeniu wiercenia.
Â
23, Zalecany tok postępowania z odpadami wiertniczymi
1.   Ustalenie terminu likwidacji dołu urobkowego i rekultywacja terenu.
2.   W przypadku odpadów niebezpiecznych stanowiących realne zagrożenia dla wód i gleb wymagane jest ich głębokie odwodnienie przed zdeponowaniem w ziemi.
3.   Odpady wiertnicze winny być poddawane badaniom zmierzającym do oceny ich szkodliwości wg ściśle sprecyzowanego schematu lub wg obowiązujących zasad.
4.   Wyłączone z obowiązku badań fizykochemic...