Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
1.        W jaki sposób można makroskopowo odróżnić grunt spoisty od niespoistego?
Grunt spoisty po wyschnięciu do stanu powietrzno-suchego tworzy zwarte grudki. Grunt niespoisty natomiast po wyschnięciu do stanu powietrzno-suchego stanowi niezwiązane ze sobą grudki lub cząstki, rozpadające się pod wpływem lekkiego nacisku palcem (siła ok. 1N).
2.        Makroskopowe określanie rodzaju gruntów niespoistych.
Rodzaj gruntów niespoistych określa się na podstawie wielkości i zawartości ziarna poszczególnych frakcji, ustalonych oceną makroskopową lub ewentualnie za pomocą lupy z podziałką.
3.        Makroskopowe określanie rodzaju gruntów spoistych.
Polega na ocenie spoistości gruntu na podstawie próby wałeczkowania i rozcierania w wodzie. Próba wałeczkowania służy do oceny spoistości gruntu, zaś próba rozcierania w wodzie – do oceny zawartości frakcji piaskowej. W przypadkach wątpliwych należy dodatkowo wykonać próbę rozmakania.
4.        Jakie cechy gruntu można określić w badaniach makroskopowych?
Spoistość, rodzaj gruntu, stan gruntu, wilgotność, barwę, klasę zawartości węglanów.
5.        Makroskopowe określanie stanu gruntów spoistych.
Stan gruntów spoistych należy oznaczać na podstawie liczby kolejnych wałeczkowań tej samej kulki gruntu, biorąc pod uwagę ile razy uzyskano wałeczek o średnicy 3mm bez jego uszkodzeń.
6.        Makroskopowe określanie wilgotności gruntów.
Grunt określamy jako suchy, mało wilgotny, wilgotny, mokry lub nawadniamy w zależności jak jego próbka zachowuje się przy zgniataniu, przyłożeniu do ręki lub papierka filtracyjnego, obserwacji odsączania się z niego wody.
7.        Jakie próbki pobiera się do badań laboratoryjnych?
Są to próbki pobierane z dna wykopu o naturalnej strukturze NNS, naturalnej wilgotności NW lub wilgotności w stanie powietrzno-suchym i naturalnej gęstości objętościowej.
8.        Jak zmienia się barwa gruntu ze zmianą wilgotności gruntu?
Wraz ze wzrostem wilgotności odcień barwy staje się ciemniejszy.
1.        Co to jest wilgotność naturalna gruntu?
Wilgotność naturalna jest to stosunek masy wody zawartej w badanej próbce gruntu do masy jej szkieletu gruntowego (w procentach lub liczbie bezwzględnej).
2.        Jaką próbkę gruntu pobiera się do badania wilgotności naturalnej, gęstości objętościowej i gęstości właściwej szkieletu gruntowego?
Próbki w terenie należy pobierać tak, aby nie nastąpiło rozsegregowanie ich składników i aby została zachowana ich naturalna wilgotność i gęstość objętościowa.
3.        Podać definicję gęstości objętościowej gruntu.
Gęstość objętościowa gruntu jest to stosunek masy próbki gruntu do jej objętości.
4.        Co to jest gęstość właściwa szkieletu gruntowego?
Gęstość właściwa szkieletu gruntowego jest to stosunek masy szkieletu gruntowego do objętości wszystkich ziaren i cząstek szkieletu.
5.        Podać zależność między gęstością objętościową a ciężarem objętościowym gruntu.
g = r 3 g, g = 9,81
6.        Sposoby określania gęstości objętościowej gruntu. Metoda wyporu hydrostatycznego w cieczach organicznych, Metoda wyporu hydrostatycznego w wodzie, Metoda wyporu rtęci, Przy zastosowaniu pierścienia o określonej objętości, Przy zastosowaniu cylindra o określonej objętości,
7.        Podać definicję gęstości objętościowej szkieletu gruntowego.
Gęstością objętościową szkieletu gruntowego nazywamy masę ziaren i cząstek stałych w jednostce objętości gruntu.
Â
8.        Podać definicję stopnia wilgotności gruntu.
Stopień wilgotności określa stopień wypełnienia porów gruntu wodą: Sr = Vw / Vp
9.        Gęstość objętościowa przy całkowitym nasyceniu porów woda.
Jest to gęstość objętościowa gruntu przy założeniu całkowitego wypełnienia porów wodą.
rsr = (Vs 3 rs + Vp 3 rw) / V
10.      Gęstość objętościowa z uwzględnieniem wyporu wody.
r’ = rsr - rw
11.      Podać podział gruntów niespoistych ze względu na stopień wilgotności Sr.
Stopień wilgotności
Stan gruntu
0 4 0,4
suchy lub mało wilgotny
0,4 4 0,8
Wilgotny
0,8 4 1,0
Mokry
1.        Podać definicję: granicy skurczalności (ws), granicy plastyczności (wp) i granicy płynności (wL).
Granicą skurczalności nazywa się wilgotność, jaką ma dany grunt, gdy przy suszeniu bryłka gruntu przestaje zmniejszać swoją objętość. Granicę skurczalności gruntów oznacza się symbolem ws, mianem jej są procenty ciężarowe.
Granicą plastyczności nazywa się wilgotność, jaką ma dany grunt na granicy stanu twardo-plastycznego i półzwartego. Przy tej wilgotności wałeczek gruntu podczas jego wałeczkowania na dłoni pęka po osiągnięciu średnicy 3mm. Granicę plastyczności gruntu oznacza się symbolem wp, mianem jej są procenty ciężarowe.
Granicą płynności nazywa się jego wilgotność na granicy pomiędzy konsystencją płynną i plastyczną gruntów spoistych. Przyjmuje się, że granicy płynności odpowiada wilgotność gruntu, przy której bruzda rozdzielająca próbkę pasty gruntowej w miseczce aparatu Casagrande’a łączy się na długości 10mm i wysokości 1mm przy 25 uderzeniach miseczki w warunkach oznaczania, określonych normą. Granicę płynności gruntu oznacza się symbolem wL, mianem jej są procenty ciężarowe.
Â
2.        Sposób określenia granicy plastyczności.
Granicę plastyczności określamy jako stosunek masy odparowanej wody z gruntu do masy gruntu suchego. Oznaczanie granicy plastyczności polega na zważeniu gruntu wilgotnego, następnie wysuszeniu go w suszarce i ponownym zważeniu. Wynik otrzymuje się w procentach.
3.        Sposoby określenia granicy płynności.
Metoda Casagrande’a – jako wartość granicy płynności przyjmuje się wilgotność pasty gruntowej, w której wykonana bruzda zlewa się na długości 10mm i wysokości 1mm w warunkach badania określonych normą.
Metoda Wasiliewa – jako wartość granicy płynności przyjmuje się wilgotność pasty gruntowej, w którą stożek, o określonych normą kształcie, wymiarach i materiale, zagłębia się pod własnym ciężarem na głębokość h = 10mm w warunkach badania określonych przez normę.
4.        Wskaźnik plastyczności i wynikający z niego podział gruntów spoistych.
Wskaźnikiem plastyczności nazywa się różnicę między granicą płynności a granica plastyczności: Ip = wL - wp . Podział gruntów ze względu na wskaźnik plastyczności: mało spoisty - Ip = 0 4 10 %, średnio spoisty - Ip = 10 4 20 %, zwięzło spoisty - Ip = 20 4 30 %, bardzo spoisty - Ip > 30 %
5.        Stopień plastyczności i wynikający z niego podział gruntów spoistych.
Stopniem plastyczności nazywa się stosunek różnicy wilgotności naturalnej i granicy plastyczności do wskaźnika plastyczności: IL = (wn - wp) / (wL - wp)
Podział gruntów ze względu na stopień plastyczności: zwarty - IL < 0, w < ws, półzwarty - IL < 0, ws < w [ wp, twardoplastyczny - IL = 0 4 0,25, plastyczny - IL = 0,25 4 0,5, miękkoplastyczny - IL = 0,5 4 1,0, płynny - IL > 1,0
6.        Wymienić konsystencje i stany gruntów spoistych.
Konsystencje: zwarta, plastyczna, płynna.
Stany gruntów spoistych: zwarty, półzwarty, twardoplastyczny, plastyczny, miękkoplastyczny, płynny.
7.        Jakie próbki gruntu pobiera się do badania granic konsystencji?
                              Oznaczanie granicy pÅ‚ynnoÅ›ci: do badania dla celów fundamentowania pobiera siÄ™ próbkÄ™ gruntu o wilgotnoÅ›ci naturalnej, usuwajÄ…c ziarna wiÄ™ksze niż 2mm, dla celów drogowych stosuje siÄ™ pastÄ™ gruntowÄ… przetartÄ… przez sito 0,4 4 0,5mm,
                              Oznaczanie granicy plastycznoÅ›ci: badanie dla celów fundamentowania wykonuje siÄ™ na próbkach gruntu o wilgotnoÅ›ci naturalnej, usuwajÄ…c ziarna wiÄ™ksze niż 2mm,
                 Oznaczanie granicy skurczalnoÅ›ci: do badania dla celów fundamentowania pobiera siÄ™ nie spÄ™kanÄ… próbkÄ™ o nie naruszonej strukturze i naturalnej wilgotnoÅ›ci, objÄ™toÅ›ci 20 4 30cm2, usuwajÄ…c ziarna wiÄ™ksze niż 2mm, dla celów drogowych stosuje siÄ™ pastÄ™ gruntowÄ… przetartÄ… przez sito 0,4 4 0,5mm,
8.        Wymienić znane nazwy gruntów spoistych z podaniem symboli.
Pg – piasek gliniasty, Pp – pył piaszczysty P – pył Gp – glina piaszczysta G – glina Gp – glina pylasta Gpz – glina piaszczysta zwięzła Gz – glina zwięzła Gpz – glina pylasta zwięzła Ip – ił piaszczysty I – ił Ip – ił pylasty
Â
1.        Podać definicję wskaźnika różnoziarnistości.
Wskaźnikiem różnoziarnistości nazywa się stosunek d60 do d10, gdzie d60 jest średnicą cząstek, których wraz z mniejszymi w gruncie jest 60% masy, a d10 jest średnicą cząstek, których wraz z mniejszymi w gruncie jest 10% masy: U = d60 / d10
2.        Podział gruntów w zależności od wskaźnika różnoziarnistości.
U [ 5 à grunt jest równoziarnisty (np. piaski wydmowe, lessy), U = 5 4 15 à grunt jest różnoziarnisty (np. gliny holoceńskie), U > 15 à grunt jest bardzo różnoziarnisty (np. pospółki, gliny zwałowe)
3.        Podać frakcje gruntu z podaniem wymiarów ziaren i cząstek.
Kamienista
> 40mm
Żwirowa
40 4 2mm
Piaskowa
2 4 0,05mm
Pyłowa
0,002 4 0,05mm
IÅ‚owa
< 0,002mm
4.        Jakie badania przeprowadza się w celu dokładnego określenia rodzaju gruntu?
Przeprowadza siÄ™ tzw. analizÄ™ sitowÄ… lub areometrycznÄ….
5.        Jakie próbki gruntu pobiera się do analizy sitowej (średnica ziarn i masa próbki)?
Średnica ziarn w próbce nie powinna przekraczać 40mm. Po wysuszeniu do stałej masy w temperaturze 105 4 1108C masa próbki powinna wynosić: Dla piasku drobnego – 200 4 250g, Dla piasku średniego – 250 4 500g, Dla piasku grubego, pospółki, żwiru – 500 4 5000g
Â
6.        Na czym polega analiza areometryczna?
Analiza areometryczna jest analizą sedymentacyjną, w której prędkość opadania cząstek gruntowych w środowisku wodnym oznaczana jest przez pomiar zmian gęstości odnośnej zawiesiny za pomocą areometru.
7.        Podział gruntów nieskalistych mineralnych ze względu na uziarnienie.
Kamieniste; Gruboziarniste: Ż, Żg, Po, Pog; Drobnoziarniste: Pr, Ps, Pd, Pp;
1.        Podać definicję stopnia zagęszczenia ID.
Stopień zagęszczenia gruntów sypkich jest to stosunek zagęszczenia istniejącego w naturze do największego możliwego do uzyskania zagęszczenia sztucznego danego gruntu: ID = (emax – en) / (emax – emin)
2.        Zdefiniować wskaźnik porowatości maksymalnej i minimalnej.
Wskaźnik porowatości maksymalnej emax – wskaźnik porowatości piasku usypanego w cylindrze możliwie luźno: e...