Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
W klasyfikacji RMR wskaźnik jakości masywu skalnego oblicza się na podstawie sześciu parametrów:
-wytrzymałości na jednoosiowe ściskanie ,
-wskaźnika stopnia spękania masywu skalnego RQD,
-średniej odległości pomiędzy nieciągłościami,
-charakterystyki nieciągłości,
-stopnia zawodnienia masywu skalnego,
-przestrzennej orientacji nieciągłości w stosunku do kierunku drążenia wyrobiska.
Aby dokonać klasyfikacji danego obszaru masywu skalnego najpierw dzielimy go na rejony, w których występują zbliżone warunki górniczo-geologiczne.
System RMR posiada szereg zalet:
-nieskomplikowane wyznaczanie parametrów systemu,
- wskazanie ilościowych przedziałów wartości parametrów przydatnych dla celów drążenia i projektowania budowli podziemnych jak i skarp,
-wykorzystywanie go praktycznie na całym świecie i w związku z nabywanymi doświadczeniami ciągła jego modyfikacja,
-stworzenie szeregu zwiÄ…zków empirycznych pozwalajÄ…cych na okreÅ›lenie parametrów odksztaÅ‚ceniowych i wytrzymaÅ‚oÅ›ciowych górotworu w funkcji wskaźnika RMR.            Â
Klasyfikacja RQD (Rock Quality Designation polega na ocenie jakości górotworu na podstawie analizy podzielności rdzenia wiertniczego. Jest to klasyfikacja jednoparametrowa. Wskaźnik podzielności rdzenia wiertniczego) jest określany jako:
             gdzie: - suma długości kawałków rdzenia większych od podwojonej średnicy rdzenia (10 cm i dłuższe), - długość rdzenia.
Metody rozwiązywania zagadnień inżynieryjnych.
1.Wybór modelu fizycznego: sprężysty, sprężysto-plastyczny, lepko-sprężysty, lepko-sprężysto-kruchy
2.Wybór modelu matematycznego: analityczny, numeryczny, probablistyczny.
3.Wybór rozwiązania matematycznego
4.Zbudowanie modelu
5.Dobór parametrów modelu
6.RozwiÄ…zanie zagadnienia
7.Interpretacja wyników
8.Podjęcie odpowiednich działań inżynierskich.
10.kt. Do oceny jakości górotworu
1.Zawsze sprawdź czy dane geotechniczne zostały zmierzone a nie tylko oceniane.
2.Używaj ustalonych procedur klasifikacji RMR i Q, podziel masyw skalny na rejony geologiczne, podaj wartość oceny jakości górotworu zarówno jako wynik średni oraz jej rozpiętość.
3.Używaj obu systemów klasyfikacji i porównaj otrzymane korelacje pomiędzy RMR i Q z tymi opublikowanymi przez Bieniawskiego i Bartona.
4.Oszacuj empirycznie moduł odkształcenia i wytrzymałość masywu skalnego dla celów modelowania.
5.Oszacuj empirycznie czas samostateczności wyrobiska bez obudowy i wybierz możliwą obudowę tymczasową.
6.Przeprowadź modelowanie numeryczne, aby sprawdzić czy dostępne dane wejściowe są wystarczające.
7.Jeśli dane nie są wystarczające, zażądaj wykonania dalszych badań geotechnicznych umożliwiających zaprojektowanie bezpiecznej i ekonomicznej konstrukcji.
8.Rozważ metody konstrukcyjne i w wypadku używania tarcz TBM, zasugeruj typ maszyny oraz oceń oczekiwany postęp używając wskaźniki QTBM i Rock Mass Excavability RME.
9.Upewnij się, że wszystkie dane opisujące własności górotworu zostały ujęte w raporcie geotechnicznym, jasno opisano w nim wykorzystane procedury oraz założenia przyjęte do analizy wyników.
10.Wykonaj klasyfikacje RMR i Q w czasie realizacji projektu i porówaj oczekiwane i spotkane warunki jakości masywu skalnego.
Wytężenie materiału – w stan materiału obciążonego , w którym istnieje niebezpieczeństwo przejścia w stan plastyczny – przekroczenie , jeśli materiał taką posiada – lub utrata spójności (, przełom, ). W=f(q)/kkr  f(sigma)- funkcja naprężenia, wg. Kryt. Naprężeniowego  kkr – naprężenia krytyczne
Podział hipotez wytężeniowych
-naprężeniowe : Galileusz, Coulomb, Tresca, Guest
- odkształceniowe : de Saint-Venant
- energetyczne : Huber, Mises, Hencky, Burzyński
- probabilistyczne : Weibull, Murzewski
Kryterium Hoeka-Browna (w jaki sposób materiał jest wytężany) – dla skał, 90% obliczeń na świecie
Kryterium Coulomba- Mohra - dla ośrodków spoistych i luźnych
Klasyfikacja Q.. Zasadniczym celem tej klasyfikacji było scharakteryzowanie górotworu przy pomocy jednej wartości wskaźnika jakości Q. Określa się go ze wzoru:
             gdzie:
RQD – procentowy wskaźnik stopnia spękania masywu skalnego,
Jn - liczba systemów spękań,
Jr - liczba określająca chropowatość powierzchni spękań,
Ja - liczba określająca przeobrażenie płaszczyzn nieciągłości,
Jw - współczynnik dopływu wody,
SRF - współczynnik stanu naprężeń.
klasyfikacja Q zależy tylko od trzech parametrów.
Pierwszy parametr (RQD/Jn) reprezentuje strukturę masywu skalnego i jest miarą rozmiaru bloku lub kształtu bloku sformowanego przez obecność różnych sieci spękań.
Drugi parametr (Jr/Ja) reprezentuje szorstkość i tarcie na ściankach spękania lub materiału wypełniającego.
Trzeci parametr (Jw /SRF) jest określony empirycznie i opisuje warunki występowania aktywnych naprężeń.
Współczynnik stanu naprężeń SRF jest mierzony jako:
-ciÅ›nienie od osÅ‚abionej strefy w przypadku drążenia przez strefÄ™ Å›cinania i skaÅ‚Ä™ z wkÅ‚adkami gliniastymi,  Â
-naprężenie w zwięzłych skałach,
-ciśnienie zaciskania w plastycznych słabo zwięzłych skałach.
Woda ma niekorzystny wpływ na wytrzymałość ścinania spękania a jest to spowodowane zmniejszeniem efektywnych naprężeń normalnych. Woda w dodatku, powoduje zmiękczenie i możliwość wymycia w przypadku gliniastego wypełnienia spękania.
Wartość wskaźnika Q może się zmieniać od 0.001 do 1000. W zależności od twej wartości dzieli się masyw skalny na 9 klas. Klasyfikacja ta jest szczególnie zalecana dla tuneli i komór z łukowym stropem.
Klasy masywu skalnego w zależności od wskaźnika Q
Q
Jakość górotworu
400 – 1000
Skrajnie dobry
100 – 400
WyjÄ…tkowo dobry
40 – 100
Bardzo dobry
10 – 40
Dobry
4 – 10
Åšredni
1 – 4
SÅ‚aby
0.1 - 1.0
Bardzo słaby
0.01 - 0.1
Wyjątkowo słaby
0.001 - 0.001
Skrajnie słaby
Â
Â
Â