Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
Techniki pozyskania informacji:
GNSS –technika satelitarna
teledetekcja
geodezja
Układy odniesienia pomiarów geodezyjnych:
-uklad współrzędnych geodezyjnych
-geograficznych B,L,H(pułkowo)’42 ETRF (elipsoida)
-uklad współrzędnych topograficznych x,y (1942, PUWG 1992-leśna, 2000-geodezyjna)
-układ wysokości normalnych Hn-geoida niwelacyjna
Osnowa geodezyjna- zbiór utrwalonych w terenie punktów dla których wyznaczono matematycznie współrzędne geodezyjne w przyjętym układzie odniesień geodezyjnych. Punkty OG są materialną postacią układów współrzędnych. OG jest odniesieniem szczegółowych pomiarów geodezyjnych.
Podział osnów geodezyjnych:
-ze względu na wymiarowość (sytuacyjne i wysokościowe, sytuacyjno-wysokościowe)
-ze względu na zasięg.
Geodezja- przedmiot pomiarów sytuacyjnych:
-odległość (rzeczywista, zmierzona, zredukowana do poziomu, topograficzna)
-kąt poziomy i pionowy
-azymut
Wybrane metody pomiaru odległości:
-bezpośrednie (taśma lub ruletka geodezyjna, dalmierz kreskowy Reichenbacha, dalmierz elektroniczny)
-pośrednie (metody geometryczne, paralaktyczne)
Wzór na odległość:
D0=DPK=d*n+x (do trzech stopni)
Teren pochyły (powyżej trzech stopni)
D0=DPK-ΔD
ΔD=2r*sin2(α/2)
D0=DPK=d*n+x1+x2+x3
Dalmierz Raichenbacha:
D0=k*L(wzór na odległość metodą Raichenbacha), k=100, c=0, L=g-d (g=2539, d=2389)
D0=k*L+c
Dalmierze elektroniczne- dalmierz fazowy (wbudowany w lunetę tachimetru elektronicznego). Zasięg około 5 km, dokładność 5mm.
Dalmierz impulsowy: zasięg około 500 m, dokładność ok 10 cm.
D=(t2-t1)/2*c
Obliczenie kąta lewego: βL=0p-0w
Obliczenie kąta prawego: βP=0w-0PJeżeli z odejmowania wychodzi liczba ujemna dodajemy 400g
Kąt pionowy: odchylenie linii celu od płaszczyzny poziomu
α=Z-300g(gdy kąt zenitalny jest większy od 200g)
Przyrząd do pomiaru kątów: teodolit lub tachimetr. Do pomiaru kątów określających azymuty magnetyczne są busole.
Azymut-Kąt poziomy zawarty między północną częścią południka odniesienia a kierunkiem na dany punkt, mierzony w prawo od południka odniesienia.
Rodzaje południków: geograficzny, topograficzny.
Rodzaje północy:
północ geograficzna-jest kierunkiem do geogr. bieguna północnego i często nazywana jest kierunkiem północy rzeczywistej.
północ magnetyczna- jest kierunkiem do magnetycznego bieguna północnego, czyli kierunkiem jaki wskazuje igła kompasu. Jest zmienna w czasie i zależy od okresowych i chwilowych zmian pola magnetycznego Ziemi, zależy od lokalnych anomalii magnetycznych.
północ topograficzna- jest to pkt, który wskazuje dodatnie zwroty południków topograficznych.
Zboczenie magnetyczne:
δ=Ag-An
φ=Ag-At
Δ-uchylenie magn. (poprawka busoli)
Δ= At-Am
Azymuty-pomiary i obliczenia:
-azymut geograficzny- pomiar kątomierzem na mapie w oparciu o siatkę kartograficzną
-az. topograficzny:
*pomiar kątomierzem na mapie w oparciu o siatkę topograficzną
*obliczeniemna podstawie współrzędnych x, y
-az. magnetyczny-pomiar przy pomocy busoli lub kompasu
Przed wniesieniem wyników pomiarów busolowych na mapę należy je skorygować o wartość uchylenia magnetycznego.
Metodyka wyznaczania uchylenia magnetycznego:
1. Identyfikacja na mapie i w terenie odpowiadających sobie kierunków
2. Pomiar kątomierzem na mapie azymutu topograficznego wybranego kierunku.
3. Pomiar busolą w terenie azymutu magnetycznego wybranego kierunku
Metody pomiarów sytuacyjnych (pomiary ogólne osnowy do pomiarów sytuacyjnych) :
-związki liniowe, osnowa siatkowa
-osnowa poligonowa
- wcięcia kątowe , liniowe i kombinowane
Naszą osnową może być siatka regularnych kwadratów
|Związki liniowe :
- metoda związków liniowych opiera się tylko na pomiarze wielkości liniowych
- stosowana jest do pomiaru obiektów o pow. < 10ha
-osnowa liniowa może być : linią prostą , trójkątem , układem trójkątów , siatka kwadratów
- długość boku osnowy nie powinna przekraczać 300 m
-pomiar szczegółów sytuacyjnych : metoda pom. Prostokątnych , metoda przedłużeń
-sprzęt: taśmy stalowe 30,50m , szpilki tyczki węgielnica busola
Ciągi poligonowe:
-metoda oparta na pomiarze kątowym-liniowym
-katy w ciągach powinny być mierzone „w dwóch położeniach lunety”(można zaniechać jak się mierzy elektroniką)
Długości boków winny być mierzone 2 razy
-długość ciągów nie powinna przekraczać 2tys m a w terenach leśnych i rolnych 4tys m
-długości boków powinny mieścić się w granicach od 50do350m
-długość sąsiadujących boków nie powinny przekraczać proporcji 1do4
-ciągi wiszące nie powinny się składać z więcej niż 2 stanowisk pomiar. Długość ciągu do 300 m. Przyrządy : Teodolit,tasma,szpilki,tyczki
Wcięcia – osnowy modularne : -wcięcia kątowe w przód , - wcięcia kątowe w wstecz ,-wcięcia liniowe , - wcięcia kątowo liniowe
Grupy szczegółów sytuacyjnych: (wszystko co jest przedmiotem pomiaru np. plot słuprk itp.)
1. Grupa 1(mp<= 0,10m) – trwałe obiekty o jednoznacznym położeniu i wyraźnie określonych granicach oraz znaki graniczne
2. Grupa 2 (mp<=0,30m) – szczegóły o mniej wyraźnych konturach oraz elementy podziemnego zbrojenia terenu
3. Grupa 3 (mp<=0,5m)-pozostale obiekty
Metody pomiarów szczegółowych:
-metoda domiarów prostokątnych
-metoda przedłużeń
-metoda biegunowa
-metody busolowe
Metoda domiarów prostokątnych: sprzęt –węgielnica, tyczki ze stojakami, taśmy, ruletki, szpilki geodezyjne.
Miara bieżąca- odległość rzutu osnowy do miejsca rzutowania.
Domiar prostokątny- długość od miejsca rzutowania do szczegółu sytuacyjnego.
Satelitarne systemy wyznaczania pozycji GNSS
segment satelitarny:
A. System kontrolny
B. Segment użytkownika- odbiorniki GNSS
Odbiorniki satelitarne są pasywne, czyli tylko odbierają system GPS (utworzony i prowadzany przez Departament Obrony USA- 24 aktywne satelity
- system GLONASS (12.10.1982) elementy 24 aktywne satelity
-system GALILEO (system ma być równoważną alternatywą wojskowych systemów GPS i GLONASS lecz w przeciwieństwie do nich będzie kontrolowany przez służby cywilne, 27 aktywnych satelitów.
Zasada wyznaczania pozycji odbiornika: aby odbiornik mógł wyznaczyć pozycje musi być 4 satelity i ich odległości.
R=Δt*c gdzie c=299
Metody wyznaczania pozycji:
-autonomiczna –do pomiaru wyznaczy jeden odbiornik GNSS
-różnicowa- synchroniczny pomiar pozycji przez 2 odbiorniki
GNSS zalety:
-działanie na obszarze całej kuli ziemskiej w jednolitym układzie odniesienia
- możliwość korzystania z systemu przez każdego posiadacza odbiornika GPS bez uiszczania opłat
-uniezależnienie od warunków pogodowych
-dzialanie bez przerw
-błyskawiczne uzyskiwanie wyników
-otrzymanie danych w postaci cyfrowych
GNSS wady:
-wysokie ceny odbiorników
- brak stabilności działania odbirnika w miejscach o ograniczonej widoczności satelitarnej
-koniecznośc stosowania rróżnicowej metody pomiaru w celu osiągnięcia lepszych dokladnosci.
Podstawy rachunku współrzędnych
-układ współrzędnych topograficznych powstaje w wyniku matematycznego odwzorowania powierzchni modelu Ziemi (elipsoidy)
- układ współrzędnych „PE 2000” (zastosowane współrzędne) punktów granicznych, mapa zasadnicza i ewidencji gruntów
-układ współrzędnych „PL 1992” (zastosowanie, opracowanie kartograficzne w skali mniejszej niż 1:10000, leśna mapa numeryczna- układ w leśnictwie)
Przesunięcie w północ lub w południe:
Δxpk=xk-xp
yp=Δypk
Δxkp= xp-xk
Δykp=yp-yk
Δxkp=Xp-Xk
ΔXkp=Yp-Yk
ΔXkp=-ΔXpk
ΔYkp=-ΔYpk
Jak w oparciu o wspolrzedne Δk i Δp odnaleźć wspolrzedne azymutu i odleglosc funkcji wpolrzednych względnych
Dpk=∆xpk2+∆ypk2
tg(Apk)=∆ypk∆xpk
Apk=arctg(∆ypk∆xpk)
Metody wyznaczania pól powierzchni: analityczna, analityczno-graf. ,Graficzna, planimetr graficzny ,planimetr mechaniczny
-metoda analityczna polega na określaniu pol obiektów na podst. Pom. Kątowych i liniowych uzyskanych w terenie lub na podst.wspolrzednych obliczonych z tych miar zrodlo bledow stanowi niedokładność pomiarów
-metoda graficzna opiera się o dane uzyskane z mapy poprzez pom.graficzny odp. Elementow (np. dlugosci lub wspolrzedne ) zrodlo bledow pow.-skala mapy , niedokladnosc pomiarow na mapie , niekorzystny konstr. Pomiarowa
- analityczno – graf polega na obliczniu pow. Częściowo z miar uzyskanych w terenie a częściowo z pomiarow na mapie
-planimetr graf.- polega na wyznaczaniu pol powierzchni za pomocą planimetru harfowego lub rastrowego .
Mapa- graficzny obraz pow. Ziemi innego ciala niebieskiego lub nieba przedstawiony w pomiejszeniu w sposób określony matematycznie uogólniony i umowny .
Mapa numeryczna – zbior danych przestrzennych , który po zastosowaniu określonych algorytmow i srodkow technicznych może być przetworzony w postaci graficznej
Mapy określonego obszaru:
-kryteria klasyfikacji map tresc,skala,przedst.. obszar, forma prezentacji , sposób wykorzystania.
Mapy geograf.: ogolnogeograficzne(inst.tech. K-2)
Np. topograficzna :wieloskokowe, wielkoskalowe ,średnio i mało skalowe
2 tematyczne (np. spol-gosp i przyrodnicze)
Szczegółowy podzial map geodezyjnych
-gospodarcze – zasadnicza,podstawowego zagospodarowania terenu i ( lesna )
- uzbrojenia terenu , komunikacji , społeczne , fiz...