Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
Podstawy finansów wykł. nr 1 16/09/2001 dr hab. prof. Włodymir Wójcik
Finanse – w szerokim znaczeniu termin finanse można uważać za równoznaczny z określeniem gosp. pieniężna, która polega na gromadzeniu pieniądza z różnych źródeł, tytułów oraz na jego wydatkowaniu i lokowaniu na różne cele i w różny sposób.
Pojęcia pieniądza nie da się w tym przypadku podzielić od pojęcia instrumentów finansowych.
Każdą decyzję fin. charak. 3 lub 4 cechy:
1.      Skala mierzona skutkami.
2.      Stopień swobody inaczej widziany jako uzależnienie od innych decyzji.
3.      Stopień ryzyka, które jest rozumiane jako statyst. prawdopodobieństwo rozbieżności między zamiarem a realizacją.
Niepewność wynika z braku informacji. Ze względu na podmioty które pieniędzmi gospodarują można wyodrębnić finanse:
1.      Gospodarstw domowych
2.      Przedsiębiorstw
3.      Publiczne
4.      Ubezpieczeń zarobkowych
5.      Banków i innych pośredników finansowych.
Ad. 1 Finanse gospodarstw domowych charakteryzują się tym, że:
1)      są zasilane z wynagrodzeń za pracę
2)      z rent emerytur, innych świadczeń społecznych, z kapitału, z działalności gospodarczej.
Wydatki kierowane głównie na zaspokojenie potrzeb konsumpcyjnych i na opłacenie podatków, świadczeń fiskalnych i część jest gromadzona w formie oszczędności. Oszczędności odgrywają dużą rolę w całym systemie finansowym kraju.
Ad. 2 Finanse przedsiębiorstw zasilane są głównie ze sprzedaży towarów i usług, wydatki kierowane na pokrycie kosztów działalności oraz na podatki i opłaty nie zaliczane do kosztów. Względnie często finansowane przedsiębiorstwa angażowane są środki zewnętrzne np. z kredytu, leasingu, czy emisji obligacji.
Ważną decyzją jest ustalenie podziału zysku na część akumulowaną pozostającą w przedsiębiorstwie i na część wypłacaną w formie dywident.
Ad. 3 Finanse publiczne zasilane są głównie przychodami z podatków i opłat o charakterze przymusowym. Wydatki zaś związane z funkcjami państwa. Samorządu, ze świadczeniami społecznymi, obsługą długu publicznego. Finanse publiczne składają się z trzech segmentów: 1) budżet państwa; 2) budżetu jednostek samorządowych; 3) fundusze celowe.
Ad. 4 Finanse ubezp. zarobkowych są zasilane głównie ze składek wnoszonych przez podmioty ubezp. się od szkód losowych a wydatki związane z wypłatą odszkodowań z pokryciem kosztów administracyjnych i z prewencją.
Ad. 5 Finanse banków i innych pośred. finansowych.
Dominują przychody o charakterze zwrotnym w postaci depozytów i lokat, częściowo z prowizji i płat na wydatki ze zwrotami i z kosztami administracyjnymi. Banki i pośrednicy finansowi transponują czas, kapitał (skale) i ryzyko.
factoring – jeżeli firma ma udokum. wierzytelność to firma nie musi się troszczyć o ściąg. tego. – faktorzy świadczą usługę faktoringu, handlują długami.
Podmioty gospodarcze można podzielić na dwie grupy wg struktury aktywnej: 1) Jeżeli większość aktywów ma formę pieniądza lub instrumentów finansowych to jest to podmiot finansowy. 2)Jeżeli natomiast większość aktywów przypada na zapasy i inny majątek rzeczowy tj. to podmiot nie finansowy.
W gospodarce może i najczęściej występuje rozwój finansowy. Jest interpretowany, jako redukcja kosztów transakcyjnych konwersji aktywów, niepłynnych w aktywa płynne koszty transakcyjne powstają przy przenoszeniu praw własności lub praw majątkowych składają się z kosztów faktycznie poniesionych i zużycia czasu niezbędnego do zawarcia transakcji.
Rozwojem finansowym jest także rozszerzanie zestawu instrumentów finansowych np. kiedy obok instrumentów rzeczywistych pojawiają się instrumenty pochodne, ogólnie nazwane derywatami.
Rozwój finansowy mieści w sobie także innowację i udoskonalenia proceduralne.
Istotną cechą rozwoju finansowego jest ciągłość trwałości relacji pomiędzy stronami transakcji finansowych.
W sumie przez rozwój finansowy rozumie się proces wzrostu i doskonalenia rynków instytucji i instrumentów finansowych ukierunkowanych na podwyższenie efektywności ich finkcjonowania oraz powiększanie wolumenu transakcji finansowej. Rozwój finansowy jest mierzalny. Jedną z miar jest wskaźnik wzajemnego powiązania finansowego, który określa się przez porównanie tempa wzrostu aktywów finansowych w danej gospodarce ze wzrostem produktu krajowego brutto (PKB), dochodu narodowego (DN). Inną miarą jest podział sektora pośrednictwa finansowego w wytwarzaniu PKB.
Wreszcie może być wykorzystywany wskaźnik pośrednictwa finansowego, wyrażany jako stosunek aktywów finansowych posiadanych przez instytucje finansowe do całokształtu aktywów finansowych w danej gospodarce.
Może się zdarzyć zakłucenie nazywane represją finansową przez którą jest rozumiane zniekształcenie systemu finansowego, polegające np. na stosowaniu ujemnych stóp procentowych albo subsydiów do kredytów udzielanych uprzywilejowanym podmiotom albo na rozległej ingerencji administracyjnej w funkcjonowaniu systemu finansowego.
Warto dodać że represja finansowa znacznie rozbudowana, może hamować rozwój ekonomiczny.
Finanse to zastosowaniu szeregu regół finansowych i ekonomicznych w celu maxymilizowania wartości przedsiębiorstwa.
Relacja ryzyka i stopy zwrotu to wymagana stopa zwrotu która uzasadnia podejmowanie inwestycji przy danym poziomie ryzyka. Maksymilizacja bogactwa to zwiększanie warotści firmy przez wybór inwestycji, które charakteryzują się najlepszą relacją ryzyka i stopy zwrotu.
Planowanie finansowe to prognozowaniu zapotrzebowania na gotówkę ustalanie zasad kontroli kosztów przewidywanie docelowego poziomu sprzedaży i zysku podejmowanie decyzji w zakresie alokacji i funduszy i opracowywanie alternatywnych strategii rozwoju. Finanse są zarówno nauką jak i sztuką. Nauka opracowuje metody i narzędzia przydatne menagerom finansowym. Przed rokiem 1970 skupiała uwagę na zarządzaniu majątkiem obrotowym i na sprawozdawczości finansowej. W ciągu następnych 15 lat koncentrowałą się na wykorzystywaniu rzadkich zasobów i na projektach, o najlepszej relacji ryzyka i stopy zwrotnej. Obecnie zajmuje się głównie analizą alternatywnych decyzji i strukturę źródeł finansowania.
Â
30.09.01
Zmienna wartości pieniądza w czasie i o stopie zwrotu
Ruchy pieniądza mogą być do kasy i z kasy
Cash inflow + CIF
Cash outflow – COF
Cash flow(s)
Â
K >black box >K`
K`>K - powinno być więcej niż na wyjściu
K`/K - efektywność, stopa zwrotu
Presant valne PV Value
Bieżąca wartość             A dded
                          T ax
Futur valne FV
Przyszłą wartość
FV=PV*(1+r)n
R – stopa oprocentowania, zwrotu lub dyskontowa w okresie kalkulacyjnym
N – liczba okresów kalkulacyjnych
FV=(1+r/m) n
R=24% j roczna lokata
(1 + 0,24)1 < (1 + 0,06) 4 <(1+ 0,02) 12
naliczanie odsetek: roczne 10,00%; kwartalne 10,38%; miesięczne 10,47%
Dla inwestora przy danej stopie zwrotu korzystniejsze są krótsze okresy naliczania odsetek
Przykład
W Banku złożono depozyt na 4 lata przy rocznym naliczeniu odsetek na poziomie 15% wartość początkowa 1000zł. Obliczyć wartość przyszłą
FV = 1000*(1 + 0,15)4
Â
n\r
11%
12%
13%
14%
15%
1
Â
Â
Â
Â
Â
2
Â
Â
Â
Â
Â
3
Â
Â
Â
Â
Â
4
Â
Â
Â
Â
1,749
R=stapa w %, n=liczba okresów odsetkowych
F=1000*1,749=1749
PV = FV*(1+r) –n
PV = FV 1/(1+r) n
Â
Przykład
Przedsiębiorstwo wyceniono na 200.000. Kupiec proponuje zapłatę 300.000 ale dopiero po trzech latach. Stopa dyskontowa 25%. Obliczyć aktualną wartość przyszłej zapłaty?
PV=300*(1+0,25) –3              PV=300*0,512=153,6
             (1+r) –n
n\r
21%
22%
23%
24%
25%
1
Â
Â
Â
Â
Â
2
Â
Â
Â
Â
Â
3
Â
Â
Â
Â
0,512
Â
Annuity                          A- to seria cykliczny płatności (stałych płatności) uiszczanych w równej kwocie i w równych odstępach czasu.
Aunuity
Rata kapitał. Odsetki             Rata k. odsetki
Â
Wzór na obliczenie bieżących stałych płatności
Pn,r=A* 1-(1+r) –n/r             n- ilość raty, r- stopa dyskontowa
Â
Przykład
Partie towarów wyceniona na dwadzieścia milionów kontrachent proponuje zapłatę w pięciu rocznych ratach po 5.5 miliona. Stopa dyskontowa 30%.
P5,30 = 5,5* 1-(1+0,30) –5/0,30
...