Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
Wytyczenie i utrwalenie budynku
Roboty przygotowywawcze- ustalamy granice działki, wyrównujemy teren, tam gdzie ma być wykop usuwamy drzewa, krzewy; działkę grodzimy i wyznaczamy miejsca składowania materiałów (np. dla podatnych na czynniki atmosferyczne); doprowadzamy wodę; uzbrojenie terenu – uzbrojenie w instalację kanalizacyjną, gazową, elektryczną.
Wytyczenie budynku- polega na przeniesieniu rzutu poziomego fundamentu budynku na teren.
1 wyznaczenie naroży bud. (pierwszy pkt. A 7,5m od środka ulicy)
2 Wyznaczenie i utrwalenie szerokości ław i ścian fundamentowych
a=h ctgφ 20cm φ – kąt stropu naturalnego
- ławy ciesielskie (zabijanie ław drutowych) na przedłożeniu ścian nośnych i podłużnych zabijamy łwy ciesielskie na 2 kołkach wbitych na 70 – 50cm jest przybita deska
Etap wykopu (zdjęcie warstwy roślinnej gruntu)
Rozróżniamy
A wykopy jamiste (dla fundamentu zw. Stopą fundamentową)
B wykopy wąsko przestrzenny pod fundamenty ciągłe zw. Ławami fundamentowymi
C fundamenty płytowe, szkniowe
wykop ręczny (w gruntach miękkich wykonujemy szuflady) w bardziej zwartych gruntach – ławy, szpadle skały miękkie – kliny i ciężkie młoty skały twarde (granitowe, bazalt) młoty pneumatyczne, mat. Wybuchowe. Wykopy mechaniczne koparki odspajają i ładują na środki transportu poziomego, koparki przedsiębiorcze – pracują w wykopie, liniowe wykopy wąsko przestrzenne – koparki szeroko-czerpakowe
SPOSOBY ZABEZPIECZANIA WYKOPÓW SKARP
- gdy grunt jest mało spoisty (żwir)
- poziom wody gruntowe wyższy niż osadowienie poziomu
- gdy wykonanie skarpy jest nie możliwe w wykopach wąsko przetrzennych zabezpieczenie przez podparcie konieczne
- szerokoprzestrzennych, gdy nie można zastosować prawidłowych skarp
- gdy szczupłość miejsca nie pozwala na szeroki rozkop
ścianki do obudowy wykopu w gruntach nawodnionych stosuje się ścianki tymczasowe, stałe. Ze względu na materiał mogą być: stalowe, drewniane, żelbetowe; ze względu na wbijanie: wbijane, wpłukiwane, wiercone, wwibrowywane
odwodnienie wykopu - aby roboty można było wykonywać na sucho, w przypadku H2O zabezpieczyć. Jeżeli poziom wody gruntowej znajduje się wyżej niż dno naszego wykopu, musimy obniżyć poziom z tego otoczenia poniżej dna wykopu. 2 sposoby odwodnienia: - powierzchniowe (pompowanie bezp. Z wykopu); - wgłębne (obniżenie zwierciadła wody na obszarze wykopu poprzez utworzenie tzw. depresji grunty niespoiste), studnie rurowe (15-50cm z filtrem), igłofiltry, studnie małych średnic 38-80mm, drenowanie wykopu (drenaż czołowy, pierścieniowy)
FUNDAMENTY- płytkie(bezpośrednie do 5m zagłębienia)[ławy, stropy, ruszty, płyty, skrzynie]
- głębokie(pośrednie 5-7m zagł.)[filary, studnie, pole]
fundamenty są częściową składową konstrukcji, przystosowana do przekazywania obciążeń na podłoże. Układ fundamentu- grunt nie musi być taki aby nie występowało nadmierne osiadanie gruntu, aby grunt nie powodował naprężeń nadmiernych. Materiały na fundament: - beton zbrojony(Żelbet) doskonale przenosi obciążenia rozciągające, nie jest b. Wrażliwy na wilgoć; - beton żwirowy(nie zbrojony); - kamień; - cegła klinkierowa; - cegła zwykła ceramiczna; - gazobeton(beton demontowany).
Ławy fundamentowe- ciągłe fundamenty, pod ciągłe ściany konstrukcyjne. Szerokość ławy zależy od wielkości obciążeń, od nośności gruntu znajdującego się pod ławą(im grunt mocniejszy, tym ławy nie są dużych rozmiarów). Ławy są z jednego materiału, stosujemy je na gruntach drobnych i średnich. Ich kształt najczęściej prostokąta lub trapezu.
Lawy murowane z cegły: ławy schodkowe
(o przekroju prostokątnym). Gdy zastosujemy
zaprawę cementową wysokość posadzki 2
warstwy cegieł, wapienna 4 warstwy cegieł.
Ława kamienna- kąt pochylenia bocznicy α
nie powinien być mniejszy niż 60˚ zaprawa
cem.-wap. Takie ławy stosuje się gdy mamy budulec.
Ławy betonowe- stosujemy wtedy gdy z obliczeń wynika b. Szeroka ława kamienna lub z cegły i kiedy w poziomie osadowienia pojawia się woda gruntowa i gdy projektujemy niewysoki budynek.. Jest ona zbrojona podłużnie drutami o przekroju φ= 12 i 14. Wystająca część lawy co najmniej 20cm ponad powierzchnię wody.
Wys. ławy fundamentowej <50cm h>50cm
Skosy dają oszczędność betonu
Ławy żelbetowe- stosuje się je przy znacznych obciążeniach, gdy znajdują się grunty niejednorodne, gdy grubość betonowych byłaby znaczna, zbrojenie nośne- poprzecznie do długości ławy (ściany).
Ławy gruntu stabilizowanego- na m³ żwiru worek
cementu, uzyskujemy grunt stabilizowany cementem
pod tymczasowe budynki.
Ława piaskowa- na gruntach nasypowych.
Stopy fundamentowe (podstawy fund.): - fundamenty pod słupy bud. Szkieletowych, gdy odległość między słupami jest większa 5-6m, mogą być cegły projektowane c cegły, kamienia, betonu zbrojonego.
Stopy ceglane- mogą mieć odsadzki w 4 strony, 2 i 3. Mogą mieć szerokość odsadzki ¼ cegły. Stopy mogą być kwadratowe i prostokątne. Stopy ceglną i kamienną stosuje się do budynków niskich (do 4 kondygnacji). W przekroju mogą mieć kształt : prostokątna, schodkowa, ostrosłup ścięty. H do S = 1,5 Stopy żelbetowe Stopy gipsowe – stopy o wydłużonym ształcie, gdy na stopie działają obciążenia pionowe i momenty.Stopy prefabrykowane – najczęściej prefabrykujemy stopy kielichowe ( potocznie szklankowe). Po ułożeniu na chudym betonie ustawiamy słupy prefabrykowane słupy.ŚCIANY
A konstrukcyjne(nośne)
B nie konstrukcyjne(nienośne):- osłonowe(przegrody zewn. Wypełnienie: - wypełniające; - samonośne); - działowe(przegrody wewn.:- m. mieszk.; - m. pomieszcz.).
Ściana-pionowy element konstrukcji nośnej budynku, przeznaczony do przenoszenia obciążeń pionowych. Może stanowić przegrodę zewn., także wewn; nie konstrukcyjne(nie przenoszą obciążeń od innych elementów tylko od ciężaru własnego)
Ściany: - jednowarstwowe(z jednorodnych elementów murowych; bez ciągłej spoiny podłoża); - dwuwarstwowe(z 2 różnych elementów; połączone kotwiami; ze spoiną uzupełnioną zaprawą szer-gr ≤25mm); -szczelinowe(z 2 różnych elementów murowych; połączone kotwiami; ze szczeliną 5-15cm: pustą, częściowo wypełnioną, całkowicie wypełnioną mat. Izolacyjne).
Wymagania: -nośności; - izolacyjności(termicznej, akustycznej); -trwałość eksploatacyjna; -warunki zdrowotne.
Ściany masywne pełne(z elementów murowych, ceramiczne, silikatowe, sipoleks, z kamienia naturalnego, betonowych). Ściany warstwowe szczelinowa(z elementów murowych, z wypełnienia: całkowicie, częściowo, bez). Ściany konstrukcji szkieletowej (drewniana, stalowa, żelbetowa, tzw. systemowe).
Ściany jednorodne- ściany wykonane z tych samych elementów murowych, takiej samej klasy. Ściany dwuwarstwowe- ściana z dwu warstw nie koniecznie z tych samych elementów murowych, połączonych kotwiami, spoina idąca równolegle do ścian nie może być szersza nić 2,5cm. Ściana szczelinowa- trójwarstwowa, składa się z 3 warstw: nośnej; izolacyjnej(może być szczelina powietrzną, może być częściowo wypełniona styropianem, wełna mineralna, emigruje tam powietrze, nie z elementów murowych(cegła silikatowa). Zewnętrzna warstwa z warstwą izolacyjną połączona kotwiami, rozmieszczenie kotwi normowo.
Typy ścian: - występowanie ścian jednorodnych nie ocieplonych; - niejednorodne ocieplone;
Ściany mogą być wykonane z elementów drążonych poziomo- dziurawki, i drążonych pionowo- kratówki. W ścianach, murach z cegieł dziurawek wykończenie robimy z cegieł pełnych.
FAZY ZNISZCZENIA CEGLANEGO MURU ŚCISKANEGO
Ogólne wymagania do ścian: -najmniejsza grubość ściany muru o fk≥5Mpa wynosi 100mm, -dla muru o wytrzymałości charakterystycznej fk≤5Mpa wynosi 150,15cm, -wymiary bruzd i wnęk(które można pominąć w obliczeniach statycznych)podaje PN; -ściany wzajemnie prostopadłe lub ukośne łączyć poprzez wiązanie elementów lub poprzez zastosowanie łączników w postaci zbrojenia; -stropy lub dachy na belkach drewnianych lub stalowych łączyć ze ścianami murów za pomocą łączników stalowych(kotew w rozstawie nie więcej niż 2m); -budynek ze ścianami murowymi dzielić na segmenty stosując przerwy dylatacyjne; - ściany z przewodami wykonywać z cegły ceramicznej kl. 10.15; -do przewodów wentylacyjnych można użyć cegły sylikatowej kl. 15; - ponad dachem z cegły ceramicznej lub klinkierowej; -odchyłki przy wykonywaniu ścian w pionie na h 1 kondygnacji nie więcej nić 20mm w całym budynku nie więcej niż 50mm.
FAZY PRACY ZNISZCZENIA zależy od: -grubości spoin; -jakości wykonania wiązań; -wytrzymania cegły. Cegła w murze ściskanym osiowo pracuje nie tylko na ściskanie ale na zginanie i ścinanie. Wytrzymałość muru na ściskanie jest mniejsza niż wytrzymałość samych cegieł. Paski kontrolne –zapobiegają pękaniu ścian9podstęplować, podeprzeć i odciążyć gdy paski pękają). Trzy fazy zniszczenia: -0.5/0.7; -0.8/0.9; -1.0. wytrzymałość obliczeniowa muru; na ściskanie Fd=fk/γm, fk – wytrzymałoś charakterystyczna na ściskanie, γm –częściowy współczynnik bezpieczeństwa muru.
STROPYFunkcje: -przenosi obciążenie od ciężaru własnego; -przenosi obc. Użytkowe(ludzie, urządzenia); -przenosi ob. Od ścian działowych; -usztywnienie przestrzenne budynku; -ochrona poszczególnych kondygnacji przed przenikaniem ciepła lub zimna; -ochrona przed dźwiękami; -ochrona przed wodą lub para wodną.
Warunki do spełnienia: wytrzymałość, sztywność, izolacyjność termiczna, akustyczna(przeciwwilgociowa, ogniotrwałość, lekkość cienkość). PODZIAŁ STROPÓW: -wg. rodzaju konstrukcji stropu(płytowe, płytowo-żebrowe, gęsto-żebrowe, belkowe); -wg. materiału zastosowanego w konstrukcji(żelbetowe, ceramiczno-żelbetowe, gipsowo-żelbetowe, szklano-żelbetowe, ceramiczno-stalowe, drewniane); -wg. schematu pracy statycznej(wolnopodparte[jednoprzęsłowe],częściowo zamocowane, całkowicie zamocowane[żelbetowe], wielkoprzęsłowe [belki ciągłe]; -wg usytuowania(stropy nad piwnicami i przejazdami, stropy między-piętrowe, nad ostatnią kondygnacją tj. stropy poddaszy i stropo-dachy); -wg metody wykonania(monolityczne, prefabrykowane). Stropy na belkach drewnianych- są to stropy łatwe i tanie w wykonaniu, mała odporność (ognia i szkodników) nie stosować nad piwnicami.
SCHODY DREWNIANEMają zastosowanie w domach o dwóch kondygnacjach, w domach jednorodzinnych i w budynkach gospodarczych. Wykonuje się je głównie z drewna sosnowego; przy większym ruchu i w lokalach reprezentacyjnych podnóżki wykonuje się z drewna dębowego., powinno być odpowiednio przeschnięte. Podnóżki szersze od 0,24m wykonuje się zwykle z dwóch desek łączonych na wpust i grzebień oraz sklejanych. Odmiany: -schody drabiniaste stosowane są w budynkach gospodarczych jako schody piwniczne i strychowe w małych domkach i jako różne schody pomocnicze. Kąt nachylenia tych schodów dochodzi do 60˚; -schody policzkowe mają podnóżki wpuszczane na półwpust w podnóżek górny i przytwierdzone gwoździami lub wkrętami do tylnej bocznej powierzchni podnóżka dolnego. Dla zapobieżenia skrzypieniu schodów górny bieg podnóżka powinien być o 3-5mm wyższy w środku niż na końcach. Przestrzeń pod dolnym biegiem przyziemia w domach mieszkalnych jest zwykle osłonięta cienką ścianką; -schody siodłowe(ze stopniami nakładowymi) mają stopnie nakładane z wierzchu na odpowiednio wycięte policzki i przykryte wkrętami.
1. BUDOWNICTWO OGÓLNE, ZAKRES TEMATYCZNY, MIEJSCE W DZIALE TECHNIKI NAZYWANYM BUDOWNICTWO.
Budownictwo – dział techniki traktujący o zasadach proj. Wykonywania i konserwacji budowli.
Podział budownictwa : lądowe (ogólne) i wodne. Ze względu na położenie budowli do poziomu gruntu : b. nadziemne, naziemne, podziemne. Ze względu na przeznaczenie obiektów : b. mieszkaniowe, użyt. publ., przemysł., komunikac., sanit., energet., rolnicze, wojskowe. Ze względu na użyte materiały : drewniane, kamienne, ceglane, betonowe, metalowe.
Każda budowla powinna spełniać 3 podst. warunki : odpowiadać przeznaczeniu, wykonana zgodnie z normami, estetyczne.
3
Budownictwo ogólne – dział zainteresowany b. mieszkaniowym i użytecz. publ., dziedzina wiedzy inżynierskiej, która zajmuje
się zaspokajaniem podstawowej potrzeby człowieka – potrzeby mieszkania.
2. FAZY WZNOSZENIA BUDYNKU , ICH CHARAKTERYSTYKA.
* stan zerowy – roboty ziemne, izolacyjne, wykonanie fundamentów, ścian piwnic i stropów nad nimi. ; * Stan surowy – wykonanie ścian, stropów, konstrukcji dachu wraz z pokryciem oraz klatek schodowych,; * Roboty wykończeniowe – tynkowanie, roboty okładzinowe, posadzki, szklenie, zduńskie, malarskie, dekarskie itp.
3. OBCIĄŻENIA STAŁE, ZMIENNE. ZASADY USTALANIA OBC. OBLICZENIOWYCH
Obciążenie-wielkie działanie fizyczne, które zmeinia stan systemu konstrukcyjnego (powstanie naprężeń, odkształceń, zarysowań). * stałe – (wartość, kierunek, położenie nie zmienia się w czasie eksploatacji obiektu)ciężar własny wszystkich elementów konstrukcyjnych, siła sprężania konstrukcji, *zmienne – krótkotrwałe (śnieg i wiatr), użytkowe w budynkach mieszkaniowych 1,5 kN/m^2 mogą być długotrwałe(ścianki działowe), w części długotrwałe (obciążenia stropów w magazynach) , wyjątkowe (pożar, wybuch itp.)
Wartość obciążenia: wartość charakterystyczna Gk-obc.stałe; Qk – obc.zmienne- wartość obc. O przyjętym prawdopodobieństwie nieprzekroczenia w kierunku niebezpiecznym w ciągu określonego czasu; wartość obliczeniowa Gk*gk-stałe, Qk*gk-zmienne; *wartość obciążenia wyjątkowego Fa; wartość obc.zmiennego do kombinacji obciążeń yo*Qk; *wartość długotrwała obc.zmiennego yd*Qk
4. OBCIĄŻENIE ŚNIEGIEM I WIATREM.
*wartość obciążenia śniegiem odniesiona do 1 m^2 rzutu dachu na powierzchnię poziomą, zwana obciążeniem charakterystycznym śniegiem dachu (Sk) zależy od obciążenia charakterystycznego śniegiem gruntu w danej strefie kraju (Qk) oraz odpowiedzniego współ. kstałtu C. Sk=Qk*C; (I strefa Qk=0,7 kN/m^2; II – 0,9; II – 1,1; IV – 0,003 H (npm <1000m) >0,9. W przypadku dwu lub więcej wariantów obciążeń do obliczeń przyjmuje się wariant dający najniekorzystniejsze wartości obciążeń. Dla wiat i stropodachów w budynkach nieogrzewanych i nie ocieplonych obciążenie Sk należy zwiększyć o 20%. Wartość obliczeniowa obiążenia śniegiem So=Sk*g ; g=1,4
*obciążęnie wiatrem – różnice ciśnienia na powierzchniach budowli oraz opory wywołane przepływem powietrza. Obciążenie wiatrem może być : dodatnie (parcie wiatru) – ciśnienie powietrza skierowane na powierzchnię budowli; ujemne (ssanie) – ciśnienie powietrza działa w kierunku od powierzchni obciążenia budowli, ustala się przy założeniu, że wiatr wieje poziomo w kierunku dającym najbardziej niekorzystne parcie na budowlę, element lub przegrodę, oraz że wszystkie powierzchnie nawietrzne i zawietrzne budowli są prostopadle skierowane do nich; qk. Wartość obciążenia wiatrem zależy od prędkości i porywów wiatru oraz od ekspozycji i właściwości aeroelastycznych budowli. Obciążenie wiatrem przypadające na 1 m powierzchni (charakterystyczne) pk=qk*Ce*C*r.
5. OBCIĄŻENIA SKŁADANE Z KILKU OBCIĄŻEŃ ZMIENNYCH.
* Kombinacja podstawowa - ågi*Gki + åYoi*goi*Qik , gdzie Gki – obc.stałe Qik – obc.zmienne , Yoi – współczynnik zmniejszający. ; * Kombinacja wyjątkowa ågi*Gki+0,8*ågfi*Qki+Fo, Fo-obc.wyjątkowe
6.UKŁADY KONSTRUKCYJNE BUDYNKÓW I ICH SZTYWNOŚĆ PRZESTRZENNA.
Ścianowe - podłużne, poprzeczne, mieszane, krzyżowe.; Szkieletowe (elementami nośnymi są słupy) – ramowe z rygli H, słupowo-ryglowe ; Szkieletowo-ścianowe – usztywnione za pomocą stężeń kratowych i ścian usztywniających, ; Trzonowe ; Powłokowe.
7.TYPY BUDYNKÓW TRZONOWYCH.
Ze stropami wspornikowymi – najpierw trzon później montaż stropów ; Trzonoliniowe – wspornik pełni rolę liny ; Trzonowo-szkieletowe – trzon obudowany szkieletem (Poltegor)
8.OKREŚLENIE TEMPERATUR NA WEWNĄTRZNYCH POWIERZCHNIACH PRZEGRÓD.
Temperatura na powierzchni przegrody od wewnątrz ui=ti-(ti-te)*R1/Rc gdzie ui-temp. na powierzchni od wewnątrz, ti-temp. powietrza po cieplejszej stronie przegrody, te-temp. po chłodnej stronie, Rc-opór przenikania ciepła Rc=Ri+Rl+Re, Ri-opór przejmowania ciepła po cieplejszej stronie przegrody, Re-opór przejmowania ciepła po chłodniejszej stronie, Rl=d/l-opór cieplny warstwy materiału.
9.GRAFICZNA METODA OKREŚLANIA TEMPERATURY W PRZEGRODZIE
10.STATECZNOŚĆ CIEPLNA, SENS FIZYCZNY, OBLICZANIE.
a)przegrody; stateczność cieplna przegrody jest to zdolność przegrody do tłumienia wahań przepływającego przez nią strumienia ciepła. Wpływ na stateczność : wahania temp. wewnątrz pomieszczenia spowodowane nierównomiernością działania urządzeń grzewczych, wahania temperatury powietrza na zewnątrz (głównie zimą), wahania intensywności nasłonecznienia (głównie latem). Sens fizyczny – stosunek amplitudy wahań gęstości strumienia ciepła Aq przepływającego przez przegrodę budowlaną do amplitudy wahań temperatury Av na powierzchni przegrody od strony pomieszczenia. Obliczenia : U=Aq/Av [W/m^2*K]gdzie U-zdolność przyswajania ciepła przegrody,
b)pomieszczenia; stateczność cieplna pomieszczenia – zdolność pomieszczenia do przeciwdziałania wahaniom temperatury powietrza w pomieszczeniu pod wpływem wahań strumienia ciepła. Wpływ : cechy przegród zewnętrznych i wewnętrznych, urządzenia grzewcze, wyposażenie pomieszczenia, ciepło bytowe-intensywność zaludnienia. Sens – wielkość amplitudy wahań temperatury powietrza wewnątrz pomieszczenia, która zależy od nierównomierności dopływu ciepła do pomieszczenia. Obliczenia : At=(0,7m*Q)/(suma B*A) gdzie m-współczynnik niejednorodności oddawania ciepła, Q-średnia wartość strumienia ciepła dostarczonego do pomieszczenia przez urządzenie grzewcze, B- współczynnik pochłaniania ciepła prze powierzchnie przegrody otaczającej pomieszczenie, A-powierzchnia przegród otaczających
21.Czynniki decydujące o dylatowaniu fundamentów.
Dylatację fundamentów należy przewidywać ,gdy można spodziewać się rozmaitych osiadań pod różnymi częściami budowli. Czynnikami decydującymi o dylatowaniu budowli są warunki gruntowe:
- posadowienie budowli na gruntach o różnych właściwościach mechanicznych ,oparcie fundamentu częściowo na gruncie spoistym ,a częściowo na gruncie niespoistym .(a)
- przy duzej różnicy nacisków jednostkowych pod różnymi częściami budowli ,np. gdy budynek składa się z części wyższej i niższej .(b)
- przy zastosowaniu pod częściami budowli różnych rodzajów fundamentów ,np. częściowo opartych bezpośrednio na gruncie ,a częściowo na palach .(c)
- przy dobudowywaniu nowego budynku do już istniejącego szczelina dylatacyjna powinna być wykonana na całej wysokości budynku .(d)
(a) (b) (c)
glina piasek
pale
22.Wytyczanie fundamentów budynku.
Przed przystąpieniem do robót należy : wytyczyć na planie zarys poszcz. elementów budynku . Linię zabudowy w przyziemiu wytyczają władze budowlane. Na wyrównanym terenie umieszcza się naroża ściany frontowej poprzez wbicie w ziemie palików i nabicie na nie gwoździ . przeprowadza się dwukrotny pomiar odległości w dwóch kierunkach taśmą stalową ,wytycza się z naroży kierunki prostopadłe [teodolitem lub wegielnicą] ustawiając tyczki miernicze ,następnie na wytyczonych kierunkach odmierza się odpowiednie odległosci utrwalajac inne naroża . Jeżeli rzut poziomy budynku jest prostokątny potrzebne kierunki można okreslić teodolitem . W dalszym ciągu , poza przewidywana górną granice krawędzi wykopu [przynaj. 0.5 m.] ustawia się ławy kierunkowe złożone z wbitych w ziemię słupków o odpowiednio wygiętych głowicach i przybitych do nich desek na kant . rozmieszczamy je przy narożnikach i na prze. ścian wewnętrznych . Po ustaw. ław przenosi się na nie wytyczone uprzednio linie ścian ,zaznaczając je na ławach wbitymi w nie z wienc.. gwoździami lub trójkąt. nacięciami na deskach. Przeniesienie linii odbywa się za pomocą naciętego między przeciwległymi końcami cienkiego drutu stalowego [fi=1mm] ,który nakierunkowywuje się przez zawieszone na nim piony murarskie opuszczone na gwoździe palików. Od tak zaznaczonych punktów odmierza się na ławach odcinki odpowiadające odległości od krawędzi dna wykopu ,szerokości odsadzek ,szer. fundamentów ,grubości ścian ,oznaczając ich końce również gwoździami lub nacięciami .
23. wykop wąsko- i szeroko-przestrzenny.
kształt wykopu w planie odpowiada kształt. fundam. Wymiary dna przyjmuje się zawsze nieco wieksze od wym. fund. (30-50cm); wąsko-przestrzenny(wąski) - głęb. większa od szer. ; szeroko-przestrzenny(szeroki) - głęb. mniejsza od szer.
wykop płytki - 2,5 - 3 m ;wykop głęb.- głęb. > 3m
24. Omówienie nie zabezpieczania wykopów i zabezpieczania wąskoprzestrz.
głębimy wykopy o ścianach pionowych gdy : 1)brak jest miejsca ,2)wykop zagraża istniejącemu już fundam. niezabezpieczony wąski wykop (z rozkopami) - ściany wyk. pochylone dla zach. stateczn. - usuniecie dużej ilości odkładu nachylenie zboczy zależy od wielu czynn. (rodzaj gruntu ,czasu utrzym. zbocza ,war. atmosfer.) wykonanie stromych zboczy może grozić wypadkiem ; dla zwiększenia statecz. przerywa się ciagłość zbocza przez wprowadzenie tzw. ław (półek) poziom. o szer. ok. 0.5m ,co 2-2.5m w kier. głęb. ; gruntu wydobyt. z dna wykopu nie należy składować przy jego krawędzi - pogorszenie stateczności ,czasami należy wywieźć go z powodu braku miejsca na skład. - takie rozwią. może okazać się kosztowniejsze od wykonania ścian pionowych odpow. zabez. ,tzw. obudowy wykopu - nie dopuszczamy do ruchu gruntu ; zabezpieczenie wykopów wąskich :1) konstruk. rozporowa - przejmuje parcie gruntu przekazując je na ściany przeciwległę ,obudowa wykopu : bale drew. grub. 50 mm układane poziomo ,podtrzymyw. nakładkami pionowymi rozstaw. co 2-2,5m rozpartymi rozporami z okrąglaków (fi 14-20 cm) ; można użyć ,zamiast bali , blach stalowych profilowanych ,a rozpory drew. zastąpić metal. śrubowymi ; a) grunty niespoi. i spoi. : nawodnione bale układamy na styk bez szpar ,b) grunt. spoi. małowilg. można układać z odstęp.= ich szer. ; 2) metoda górnicza stosujemy rzadko - wykopy w grunt. drobnoziar. ,niespoi. suchych (nie można utrzym. ściany wykopu przed założ. bali ) zastosowanie do wykopów niewielkich a głębo. ; wykonanie : układ. na wyrów. terenie sztywną ramę z krawędziaków i wbija się wokoło niej ukośnie deski grub. 25-38cm ,dług. 1,2-1,5 ,następnie głębimy pod ich osłoną wykop tak aby ich końce pozost. 25cm poniżej dna na wykopanym dnie ustawiamy taką samą ramę i czynności powtarza , rząd desek z 1 i 2
kondygn. klinuje się miedzy sobą ; w celu zabezp. ram przed obsunięciem podwiesza się je do belek ułożonych nad wykopem po zakończeniu wykopu można wymienić wieszaki ? na stojaki - pewniejsze
ozkop odkład
25. Obudowy (podpieranie i kotwienie) wykopów szerokoprzestrzennych
obudowy podpierane - w wykop. szerokich konstrukcja rozpierająca wymag. dużej ilości materiału ,zagęszcz. stężeń itp. (zmniejsz. wolnej przestrz.) , dlatego stosuje się izoopieranie deskowania zastrzałami ukośnymi opartymi o kawałki krawędziaków przybite klamrami do nakładek ; kliny rozpierajace wbija się przy dolnych końcach zastrzałów , poszczególne elementy konst. łączy się kleszczami ciesielskimi w celu lepszego podwiązania i zabezpieczenia od przypadkowego wybicia ; jeżeli głębokość > 3m wskazane jest przerwanie ciągłości ściany pionowej ławą (półką) szerok. 1-1.5m i wys. stopnia 2-2,5m , obydwa stopnie można podeprz. lub też dolny podeprz. a górny zakotwić
obudowy ,kotwienie - najważniejszym sposobem kotwienia jest cięgno ; cięgno jest przymocow. do krótkiego pala i ułożone w rowku , który się zasypuje ; innym sposobem kotwienia jest wprowadzenie płyty zakopanej w odpow. odległ. poza ścianą i połączonej z nią przez cięgno ; siła w cięgnie wywołuje przez płytę opór gruntu który uniemożliwia przesuwanie się płyty ; prze niewielkich odległ. i małych oporach gruntu ,kotwie przechodzą w ławę ciągłą do których przymocow. się cięgna ; pale kozłowe - dwa pale sztywno połączone w głowicach do których zaczepione są cięgna , pod wpływem siły w cięgnie przedni pal jest wciskany w grunt ,a tylni wyciągany , dzięki takiej konstrukcji niweluje moment zginający na który pale są wrażliwe ; kotwie gruntowe - obecnie coraz częściej stosowane wprowadzane przez wiercenie lub wbijanie w miarę głębienia wykopu koniec otworu wypełnia się pod ciśnieniem zaprawą cementową -tworzy tzw. buławę
ob. podpierane podpierane z przerw. ciągł. dla gł.>3m
kotwione kotwione płytą pale kozłowe
26. Charakterystyka spotykanych rodzajów fundamentów.
fundamenty można podzielić ze wzg. na : 1) sposób przekazywania obciążeń na grunt ,2) głębokość posadowienia , 3) kształt ,4) stop. sztyw. ,5) materiał użyty do konstr. : 5a) drewniane - pale , podwaliny ,ruszty ,5b)kamienne - bud. jednorodzinne ,5c) ceglane - cegła dobrze wypal. ,bez domieszek margla ,na zapr. cem. lub cem. - wap. klasy>10 dla środowisk agresywnych - cegła klinkierowa i specj. zaprawy ,5d) betonowe - łatwe i szybkie wykon. , dość odporne na korozje ,5e) żelbet. ,5f) stal - pale wanny wodoszcz. ; ze względu na sposób przekazywania obciążeń z bud. na podł. grunt. fund. dzielimy na : 1a) fund. bezpośrednie przekaz. obcią. na podł. grunt. wyłącznie poprzez dolną pow. zwaną jego podstawą ,często fund. te spoczywają na warst. chudego betonu , żwiru ,piasku ,która służy do wzmocn. gruntu w poziomie posadowienia ,1b) fund. pośrednie - zwane sztucznymi? przekaz. obcią. z bud. na niżej zalegające warstwy nośne poprzez dodatkowe elem. wprowadzone lub uformowane w gruncie w postaci np. pali ,studni czy kesonów ,na górnych częś. elem. układa się potem właściwy fund. ; ze wzg. na głęb. posad. dzielimy je na : 2a) płytkie - opierają się na warstwie nośnej zalegającej na nieznacznej głęb. , dla takich fund. wykonuje się wykop otwarty , bez specj. wzmoc. , głębokość ich < od 4-5m , 2b) głębokie - należy zabezp. głębokie wykop...