Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
ZAŁOŻENIA DO PROJEKTOWANIA BETONÓW(metoda zaczynu):
- rodzaj konstrukcji i jej przeznaczenie
- warunki eksploatacyjne, obciążenia budowli, trwałości w danym środowisku =>rodzaj i klasa betonu (np. beton zwykły czy wodoszczelny)
- rozwiązanie zbrojenia
- kształt elementu
- stopień napowietrzenia mieszanki betonowej
- konsystencja mieszanki betonowej
- inne dane np: mieszanka musi być pompowalna; wymagany czas zachowania właściwości roboczych mieszanki betonowej; betonowanie ciągłe;
- sposób zagęszczania mieszanki betonowej (np. mechaniczny, wibratorami, powierzchniowe buławowymi)
- warunki dojrzewania
- sposób kontroli zgodności
Dobór materiałów:
Ustalenie wymagań dla mieszanki betonowej i betonu pozwala określić wymagania dla poszczególnych składników betonu:
· dla kruszywa:
- rodzaj kruszywa (w tym czy kruszywo naturalne, łamane czy płukanka kruszywa)
- maksymalne uziarnienie kruszywa
- marka kruszywa
· dla cementu:
- rodzaj i klasa cementu
- PN-88/B-06250 zalecane minimalne/maksymalne zawartości cementu
Ilość C, K, W (cementu, kruszywa, wody) w projektowanym betonie obliczamy rozwiązujując trzy warunki ( równania):
1. Warunek wytrzymałości (zmodyfikowany wzór Bolomeya)
Rb=A1(c/w - 0,5) dla c/w < 2,5
lub
Rb=A2(c/w + 0,5) dla c/w ł 2,5
1,2 < c/w < 2,8 (3,2 - kruszywo łamane)
2. Warunek ciekłości (wodożądności) - ile należy wprowadzić wody aby otrzymać odpowiednią konsystencję:
c · wc + k · wk = w
3. Warunek absolutnych objętości (szczelności)
c / rc + k / rk + w + p = 1000 [dm3]
(suma objętości wszystkich składników wraz z porami)
inaczej:
c / rc + k / rk + w = 1000 ± 20 [dm3]
Etapy projektowania betonu metodą zaczynu:
1) Założenie:
- klasa betonu
- konsystencja
2) ustalenie kompozycji kruszywa:
3)Obliczenie c/w i przygotowanie zaczynu o masie równej 1/3 masy kruszywa przyjętego do mieszanki próbnej
Rb=A1(c/w - 0,5)
4) Sprawdzenie konsystencji
5) Obliczenie masy składników zastosowanych do mieszanki próbnej o żądanej konsystencji.
6) Obliczenie masy składników w 1 m3 betonu
7) sprawdzenie warunku absolutnych objętości:
BADANIE KONSYSTENCJI:
Oznaczenie konsystencji mieszanki betonowej można wykonac dwoma metodami:
1 Ve-Be
Metoda Ve-Be polega na pomiarze czasu zmiany kształtu próbki mieszanki betonowej ze stożkowego ( stożek Abramsa) w walcowy po poddaniu jej wibracji. Czas ten, liczony od chwili rozpoczęcia wibracji do chwili ustalenia się poziomu mieszanki w cylindrycznym naczyniu pomiarowym jest wskaźnikiem konsystencji według pewnej, umownej przyjętej skali. Metode ta najlepiej stosowac przy mieszankach o konsystencji wilgotnej, gęstoplastycznej i plastycznej. Nie jest zalecana przy mieszankach półciekłych (mało dokładnie ze względu na szybki czas opadania stożka). Nie wolno stosowac przy mieszankach ciekłych. Przy tej metodzie można jednocześnie wyznaczyć objętość mieszanki.
2 stożka opadowego
Metoda stożka opadowego polega na wyznaczeniu różnicy wysokości pomiędzy formą a opadem stożka, wyznaczoną z dokładnością do 1 cm.Różnica ta jest wskaźnikiem konsystencji.
-dla plastycznej Dh = 2-5 cm
-dla półciekłej Dh =6-11 cm
-dla ciekłej Dh =12-15 cm
(Forma - stożek ścięty o średnicach 200 i 100 mm, wysokości 300 mm)
PROJEKTOWANIE BETONU METODĄ TRZECH RÓWNAŃ (NOMOGRAMÓW)
Metoda trzech równań oparta jest na zmodyfikowanych wzorach stosowanych przy produkcji betonu:
warunek wytrzymałości
warunek szczelności
warunek konsystencji
Aby obliczyć trzy niewiadome C(ilość cementu), K(ilość kruszywa), W(ilość wody) z układu trzech równań, wprowadzono wartość pomocniczą B.
R - projektowana wytrzymałość na ściskanie betonu
ρc, ρk - gęstość cementu i kruszywa
A - współczynnik zależny od marki cementu i rodzaju kruszywa
wc, wk - wskaźniki wodożądności cementu i kruszywa
W celu ułatwienia posługiwania się tą metodą stworzono nomogramy, z których można odczytać ilość cementu, wody i kruszywa w 1 m3 betonu, znając stosunek R/A lub c/w i wodożądność kruszywa.
Aby skorzystać z nomogramów, należy obliczyć stosunek R/A lub c/w korzystając ze wzoru Bolomeya oraz ustalić doświadczalnie lub obliczyć korzystając z tablic wskaźnik wodożądności dla przyjętego optymalnego stosu okruchowego. Wskaźnik wodożądności kruszywa (ilość wody jaka jest niezbędna do zwilżenia jednostki masy kruszywa w celu uzyskania założonej konsystencji) jest zależny od:
ksztahu ziarn,
chropowatości kruszywa,
wielkości ziarn,
proporcji ziarn w stosie okruchowym.
Wskaźniki wodożądności opracowane przez Bolomeya przyjmują stałą wartość wodożądności cementu ( Wc = 0,23). Natomiast wskaźniki według Stema różnicują wodożądność cementu w zależności od założonej konsystencji betonu.
Wskaźniki te dotyczą poszczególnych frakcji kruszywa naturalnego (otoczakowego) o gęstości Pk = 2,65 kg/dm3. W przypadku stosowania innych rodzajów kruszywa należy wprowadzić odpowiednie poprawki:
wartość wskaźników wodożądności dla kruszyw łamanych zwiększyć o 10 ¸15%,
w przypadku kruszyw o ρk> 2,65 kg/dm3 wskaźniki wodożądności mnoży się przez wskaźnik 2,65/ ρk.
Mając wartość R/A i wk odczytuje się z wykresów ilość cementu, kruszywa i wody niezbędne do otrzymania 1 m3 betonu o założonych cechach. Następnie należy sporządzić mieszankę próbną ze składników przeliczonych na objętość 5 l, po czym sprawdzić jej konsystencję, szczelność i rzeczywistą objętość w celu dokonania korekty składu. Z przygotowanej mieszanki formuje się próbki sześcienne o wymiarach 15 x 15 x 15 cm do badań wytrzymałości na ściskanie, które należy przeprowadzić po zakończonym cyklu dojrzewania (28 dni od zaformowania próbek) w warunkach laboratoryjnych (temp. 18± 2°C i wilgotność względna powyżej 90%).
DOMIESZKI
Domieszką nazywamy modyfikator chemiczny dodawany do mieszanki betonowej w ilości nie przekraczających 5% w stosunku do masy cementu.
Nowa norma europejska wyróżnia 7 grup domieszek do betonu. Są wśród niech m.in. domieszki:
uplastyczniające
regulujące czas wiązania
przeciwmrozowe
poprawiające więźliwość
Każdorazowo przy dodawaniu domieszek należy brać pod uwagę:
właściwości i skład mieszanki
kształt elementu, do którego ma być zastosowana
warunki i czas transportu
sposób układania mieszanki
zastosowanie
Zawsze należy kontrolować cechy otrzymywanej mieszanki betonowej poprzez wykonanie próbki bez i z domieszką w różnych kombinacjach ilościowych i zależnie od wymagań wybrać wariant optymalny.
DOMIESZKI UPŁYNNIAJĄCE
Zastosowanie domieszek upłynniających pozwala na zmniejszenie ilości wody dodawanej do mieszanki o 40%. Aktualnie w budownictwie istnieje tendencja do stosowania betonów samozagęszczających, czyli betonów w skład których wchodzi duża ilość drobnego kruszywa oraz upłynniaczy. Również betony wysokowartościowe (B100 i wyższe) zawierają zawsze dużą ilość superplastyfikatorów.
Domieszki upłynniające dodaje się w celu:
upłynnienia mieszanki (zależnie od wymaganych warunków układania)
zwiększenia wytrzymałości betonu dzięki zmniejszeniu ilości wody przy utrzymanie tej samej konsystencji
DOMIESZKI POPRAWIAJĄCE MROZOODPORNOŚĆ
Projektowanie betonów z lekkich kruszyw mineralnych
Etapy wykonania zadania:
Wyznaczenie gęstości nasypowej kruszywa i określenie jego ...