Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
1. METODY TOCZENIA STOŻKÓW, WYMIENIĆ I NASZKICOWAĆ
• nożem kształtowym,
• przez skręcenie obrotnicy,
• przez przesunięcie konika,
• przy użyciu liniału.
Nożem kształtowym można toczyć tylko krótkie stożki, wykorzystując przy tym posuw sań poprzecznych lub wzdłużnych.
Przez skręcenie obrotnicy suportu stosowane jest głównie w przypadku dużej zbieżności stożka. Nóż tokarski l przesuwa się wtedy wraz z saniami narzędziowymi 2 po prowadnicach obrotnicy 3, skręconej pod kątem a.
Przez przesunięcie konika, ma zastosowanie tylko w przypadku obróbki stożków o małej zbieżności. W czasie toczenia stożek musi być tak ustawiony, aby jego tworząca zajęła położenie równolegle do kierunku przesuwu sań dolnych tokarki. W tym celu górna cześć konika musi być przestawiona poprzecznie o wielkość e.
2. NÓŻ KRĄŻKOWY, SZKIC, ZAZNACZYĆ POWIERZCHNIE OSTRZENIA, USTAWIENIE W STOSUNKU DO PRZEDMIOTU
Noże krążkowe stosowane są najczęściej do obróbki powierzchni zewnętrznej i wykonane są wówczas jako narzędzia nasadzane jak na rys.
Narzędzie to ostrzy się na powierzchni natarcia, która z reguły jest płaszczyzną. Kąt przyłożenia uzyskuje się w nożach krążkowych przez podniesienie osi noża powyżej osi toczenia o wielkość h„.
3. STRUGANIE, KINEMATYKA WZDŁUŻNEGO, POPRZECZNEGO, SZKIC I PODAĆ KIEDY JAKIE STOSUJEMY
• struganie poprzeczne - ruch główny narzędzie ruch posuwowy przedmiot obrabiany, stosuje się do obróbki przedmiotów o niewielkich wymiarach
• struganie wzdłużne - ruch główny wykonuje przedmiot obrabiany, a ruch posuwowy narzędzie - stosuje się do obróbki długich powierzchni z prostoliniowym, łamanym lub krzywoliniowym zarysem poprzecznym
4. GEOMETRIA WIERTLA KRĘTEGO
Wiertła o mniejszych średnicach posiadają zazwyczaj chwyt cylindryczny, zaś wiertła o większych średnicach zaopatrzone są w chwyt stożkowy z płetwą.
1-Główna krawędź skrawająca, 7-Rdzeń
2-Pomocnicza krawędź skrawając 8-Chwyt walcowy
3-Krawędź poprzeczna (ścin), 9-Zabierak
4-Powierzchnia przyłożenia, 10-Chwyt stożkowy Morse’a
5-Rowek wiórowy, 11-Płetwa,
6-Pomocnicza powierzchnia przyłożenia (łysinka) 2k-Kąt wierzchołkowy
kąty natarcia γnA
przyłożenia αnA..
5. GEOMETRIA ROZWIERTAKA WYKAŃCZAKA
Rozwiertaki wykańczaki- ilosc ostrzy 6-16 wieksza dokladnosc i chropowatosc mniejsza.
W części roboczej rozwiertaka wykańczaka można wyróżnić:
- stożek wejściowy A o kącie wierzchołkowym 2Kr, który ułatwia rozpoczęcie rozwiercania,
- część skrawającą B pochyloną pod kątem K'r, która wykonuje zasadniczą prace,
- część kalibrującą C, ułatwiającą prowadzenie rozwiertaka w otworze.
- stożek wyjściowy D, o małej zbieżności, umożliwiający swobodne wyjście rozwiertaka z otworu bez uszkodzenia jego powierzchni.
6. POGŁĘBIANIE I KSZTAŁTY POWIERZCHNI POGŁĘBIANYCH
Współosiowe powiększanie średnicy otworu na określonej jego głębokości lub zmiana jego kształtu np. powierzchnie stożkowe komory nabojowej. Przykłady powierzchni pogłębianych:
-do obróbki pod stożkowe łby wkrętów
-do obróbki czołowych powierzchni otworów np. do planowania odlewów pod nakrętki
1-pogłębianie walcowo-czołowe, 2-pogłębianie czołowe, 3-pogłębianie stożkowe, 4-pogłębianie kształtowe
8. KINEMATYKA FREZOWANIA WSPÓŁBIEŻNEGO, PRZECIWBIEŻNEGO, ZASTOSOWANIE
Pod względem kinematycznym frezowanie dzieli się na:
• frezowanie przeciwbieżne - przedmiot obrabiany wykonuje ruch posuwowy w kierunku przeciwnym do kierunku ruchu ostrzy freza (zwrot wektora prędkości jest przeciwny niż wektora ruchu posuwowego),ZGRUBNE
• frezowanie współbieżne - przedmiot obrabiany wykonuje ruch posuwowy w kierunku zgodnym z kierunkiem ruchu ostrzy freza (zwroty wektora prędkości i posuwu są zgodne).WYKANCZAJACE
9. OSTRZA ŚCINOWE FREZÓW, ZASTOSOWANIE, ZAZNACZYĆ POWIERZCHNIE OSTRZENIA
Do obróbki płaszczyzn najczęściej używane są ostrza ścinowe, mogą one być jedno- lub dwuścinowe
powierzchnią natarcia, nachyloną pod kątem γf, oraz powierzchnią przyłożenia nachyloną pod kątem αf. Ostrzenie frezów ścinowych przeprowadza się na powierzchniach przyłożenia. Podstawową wadą jest zmienność zarysu w wyniku ostrzenia. prostoliniowych
10. OSTRZA ZATACZANE FREZÓW, ZASTOSOWANIE, ZAZNACZYĆ POWIERZCHNIE OSTRZENIA
Frezy mogą posiadać ostrza ścinowe lub zataczane.
Ostrza zataczane znajdują szerokie zastosowanie we frezach kształtowych i obwiedniowych o złożonych kształtach krawędzi. Ostrza takie wykonuje się przez wstępne wyfrezowanie rowków wiórowych (1) frezem kątowym, a następnie przez zatoczenie na grzbiecie ostrzy (2) profilu za pomocą noża o odpowiednim zarysie. Zatoczenie przeprowadza się na specjalnych obrabiarkach, zwanych zataczarkami. Dzięki zatoczeniu w każdym z przekrojów promieniowych I, II, III itp. ostrze posiada ten sam zarys odwzorowany z noża. Z tego względu ostrzenie frezu na powierzchni natarcia powoduje zachowanie zawsze tej samej wartości kąta natarcia γf (na rysunku γf = 0) i nie powoduje zmiany zarysu frezu
13. TWARDOŚĆ ŚCIERNICY, WYJAŚNIĆ POJECIE
Twardość narzędzia ściernego spojonego określa się siłą potrzebną do wyrwania ziarna ściernego z otaczającego je spoiwa.
- pomiar twardości metodą piaskową, którą przeprowadza się za pomocą aparatu piaskowego; miarą twardości jest wartość wgłębienia h w mm, utworzonego na powierzchni ściernicy pod działaniem strumienia piasku kwarcowego,
- pomiar twardości metodą Rockwella,
- określenie twardości metodą akustyczną przez wyznaczenie współczynnika sprężystości wzdłużnej E,
11. PRZECIĄGANIE, SZKIC PRZECIĄGACZA, PODAĆ ZASTOSOWANIE PRZECIĄGANIA
Przeciągarki służą do obróbki otworów kształtowych, rowków, płaszczyzn, powierzchni uzębienia wewnętrznego i zewnętrznego bardziej złożonych powierzchni zewnętrznych narzędziami zwanymi przeciągaczami lub przepychaczami. Ostrza przeciągaczy (przepychaczy) skrawają kolejno warstwy materiału, przesuwając się względem części obrabianej. Przeciągarki są stosowane przede wszystkim w produkcji wielkoseryjnej i masowej.
Zalety: - duża wydajność (do 200 operacji na minutę), - duża dokładność, - mała chropowatość powierzchni (Ra <= 2,5μm), - duża trwałość narzędzia -prosta obsługa.
Wady: - duża cena przeciągarek, - konieczność posiadania szeregu narzędzi do przeciągania lub przepychania różnych materiałów, kształtów i wymiarów obrabianych powierzchni.
Robocza część przeciągacza składa się z części skrawającej i kalibrującej. Część skrawająca składa się z ostrzy, których wysokość rośnie stopniowo o 0,02-0,12mm co ostrze.
12. SZLIFOWANIE, RODZAJE MATERIAŁÓW ŚCIERNYCH I SPOIW
Szlifowanie jest jednym ze sposobów obróbki ściernej, polegającym na skrawaniu materiału ostrzami o nieokreślonej geometrii, utworzonymi przez krawędzie licznych i stochastycznie rozmieszczonych ziaren z naturalnego lub sztucznego materiału ściernego, które połączone ze sobą spoiwem tworzą narzędzie zwane ściernicą.
Materiały ścierne
Materiałem ściernym nazywa się substancję mineralną, której cząstki po jej rozdrobnieniu mają wysokie właściwości skrawne.
Ścierniwo jest to materiał ścierny rozdrobniony na ziarna określonej wielkości.
- naturalne (krzemień, granat, korund, szmergiel i diament.
- sztuczne (elektrokorund zwykły, półszlachetny i szlachetny, elektrokorundy modyfikowane, węglik krzemu zielony i czarny, węglik boru, regularny azotek boru i diament syntetyczny)
Spoiwa
Spoiwo stanowi materiał łączący poszczególne ziarna ścierne w narzędziu ściernym.:
- spoiwa nieorganiczne (spoiwa ceramiczne, spoiwa magnezytowe i krzemianowe oraz spoiwa metalowe spiekane i metalowe galwaniczne)
- spoiwa organiczne (spoiwa żywiczne naturalne, zwane też szelakowymi, spoiwa żywiczne sztuczne, spoiwa gumowe i spoiwa klejowe)
14. KINEMATYKA SZLIFOWANIA KŁOWEGO WAŁKÓW Z POSUWEM WZDŁUŻNYM I WGŁĘBNYM
Podczas szlifowania kłowego przedmiot ustalony jest w kłach
Szlifowanie kłowe, wzdłużne powierzchni zewnętrznych:
ruch posuwowy
- ruch obrotowy przedmiotu obrabianego z prędkością obwodową vp
- prostoliniowy osiowy ruchu posuwowy z prędkością Vf0.
ruch dosuwowy promieniowy z prędkością vfr.
ruch główny ruch obrotowy ściernicy z prędkością obwodową vs
Szlifowanie kłowe, wgłębne powierzchni zewnętrznych:
ruch posuwowy
- ciągły ruch promieniowy z prędkością Vfr, skierowana jest prostopadle do osi obrabianego przedmiotu.
- ruch obrotowy przedmiotu z prędkością Vp, równą prędkości posuwu stycznego vft,
ruch główny ruch obrotowy ściernicy z prędkością obwodową vs
15. KINEMATYKA SZLIFOWANIA BEZKŁOWEGO WAŁKÓW
Szlifowanie bezkłowe powierzchni zewnętrznych
Przy szlifowaniu bezkłowym bazą obróbkową jest zewnętrzna średnica walka, a jego ruch obrotowy wywołuje tarcza prowadząca dzięki sile tarcia, bez sztywnego połączenia z przedmiotem.
Szlifowanie bezkłowe wzdłużne (przelotowe) stosuje się do szlifowania powierzchni walcowych gładkich. Posuw wzdłużny (osiowy) przedmiotu uzyskuje się dzięki pochyleniu osi tarczy prowadzącej pod kątem a = 3-5° względem osi ściernicy.
Podczas szlifowania bezkłowego wgłębnego (wcinającego) promieniowy ruch posuwowy z prędkością vi> powoduje zbliżanie się tarczy prowadzącej do ściernicy. Do ograniczenia przemieszczania się przedmiotu lub ustalenia jego położenia służy zderzak. Oś tarczy prowadzącej może być pochylona pod bardzo małym kątem (ok. 30'), co zapewnia osiowe położenie przedmiotu i jego przyleganie do zderzaka. Ta odmiana szlifowania bezkłowego znajduje zastosowanie do obróbki zewnętrznych kształtowych powierzchni obrotowych, mających między innymi odsądzenia, kołnierze oporowe lub występy, czy też zróżnicowane średnice, które powinny mieć dobrą współosiowość.
16. WYMIENIĆ RODZAJE OBRÓBEK GŁADKOŚCIOWYCH ŚCIERNYCH, Z ZAZNACZENIEM KTÓRE POPRAWIAJĄ GŁADKOŚĆ , KTÓRE DOKŁADNOŚĆ WYMIAROWA
Szlifowanie gladnosciowe – dokladnosc 6-5 i gladkosc 0,32-0,04
Gladzenie – dokladnosc 6-5 i gladkosc 0,63-0,02
dogladzanie oscylacyjne – dokladnosc brak i gladkosc 0,08-0,01
Docieranie – dokladnosc 4-1 i gladkosc 0,08-0,01
Polerowanie – dokladnosc brak i glodkosc 0,32-0,01
17. PODAĆ PRZYKŁAD OBRÓBKI OBWIEDNIOWEJ, PODZIAŁOWEJ KÓŁ ZĘBATYCH WALCOWYCH
Metoda obwiedniowa nacinania uzębień polega na takim układzie ruchów narzędzia i przedmiotu obrabianego, który symuluje pracę przekładni zębatej, na przykład dwóch kół walcowych lub zębatki i koła walcowego. Obwiednia zmieniających się położeń czynnej krawędzi skrawającej narzędzia wyznacza zarys wrębów międzyzębnych. Metody
- za pomocą noży (dłutaków) Fellowsa
- frezów modułowych ślimakowych,
- dłutownica Maaga.
18. WYMIENIĆ RODZAJE OBRÓBEK WYKAŃCZAJĄCYCH KÓŁ ZĘBATYCH STOSOWANE DLA KÓŁ MIĘKKICH/TWARDYCH
Obróbkę wykańczającą przeprowadza się wiórkowaniem lub szlifowaniem, DOKLADNOSC I GŁADKOSC
Wiórkowanie kół zębatych wykonuje się w stanie miękkim {przed hartowaniem). Narzędziem jest wiórkownik tj. koło zębate, którego boczna powierzchnia zęba. poprzecinana jest rowkami, przez co utworzono krawędzie skrawające.
Szlifowanie kół zębatych wykonuje się na ogół w stanie twardym (po obróbce cieplnej). Pierwszą operacją po obróbce cieplnej jest szlifowanie otworu
19. KINEMATYKA FREZOWANIA GWINTÓW DŁUGICH/ KRÓTKICH
Frezowanie gwintów jest procesem bardzo wydajnym. Podczas nacinania gwintów kształt ostrza freza musi odpowiada zarysowi bruzdy, a część obrabiana musi wykonywać, co najmniej, tyle obrotów, ile razy długość gwintu jest większa od jego skoku.
Na frezarkach do gwintów krótkich gwint wykonuje się frezami wielokrotnymi. Można wykonać na nich takie zabiegi jak:
- frezowanie zwykłe gwintów zewnętrznych i wewnętrznych, stożkowych
Frezarki do gwintów długich maja duży zakres możliwości obróbkowych. Można na nich poza gwintami obrabiać obwiedniowo wałki wielowpustowe, koła zębate o zębach śrubowych i inne. Gwinty o długości do 5000 mm i średnicy 200 mm frezuje się pojedynczym frezem krążkowymi. Zależnie od dokładności, gwint może być frezowany w jednym lub kilku przejściach.
21. DEFINICJA OPERACJI, ZABIEGU
Operacja to część procesu technologicznego wykonywana na jednym stanowisku roboczym przez jednego człowieka lub grupę pracowników na jednym przedmiocie lub na grupie przedmiotów bez przerw na inne prace
Zabieg to część operacji realizowana za pomocą tych samych środków technologicznych przy nie zmienionych parametrach obróbki w pozycji i zamocowaniu
22. DANE WEJŚCIOWE DO PROJEKTOWANIA PROCESU TECHNOLOGICZNEGO
-technolog musi mieć dokumentacje konstrukcyjną
...