Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Mikroekonomia – teoria ekonomiczna przyjmująca za punkt rozważań działalność poszczególnych jednostek gosp.
Ograniczenie budżetowe – p1x1+p2x2 <= m
Preferencje konsumenta:
a) relacja ścisłej preferencji: (x1,x2) > (y1,y2) ó konsument ściśle preferuje (x1,y1) w porównaniu z (y1,y2)
b) relacja obojętności: (x1,x2) ~ (y1,y2) ó obojętne, to samo
c) relacja słabej preferencji >= : (x1,x2) >= (y1,y2) ó konsument preferuje jeden z koszyków lub jest obojętny
Krzywa obojętności – przebiegająca przez koszyk konsumpcyjny składa się ze wszystkich koszyków dóbr, wobec których
konsument przestaje obojętny w porównaniu z danym koszykiem. Krzywe obojętności nie mogą się przecinać!
Krańcowa stopa substytucji – nachylenie krzywej obojętności w punkcie; mierzy stopę, wg której konsument jest skłonny
zamienić jedno dobro na drugie. ∆x2/∆x1
Użyteczność porządkowa – ważna jest tylko hierarchizacja koszyków.
Użyteczność kardynalna – ważny jest rozmiar użyteczności.
Użyteczność krańcowa – mierzy stopę zmian użyteczności związaną z małą zmianą ilości dobra I ∆x1 (x2=const)
Wybór optymalny – punkt, który jest styczny do linii budżetu.
Funkcja popytu konsumenta – zestawia wybory optymalne z różnymi wartościami cen i dochodów.
Nadwyżka brutto – użyteczność z konsumowania n jednostek dobra przeliczanego będąca powierzchnią pierwszych n
słupków, które formują funkcję popytu.
Nadwyżka konsumentów – suma nadwyżek liczonych dla wszystkich konsumentów.
Odwrócona funkcja popytu – pokazuje ceny jako funkcje ilości: x1=am/p1.
Cenowa elastyczność popytu E – procentowa zmiana ilości podzielona przez procentową zmianę ceny. E=(p/q)*( ∆q/∆p).
Przychód krańcowy MR: MR=∆R/∆q=P(q)[1-1/E(p)]
Równowaga rynkowa – punkt przecięcia krzywych popytu i podaży dobra, wyznaczający cenę, przy której ilość nabyta
będzie równa ilości oferowanej na sprzedaż.
Funkcja produkcji – opisuje granice zbioru produkcyjnego; wyraża max produkt możliwy do…
Produkt krańcowy – MP1=
Techniczna stopa substytucji TRS – mierzy stopień wymiany między dwoma nakładami w produkcji. Wyraża stopę,
wg której firma będzie w stanie zastąpić jeden nakład innym, aby utrzymać produkt na stałym poziomie. TRS – nachylenie
izokwanty; TRS=∆x2/∆x1=-MP1/MP2
Przychody ze skali: stałe przychody ze skali, rosnące i spadające.
Maksymalizacja zysku: zysk = przychody – koszty; max[pf(x1,x2) – w1x1-w2x2]; p*MP2(x*1,x*2)
Minimalizacja kosztów: min[w1x1+w2+x2]
Koszty przeciętne: AC(y)=C(y)/y=AVC(y)+AFC(y); AVC(y) – przeciętne koszty zmienne; AFC – przeciętne koszty stałe.
Koszty krańcowe: MC(y)=
Inflacja – wzrost ogólnego poziomu cen.
Stopa inflacji = wzrost nominalnej podaży pieniądza – wzrost popytu na pieniądz w ujęciu realnym. M/P=Y/V
Bezrobocie - jest zjawiskiem społecznym polegającym na tym, że część ludzi zdolnych do pracy i deklarujących chęć jej
podjęcia nie znajduje faktycznego zatrudnienia z różnych powodów. Rodzaje: frykcyjne (inwalidzi), strukturalne (likwidowane branże),
wynikające z niedostatku popytu, klasyczne (działalność związków zawodowych). Bezrobocie to zasób; dopływy/odpływy to strumienie.
Mikroekonomia – teoria ekonomiczna przyjmująca za punkt rozważań działalność poszczególnych jednostek gosp.
Ograniczenie budżetowe – p1x1+p2x2 <= m
Preferencje konsumenta:
d) relacja ścisłej preferencji: (x1,x2) > (y1,y2) ó konsument ściśle preferuje (x1,y1) w porównaniu z (y1,y2)
e) relacja obojętności: (x1,x2) ~ (y1,y2) ó obojętne, to samo
f) relacja słabej preferencji >= : (x1,x2) >= (y1,y2) ó konsument preferuje jeden z koszyków lub jest obojętny
Krzywa obojętności – przebiegająca przez koszyk konsumpcyjny składa się ze wszystkich koszyków dóbr, wobec których
konsument przestaje obojętny w porównaniu z danym koszykiem. Krzywe obojętności nie mogą się przecinać!
Krańcowa stopa substytucji – nachylenie krzywej obojętności w punkcie; mierzy stopę, wg której konsument jest skłonny
zamienić jedno dobro na drugie. ∆x2/∆x1
Użyteczność porządkowa – ważna jest tylko hierarchizacja koszyków.
Użyteczność kardynalna – ważny jest rozmiar użyteczności.
Użyteczność krańcowa – mierzy stopę zmian użyteczności związaną z małą zmianą ilości dobra I ∆x1 (x2=const)
Wybór optymalny – punkt, który jest styczny do linii budżetu.
Funkcja popytu konsumenta – zestawia wybory optymalne z różnymi wartościami cen i dochodów.
Nadwyżka brutto – użyteczność z konsumowania n jednostek dobra przeliczanego będąca powierzchnią pierwszych n
słupków, które formują funkcję popytu.
Nadwyżka konsumentów – suma nadwyżek liczonych dla wszystkich konsumentów.
Odwrócona funkcja popytu – pokazuje ceny jako funkcje ilości: x1=am/p1.
Cenowa elastyczność popytu E – procentowa zmiana ilości podzielona przez procentową zmianę ceny. E=(p/q)*( ∆q/∆p).
Przychód krańcowy MR: MR=∆R/∆q=P(q)[1-1/E(p)]
Równowaga rynkowa – punkt przecięcia krzywych popytu i podaży dobra, wyznaczający cenę, przy której ilość nabyta
będzie równa ilości oferowanej na sprzedaż.
Funkcja produkcji – opisuje granice zbioru produkcyjnego; wyraża max produkt możliwy do…
Produkt krańcowy – MP1=
Techniczna stopa substytucji TRS – mierzy stopień wymiany między dwoma nakładami w produkcji. Wyraża stopę,
wg której firma będzie w stanie zastąpić jeden nakład innym, aby utrzymać produkt na stałym poziomie. TRS – nachylenie
izokwanty; TRS=∆x2/∆x1=-MP1/MP2
Przychody ze skali: stałe przychody ze skali, rosnące i spadające.
Maksymalizacja zysku: zysk = przychody – koszty; max[pf(x1,x2) – w1x1-w2x2]; p*MP2(x*1,x*2)
Minimalizacja kosztów: min[w1x1+w2+x2]
Koszty przeciętne: AC(y)=C(y)/y=AVC(y)+AFC(y); AVC(y) – przeciętne koszty zmienne; AFC – przeciętne koszty stałe.
Koszty krańcowe: MC(y)=
Inflacja – wzrost ogólnego poziomu cen.
Stopa inflacji = wzrost nominalnej podaży pieniądza – wzrost popytu na pieniądz w ujęciu realnym. M/P=Y/V
Bezrobocie - jest zjawiskiem społecznym polegającym na tym, że część ludzi zdolnych do pracy i deklarujących chęć jej
podjęcia nie znajduje faktycznego zatrudnienia z różnych powodów. Rodzaje: frykcyjne (inwalidzi), strukturalne (likwidowane branże),
wynikające z niedostatku popytu, klasyczne (działalność związków zawodowych). Bezrobocie to zasób; dopływy/odpływy to strumienie.
Mikroekonomia – teoria ekonomiczna przyjmująca za punkt rozważań działalność poszczególnych jednostek gosp.
Ograniczenie budżetowe – p1x1+p2x2 <= m
Preferencje konsumenta:
g) relacja ścisłej preferencji: (x1,x2) > (y1,y2) ó konsument ściśle preferuje (x1,y1) w porównaniu z (y1,y2)
h) relacja obojętności: (x1,x2) ~ (y1,y2) ó obojętne, to samo
i) relacja słabej preferencji >= : (x1,x2) >= (y1,y2) ó konsument preferuje jeden z koszyków lub jest obojętny
Krzywa obojętności – przebiegająca przez koszyk konsumpcyjny składa się ze wszystkich koszyków dóbr, wobec których
konsument przestaje obojętny w porównaniu z danym koszykiem. Krzywe obojętności nie mogą się przecinać!
Krańcowa stopa substytucji – nachylenie krzywej obojętności w punkcie; mierzy stopę, wg której konsument jest skłonny
zamienić jedno dobro na drugie. ∆x2/∆x1
Użyteczność porządkowa – ważna jest tylko hierarchizacja koszyków.
Użyteczność kardynalna – ważny jest rozmiar użyteczności.
Użyteczność krańcowa – mierzy stopę zmian użyteczności związaną z małą zmianą ilości dobra I ∆x1 (x2=const)
Wybór optymalny – punkt, który jest styczny do linii budżetu.
Funkcja popytu konsumenta – zestawia wybory optymalne z różnymi wartościami cen i dochodów.
Nadwyżka brutto – użyteczność z konsumowania n jednostek dobra przeliczanego będąca powierzchnią pierwszych n
słupków, które formują funkcję popytu.
Nadwyżka konsumentów – suma nadwyżek liczonych dla wszystkich konsumentów.
Odwrócona funkcja popytu – pokazuje ceny jako funkcje ilości: x1=am/p1.
Cenowa elastyczność popytu E – procentowa zmiana ilości podzielona przez procentową zmianę ceny. E=(p/q)*( ∆q/∆p).
Przychód krańcowy MR: MR=∆R/∆q=P(q)[1-1/E(p)]
Równowaga rynkowa – punkt przecięcia krzywych popytu i podaży dobra, wyznaczający cenę, przy której ilość nabyta
będzie równa ilości oferowanej na sprzedaż.
Funkcja produkcji – opisuje granice zbioru produkcyjnego; wyraża max produkt możliwy do…
Produkt krańcowy – MP1=
Techniczna stopa substytucji TRS – mierzy stopień wymiany między dwoma nakładami w produkcji. Wyraża stopę,
wg której firma będzie w stanie zastąpić jeden nakład innym, aby utrzymać produkt na stałym poziomie. TRS – nachylenie
izokwanty; TRS=∆x2/∆x1=-MP1/MP2
Przychody ze skali: ...
