Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
Każdy ruch powtarzający się w regularnych odstępach czasu nazywany jest ruchem okresowym. Jeżeli ruch ten opisywany jest sinusoidalną funkcją czasu to jest to ruch harmoniczny. Ciało porusza się ruchem harmonicznym prostym, jeżeli znajduje się tylko pod wpływem siły o wartości proporcjonalnej do wychylenia z położenia równowagi i skierowanej w stronę położenia równowagi
gdzie
- siła,
k - współczynnik sprężystości,
- wychylenia z położenia równowagi.
Â
ω0 jest oscylatora harmonicznego. drgań T wynosi
drgań ν natomiast wynosi
Ważną własnością ruchu harmonicznego jest to, że inne wielkości (prędkość, przyspieszenie) też są opisane przez równanie harmoniczne.
Wahadło - zawieszone lub zamocowane ponad swoim wykonujące w pionowej płaszczyźnie pod wpływem siły . W teorii rozróżnia się dwa podstawowe rodzaje wahadeł:
·        matematyczne
·        fizyczne
Wahadło matematyczne []zawieszony na nierozciągliwej i nieważkiej nici. Jest to idealizacja wahadła fizycznego.
Ważną cechą wahadła fizycznego i matematycznego jest stałość drgań dla niewielkich wychyleń wahadła.
Ogólne równanie ruchu wahadła matematycznego:
Gdzie:
·        l - długość nici,
·        g - ,
·        m - masa ciała,
·        θ - kąt wektora wodzącego ciała z pionem
·        A - amplituda siły wymuszającej
·        ωD - częstość siły wymuszającej
·        γ - współczynnink oporu ośrodka
Dla małych wychyleń funkcję sinus można przybliżyć przez zastosowanie prawidłowości:
Â
Z rozwiązania przybliżonego ruchu wahadła wynika, że dla małych kątów wychylenia okres drgań wahadła jest niezależny od masy wahadła, amplitudy drgań wahadła, a zależy tylko od długości i przyspieszenia ziemskiego. Warunki przybliżenia są w miarę dobrze spełnione dla wychyleń mniejszych niż 8 stopni.
Wahadło fizycznemogąca wykonywać obroty dookoła poziomej osi przechodzącej ponad środkiem ciężkości tej bryły.
Wzór na okres drgań wahadła fizycznego dla małych wychyleń:
Przez analogię do wahadła matematycznego wzór ten zapisuje się jako:
,
wprowadzając wielkość długość zredukowana wahadła l0
gdzie:
·        d - odległość od punktu zawieszenia do środka ciężkości,
·        g - ,
·        I - ciała względem osi obrotu,
m - masa ciała
Wahadłami sprzężonymi nazywa się układ dwóch wahadeł fizycznych
przedstawionych dla uproszczenia jako wahadła matematyczne, zaopatrzonych w urządzenie służące do przekazywania energii od jednego wahadła do drugiego.
Â
Częstości drgań wahadeł:
Â
Â
Â
Gdzie:Â
D - moment kierujący wahadła
Ds – moment sprzęgający
I – moment bezwładności
Â
Dudnienia zachodzą z częstotliwością:
Â
Â
Dudnienie – zmiany powstałego ze złożenia dwóch drgań o zbliżonych . Dudnienia obserwuje się dla wszystkich rodzajów drgań, w tym i wywołanych .
Â
Â
Â