Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ
zachowuje si´ stosownie do sytuacji,
wie, jak zachowaç si´ w codziennych kontaktach z innymi,
s∏ucha z uwagà innych,
swobodnie wypowiada si´ na temat przesàdów,
bawi si´ i wspó∏pracuje twórczo w grupie,
podaje skojarzenia do zaprezentowanego has∏a:
trzynastka
,
czarny kot
.
„Âwierszczyk" nr 19/2006,
kolorowe kartki,
kserokopie formatu A4,
flamastry, no˝yczki
Szcz´Êcie czy pech?
Uczniowie, siedzàc w kr´gu, kolejno wypowiadajà i uzupe∏niajà zdanie:
Mam szcz´Êcie, gdy…
,
a potem:
Mam pecha, gdy…
Wspólna dyskusja na temat: Kiedy mamy szcz´Êcie? Co przynosi nam w ˝yciu pecha?
G∏oÊne odczytanie przez nauczyciela lub wybranego ucznia tekstu „Chc´ wiedzieç wi´cej…
o przesàdach” („Âwierszczyk” nr 19/2006).
Omówienie powszechnie znanych przesàdów zwiàzanych z niektórymi zdarzeniami: Nie przez próg!
Uwaga, czarny kot! Podkowa podwójnie szcz´Êliwa. Pechowa trzynastka. Czerwona wstà˝eczka.
PrzejÊcie pod drabinà.
Uzupe∏nienie listy przesàdów na podstawie indywidualnych informacji uczniów.
Czy nadal b´dziemy wierzyli w przesàdy, jeÊli dowiemy si´, skàd si´ wzi´∏y?
Samodzielne wype∏nienie przez uczniów zamieszczonego w „Âwierszczyku” quizu „Czy jesteÊ przesàdny?”.
Ch´tni uczniowie prezentujà swoje wyniki.
Wspólne omówienie wyników:
Czy rzeczywiÊcie zwracanie uwagi na zabobony i przesàdy komplikuje ˝ycie?
A mo˝e to rodzaj nauki bezpiecznego post´powania, które nikomu nie czyni krzywdy?
„Czarny kot – a to pech!” – scenki improwizowane.
Dzieci w czterech zespo∏ach przygotowujà si´ do zaprezentowania w krótkiej scence sytuacji wyjÊciowej,
zaproponowanej przez nauczyciela.
–
Czarny kot przebiega Wam drog´. Na przystanku d∏ugo czekacie na autobus. SpóêniliÊcie si´ nazaj´cia.
To wina czarnego kota! – mówicie nauczycielowi.
–
Gracie w pi∏k´ na podwórku. Mi´dzy Wami przebiega czarny kot. Strza∏ na bramk´. Pi∏ka trafia
wokienko od piwnicy i t∏ucze szyb´. To wina czarnego kota! – mówicie panu dozorcy.
–
Urzàdzacie wyÊcigi rowerowe. Tu˝ po starcie przebiega Wam drog´ czarny kot. Gwa∏towne hamowanie
iupadek. Rozbite kolana i ∏okcie. To wina czarnego kota! – mówicie zmartwionej mamie.
–
Wracacie z kina. Po drodze dojadacie popcorn. Przed samym domem przebiega Wam drog´ czarny kot.
W domu zaczyna Was boleç brzuch i g∏owa. To wina czarnego kota! – mówicie tacie.
Po prezentacji scenek nauczyciel i uczniowie zastanawiajà si´, co by∏o powodem zdarzeƒ
i czy w przedstawionej sytuacji by∏a to wina czarnego kota. Formu∏ujà zalecenia, np.:
–
Gdy wychodzisz do szko∏y, dobrze zaplanuj czas. Zawsze nale˝y wyjÊç wczeÊniej, aby mieç dodatkowy
autobus na dojazd.
12
–
Planujàc gr´ w pi∏k´, tak zaplanuj uk∏ad boiska, aby za bramkà nie by∏o nic, co mog∏oby si´ zniszczyç.
–
WyÊcigi rowerowe organizuj w takim miejscu, aby nic Ci nie zagra˝a∏o i abyÊ Ty nie stwarza∏
zagro˝eniadla innych.
–
Idziemy do kina, aby obejrzeç film. Nie musimy si´ objadaç tym, co oferujà nam w bufecie.
¸akomstwomo˝e êle si´ skoƒczyç.
Rozmowa kierowana dotyczàca przesàdów zwiàzanych z czarnym kotem:
Kto z Was ma kota ijakiego
koloru jest jego sierÊç? Czy lubimy czarne koty? Dlaczego czarny kot ma nam przynieÊç pecha?
„Czarny kot – mój przyjaciel?” – scenki improwizowane.
Dzieci pracujà w tych samych zespo∏ach, jak w poprzednim çwiczeniu. Przygotowujà scenki do sytuacji
wyjÊciowych.
– Bawicie si´ w pokoju. Nagle w kuchni s∏yszycie, ˝e coÊ spada na pod∏og´. Biegniecie do kuchni iwidzicie
uciekajàcego z niej czarnego kota. Rozbity na pod∏odze kubek, a na kuchence kipi
nastawiona przez mam´ zupa. Mog∏o dojÊç do tragedii. Co za szcz´Êcie, ˝e buszowa∏ tu kot!
–
Oglàdacie film w telewizji. Wasz czarny kot chodzi nerwowo po korytarzu. Siada przed ∏azienkà i˝a∏oÊnie
miauczy. Zirytowani idziecie do niego, a tu woda wyp∏ywa spod drzwi. KtoÊ nie zakr´ci∏ kranu.
Cozaszcz´Êcie, ˝e kot zwróci∏ naszà uwag´!
–
Jedziecie na wycieczk´ samochodem. Na mask´ samochodu wskakuje czarny kot. Kierowca gwa∏townie
hamuje. Patrzycie, a kilka metrów dalej na ulicy bawi si´ beztrosko maluch. Co za szcz´Êcie, ˝e kot
zatrzyma∏ samochód!
–
Sp´dzacie weekend na dzia∏ce u dziadków. Jecie pyszny obiad. Nagle pojawia si´ czarny kot sàsiada
zupolowanym szczurem. Krzyk, pisk, dzieci uciekajà. Dziadek je uspokaja. Szczur nie b´dzie ju˝ niszczy∏
worków z warzywami, które sà przechowywane w komórce. Co za szcz´Êcie, ˝e kot go z∏apa∏!
Po prezentacji i omówieniu scenek, dzieci wspólnie dochodzà do wniosku, ˝e kot mo˝e byç bardzo
po˝yteczny w domu lub gospodarstwie. Nie jego kolor jest przyczynà spotykajàcych nas przykroÊci,
ale raczej nasze nastawienie do zdarzeƒ i przesàdy, którym ulegamy.
G∏oÊne odczytanie przez nauczyciela opowiadania Marii Ewy Letki „Tajemnicze sprawy”
(„Âwierszczyk” nr 19/2006).
Rozmowa kierowana dotyczàca czarnego kota z opowiadania:
Co niezwyk∏ego by∏o w czarnym,
a˝granatowym kocie? Dlaczego ludzie go lubili? Z kim si´ zaprzyjaêni∏ i zamieszka∏ czarny kot? Czy czarny
kot i kominiarz mogli zmieniç panujàce przesàdy? Czy my mo˝emy zmieniç przesàd w przyjemny zwyczaj?
„Kolory T´czy” – zabawa pomagajàca radziç sobie z przesàdami.
Nauczyciel proponuje dzieciom zabaw´:
Trzynasty dzieƒ miesiàca wypadajàcy w piàtek to pech! – mówi prawie ka˝dy z nas. Ale czy tak powinno
byç? Nie! Sprawmy, aby przesàd sta∏ si´ mi∏ym zwyczajem w rodzinie, klasie lub w ca∏ej szkole. Trzynastego
bawmy si´ w „Kolory T´czy”. Ustalmy, ˝e trzynastego ka˝dego miesiàca wprowadzamy jeden z kolorów
t´czy, np.: ˝ó∏ty, zielony czy pomaraƒczowy. W tym dniu wszyscy w domu, klasie lub szkole wk∏adajà
ubrania wwybranym na ten dzieƒ kolorze, pakujà do plecaka ró˝ne przedmioty w tym kolorze itp.
Wywieszamy wtym dniu kolorowy plakat:
Dzieƒ 13. nie jest pechowy!
Dzieƒ 13. jest kolorowy!
13 paêdziernika 2006 r.
ubieramy si´ na pomaraƒczowo!
Przekonacie si´. Mimo ˝e 13 paêdziernika to piàtek, od razu b´dzie Wam raêniej. Jest to przecie˝ kolorowy,
weso∏y dzieƒ. A jak pasuje do barw jesieni!
Ten, kto b´dzie mia∏ najwi´cej pomaraƒczowych przedmiotów, dostanie nagrod´, np.: lizaka, batona,
cukierki lub zaprojektowany wczeÊniej przez klas´ albo rodzin´ znaczek: pomaraƒczowà trzynastk´!
Zabaw´ powtórzcie za miesiàc, wybierzcie kolejny kolor z barwnej t´czy.
Rundka niedokoƒczonych zdaƒ:
Pecha ma ten, kto…
Barbara Przybylska-Matula
13